Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-07-25 14:38

Geplaatst: 29-07-25 14:38

Echt zo gaaf! Ik stap ook achterop.

Best een t*ringknappe prestatie van de Veluwse ultrarun!

**Geplaatst**: 29-07-25 21:34

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 29-07-25 21:34

Leuk hoor, ik lift ook graag weer mee. Heel veel plezier!

**Geplaatst**: 30-07-25 09:42

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 30-07-25 09:42

Ik zit ook achterop. Ben niet de lichtste, maar zo kom ik nog eens ergens

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-25 18:03

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-25 18:03

De toon is gezet
Gister was gelijk een genadeloze kennismaking met de dolomieten. De eerste 22 kilometer gingen eigenlijk heel soepel, we volgde een rivier en er zaten amper hoogtemeters in. Toen werd het tijd om de eerste berg te beklimmen en dat hebben we geweten. Zo’n 1500 hoogtemeters in 17 kilometer, wat eigenlijk 14 kilometer was, maar een stukje van 500 meter dat ontiegelijk stijl en niet fietsbaar was door alle keien moesten we meerdere keren op en af terwijl we of de fiets naar boven duwde of de bepakking naar boven sjouwde. Daar hebben we bijna twee uur over gedaan. :')

Vandaag houden we de route iets meer in de gaten om te checken of het wel goed begaanbaar is en welke alternatieven we hebben.

We eindigde in een prachtig en rustig sprookjesbos waar we de tent op hebben gezet voor een welverdiende nachtrust!

Salomé haar verhaaltje van de dag:
Ik (Salomé) zal even beginnen met mijn variant van hoe dit plan is ontstaan. Zowie schreef dat ik er niet aan moest denken om op fietsreis te gaan. Het is wellicht mogelijk dat ik iets in die strekking heb gezegd, maar ik zou er graag aan willen toevoegen dat ik op dat punt in mijn leven nog geen ervaring had opgedaan met een degelijke, goed afgestelde en soepel rijdende fiets. Dat ik beïnvloedbaar ben, klopt zonder meer. Na af en toe op Zowie’s koga te hebben gefietst was ik dan ook vrij snel vergeten dat ik ooit dergelijke meningen over fietsreizen had en heb ik de mogelijkheid tot het aanschaffen van een nieuwe categorie aan gear met beide handen aangegrepen. Zo heb ik nu een heel klein spiegeltje dat ik op mijn stuur kan plaatsen (zelfde als Zowie), een ultra licht kampeerstoeltje dat niet groter is dan een waterfles (zelfde als Zowie maar ik was eerst) en een paar trailrunstokken van 300gr (zelfde als Zowie maar na vergelijkend waren onderzoek gewoon de beste optie dus wat doe je er aan). Nu hoor ik jullie denken, die trialrunstokken, die heb je toch helemaal niet nodig tijdens het fietsen? Heel scherp. Zoals Zowie al zei ben ik makkelijk beïnvloedbaar… ik heb het trailrun-virus ook te pakken. Maar ik heb Zowie ook al een aantal keer aan een touw laten bungelen dus we houden het gelijkwaardig.

Dan komen we nu bij het punt waarop ik mijn variant op het ontstaan van dit ‘plan’ belicht. Zowie rent hard, en lang, en ver en het liefst ook hoog. Ik ga ook graag omhoog, lang en ver, misschien niet altijd even hard. Ook fiets ik vaak en wilde ik een fijne fiets (zelfde als Zowie). Dus ik stond afgelopen januari in een twedehandsfietsenzaak genaamd wijverkopentweedehandsfietsen.nl. Hopelijk is er een marketeer op gepromoveerd want zulk goede bedrijfsnamen zie je maar zelden. Ik stond daar samen met mijn vader een Koga Worldtraveler te bekijken toen de verkoper vroeg wat mijn plannen waren. Omdat op en neer naar de klimhal fietsen geen goede rede is om zo’n fiets aan te schaffen, vertelde ik de beste man dat ik samen met mijn huisgenoot naar Slovenië zou gaan fietsen. Dat was bluf. Ik had Zowie iets horen zeggen over een trailrun in Slovenië waar ze aan mee wilde doen, maar meer plannen dan dat waren er niet.

