Boras schreef:Ik lees mee, heel interessant.
Is het naast gezellig soms ook niet heel moeilijk voor je?
Jullie huisje en alles wat daarbij hoort, is niet alleen heel romantisch. Maar ook heeeeel anders dan jij bent gewend. Het is in sommige opzichten een grote stap terug. De familiebanden die je benoemt. Wie allemaal tot je vaders en moeders wordt gerekend. Aan de ene kant moet dat een warm gevoel geven. Maar het kan natuurlijk ook juist heel beklemmend voelen al die sociale controle en misschien ook wel de bemoeienis met de opvoeding van je kindje.
Ik ben benieuwd naar alle kanten van je avontuur

Goede vragen inderdaad. Voorheen hebben ik en mijn man 2 jaar samen in cyprus gewoond. Een andere cultuur voor ons beide en op een afstandje van beide families. Dit was zo achteraf gezien een hele goede manier om elkaar echt te leren kennen.
Toen ik vanuit daar een jaar later weer naar nl ging wist ik eigenlijk wel dat ik niet meer voorgoed terug wilde naar nl. Ik reed bv met de auto op de A2 tussen A'dam en Utrecht en voelde me net een robot.. En stond toen weer op Utrecht Centraal, zag alle mensen rond rennen, gehaast en zo serieus haha.
In eerste instantie was één van de redenen om te verhuizen voor mij het weer, of beter gezegd de winters in nl.. Ironisch genoeg is dit nu 1 van de dingen die ik mis. Met name de verschillende seizoenen in nl en de gezelligheid met de feestdagen.
In nl ging ik minstens 1x per week uit eten. Er is daar zoveel keus qua gezellige restaurantje. Mijn man kookt en eet liever thuis... Dus dat is iets wat ik vooral in Dodoma, Tanzania erg miste. Hier in Zanzibar is die keuze gelukkig weer een stuk ruimer, nu mijn man nog overhalen om mee te gaan.
De westers/ europese communitie is hier in Zanzibar ook een stuk groter dan in Tanzania. In Tanzania waren de buitenlanders meestal Aziaten, dit is voor mij zeker een plus van Zanzibar. Ook vind ik het heel fijn om met mensen te praten die in de zelfde situatie zitten als ik en je dus toch een stuk beter begrijpen. Dit had ik zelf toch wel onderschat en ik heb voor mezelf wel moeten accepteren dat er bepaalde dingen van hier niet uit te leggen zijn aan mensen in nl.
Qua familie zijn er plus en minpunten. Het gemis van mijn eigen familie is verre weg het grootste minpunt. Ode aan facetime en vliegtuigen!
Qua relatie zie ik het maar altijd zo, zelfs in nederland kan je trouwen met iemand uit hetzelfde dorp en nog een totaal andere manier van leven hebben.
"Anders" ben ik hier inderdaad wel en dat zal ik altijd blijven. Ze hebben hier het woord "Mzungu" voor blanken en dit zal ik altijd zijn. Dit heeft zo zijn voor en nadelen.
Een voordeel is dat je snel in contact komt met mensen. Men wil graag weten waar je vandaan komt, wat je hier doet, "leren" van buitenlanders. Ook mijn dochter krijgt veel aandacht van kindjes die met haar willen spelen, mensen die haar even willen vasthouden of met haar op de foto willen.
Een nadeel is dat, vooral in shops waar je de mensen niet kent, je altijd om de hoofdprijs gevraagd wordt. Jij ben tenslotte die "rijke" buitenlander. Met de koop van bouw materialen voor het huis is dit best lastig. Een reden waarom ik hier soms bewust niet bij ben. Gelukkig is mijn man erg goed in onderhandelen en leer ik de lokale prijzen steeds beter kennen.
Met mijn schoonfamilie heb ik ontzettend geluk. Ik heb een hele lieve zorgzame schoonmoeder die absoluut niet oordeeld. Mijn schoonvader ziet me echt als zijn dochter, dus als er echt iets is zal hij de eerste zijn die helpt. En een hoop schoonzussen en broers waar ik niet super close mee ben maar die er wel altijd voor ons zijn.
Mijn Swahili is echter nog niet wat het zou moeten zijn, dit is soms echt wel een barriere in het contact met mensen die weinig engels spreken of met gesprekken in groepen. Hier is dus nog werk aan de winkel. Ik probeer dagelijk een uurtje te oefenen.
Qua opvoeding voor mijn kindje verkies ik Zanzibar verreweg boven nl. Nu al. De natuur, het strand, veel kindjes om mee te spelen. Vers eten, tropisch fruit. Als je in nl ergens bent en de baby begint met huilen wordt je al snel met een schuin oog aangekeken. Hier is iedereen super begripvol. Daarnaast denk ik dat het voor haar in veel opzichten erg leerzaam is om in verschillende culturen en met verschillende talen op te groeien.
Er zullen dus altijd dingen zijn die je mist maar gelukkig is het maar "een paar" uurtjes vliegen.