Geplaatst De Fransen hebben het moeilijk, de winter is bitterkoud, het eten raakt op en de medische zorg is sterk verminderd.
Als klein kind kwam ik hier al. Met plezier is een raar woord, maar ik vond het als klein kind al erg fascinerend. Dat mensen zoveel kunnen verwoesten, dat er zoveel mensen kunnen overlijden, dat mensen in barre tijden kunnen overleven.
Door middel van een paar foto's wil ik jullie graag een verhaal vertellen.
Het knekelhuis van Douamont. Een gebouw om de overleden soldaten te herdenken.
Aan de ene kant liggen allemaal botten van soldaten zonder te weten wie zij waren. Zij stierven zonder naam. Voor hun land.
In het gebouw staan de namen van de overleden soldaten. Naam, geboortedatum en sterfdatum. Jonge jongens, 20, 21, 19, jongens met een heel leven voor zich.
Daar voor is een grote begraafplaats.
http://www.mijnalbum.nl/Foto540-7FUZMCVC.jpg
Fort Douamont. Buiten was het heerlijk weer, binnen was het een graad of 12/13 en bijzonder vochtig.
Het is donker, bedompt en bijna claustrofobisch.
We mochten niet overal in, ivm instortingsgevaar.
Fleury
Toen ik klein was, was ik hier al van onder de indruk. Hoe kan een dorp ineens weg zijn? Hoe kan een dorp met boerderijen, bakkerijen, slagers, een school, een smederij ineens weg zijn?
Door de route heen staan bordjes met waar het gebouw heeft gestaan..
Her en der zie je dit op een deur, poort of op een steen staan.
Tot hier zijn de Duitsers gekomen. Wat de leeuw precies symboliseert weet ik niet.
Toen wij naar een biermuseum zijn geweest kwam er een route op ons pad. Een Amerikaanse route. Dus wij gaan er heen.
Een Amerikaanse begraafplaats
Het monument met namen van de Amerikaanse soldaten.
Maar ook hier zijn er jongens die in onbekendheid zijn gestorven..
Vlak buiten het centrum van Verdun staat een citadel. Het is daar 7 graden en je neemt een kijkje in het leven van de soldaten en de officieren. Fotograferen is daar niet mogelijk.
Ik vind het nog steeds onroerend. Er is nog veel meer te zien rondom Verdun, maar anders heb ik een verslag van een uur denk ik..
Er zijn plekken waar je niet mag komen, omdat ze niet weten wat er nog ligt, of omdat het gevaarlijk is.
Helaas was het Memorial De Verdun dicht wegens verbouwing. Over een paar jaar is hij open, dus een excuus om nog een keer te gaan.
