Ik heb de afgelopen vijf jaar alleen gereisd, hierbij meer dan 10 landen aangedaan en zou weer moeten wennen aan samen reizen
Mooiste reis was 7 maanden aan één stuk door Nieuw Zeeland en Azië, maar ook alleen een weekendje of midweek vind ik heerlijk. Alle vrijheid om te doen wat je zelf wilt, tijd voor fotografie, écht contact maken met locals en jezelf als persoon ontdekken en ontwikkelen. Op m'n reizen soms best wel tegenslagen gehad, maar altijd goed gekomen en ontdekt hoe 99% van de wereldbevolking goed van aard is en bereid je te helpen.
Ik waardeer het thuisfront ook altijd weer enorm als ik thuiskom, dat blijft de fijnste plek met al mijn geliefden om me heen, maar alleen reizen is voor mij echt even thuiskomen bij mezelf. Ik heb met de jaren ook steeds minder behoefte aan contact met medereizigers tenzij ze werkelijk iets aan de beleving toevoegen. Vaak is het toch een 'wie-ben-je-waar-kom-je-vandaan-wat-doe-je-thuis' uitwisseling en inmiddels hoeft dat niet meer zo. Superleuk als je een (aantal) dag(en) met iemand of een groepje op kan trekken met dezelfde passies of specifieke bestemming waar je samen makkelijker komt, maar zelfs dan heb ik die me-time echt nodig.