Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-24 16:51

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-24 16:51

Edit: te snel op plaatsen geklikt, was nog niet klaar!! Een momentje geduld.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-24 18:08

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-24 18:08

BeFunny, oh dat is niet fijn! Ik ben geen rammen tegen gekomen gelukkig, kan me wel zo voorstellen dat die hun harem en domein willen bewaken.

Het is zeker een land van extremen! Ik weet nog vorig jaar vlak voor de regen en overstromingen uitbrak, dat het een super mooie dag was, helderblauwe lucht, zon, en ik berichtjes kreeg of ik wel veilig zat vanwege de waarschuwingen. En nog diezelfde avond sloeg het volledig om en de dag erna spoelde er huizen over straten en braken de bruggen door.

Dus ja, ik heb alles bij me om voor meerdere dagen zelfvoorzienend te fietsen en kamperen in allerlei seizoenen. Alleen die ene 35 km naar Finse (wat normaal absoluut geen afstand voor mij is) in plotse storm (er was enkel wat miezer voorspeld), was wat te veel van het goede blijkbaar. En ook ergens weer niet, want ik ben er gekomen.

De dagen vanaf Finse waren wisselvallig. Dinsdag eindigde ik na zo’n 80 kilometer bij Ål in de buurt. Mijn nieuwe schoencovers hadden de test van veel regen helaas niet doorstaan, sinds Haugastøl heb ik in continue miezer/regen gefietst en mijn voeten waren opnieuw doorweekt. Mijn nieuwe regenbroek die ik sinds Geilo had, werkt tot nu toe wel. Woensdag was een droge dag sinds lange tijd, daarnaast was ik tot zo’n 300 meter afgedaald en was het opeens 15+ graden. Ik wist absoluut niet waar ik al mijn extra lagen die ik gekregen en gekocht had moest laten. _O-

Ik genoot van de zon en de bossen ademde herfst, al werd het met het afdalen richting Oslo ook steeds iets groener. Zo bijzonder hoe je de overgangen van de seizoenen en gebieden zo goed meemaakt! Ondertussen merkte ik ook een vermoeidheid in mijn lichaam, ik had ook wel weer zin om thuis te zijn, de afgelopen dagen waren veel buiten mijn comfortzone en alleen. En ik vind het heel prettig op mezelf, maar vorig jaar ontmoette ik nog best wat fietsers wat het ook gezelliger maakte, vooral als het even wat minder gaat of zwaarder is. Daarnaast is elke dag opnieuw bekijken hoe ver je gaat en waar je slaapt best stressvol, vooruit plannen is hier lastiger, door de onverwachte weersverwachtingen en de wisselende route. En de regen, de regen heeft mijn lichaam echt energie gekost. Ik ben al zo’n klein muisje die het snel koud heeft, zo’n mens met altijd koude voeten weet je wel. :')

Woensdag was prettig met welkome zon en warmte, maar ook pittig. Soms ging de route over leuke en zwaardere grindpaden dwars door bossen en over heuvels, maar soms moest ik over hoofdweg 7 met enkel 1 strook per richting. Inhalen mag wel, maar er is niet veel ruimte. Nu moet ik zeggen, de Noren zijn echt ontzettend vriendelijk op de weg, ze geven veel ruimte. Maar vrachtwagens blijven spannend, ik ben altijd bang dat ze me niet gezien hebben. Verder was er één aso, die van de andere richting kwam en de vrachtwagen voor hem inhaalde, waarbij hij vol op mijn weghelft kwam. Aan de manier waarop hij dat deed kon ik zien dat hij schijt aan me had. Niet chill! Daarnaast lijken er een hoop bestuurders te zijn die denken dat ik daar niet mag fietsen, wat ik begrijp, want er zijn stukken waar je niet op de 7 weg mag en dan staan er borden met verboden voor fietsers. Mijn route gaat dan weer een stuk over binnenlandse weggetjes of grindpaden, maar soms is de 7 de enige optie, dan staat er voor mij bij een zijweg op een bordje dat ik vanaf dat punt voor zoveel kilometer de 7 moet volgen, maar op de 7 weg zelf is er geen bord dat er fietsers op de weg mogen, dat is natuurlijk verwarrend voor bestuurders als zij eerder een bord zagen dat fietsers niet zijn toegestaan. Dus dat voelt niet zo prettig, want bestuurders verwachten dan ook geen fietsers natuurlijk. Soms toeteren ze naar me wat ik vertaal naar ‘what the fiets doe je hier’. :')

