Geplaatst Marilu schreef:Het is ook altijd snel een beladen onderwerp, ondervind ik.
Ik ben nu sowieso niet iemand die snel andere mensen kan beïnvloeden door wat ik zeg of doe.
Maar uiteraard opper ik ook regelmatig het dierenleed dat voorafgaat aan de biefstuk of de worst op hun bord. Al heb ik dan eigenlijk niet het recht om er iets van te zeggen, want zelf eet ik dus nog wel vis ...
Het enige dat je kan doen, is 'leading by example', denk ik, zodat mensen er misschien op zijn minst toch eens dieper over beginnen nadenken en dan misschien toch een keer of 2,3 per week minder vlees gaan eten.
Dat van dat paardrijden speelt ook soms in mijn hoofd, Monique.
Nu rijd ik sowieso niet veel meer. En áls ik met een paardje rijd, is dat maximum een half uur.
En ik pas me eigenlijk aan aan wat de paarden aangeven, dus meer dan wat rondhobbelen houdt het allemaal niet meer in
Nou, het is niet meer zo beladen eigenlijk, het is erg hip en trendy om goed na te denken over wat je eet en overal in restaurants kun je nu melk van granen in je koffie vragen. Ook is in ieder geval vegetarisch eten, steeds normaler. Er is bijna geen resto meer die geen veg keuze op het menu heeft staan. Veganistisch is nog een stapje verder, maar het is al zoveel meer bekend dan in het verleden en wat ik zei, zelfs hip.
Wel grappig, wat heel veel mensen niet weten, is dat de kaas op pizza's van veel merken Pizzaschmeltz is. En dat is van aardappel! Echt je proeft het verschil 100% niet.
Ik beïnvloed verder niemand, ik haal niemand over of val niemand erop aan. Iedereen moet zijn eigen keuzes maken.
Toen ik Erwin leerde kennen was ik al 13 jaar pescotariër. We leerden elkaar kennen in '88, ik werd vrij snel erna geheel vegetariër en pas eind jaren 90 is hij ook vegetariër geworden. Ik heb hem nooit erop aangesproken en maakte ook zijn niet vegetarische eten klaar. Mijn enige wens daarin was dat ik het ajb niet meer hoefde te herkennen. Dus geen kippenpoten of ribben of vis met oogjes. Strak in plastic onherkenbaar als dier, wilde ik het dan wel voor hem klaarmaken. Hij is zelf op een avond tijdens een familie-eten in een wildrestaurant accuut vegetarier geworden. Zomaar out of the blue. Er was voor mij een veg dish besteld en voor de rest was het ree, hert en zwijn. En ineens was het voor hem klaar. Dus ik laat iedereen vrij in wat ze willen.
In de loop van de jaren erna zijn we melk gaan mijden en sojamelk gaan drinken. Van andere dingen werd toen nog nauwelijks melk gemaakt. Ook vla achtige dingen enzo van soja. Dus was het alleen nog maar kaas en ei wat wij van dierlijke producten aten.
En in 2012 is hij uit gezondheidsredenen veganist geworden. Zijn vader had leucemie (is daaraan 2 jaar later ook overleden) en vanwege dat dierlijke producten je cellen zuur maken en kanker welig teert op zure cellen en áls je dan kanker, die erfelijk kan zijn, in de familie hebt, vond hij, eet je maar beter geen
dierlijke producten meer. Dus dat was voor mij wel een ding, want geen kaas meer... Maar ik heb ook die knop toen tegelijk omgezet van vegetariër naar alleen nog ovotariër.
En dat zijn we nog steeds.
Wat ik wel doe en niet om mensen over te halen, maar omdat veel mensen en vooral Fransen denken dat je niets kunt eten als je veganist bent, is lekker koken voor mensen. En men is vaak prettig verbaasd. Niet dat ze dan veg worden, maar het is toch fijn om te kunnen laten zien dat we niet verhongeren
Zo komt volgende week vrijdag Annie bij ons lunchen. Dat is een Engelse van richting de 80 die een jaar of tien geleden vegetarier is geworden. Ik kwam met haar aan de praat en ze had nog nooit van kaas zonder melk gehoord. (Dat is trouwens ook steeds makkelijker te krijgen met zoveel mensen met lactose-intolerantie) Dus ik heb haar uitgenodigd om bij ons een heerlijke lunch met franse broodjes en allerlei soorten kaas te komen proberen. Dat doe ik wel. Niet om over te halen, maar om te laten zien wat er allemaal kan tegenwoordig.
Nu moet ik weer gaan witten!
Het klinkt al echt als muziek 