Na wat maanden marineren leek het er toch wel echt op dat ik mijn woord aan de tweedehandsfietsverkoper waar zou maken. Zowie natuurlijk apetrots want ik als anti-fietser ging op fietsreis. Ze schreef zich in voor de race, inclusief helicopter redding want zoals ik zei rent ze graag lang en ver en hoog. Mijn ‘eis’ was dat ik de dolomieten wilde zien. De bergen. Ik ga iedere zomer de bergen in, dus die koga moet maar gewoon mee. Of ik ooit eerder in de bergen heb gefietst? Nee. Heb ik een bergverzet op mn fiets? Sinds vorige week weet ik dat het antwoord nee is. Zowie was sceptisch, het zou zwaar en echt niet zo leuk zijn als ik dacht, de hele tijd omhoog en omlaag. Maar ik ben net zo koppig als beïnvloedbaar dus we gaan de bergen in. Ik heb helemaal zelf de route getekend, inclusief wat vette plekken om samen te trailrunnen/fastpacken, zodat Zowie kan trainen maar ook om te genieten van de uitzichten en de afwisseling.

Update: Eerder vandaag zei Zowie nog dat we af en toe pull-ups moeten doen omdat ze bang was dat we onze armspieren anders verliezen maar dankzij mijn route is die angst als sneeuw voor de zon verdwenen. Ook de kuitjes zijn flink aangepakt. Ik moet eerlijk bekennen dat Zowie gelijk had over het omhoog fietsen en ik moet ook eerlijk bekennen dat ik het fietsen in de bergen heb onderschat. In het ergste geval loop ik ernaast, dacht ik. Maar dat is met een bepakte fiets van ruim 40 kilo nog steeds een flinke klus. Vandaar die armspieren en kuitjes.

Quotes van de dag:

Zowie na dat we voor de zoveelste keer onze fiets een steil pad vol keien op duwen: Waarom hebben we eigenlijk een fiets mee? Salomé: ja dat moest van jou. Zowie: ja nee maar ik dacht dat we gingen fietsen, niet wandelen!

Salomé na de eerste mini afdaling na een flinke klim: dat was 3 seconden hemel.

Zowie, al scrollend door het hoogteprofiel op topogps: als je maar ver genoeg inzoomt, lijkt het net vlak.

Eindstand: 39,49 KM met 1512 hoogtemeters, die vrijwel allemaal in de laatste 17 kilometer zaten.

Afbeelding

**Geplaatst**: 30-07-25 18:07

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 30-07-25 18:07

Zo heftige start! Bos ziet er prachtig uit! Sowieso prachtige omgeving. Waar gaan jullie nu heen?

**Geplaatst**: 31-07-25 16:10

Geplaatst: 31-07-25 16:10

Wat een heerlijk geschreven verhaal!! Ik stap wel bij jou achterop. De fiets van zowie is al vol haha.

**Geplaatst**: 31-07-25 16:50

Geplaatst: 31-07-25 16:50

Heroïsche dag zo,en respect met al dat gewicht de berg op (en af). Op het vlakke geldt; als het rolt, rolt het, maar die vlieger gaat in de bergen helaas niet op.
Volg met plezier jullie avonturen, en ook wel benieuwd naar jullie Polarsteps

**Geplaatst**: 31-07-25 17:58

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 31-07-25 17:58

Ik lees dat er gewaarschuwd wordt voor steenlawines in de Dolomieten. Goed opletten dus.

https://nos.nl/artikel/2577101

**Geplaatst**: 31-07-25 18:27

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 31-07-25 18:27

Oohh pittige start weer zeg. Maar wel echt prachtig

En ik denk toch wel fijn om samen te zijn?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-08-25 11:12

Geplaatst door de TopicStarter : 02-08-25 11:12

Jaa, het is heel gezellig om samen te zijn! Ook wel wennen, je moet toch even samen je draai vinden, maar het scheelt als je al huisgenoten bent. Dan heb je elkaar toch al vaak op diepte- en hoogtepunten meegemaakt. Je hebt nu eenmaal momenten dat je moe, hongerig, geïrriteerd of koud bent en normaal foeter ik dan op mezelf en voel ik me ellendig, maar het is nog makkelijker om dat op iemand af te reageren. :')

Gelukkig zijn we beide volwassen en reflectief genoeg om dat uit te spreken en het niet persoonlijk op te vatten als er eventjes iets onredelijks uitkomt. Het is vooral heel erg gezellig, hilarisch en fijn samen tot nu toe! En, mijn soms overalerte brein is er ook blij mee om eens niet alleen door verlaten landschappen te fietsen en er te slapen.