Maar goed, woensdag was een trage dag. Ik heb vaak pauze gehouden en in het zonnetje gezeten. Na zo’n 70 kilometer eindigde ik in Stavn op een camping van een Nederlandse vrouw, ik had zin in een douche en geen stressvolle slaap!
Donderdag was het nog 113,5 kilometer naar Hokksund, mijn plan was om vanaf daar de trein naar Oslo te pakken. Ik had dat stuk vorig jaar al gefietst en het laatste stuk naar een grote stad is: lelijk. Veel langs grote wegen, veel industrie, veel verkeer, veel uitdijende inspiratieloze wijken van de stad. Maar 113,5 kilometer was wel ambitieus voor een dag. Op mijn route op topo gps kan ik de hoogtemeters bekijken, alleen gebruikt hij een schaal tot 2000 meter doordat de route naar hoge punten ging, daardoor zijn de hoogtemeters op kleinere schaal wat minder goed in te schatten. Het lijkt relatief plat, maar als je continu van 50-100 meter weer naar 350 meter stijgt, moet je nog best veel klimmen. Het liefst wilde ik die dag wel in Oslo belanden, er werd opnieuw regen verwacht en ik merkte dat mijn hoofd in een ‘ik-ga-richting-huis-dus-nu-wil-ik-naar-huis’- modus zat. Ik wilde mezelf ook niet te veel pushen, dus ik dacht, ik vertrek vroeg en zie wel hoe ver ik kom. De route begon heerlijk met zon en over meanderende binnenlandse weggetjes langs de Bergensbanen, maar vanaf zo’n 25 kilometer werd ik achtervolgd door donkere wolken. Die leken op een gegeven moment te verdwijnen, maar de lucht bleef grijs. Ik zat zelf relatief laag door het dal van de hallingdalsevla en later krøderfjorden, maar de toppen om mij heen waren nog steeds 1400+ meter hoog en hielden de grijze wolken mooi precies boven mij. Na 30 kilometer barstte het los, ik hees mezelf snel in al mijn regenkleding en zette de tocht voort. Die precies toen een grindweg insloeg met pittige klimmetjes. Halverwege de heuvel waar ik overheen ging was het even droog en werd het enorm mistig! Het gevoel dat ik heel ver weg en alleen was, te midden van de ruige natuur, overviel me opeens extra. Een gevoel dat erg gemengd is, want aan de ene kant voelt het zo vrij, autonoom en in het moment, aan de andere kant kan het snel naar eenzaamheid en verlorenheid neigen. Gek genoeg kan het allemaal naast elkaar bestaan, waar ik een soort rust in kan vinden, maakt het alleen wel complex om vast te stellen hoe ik me nu eigenlijk voel. ‘Hoe voel je je?’ ‘Alles, alles van het leven’.
Bovenop de laatste pittige klim hield ik een pauze, het was gelukkig even droog! Ik had er 40 kilometer opzitten, maar het was al drie uur geweest en ik zag dat er nog een daadwerkelijke storm uit zou breken, code geel voor onweer tot aan Oslo. En ik was moe. Opnieuw de regen, ondertussen zweten in mijn volle pak naar boven, dan weer afkoelen naar beneden en daartussen moeten mijn spieren nog hard werken. Dat is best veeleisend van je lichaam. Helaas had ik alle alternatieven al bekeken, de dichtstbijzijnde treinstations waren ver, bussen waren ingewikkeld en onduidelijk of ik mee mocht, de meeste van die dag waren al geweest, en gingen allemaal niet naar Hokksund. Ik zou de bus in Noresund kunnen proberen, richting Vikersund en vanaf daar verder kijken. Daar waren mogelijk andere bus opties. fietsen mogen mee afhankelijk van of de buschauffeur dat ziet zitten en hij niet verwacht de ruimte nodig te hebben voor passagiers, dat is best een gok. Naar Noresund was het ook nog 25 kilometer. Een tikje wanhopig en hopend op een goed alternatief in Noresund, of er anders mee te stoppen voor die dag, ging ik weer op pad. Na nog geen 15 minuten eindigde het pittige grindpad in verhard asfalt en stond er warempel een stadsbus met ‘Vikersund’ voor mijn neus. Ik liep erop af en de chauffeur opende de deur, hij was nog aan het lunchen, maar natuurlijk mocht ik mee, over 5 minuten vertrok hij! Hij vroeg of ik wist dat hij hier stond, het begin/eindpunt van de busroute naar Vikersund, ik schudde mijn hoofd en vertelde dat het een perfecte timing was. Het was ook nog eens de laatste bus die daar rijdt, hij rijdt slechts drie keer per dag. Samen hebben we de fiets naar binnen getild en zodra ik zat barstte de storm los. De chauffeur vroeg geïnteresseerd naar mijn reis en was volgens mij net zo blij als ik dat hij me een eind op weg kon helpen terwijl het heel hard regende.
Ik was zo opgelucht en kon nog steeds niet geloven dat ik precies die bus trof, 5 minuten voor vertrek, wat een timing! In Vikersund was het droog en besloot ik de laatste 28 kilometer naar Hokksund te fietsen, de aansluitingen met bussen vanaf Vikersund waren onhandig en duur. Daarnaast zou dit het laatste stuk fietsen door Noorwegen zijn. Op een gegeven moment kwam ik weer op nationale fietsroute 4 en herkende ik punten van vorig jaar, zoals een kerkhof waar ik op een muurtje pauze had gehouden, toen scheen de zon (maar zou de volgende dag het weer volledig omslaan), nu was het mistig en opnieuw aan het miezeren. In de laatste 5 kilometer ging mijn linkershifter stroef en hing hij erna opeens los. Het is de shifter die mijn ketting van voorste tandwiel wisselt, naar mijn 9 lichtste, middelste of zwaarste versnellingen. Nu zat ik vast in de lichtste, wat op zich handig is met naar boven gaan, maar vlak en naar beneden moet ik dan wel heel hard trappen. In de miezer dat ding losgehaald, zag er te ingewikkeld uit om helemaal uit elkaar te halen en erachter te komen wat er mis was, dus ik heb het op elkaar gedrukt en weer vastgeschroefd. Het ging stroef, maar hij werkte wel. En weer door! In Hokksund had ik nog drie kwartier voor de trein naar Oslo ging, dus heb ik ergens een vegetarische burger gegeten en een boekje gelezen. Ondertussen begon het al donker te worden, ondanks dat het pas half 9 was, maar het was enorm mistig! Dat maakte me er al helemaal minder rouwig om dat ik minder gefietst had het laatste stuk, je zag toch niets. :')

