Het plan was namelijk gezellig met z'n tweetjes op vakantie te gaan, maar al snel bleek dat er een verstekeling meewas
We hebben hem nog geprobeerd buiten te zetten, maar toen we het raam van het appartement de volgende dag open zetten, was ie er nog...
M'n vriend was nog nooit in Parijs geweest, dus hebben we alle 'cliché'plekken aangedaan. Genoten van het uitzicht vanaf de trappen voor Le Sacre Coeur, de Notre-Dame bezocht, door de straten van Montmartre geslenterd, et cetera. Daar hoort natuurlijk ook de Arc du Triomphe bij.

En natuurlijk horen ook de vele tuinen bij Parijs, hier één van de standbeelden in Jardin du Luxembourg waar het oranje friemelding niet bij weg te slaan was

En sowieso blijft de overdosis aan prachtige oude gebouwen in Parijs verbazen. Achter elke straathoek blinken weer andere monumenten...
Maar Parijs is voor mij niet compleet zonder een bezoek aan het Louvre, blijft het mooiste museum dat ik ken. En daar was het reisgezelschap het ook over eens. De rijkom van de kamers van Napoleon III bijvoorbeeld, blijft indrukwekkend (mooi of toch gewoon pure avant-garde kitsch
)En natuurlijk moest ook de Mona Lisa met een bezoek vereerd worden. De hoeveelheid fotograferende toeristen in haar zaal, blijft wellicht nog een grotere attractie dan het schilderij zelf.

De tweede avond kwamen we erachter dat we als we op ons tenen gingen staan een klein stukje Eiffeltoren uit het raam van ons appartement konden zien
. En die moest natuurlijk ook bezocht worden. Na wat overredingskracht hadden we ook Beesie aan z'n verstand gepeuterd dat de echte toch een stuk groter was...De rijen waren hier wat langer dan we gehoopt hadden, maar daardoor konden we wel een (bewolkte, dat wel) zonsondergang meemaken op de toren. De eerste verdieping hebben we nog met licht bekeken, en langzaam alle lichtjes aan zien gaan. En vanaf het topje konden we samen uitkijken over een prachtig verlicht Parijs...

Maar na een week veel lopen, veel metroritten, veel oude gebouwen, schilderijen en vooral ook heel, heel veel toeristen waren we het wel een beetje zat...
En zijn we 600km naar het zuiden gereden om van wat rust te gaan genieten en de zon op te zoeken. En dan hoor je natuurlijk elke dag te beginnen met een ontbijtje in de zon met versgehaald brood
en een croissantje. En vervolgens uitgebreid te loungen op het strand. Heerlijk genieten van de zon en een zacht briesje van zee, en eindelijk een keer toekomen aan wat boeken die al tijden op de plank lagen.

En dat wissel je dan af met bijvoorbeeld een boottochtje naar een eiland waar je uitgebreid op het strand kan liggen genieten van de zon en een zacht briesje van zee, en eindelijk een keer toekomen... (et cetera
)Maar tussen het lezen door, is snorkelen net zo belangrijk. Blijft geweldig om het leven onderwater op centimeters aan je voorbij te zien gaan. Veel vissen gezien, complete scholen en ook grote exemplaren ( Franse wijsheid: "le poisson est un animal qui a une croissance exponnentielle entre le moment ou le pecheur le prend et ou il en fait la description a ses amis"
)En natuurlijk hoor je dan op z'n Frans de dag af te sluiten bij een goed restaurant
Wat mij betreft had die tweede week een maand mogen duren (ik had nog zeker 2 boeken niet uit en ik ben nog net zo wit als voor de vakantie
), maar iets met bezigheden die roepen, appartement maar voor een week gehuurd enzo, dus we mochten aansluiten in de file naar huis... Al is dat ook zo erg nog niet als je thuis kan komen en aan iedereen kan vertellen hoe het geweest is...
(foto's zijn deels gemaakt door mij, deels door m'n vriend )




Kreeg de duiker in kwestie nog wel lucht?