Wielrenners vernederen en pure extase - Zowie

Ik geloof dat Sal sinds vandaag begrijpt waarom op de fiets reizen zo fantastisch kan zijn. Hoe zij dat ervaart, mag ze lekker zelf gaan vertellen. Voor mij zit de magie in meerdere gebieden kunnen doorkruisen op een dag en de veranderingen van het landschap van dichtbij op ieder moment ervaren. Soms als een slakje omhoog ploeteren, terwijl je spieren verzuren en het zweet van je afdruppelt werk je jezelf en je tijdelijke huis naar de hoogste plekken. Andere momenten vlieg je in een rotvaart naar beneden, kan je alle zwaarte loslaten en wordt je omarmd door de bergen die steeds hoger boven je uit torenen. Om vervolgens voor uren lang mee te meanderen met een rivier door langgerekte dalen. Dat dagenlang in beweging zijn en op je eigen kracht jezelf en tijdelijk onderkomen verplaatsen door de wereld een geweldig gevoel van levendigheid en in het moment zijn geeft, kent Sal waarschijnlijk al heel goed van het hiken. Het fietsen brengt een andere dimensie doordat je een heel stuk verder komt op een dag, maar nog steeds alles van dichtbij meemaakt, en het grote contrast tussen stijgen en dalen. Daarnaast geeft het net de ruimte om je ultralichte stoeltje en trailrunzooi mee te nemen en blijven je voeten een stuk schoner. Tot zo ver mijn advertentie om ook eens op fietsreis te gaan.

Vandaag wilde we niet persé een herhaling van de dag ervoor, waarbij 500 meter stijl stijgen veranderde in drie kilometer op en neer lopen om alles boven te krijgen. Dus gingen we op pad terwijl ik de route nauwlettend in de gaten hield en kozen we af en toe voor een alternatieve route. Dat was niet altijd simpel, want eenmaal bleek het alternatief niet toegankelijk voor fietsers en werd het toch fietsduwen in plaats van fietstouren. Eenmaal bovenaan terwijl we stonden uit te puffen stopte er een stel op elektrische mounbikes vlak naast ons, waarbij de vrouw zei “jeetje, wat een klim” en de man “zeg dat, niet niets, echt pittig”. Waarop ik reageerde “jullie hebben tenminste accu’s”. Ze waren wat beduusd dat wij ook Nederlanders waren. Toen kwam dochterlief “jezus, wat is dat voor een martelweg”. Waarop vader zei “zij hebben niet eens accu’s!”. Toen waren ze allemaal stil.

Vervolgens was het tijd voor een pitstop bij de supermarkt voor bananen waarbij ik terugkwam met ook perziken, gedroogde ananas, een soort grote koek met chocola en sinaasappel, twee eiwitrepen, een reep chocola, snoepjes en een soort hele grote gnocchi/pastaballen met kaas en spinazie en de woorden: “volgens mij moeten we meer eten, dus ik ga meer op ons eetplan letten.”

Bepakt met eten in onze maag en fietstassen gingen we verder, op weg naar Passo Gardena. Een bekende weg die de valleien Gardena en Badia verbind en stijgt tot 2121 meter hoogte. Een stijging die gelukkig zonder duwen te doen is, maar waar we natuurlijk alsnog lang over deden. Halverwege doken we kort te voet een paadje in om bij een stukje hemel op aarde te komen waar we ons hoofd onder een bergstroompje stopte. Dat we nog geen enkele andere bepakte fietsers zijn tegengekomen is waarschijnlijk met een reden, volgens mij zijn we vrij idioot om deze bergpassen te ondernemen. De überlichte wielrenners die ons passeerde waren onder de indruk dat wij dezelfde berg beklommen als zij, checkend of we niet toch stiekem een accu hadden werden we
met lof en respect beladen.

Volgens mij werden we sowieso als idioot bestempeld, omdat we ook nog omhoog ploeterde met de grootste glimlach die je je kan voorstellen. De omgeving was één groot genot en met elke meter stijgen leek het mooier te worden. De indrukwekkende pieken torende boven ons vanaf alle kanten en wij voelde ons ontiegelijk minuscuul. Beide met La Terre Vue du Ciel van Armand Amar op repeat, dit nummer evenaart exact het gevoel dat bergen je geven, zaten we in pure extase op onze fietsjes te genieten.

Eenmaal op het hoogste punt werd de bezwete sun hoodie omgeruild voor dikke lagen merino wol, een lange broek, jas, buff en zelfs handschoenen. Want wij moesten ook weer naar beneden en zo hoog was het best wat kouder. Vervolgens hebben we nog dertig kilometer lang de rivier Gran Ega gevolgd over een aantal geweldige grind- en fietspaden terwijl de avondzon de bergpieken om ons heen oplichtte in weer zoveel andere tinten dan we eerder hadden gezien.