In Oslo werd ik overweldigd door de drukte van het station, ik zocht de metro, want ik had geen zin om nog 9 kilometer lang te klimmen, het gezin in Oslo woont helemaal bovenin tegen de heuvel. Overspoeld door de hoeveelheid mensen en de chaos van alle soorten en maten metro ingangen, zat ik uiteindelijk in de goede metro, met een kaartje voor mezelf, ik wilde niet weer een boete zoals vorig jaar. :Y)

Het laatste stukje door de wijk voelde als Halloween, het was raar warm, heel donker en enorm mistig. De moeder van het gezin fietste me tegemoet, ze kwam net van haar cello repetitie, dat was een gezellig wederzien!

Het is me gelukt! Eerst van Kristiansand door de bergen naar de fjorden van Lysebotn. En gezamenlijk met een stukje trein en een stukje bus, ben ik van Bergen naar Oslo gefietst. Over machtige bergtoppen en door ellenlange dalen. Langs denderende watervallen, verblindende sneeuw, woeste rivieren, ontelbare bloemen, gezellige schapen, duizenden tinten mos, goudgele bomen, witte en grijze stenen en rotsen. Door heel veel regen en ook wat zon. Wat zit er toch veel magie en ruigheid in Noorwegen! Ik ben waarschijnlijk nog lang niet klaar met reflecteren op mijn reis. Wat voelde het soms alsof ik al heel lang onderweg was en nu is het opeens alweer bijna voorbij!

Voor nu wat foto’s van de laatste dagen fietsen naar Oslo.
Ik zit nu op de boot naar Kopenhagen, ik kom morgenochtend aan, vanaf daar nog fietsen tot Lübeck.

