Geplaatst Eind oktober 2015 kwam mijn diplomering in zicht. Ik moest nog 1 tentamen halen (die ik eigenlijk al jaren niet haalde waardoor ik niet afstudeerde, schaam
) in november en dan zou ik afgestudeerd zijn. Omdat ik het razend druk heb gehad de afgelopen jaren (voltijd studie, fulltime baan, paard) werd het tijd om mijn dromen eens waar te gaan maken: werken met paarden in het buitenland. Maar waar te beginnen? Ik had eigenlijk geen idee. Welk land? Ook geen idee. Ik had me in oktober aangemeld via workaway, wat ik tegen ben gekomen in een topic op bokt. Workaway koppelt vrijwilligers aan lokale bedrijfjes, waar je als vrijwilliger dan kunt werken tegen kost en inwoning.
Na een tijdje kijken op deze website liep ik tegen een superleuke ranch aan in Zuid Afrika. Black Horse Trails, waar ze trails rijden met toeristen in de Tuinroute, op jawel, Friese paarden. Daarbij ook nog eens bitloos, super fijn. En laat ik nou ook net zo’n zwart pareltje op de wei hebben staan. Dit leek me wel wat. Gelijk na mijn aanmelding heb ik de stoute schoenen aangetrokken en een mailtje gestuurd naar de eigenaar van het bedrijf, of ik begin december, na het horen of ik wel of niet zou zijn afgestudeerd, zou kunnen komen voor een paar weken of maanden om te helpen op dit bedrijf. Dit kon.
Dus snel ticket geboekt, huis onderverhuurd, verzorger voor paard gezocht en op het vliegtuig gestapt. Eenmaal aangekomen bleken er nog 3 andere vrijwilligers te zijn waar we de paardenranch mee gingen runnen, een meisje uit Noorwegen, een jongen uit Spanje en nog een man uit Duitsland. Een geweldig team. Samen deden we de verzorging van de paarden, de boekingen van de ritten, het ontvangen van de gasten en het begeleiden van de ritten in het bos.
1. De paarden op de ranch. We hadden 5 Friese paarden die we met name gebruikten voor de ritten met beginners. De rest van de paarden waarvan de meeste kruisingen zijn met Boerpaard X Arabier (boerpaard is een soort vuilnisbakkenras in Zuid Afrika) of Fries X Arabier
2. Zwemmen met Sophie, wat een geweldig dier was dit. Elke ranch in Zuid Afrika heeft zijn eigen 'meertje' op het terrein, waar op de warme dagen volop dankbaar gebruik wordt gemaakt door de dieren. Na een lange dag ritten maken (meestal 6 uur in het zadel) was het dan ook heerlijk om hierin even af te koelen met de paarden
3. Weer een prachtige dag met een rit naar de waterval, waar de gasten een welverdiende duik maakten in de waterval. Zoals je ziet is het prachtig weer, het was vrijwel elke dag 30+ graden.
4. Weer een rit, waar ik tweede gids was. Als we een groep groter hadden dan 5 ruiters, gingen we altijd met twee gidsen het bos in. Op deze manier konden we ook de jonge paarden trainen die nog niet geschikt waren om te gebruiken voor toeristen.
5. Een avondritje bij ondergaande zon met alleen de gidsen. Als je elke dag urenlang met alleen (en soms veeleisende
) toeristen rijdt, is het fijn voor jou én de paarden om een lekker een 'up tempo' ritje te maken 
6. Foto met Buffy, eigenlijk wel mijn lievelingspaard (een arabier X boerpaard van 6 jaar) . Een knettergek dier, wat wel even wat anders was dan mijn Friesje thuis in Nederland. Ze heeft me er ook wel eens afgegooid in volle rengalop. Lig je dan, voor je groep toeristen zand te happen
. Maar uiteindelijk was ze voor niets bang, en dat is wel fijn als je in een bos rijdt waar soms de bavianen boven je hoofd slingeren en de slangen op het pad liggen Ontzettend veel geleerd van dit dier 
Na een paar weken op deze ranch te hebben gewerkt moest ik toch gaan nadenken over wat ik de rest van mijn verblijf zou gaan doen in Zuid Afrika. Het hoogseizoen was afgelopen (in december hebben de meeste Zuid Afrikanen zomervakantie). Ik had eigenlijk geen idee, ik had niet zoveel geplanned. De broer (helaas zo gay als wat, haha) van de eigenaar van de ranch woonde toevallig in Kaapstad, waar ik nog heel graag naar toe wou reizen. Hij heeft me uitgenodigd om een tijdje bij hem en zijn familie te verblijven.
Dus we hebben samen een roadtrip gemaakt, van de Gardenroute naar Kaapstad. Onderweg hebben we nog bij ''vrienden'' in prachtige villa's aan de kust (lang leve Grindr! Jup, zelfs in Zuid Afrika werkt dit
) geslapen. 
7. Foto aan de kust van L'agulhas, het meest zuidelijke puntje van Zuid Afrika, waar de 2 oceanen ontmoeten. Meest mooie stranden die ik ooit in mijn leven heb gezien.
Na een tijdje te hebben uitgerust, ziek te zijn geweest (jep dat hoort er ook bij haha) begon ik het paardrijden wel heel erg te missen. De jongen waar ik mee ik naar Kaapstad was gereisd zijn zusje wou heel erg graag met mij een keer gaan paardrijden. Dus even om ons heen gekeken en een ranch gevonden in de buurt waar we een strandrit hebben gemaakt.
