Geplaatst Donderdag fietste ik op mijn gemak door Helsinki. Natuurlijk sloeg ik de Temppeluaukio-kerk niet over. Er stond eens in Helsinki een rots in de weg. Men besloot van de nood een deugd te maken en de kerk in de rots uit te hakken.
Uiteraard liet ik als muziekwetenschapper ook het Sibeliusmonument niet aan me voorbijgaan. Jean Sibelius (1865-1957) was de nationale componist van Finland.
Rondom dit bekende monument barstte het van de souvenirkraampjes. Helaas met nul Sibelius-gerelateerde souvenirs. :-(
Vrijdag eindelijk weer trekken. En ik had er zin in hoor! 100 kilometer door heuvelachtig landschap. Naar Hämeenlinna, toevallig ook de geboorteplaats van Sibelius!
Hämeenlinna staat bekend om zijn oude, helaas in de tsarentijd flink verbouwde kasteel. Een opvallende verschijning in een gebied waar je weinig oude gebouwen vindt.
En dan: eindelijk kamperen. In een tent die ik nog nooit had opgezet! Gelukkig bleek het geen duur fluitje.
De camping lag aan een van Finlands duizenden meren. Toen ik on een uur of vier naar de wc moest, kon ik deze onbetaalbare foto maken.
Ik was nu verder van huis dan ik de hele vakantie zou komen. De volgende dag had ik een ambitieus plan. Van Hämeenlinna helemaal naar Turku. 150 kilometer, en weer door heuvellandschap.
Maar o jee, ik had me danig verslapen... Toen ik het ontbijt achter mijn kiezen had, bleek het al... elf uur! Zo laat op de dag nog 150 kilometer, bijna helemaal langs de grote weg. En hoewel de weg naar Turku globaal gezien afloopt, moet je nog flink wat heuvels over. Je pakt toch wel driehonderd hoogtemeters mee.
Ja, ik weet het. Een andere Bokker is nu in de Dolomieten aan het fietsen. Die lacht me driehonderd keer uit om die driehonderd hoogtemeters. Conditie is relatief, zullen we maar zeggen.
In elk geval kwam ik gisteravond laat compleet gesloopt in Turku aan. Bij een sfeerloos hotel, maar in elk geval in een bed.
Vandaag Turku gedaan. Daarna wilde ik oversteken naar Åland. Maar - stik! - de boot gaat pas om kwart voor negen! En zoveel valt hier ook niet te zien.
Ondertussen zit ik stierlijk te vervelen, en op Åland zal het ook wel weer een latertje worden. Maar: ik kom wel bij van de stunt van gisteren.
! 
. Van mijn leven zou ik niet in een tent overnachten maar altijd in een hotel, maar dat vind ik niet slap hoor, dat is goed voor jezelf zorgen bij al die inspanningen. Ik zit nu wel gelijk de hele tijd met alle nummers uit de Zauberflöte in mijn hoofd 
