Bokt.nl

TessaB schreef:

Ik heb het ook gedaan! Ben na mijn afstuderen in 2007 naar Zwitserland vertrokken. Pittige en geweldige tijd geweest. Had het voor geen goud willen missen!!! Van tevoren was ik twee daagjes een kijkje wezen nemen, tevens mijn eerste bezoek aan het land. Twee maanden later heb ik al mijn spullen gepakt en ben vertrokken. Mijn werkgeefster had ervaring met buitenlandse medewerkers, zij heeft alle vergunningen, verzekeringen etc voor mij geregeld. Later is ook mijn paard nog gekomen. Ik liep wel tegen cultuurverschillen en de uitdaging van een pittig dialect aan. Vooral lastig op de momenten dat de job op z'n hardst was, maakte dat het extra hard. En hard is het zeker... Op mijn zeldzame vrije dagen wou ik ook geen paard zien, dan was ik de toerist in Zwitserland! Uiteindelijk heb ik besloten dat de paarden als hobby mij meer bevallen, en ik toch Nederlandser ben dan ik had gedacht. Alleen dat inzicht al was mijn tijd in de Alpen en tussen de springruiters waard. Succes met het maken van je beslissing!

Lady_xx schreef:

Ik ben alleen benieuwd waar jullie dit soort baantjes vinden? Ik kan me voorstellen dat ze niet voor het oprapen liggen.

TessaB schreef:

Groom voor een springamazone, werk gevonden via yardandgroom.com. Uiteindelijk ben ik ook lessen gaan geven en als bazin/collega op concours waren, zorgde ik ervoor dat alles thuis bleef doorlopen (thuisblijvende wedstrijdpaarden, oudjes, pensionklanten en dus de lessen). In de Alpen zijn de mensen behoorlijk conservatief. Mijn bazin was daar een perfect voorbeeld van. Communiceren bleef moeilijk, ook toen ik de taal wel sprak. Ik vind mezelf niet een hele directe Nederlander, maar in Zwitserland was ik dat wel. Er werd meestal niet gesproken, je deed wat er gezegd werd, en als iets niet gebeurde zoals het had moeten gebeuren kreeg je dat te horen. Het werk is hard. Ik vond het heerlijk het rijk alleen te hebben op de momenten dat bazin en collega op concours waren, maar alle werk en verantwoordelijkheid liggen dan wel bij mij. Als ze 5 dagen weg zijn, 3 weken, of 6 weken. Ziek zijn? Dat doe je maar in je vrije tijd. Vrij? Ehm, is dat echt noodzakelijk? Misschien kan die en die het werk een dagje overnemen? Regel het maar, is jouw probleem. Oh, de hoefsmid komt op je vrije dag, 's morgens hebben we je dus nodig. Deze situaties kon ik eigenlijk prima mee leven, maar er zijn ook situaties die net wat verder gingen. Bovendien had ik van tevoren me voorgenomen maximaal 2 jaar te blijven, en dan werk te zoeken dat aansluit op mijn studie. Dat is gebeurd.

TessaB schreef:

Ik moet wel zeggen dat ik het financieel absoluut niet slecht had, en op die manier goed gewaardeerd werd. Het werk betaalde prima tot zeer goed (van dat salaris kan ik nu alleen maar dromen!), en bovendien had ik inwoning in een netjes nieuw appartement voorzien van alle gemakken, 's middags een goede warme maaltijd, en stond mijn paard er op stal én kreeg hij hoefijzers en inentingen etc. Ook kon ik altijd de auto van mijn bazin gebruiken en hielp ze me met als ik hulp nodig had. Ik heb ook hele mooie momenten gehad. Af en toe had mijn bazin bijvoorbeeld spontaan zin uit te gaan, en gingen we naar een luxe nieuw geopend restaurant of naar een concert. Ik heb ook nu nog goed contact met haar. Zelf zou ik zo weer via een website in contact komen met een stal, en aan het werk gaan. Ik denk dat het een prima medium is om een geschikte baan te vinden, maar goed contact vooraf, met duidelijke afspraken en eventueel een kennismaking zijn aan te raden.