Afbeelding

De weg was opeens half weg
Afbeelding

Een prachtige zonsondergang
Afbeelding

De donkere wolken die mij de volgende dag achtervolgde
Afbeelding

Heerlijke grindpaden in een fantastische omgeving
Afbeelding

Kort na deze foto begon het te regenen
Afbeelding

Deze koeien stonden op de heuvel en kwamen keihard naar me toe gesjeesd, ik was even bang dat ze me omver zouden lopen (er was geen hek tussen ons), maar ze bleven leuk op een rijtje staan kijken
Afbeelding

In het grote niets en alles zijn met de mist
Afbeelding

Uitzicht vanaf mijn pauzeplek voor ik het grindpad af fietste en de bus trof, hoe alles dan toch opeens weer soepel kan verlopen

Laatst bijgewerkt door Suliko op 31-08-24 18:34, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 31-08-24 18:19

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 31-08-24 18:19

Echt mijn diepe respect voor je reis. Vakantie zou ik het niet willen noemen.

**Geplaatst**: 31-08-24 18:30

Geplaatst: 31-08-24 18:30

Een diepe buiging voor je volhardendheid en doorzettingsvermogen. Toen ik jong was ben ik ooit met de trein naar Bergen gegaan vanuit Oslo. Dat is echt wel ver om te fietsen.
En jij hebt dat helemaal alleen op je fietsje gedaan. Je foto's en verhalen zijn magisch en neem alle tijd om dit te verwerken.
Je mag ongelooflijk trots op je zelf zijn!

**Geplaatst**: 31-08-24 18:35

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 31-08-24 18:35

Wat ontzettend goed dat het toch grotendeels gelukt is, je hebt het toch mooi geflikt !

**Geplaatst**: 31-08-24 18:41

Geplaatst: 31-08-24 18:41

Wat een prachtig verhaal weer, en wat fijn dat de bus klaar stond voor je!

**Geplaatst**: 31-08-24 21:39

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 31-08-24 21:39

Diepe buiging!

**Geplaatst**: 31-08-24 21:58

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 31-08-24 21:58

Wauw wat een verhaal weer!

Wat heb je het getroffen met die bus zeg!

**Geplaatst**: 31-08-24 22:28

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 31-08-24 22:28

Wauw, wat een avontuur!

**Geplaatst**: 31-08-24 23:43

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 31-08-24 23:43

Wauw wat een tocht! Zoveel respect. Niet alleen voor je fysieke deel maar zeker ook gewoon omdat het mentaal zwaar is en je jezelf hard tegenkomt. Je bent zo stoer dat je dit doet en gewoon aandurft. Daar ben ik wel jaloers op. Je bent super stoer!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-09-24 12:53

Geplaatst door de TopicStarter : 01-09-24 12:53

Ceetje, het deel dat ik in Stavanger verbleef voelde als vakantie! Maar ja, de rest was absoluut meer een reis en dat is toch wel wat anders.

Dankjewel allemaal voor de lieve berichten, ik word er een beetje verlegen van

En ook bedankt voor het achterop springen! Nog wel even blijven zitten hoor, ik ben nog niet thuis.

Vrijdag was ik nog in Oslo, zaterdagmiddag zou de boot naar Kopenhagen vertrekken. Het gezin waar ik verbleef woont zoals ik al eerder vertelde, bovenaan Oslo. Vlak bij de rivier die door heel Oslo stroomt. Vanaf daar duik je zo de eindeloze bossen en heuvels in, met beekjes en meren. Het was fantastisch weer, dus ik had zin om nog een laatste dag van de Noorse natuur te genieten. Zo tekende ik een trailrun route van 22 kilometer om Maridalsvannet heen. Dat werd weer een avontuurlijke trailrun met wat stukjes hiken en klauteren, over heel veel wortels en stenen glibberen, over beekjes springen en over boomstammen balanceren die functioneerde als bruggetjes in ondergelopen stukken. Was ontzettend leuk en heel erg zwaar, was helemaal kapot en voldaan erna. Op het topje van Gritlihøgda (376 meter) heb ik pauze gehouden.
De zon was heerlijk en het bos sprookjesachtig mooi met al het mos en kronkelende wortels.