Quote van Salomé na uren lang stijgen “het is het allemaal waard”.

Eindstand: 101,5 kilometer en 3019 hoogtemeters.

Afbeelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-08-25 11:21

Geplaatst door de TopicStarter : 02-08-25 11:21

mysa schreef:
Ik lees dat er gewaarschuwd wordt voor steenlawines in de Dolomieten. Goed opletten dus.

https://nos.nl/artikel/2577101

Had het inderdaad gelezen! Dacht ik eens zuidelijker te gaan voor lekker weer, rol ik van overstromingen door naar steenlawines. :')

Gelukkig zijn de risico’s vooral groot in het hoogalpine gebied, daar komen wij met de fiets niet. Maar we doen zeker voorzichtig. Zaten vandaag ook op grindpaden waar je niet mag fietsen/wandelen als het regent. Vandaag is er heel veel regen en onweer, dus we hebben alleen vanochtend een stuk gefietst toen het droog was en zitten nu op een camping te vertoeven.

Voor de mensen die benieuwd naar zijn de polarstepts, ik post hier hetzelfde als daar, alleen hier ook nog wat extra voor de topicinteractie en jullie al langer vaste volgers zijn op mijn avonturen.

Maar mocht je het leuk vinden mag je uiteraard ook daar volgen en dan zie je de route natuurlijk die we afleggen (en dat ik hier iets achterloop met posten, maar dat gaat helemaal goedkomen).
Volg me op mijn reis 'Op fietsreis met buur&buur' via https://www.polarsteps.com/SalomeVanGrunsven/20119081-op-fietsreis-met-buur-buur?s=4aa31971-dd19-4c62-9ff9-fe9434d735ea

**Geplaatst**: 02-08-25 11:26

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 02-08-25 11:26

Hele mooie foto's

en leuk verslag weer. Jij zoekt je bestemmingen idd wel uit maar een beetje spanning is ook wel leuk :))

**Geplaatst**: 02-08-25 11:41

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 02-08-25 11:41

Echt prachtige foto's en een hele mooie reis.
Fietsen zonder accu in de bergen.... ik vind de 'bult' naar Hoog Soeren met de racefiets al k*t _O-

**Geplaatst**: 02-08-25 11:47

Geplaatst: 02-08-25 11:47

Wat een prachtige foto's

Heerlijk om zo weer mee te genieten met jullie avonturen te fiets!

Wij zijn vorige week terug gekomen van vakantie Slovenië en Oostenrijk en we hebben zoveel fietsers gezien! Zowel bepakt als 'dag' fietsers.
Maar bij elke berg had ik zo de neiging om de fietsers toe te juichen

Echt respect die klimmen die gemaakt worden hoor $_/-\o_$

**Geplaatst**: 02-08-25 12:21

Geplaatst: 02-08-25 12:21

Wauw wat mooi zeg! Wat een bizar mooie locaties hebben jullie op de foto gezet. Ik kom al tot rust als ik er naar kijk. Het weer is jullie dus nog goed gezind? Ik kan me vorig jaar nog herinneren toen je onderkoeld was door de regen (toch?), dat was minder.

Edit: ik vind het toch wel erg leuk om op polarsteps te zien hoe de route loopt, geeft een leuke aanvulling.

**Geplaatst**: 02-08-25 12:30

Geplaatst: 02-08-25 12:30

Wat een gave uitzichten. Ik ben ooit gaan wandelen in de bergen nooit weer gedaan zonder een berglift te pakken. Heen of terug.

Jekomt echt van alles tegen mensen die naar boven klimmen /wandelen en dan naar beneden paragliden vond ik helemaal gaaf.

Respect dat jullie dit doen echt wat een verhalen.

Niet fietsen en wandelen dat veranderen die paden zeker in gevaarlijke waterbanen.
Wat op de berg valt komt er ook weer afstromen natuurlijk.

**Geplaatst**: 02-08-25 22:20

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 02-08-25 22:20

Jeetje, wat een prestatie weer... Ik durf nu bijna niets meer te posten over mijn eigen fiets"avontuur".

**Geplaatst**: 03-08-25 03:19

Geplaatst: 03-08-25 03:19

Onwijs!! Super vet om te volgen en leuk geschreven. Klinkt uitdagend maar ook als iets wat veel voldoening geeft

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-08-25 06:38

Geplaatst door de TopicStarter : 03-08-25 06:38

Suzanne, ik was vorig jaar in Noorwegen toen iets te koud geworden ja, al was het nog niet echt een onderkoeling hoor, vooral de omslag van de kou naar een hele warme hotellobby zorgde er toen voor dat ik niet goed ging.