8. Strandrit in de buurt van Kaapstad
Om heel eerlijk te zijn viel het me best wel tegen om na een paar weken zelf als tourgids te hebben gewerkt ineens zelf in een groepje mee te rijden en te betalen 
, haha.Na de rit was afgelopen, zag ik een vrouw met een Fries werken, waar ze keihard afviel terwijl ze probeerde af te stijgen. Ik ben naar haar toegelopen en ik heb gevraagd wat er precies aan de hand was en of ik haar kon helpen (het niveau op sommige ranches is niet zo hoog waardoor ze al gauw dingen van je aannemen als je uit Nederland komt
) Het paard bleek waarschijnlijk mishandeld te zijn geweest tijdens het opstijgen, waardoor het nu levensgevaarlijk was om erop te komen én om eraf te gaan. Zodra je iets van een beweging maakte dat je je been over de rug wou heen doen begon ze echt gevaarlijk te steigeren of in blinde paniek te galopperen, soms dwars door de hekken heen. Goed, ik heb ter plekke gevraagd of ik haar mocht helpen. Ik heb het paard eerst gerustgesteld, en daarna ben ik na een halfuur te hebben gepraat met t dier er rustig op gaan hangen. Beest weer weg in blinde paniek, net zo lang blijven hangen totdat ze rustig werd. Toen er langzaam weer afgegleden.
Eigenaar stomverbaasd, rancheigenaar ook stomverbaasd. Ze waren er al over aan het nadenken om het dier weg te doen, omdat ze niet bruikbaar was voor de toeristen en gevaarlijk om mee te werken. Ze dachten ook echt dat ze kwaad in de zin had, terwijl ze alleen maar ontzettend bang en in paniek was..
Dus eigenaar van het paard had me een baan aangeboden, en ik mocht zolang bij haar logeren totdat haar paard was opgeknapt
Na ongeveer 2 weken werken met Roxy kon de eigenaar er zelf weer opkomen. En wat was ik trots
. Het gaat nog lang duren voordat er weer toeristen op kunnen rijden, maar wat was ik blij dat in elk geval de eigenaar er fatsoenlijk op kon komen, zonder paniek en gedoe. 
9. Roxy de Fries, na een paar weken werken met haar kon de eigenaar er zelf weer op. Wat was ik trots
. Het was een Fries van 1.70, wat een heerlijk dier Ondertussen mocht ik ook op deze andere ranch ritten begeleiden en met de jonge paarden werken. Hier heb ik twee paarden beleerd en ook ritten begeleid. Wat heel bijzonder was dat er in de buurt van deze ranch een wilde paardenkudde leefde. Tijdens van een van de ritten zijn we deze paarden tegengekomen. Ik moest echt even een traantje wegpinken op mijn paardje, dat gevoel van vrijheid op een paardenrug en dan zo in de ongerepte natuur, zo ontzettend mooi was het om dat te zien
10. De wilde paardenkudde van Kleinmond
11. Aan het ''werk'' op de tweede ranch
Na een paar weken bij deze mevrouw te hebben gelogeerd en op deze ranch te hebben gewerkt was het tijd om weer door te reizen en eens eindelijk écht de toerist uit te hangen
. Ik had een autootje gehuurd en heb zo via Airbnb en backpackers gelogeerd langs bij allerlei mooie plekken langs de kust en andere mooie kleine dorpjes. Meestal verbleef ik ergens 2-3 dagen en dan trok ik weer verder naar de volgende plek. 
12. De pinguïns onderweg
Bij het volgende backpackers waar ik was aangekomen, kwam ik erachter dat de eigenaren van 't complex ook een ranch hadden. Omdat ik maar 2 nachten zou blijven heb ik gelijk nog een dagtocht geboekt bij ze de volgende dag.
13. Dagtocht bij de backpackers
Vanuit de backpackers ben ik doorgereisd naar een superleuk Airbnb, waar ik een klein appartementje heb gehuurd. Na al het werken merkte ik echt dat mijn lijf rust nodig had. Dus elke avond met een wijntje en een boek met een prachtig uitzicht uitrusten.
14. Uitzicht vanuit mij ligstoel bij mijn appartement.
........En ook bij de laatste plek bleven de paarden me maar achtervolgen
. De eigenaar van het B&B waar ik verbleef had een aantal paarden achter het complex staan, en vroeg of ik met haar Engels volbloed wilde gaan rijden. (Een cap aan je backpack hangen werkt dus ) Ze had een 12-jarige volbloed waar die langer dan een jaar had stilgestaan. Vanwege de leeftijd van de eigenaar (65+) werd ze niet meer gereden.
15. Meet Bride, mijn laatste project, die ik de laatste week in Zuid Afrika heb gereden.
Zo, dit was mijn avontuur in Zuid Afrika in het kort. Hoewel ik nu écht ziek ben en echt op helpt de herinnering aan dit land me ontzettend. Het is een land met zoveel diversiteit. Zoveel mooie natuur, mooie mensen. Met helaas veel armoede, maar ook zoveel rijkdom. Het land waar ik me als vrouw in mijn eentje eigenlijk geen moment onveilig heb gevoeld. Het land waar de mensen op de ranches me raar aankeken omdat ik zélf het paard dat ik ging rijden ging poetsen en opzadelen (in Zuid Afrika hebben ze overal personeel voor. Jep, zelfs om je paard te poetsen
) Het land waar ik weer een beetje vertrouwen in mensen heb gekregen (van de 10 weken die ik er heb verbleven heb ik er ongeveer 8 bij mensen thuis gelogeerd, gewoon zomaar!). Het land waar ik erachter ben gekomen wat ik nu eigenlijk echt wil. Het land waar ik vrienden heb gemaakt voor het leven. Het land wat in mijn hart zit en waar ik heel snel weer terugkom. 