Eind van de middag ben ik naar de fietsenmaker gegaan, sørensen sykler. Mocht je ooit fietspech hebben in Oslo, dit is waar je moet zijn! Vorig jaar hebben ze me daar ook tweemaal fantastisch geholpen, ben bij ze beland door een tip van een klant van mijn vriend, die in de fietsen zit. Toevallig was nu exact dezelfde fietsenmaker aan het werk als toen en hij herkende me, vroeg me wat ik hier in godsnaam weer te zoeken had. Geantwoord dat het in Nederland voor mijn smaak niet genoeg regende. Hij heeft mijn shifter gemaakt, de springveer was losgeraakt of vast komen te zitten. En, dat vind ik zo geweldig, hij checkt dan gelijk even (het was al bijna sluitingstijd, daar zijn we overheen gegaan) hoe het geheel verloopt. Verving de kabel van de shifter, die werd net iets roestig onderaan vond hij, spoot mijn derailleur schoon. Hij kon aan de staat daarvan zien door hoe een ruig terrein ik was gegaan. Vervolgens merkte hij bij het door de versnellingen lopen dat mijn remmen iets ‘sponzig’ waren, heeft hij nog strakker afgesteld en raadde aan ze in Nederland helemaal leeg te laten lopen en opnieuw van olie te voorzien, waarschijnlijk zat er toch te veel lucht in (ik heb hem maar niet over mijn akkefietje verteld, dat vond ik nog iets te beschamend, dat is een goed verhaal voor leken, niet voor experts). En als laatste zette hij mijn cassette opnieuw vast die net een tikkeltje los zat, dat verklaard de zeer subtiele soort ratel die ik voelde in bepaalde versnellingen.

De avond afgesloten met heerlijke zelfgemaakte pizza bij het gezin en spelletjes gespeeld. Daar hoef je gelukkig niet zoveel bij te praten, ik kan wel wat Duits, maar hun drie dochters spreken Zwitsers Duits, en dat is echt héél anders. Of Noors, en waar ik Noors best redelijk kan lezen en begrijpen, is spreken wel wat anders. Ondertussen zijn ze te jong om Engels goed te volgen, dus het is een soort handen en voeten en simpele woordentaal tussen ons.

Zaterdagochtend ben ik meegegaan naar de bibliotheek in Oslo en heb ik nog wat van de stad gezien. Daarna mee terug gegaan, alle tassen weer op mijn fiets geklikt, met wat herschikken is het me gelukt meer ruimte te creëren voor al mijn wollen lagen en regenkleding, zodat ik weer verder door het leven kan in zomerkleding!
Toen heerlijk de rivier gevolgd naar de haven, dat gaat continu door parkjes en langs oude gebouwen, heel leuk. Op de boot heb ik mijn eerdere en deze update geschreven, alleen heb ik nu geen bereik meer op open zee, mijn boek gelezen en van de zonsondergang genoten. Mijn reis is nog niet helemaal ten einde, ik ga nog een halve dag van Kopenhagen genieten en dan nog een stuk fietsen voor mijn flixbus in Lübeck vertrekt (dat was uiteindelijk de makkelijkste en goedkoopste optie, in vergelijking mer de trein). Mijn plan was eerst een dag in Kopenhagen te blijven, maar ik merk dat ik zin heb nog even rustig thuis te zijn voor mijn studie en werk weer start de tweede week van september! Ik heb een paar plekken opgeschreven waar ik in ieder geval langs wil gaan en ik kom vast nog wel een keer in Kopenhagen met meer rust in mijn koppie.

Een spam van de trailrun, Oslo en de bootreis.

Oh ja, in de bus, door het raampje van de deur zie je het grindpad waar ik vandaan kwam, ik vind het nog steeds zo bijzonder dat die bus daar stond.
Afbeelding

Pauze op de top
Afbeelding

Het was weer een leuke klauterroute, ik weet ze goed te vinden :')

Sprookjesbos

Stukje Oslo
Afbeelding

Groot stuk Oslo vanaf de boot
Afbeelding

Laatste blik op de eilanden en fjorden
Afbeelding

Zonsondergang op open zee
Afbeelding

**Geplaatst**: 01-09-24 13:04

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 01-09-24 13:04

En als toetje voor ons nog een prachtig einde. Weet niet of je nu al thuis bent of nog onderweg maar dank je voor het prachtige verslag. Fijn dat je in Stavanger nog wel even het vakantiegevoel hebt ervaren.