Schijnt ook een dingetje te zijn bij wintersport.

Rustdag, wat is dat? - Zowie
Ik werd vroeg wakker en dook gelijk garmin in om te kijken wat voor paden we om ons heen hadden. We zouden twee nachtjes op een camping blijven, een dagje niet fietsen, vonden we een mooie gelegenheid om een dagje te fastpacken. Wat is dat nu weer voor hippe term? Dat heb ik bedacht (of naja, bestond vast al). Dat betekent dat je waarschijnlijk een groot deel aan het hiken bent over technische bergpaden en je soms een paar meter rent als het te doen is, je draagt je trailrunkleding en renvest, maar je durf het niet volledig trailrunnen te noemen.
Dus toen Salomé naast mij ontwaakte waren de eerste overenthousiaste woorden die ze die dag hoorde: ik heb een plan! We gaan deze berg op. 12 kilometer en 1200 hoogtemeters. De route werd trouwens 14 kilometer en 1315 hoogtemeters, de mensen die vaker met mij op pad gaan kennen die ongein, we gaan altijd wat verder dan ik in het begin verkondig. Soms onbewust, soms bewust.
Sal, nog slaperig, begon al een beetje te protesteren, vanuit haar hike ervaring met een volgepakte backpack is dat een zware dagtocht. Ik verzekerde haar dat het wel goed zou komen. Mijn motto is best vaak ‘ah, komt wel goed’. Soms komt die voort uit een innerlijke bron van wijsheid, soms uit een innerlijke bron van naïviteit. (Voordat mensen de zelfspot niet begrijpen en ik weer naïef/dom wordt genoemd in dit topic, ik weet echt wel waar ik het over heb bij dit soort avonturen en wat ik (en Sal) aan kan, we hadden lagen (regen)kleding mee voor op de top en mocht het weer omslaan, genoeg eten, zelfs een hoofdlamp en EHBO inclusief reddingsdeken en noodfluit, stuk meer dan de gemiddelde toeristhiker

). Gelukkig bleek het vertrouwen van Sal gegrond. De beklimming van de Piz da Peres (5,5 kilometer) zou 3u40min duren volgens de borden, wij ging omhoog en in een omweg terug (14 kilometer) in 3u12min. {:}

Sallie ontplooide zich tot de berggeit die ze is op het technische terrein en het was werkelijk geweldig! Daarvoor verwijs ik je graag naar de tig foto’s. Bovenop de 2507 metershoge top aten we de soort van grote gnocchi pasta ballen die we de dag ervoor hadden gehaald (echt top voer) en daarna rende we het grootste gedeelte naar beneden. Dat vonden Sal’s benen net wat taaier (het lang afdalen, niet het technische), tot we twee ANWB-stellen konden inhalen en ze opeens de pas er weer in kreeg, daarna rende ik haar er vol uit om het ego weer iets in te dammen. Zo hou je elkaar in balans.

14,62 kilometer en 1315 hoogtemeters.
Beestjes: alpenkauw en alpencow.

Quote kwam de ochtend erna: We waren onze staat van spierpijn in de bovenbenen en rug aan het bespreken. Zowie: dat wordt leuk omhoog trappen vandaag. Salomé: kan het zijn dat wij een andere definitie van leuk hanteren?

Kleine toevoeging: inmiddels noemt Sal het een verkapt trainingskamp, maar zolang de uitzichten goed zijn klaagt ze niet. Gister zei ze ‘Zowie, I love you, maar ik kan niet meer naar beneden lopen’, door de spierpijn die ze van bovenstaand avontuur heeft. _O-

**Geplaatst**: 03-08-25 08:13

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 03-08-25 08:13

Jeetje dat zijn nog spannende routes ook! Ziet er best gevaarlijk uit.
Wat is die steen op de foto?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-08-25 08:26

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst door de TopicStarter : 03-08-25 08:26

Viel mee hoor! Je moest zeker af en toe met handen en voeten klauteren en opletten bij stijle randen, maar er waren genoeg dagjes wandelaars, wij waren alleen een stuk sneller. De drie laatste foto’s zijn van de afdaling die wij via een omweg namen, dus daar kwamen we helemaal geen mensen tegen.

Haha, dat is dus een grote soort pasta-gnocci bal met spinaziesmaak, heel erg lekker! Alleen een beetje misvormd doordat het achterin mijn trailvest zat. _O-