Op 9-11-11 ben ik verhuisd naar Bonaire, en ben nu dus bijna 2 maanden weg!
Zelf was ik er heel erg op tegen om te gaan, maar helaas hebben me ouders niet naar mij geluisterd.
Ik heb alles achter moeten laten, familie, vrienden, opleiding ( waar ik bijna mee klaar was)
Nu doe ik een opleiding die ik totaal niet leuk vind, secetareel medewerken, en moet ik twee nieuwe talen leren ( spaans & papiaments.
En nog het ergste van alles, ik heb ontzettend last van heimwee.
En natuurlijk mis ik iedereen heel erg, en heb ik met heel veel mensen veel minder contact.
Wel ben ik er achter gekomen wie me echte vrienden zijn, en wat ze voor me betekenen.
Voor mij zullen de woorden "ik mis je" nu een hele andere betekenis hebben, omdat ik nu weet wat echt missen is.
Wie heeft er ook zo'n verhaal?