**Geplaatst**: 01-09-24 13:06

Geplaatst: 01-09-24 13:06

Geweldig, die bus! Soms moet je echt dat soort geluk hebben

En hele mooie foto’s. Veel plezier nog vandaag door DK fietsen en wel thuis!

**Geplaatst**: 01-09-24 13:19

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 01-09-24 13:19

Veel dank. Wat prachtig weer.

**Geplaatst**: 01-09-24 13:42

Geplaatst: 01-09-24 13:42

Prachtig verslag weer en die bussen die komen op de gekste plekken haha.

Mooie fotos, leuk dat je hebt kunnen trailen, mis dat wel momenteel.

Mooi ook over zee

En in je vorige post ook een mooi verslag, kan me wel voorstellen dat het even duurde die te plaatsen. Prachtige fotos ook weer. Ik zie nu echt Noorwegen in je fotos

**Geplaatst**: 01-09-24 14:21

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 01-09-24 14:21

Echt hoor, niet alleen een pokkeeind fietsen maar ook nog even een paar keer een stukje rennen en klauteren :')

**Geplaatst**: 01-09-24 14:22

Geplaatst: 01-09-24 14:22

Je krijgt het niet cadeau, wat een avontuur, een genot om je verhaal te lezen en je foto's te zien. Ik zag je trailrun al op Garmin, prachtig!

**Geplaatst**: 02-09-24 07:53

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 02-09-24 07:53

Ik heb weer genoten van je verslagen!

**Geplaatst**: 02-09-24 09:10

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 02-09-24 09:10

Tjee, wat een avontuur heb je beleefd zeg, wat een reis weer! Ik vind het knap dat je weer zo op zoek bent gegaan naar jezelf.

En dat die bus daar stond voor jou, dat heeft gewoon zo moeten zijn. :))

Prachtige foto's ook weer!

**Geplaatst**: 02-09-24 11:15

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 02-09-24 11:15

zoveel respect voor jou!!!!!
En superleuk om je weer te volgen en mee te lezen, ik wil graag een keer naar Noorwegen en krijg daar steeds meer zin in nu

**Geplaatst**: 02-09-24 12:35

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 02-09-24 12:35

Wat een avontuur weer. Note to self, niet in augustus die kant op als je geen regen wilt.... net als vorige keer toch echt veel nattigheid, dapper dat je hebt volgehouden. En het landschap is echt super mooi, kan goed snappen dat dat je goed op de been heeft gehouden

**Geplaatst**: 02-09-24 12:52

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 02-09-24 12:52

Ik geniet echt zo van je foto's! Wat een reis joh.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-09-24 15:51

Geplaatst door de TopicStarter : 03-09-24 15:51

Tijd voor de laatste verslagen! Ja, er komt er nog in ieder geval 1 na deze, misschien 2.

Fijn dat er zoveel mensen hebben meegenoten met mijn verhalen en foto’s!

Het heeft voor mij de reis ook gezelliger gemaakt, wetende dat er anderen (naast het thuisfront), ondanks vreemden, met mij meeleefde in de pieken en dalen.

BeFunny, snap ik :(:)

Ook jouw verhaal lees ik aan de zijlijn mee, ik hoop ontzettend dat het je lukt om weer te trailrunnen binnenkort!

Tancreda, ik heb zo’n beetje aan elke Noor gevraagd wat nu de beste tijd is om te komen, maar volgens hen wisselt het ook elk jaar enorm. De afgelopen jaren waren augustus bagger en juni-juli beter, maar het is ook zeker andersom geweest, dat aug-sep heel goed waren juist. Ik vrees dat als ik de volgende keer in juni ga, het precies andersom zal zijn.

ElCamino, zeker doen! Mijn moeder gaat nu ook volgende zomer voor het eerst naar Noorwegen door mijn foto’s. :')

