Geplaatst 
). Met zijn 3-en of meer (+swags, tackerbox, materiaal om paarden te beslaan, potten en pannen, zadels en hoofdstellen etc.) op 1 Polaris, gok dat je begrijpt dat dat niet erg comfortabel is, wel lekker knus, met de baas. Verder kunnen we uiteraard de kamphuisdieren niet vergeten. Nougoed, kamperen dus. Het fijne daarvan is wel dat je veel tijd doorbrengt erg dicht bij de yards en in mooie natuur en dat heeft me hier en daar wat minuutjes de tijd gegeven om snel wat foto's te schieten.
Helaas gaat het hier echt om minuutjes, of meer seconden, ik had graag meer tijd gehad om foto's te maken (camera kan niet mee te paard) maar wensen voor het onmogelijke heb ik opgegeven. Vrije tijd bestaat namelijk niet tijdens het kamperen, wanneer het licht wordt en zo nu en dan eerder is het tijd om wakker te worden, dan moet er water gehaald, brandhout gesprokkeld en ontbijt gemaakt worden. Dan moeten de paarden naar de yards gebracht worden, te voet mag je dan de 'horse paddock' doorzoeken om ze vervolgens terug te rennen, fijne ochtendgymnastiek. Dan worden de paarden opgezadeld, doet iemand snel de afwas en ga je op weg (ergens tussendoor maak je snel wat lunch), om vervolgens in het donker terug te komen. Dan moet er weer water gehaald en brandhout gesprokkeld worden, avondeten gekookt worden, ergens hoop je nog een douche (dip in de creek) te kunnen hebben, dan is het tijd om te eten, af te wassen en vervolgens ben je toch wel flink toe aan slaap. En de volgende dag begint dit riedeltje weer overnieuw. Een gave ervaring en enorm mooie herinnering, maar het was op het moment zelf vooral erg zwaar.
Een deel van het 'luxe' (hier hadden we naast een 'dak' (bedden waren minder comfortabel dan de grond, die heb ik dus maar gelaten voor wat ze waren) een 'keuken', als in, een dak boven onze vuurplek, een paar tafels en een kast met een first aid kit, lucifers, zout, peper, suiker, koffie, thee, kerriepoeder, borden, bestek en mokken) kamp waar we 2 weken aaneen hebben gekampeerd: (de foto's hierboven zijn op dezelfde locatie gemaakt)
Tijdens deze 2 weken kamperen heb ik overigens mijn eerste beetje geluk opgebruikt, tijdens het draften ben ik geschopt door een steer, 'net' boven mijn knieschijf, wat me een mooie blauwe plek in de vorm van een koeienhoef had bezorgd
(hier was het al zo'n 2 weken terug)
Verder hebben we dus hekken gebouwd, op heuvels en aangezien ze dus geen machines (of zo min mogelijk) gebruiken kon de polaris niet gemakkelijk de heuvel op. Lopen was sneller en goedkoper, dus daar gingen we. Palen op onze schouders, palendrijver in de hand en lopen maar. 8 stappen tussen alle palen, na elke 8 stappen werd de paal op de goede plek geplaatst door de 'sighter' (de baas: "meer naar links, neee, veel te veel, naar rechts, meer, meer, nee te veel") en vervolgens sloeg je de paal in de grond. 5 slagen, 8, 10, 12, 16, 25 als er een steen in de weg zat, om dan (als je er al 5 minuten zeker van was dat deze paal niet verder de grond in zou gaan) bedacht de baas dat je hem misschien wel een stukje kon verplaatsen en daar ging je weer, in de hoop dat je deze keer geen steen tegen zou komen en als je dat geluk had was het tijd voor paal 2. Als de palen dan op waren kon je weer terug naar beneden, onderweg was het dan de bedoeling dat je wat oud prikkeldraad oppikte om dat richting Polaris te brengen zodat het thuis op de dump gegooid kon worden en dan kon je weer omhoog, met palen en dat ging zo de hele dag door. In de volle zon en bij 35 graden. Hier heb ik helaas (of misschien vind ik dat niet zo heel erg) geen foto's van.
Verder hebben we dus gemusterd, dagen te paard paddocks doorzoeken, in de hoop koeien te vinden. Die drijf je dan dus vervolgens bij elkaar en loop je richting 'holding paddock' (tijdens het kamperen kun je ze niet constant in de yards laten, ze moeten bovendien eten en drinken) Na het musteren breng je de koeien in de yards en is het tijd om ze te scheiden (wij hadden meestal bush (moederkoeien en stieren), steers, wheeners en branders), daarna worden de branders gebrandmerkt, gecastreerd waar nodig en krijgen ze een 'earmark' (knip in hun oor). Op 'mijn 2e cattle station' (niet organisch/modern) kregen ze ook een eartag, werden ze 'onthorend' (op de z/w foto hieronder te zien) en kregen ze een injectie. Ik heb hiervan alles mogen doen op het castreren na, hoop dat ooit nog te mogen doen, maar die kans schat ik niet erg groot in haha.
En zo zagen de arme stakkers eruit na een behandeling in de crush op 'mijn 2e cattle station' (het ding van de foto hierboven)
Op mijn eerste cattle station werkte ik overigens met Black Angus, een 'rustig' koeienras, terwijl ik op mijn 2e cattle station met Brahmans werkte. Een ras dat een stuk minder rustig is en daardoor erg anders is met het musteren, 'mijn' eerste muster daar ging dan ook niet helemaal volgens plan
De volgende foto's zijn allemaal genomen op mijn 2e cattle station (tussen de brahmans liepen ook heel wat 'vreemdelingen', als in, andere rassen die daar niet hoorden) 
Pigging! (honden waren hier niet welkom, die probeer ik op foto 2 dan ook weg te schoppen, waarom ik op foto 1 lach weet ik ook niet, ze waren erg irritant)
Kikkers in de wc
Aan het werk in de yards op Saint (die me flink heeft laten zandhappen, nog meer geluk verbruikt!). Hier is het de bedoeling dat je de wheeners laat wennen aan jou en aan een paard, zodat ze beter te musteren zijn. Erg saai, aangezien er niets kan gebeuren en ik dit 1,5 dag heb mogen doen, na een halve dag waren mijn spelletjes wel op ..
Oh en de quarters/ons huisje op cattle station nummer 1, niet te vergeten uiteraard
Anyway, het was nooit mijn bedoeling hier zo'n lang verhaal van te maken, mijn excuses
Bedankt voor het lezen en alle vragen zijn welkom!
Ah ik kan niet wachten tot Januari, is mijn vakantie al voorbij?
En ja uiteraard, backpackers zijn hier erg gewild. Het is wel even zoeken hoor, ik ben hier 'aangesloten' bij de organisatie VisitOz en die helpen je bij het zoeken naar banen. Heb de volgende baan dan zelf gevonden, maar dat is ook alleen maar omdat ik tijdens mijn eerste baan mensen heb ontmoet.