Kopenhagen vond ik een ontzettend leuke stad. Sowieso, als ik Denemarken in een woord moet omschrijven: gemoedelijk. Ik vind het een heerlijk land, mijn eerste fietsreis ging door Jutland twee jaar geleden. Misschien niet zo spectaculair en ruig als Noorwegen, maar dat hoeft ook niet altijd! En ik vind de ruimte die Denemarken heeft, de hoeveelheid aan natuur, wildreservaten en zoveel bloemen en uitgestrekte stranden, echt heerlijk. Kopenhagen wisselt imposante gebouwen af met kneuterige gekleurde huisjes, vooral die laatste vind ik leuk. Ik ben kriskras door het centrum en de stad gegaan, met een paar hoogtepunten en straten die ik op aanraden van mijn host in Oslo (zij heeft 2 jaar in Kopenhagen gewoond) had genoteerd. Ik ben nooit zo goed in namen onthouden van al die plekken en heb ook geen zin om het allemaal op te zoeken (tenzij iemand daar echt behoefte aan heeft), maar ik heb wel een leuke foto impressie! Het weer was werkelijk fantastisch en ik heb alle tijd genomen. Zo heb ik rondgewandeld bij kastellet en genoten van het zonnetje. Vlak voor het park bij Rosenborg slot raakte ik aan de praat met een tourguide van een cruiseship, zijn baan was op de MTB alle toeristen rond te touren in verschillende steden. Hij kwam zelf uit Zimbabwe en vond het de perfecte baan, mogen fietsen op verschillende plekken in de wereld. Het liefst wilde hij ook een keer bikepacken, dus hij was benieuwd naar mijn set-up en tips. Daarnaast kon hij me van harte aanbevelen om in Afrikaanse landen te gaan fietsen (behalve Zuid-Afrika), toen ik aangaf dat ik dat wel spannend vond, dat Scandinavië mij ook veilig laat voelen door de best wel gedeelde culturele achtergrond, normen en waarden met Nederland, gaf hij de tip vooraf een netwerk op te bouwen voor het reizen op andere continenten. Zodat je altijd (vertrouwde) plekken hebt om naartoe te gaan of terug te keren. Mijn eerste contactpunt uit Zimbabwe is binnen, wie weet. :')

Toevallig volg ik nu een Duitse vrouw die Afrika te fiets aan het doorkruisen is en zij deelde gisteren een post dat ze het wel erg zwaar had, aan de andere kant van de evenaar, door het verbande landschap, tekort aan voedzaam eten, water, elektriciteit, van kleine problemen (allerlei insecten) tot grotere (fysieke stress). Het is echt wel even anders als je omgeving zo drastisch anders is dan je gewend bent. Toch zou ik ooit nog wel eens zuid-Amerika te fiets willen doorkruisen, voor later als ik groot ben.
Na dit leuke praatje heb ik een tijd vertoefd in een gezellig koffie café. Het is goed dat het een zondag was, anders was ik waarschijnlijk boeken gaan shoppen. Wel nog benoemenswaardig, ik stond even stil om op maps te kijken waar ik nu heen ging en er liep gelijk een Deen van een terras naar me toe om te vragen of ik navigatiehulp nodig had of iets anders, super lief! Ik was aan het wachten op een berichtje van iemand, waar ik mee zou afspreken voor ik verder ging, maar hij had een afspraak in de ochtend en wist nog niet hoe laat hij klaar zou zijn. Namelijk een vakantievriend die ik ooit, 13 jaar geleden, op mijn 13e, op een camping in Tsjechië had ontmoet! We hadden elkaar nog op facebook en toen hij las over mijn avontuur, bood hij een slaapplek aan in Kopenhagen. Hij is Nederlands, maar woont sinds twee jaar in Kopenhagen voor werk. Een slaapplek had ik niet meer nodig, maar elkaar weer eens zien leek ons wel gezellig. Ik had nog een uur voor we gingen afspreken en heb toen door de linkerkant van het centrum en over de Vindebrogade gefietst. Tussendoor kwam ik nog een vlooienmarkt tegen waar ik gesnuffeld heb. Samen met de vakantievriend heb ik nog anderhalf uur aan de andere kant van het water getourd over de kade en door de bekende vrijstad Cristiania. Een grappig verhaal over de vakantievriend, hij is ook precies op zijn verjaardag een keer in Finse beland! Wat een toeval. Hij overwoog toen nog zichzelf te trakteren op het hotel, maar was zo verstandig om naar de prijs te vragen en is toen toch voor het iets goedkopere hostel gegaan. Tja, ik was al dusdanig in het hotel beland dat ik niet meer echt iets anders kon of wilde kiezen. :')

In totaal heb ik 20 kilometer door Kopenhagen getourd, eind van de middag ben ik verder gaan fietsen, huiswaarts. Daarover later meer!

Het oude fort voor je Kopenhagen in vaart.
Afbeelding