Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-04-25 09:26

Geplaatst door de TopicStarter : 01-04-25 09:26

Hi Otti ze waren er erg laat, ik weet niet meer hoe laat, maar dat komt omdat ze zelf dus dagelijks naar de bouwmarkt gaan om materialen te kopen. Hoe vreemd is dat. Ik weet wel dat ik dacht, nou dan heb je dus nog maar een uurtje om in de ochtend te werken. Maar goed het is aangenomen werk.

Vanmorgen doet Erwin het hek automatisch open voor als ze vroeg waren. Ik ben aan het wandelen en zie ze idd vroeg komen, dus kwart voor negen "al". Ik zwaai, zij zwaaien. Kom ik een klein half uur later boven bij de boerderij weer terug van mijn wandeling, staan ze voor de deur. Zit de deur op slot!

Maar dan zo raar, ze weten dat we nu in de camper wonen, dus dan klop je daar toch even aan. Die staat op het erf! Dat weten ze. Nog gekker was, dat het hek kennelijk weer automatisch was dichtgegaan, kennelijk was de code voor openblijven ergens in de lucht blijven hangen, en dat ze toen Erwin op zijn telefoon gebeld hebben, dat ze er niet in konden. Dus hij doet met de app het hek open. En dan blijven ze wel voor de deur staan, dat ze hem dan niet weer even bellen zo van de deur zit op slot. Toevallig kom ik met de wandeling die ik maak achter de boerderij uit, anders had ik ze niet gezien. Hebben ze daar dus zeker een kwartier à 20 minuten staan wachten zonder ons te waarschuwen. Ze denken heel anders dan wij denk ik ;-)

**Geplaatst**: 01-04-25 11:56

Geplaatst: 01-04-25 11:56

Monique1963 schreef:
CrazyCat schreef:

Als ik een mogelijkheid aan huis had, had ik mijn paard nooit verkocht.
Ik heb natuurlijk geen eigen paarden meer dus dan is dit best wel een optie.

Precies, omdat ik nog paarden heb, voelt het erg gek.

En je eigen paard bij gaan rijden is dat nog een optie?

Mijn verkochte merrie bedoel je? Die staat op bijna 1000km afstand.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-04-25 12:44

Geplaatst door de TopicStarter : 01-04-25 12:44

CrazyCat schreef:
Mijn verkochte merrie bedoel je? Die staat op bijna 1000km afstand.

O ja dat is een "beetje" ver weg voor een bijrijdpaard. Als je zou kunnen zou je haar dan terugkopen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-04-25 22:54

Geplaatst door de TopicStarter : 01-04-25 22:54

Iets heel anders, duimen jullie mee?

Ik kijk iedere dag met angst en beven naar mijn oude eik. We hebben een eik die naar schatting minimaal 250 jaar, maar eerder richting 300 jaar gaat. En al komen eiken later in blad dan andere bomen, andere eiken staan al vol in lichtgroen lenteblad en de oude eik heeft nog niets. Weet iemand of dikke bomen later in blad komen dan dunnen jonge bomen?

Ik hoop toch zo ontzettend dat hij/zij nog heel wat jaren mee mag gaan. Het is een reusachtige boom, in hoogte en in omvang. Zo prachtig. Echt de koning van ons bos. Wat die al niet heeft meegemaakt en heeft gezien. Ik kom er iedere dag langs en dan doe ik als Prinses Irene, even praten en vasthouden en moed inspreken, maar ik vrees dat ik te laat ben.

Maar ik duim iedere dag.

**Geplaatst**: 01-04-25 23:05

Geplaatst: 01-04-25 23:05

Kun je er niet een keer een boomverzorger bij vragen? Wellicht dat hij met een flinke snoeibeurt (van iemand met kennis) geholpen is.

Wellicht is het net een andere soort eik?

Ik duim hard met je mee!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-04-25 23:36

Geplaatst door de TopicStarter : 01-04-25 23:36

Prairy schreef:
Kun je er niet een keer een boomverzorger bij vragen? Wellicht dat hij met een flinke snoeibeurt (van iemand met kennis) geholpen is.

Wellicht is het net een andere soort eik?

Ik duim hard met je mee!

Dat is wel een goed idee ja. Heb ik nog niet aan gedacht. maar als ie helemaal geen blaadjes meer gaat maken, heeft het ook geen zin meer. Dus ik kijk het nog even aan tot alles blaadjes heeft. Als hij weinig maar wel wat blaadjes heeft, dan kan ik idd een boomdokter zoeken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-04-25 08:51

Re: [VOLG] Leven als Callas in Frankrijk! Mo & Co in: Het tij keren deel 2

Geplaatst door de TopicStarter : 02-04-25 08:51

Vanmorgen weer geen blaadjes. Maar ik zag dat andere soort bomen ook nog moeten. Veel zitten al wel in het blad, maar er zijn er ook nog bij die kaal zijn. Ik blijf hopen.

**Geplaatst**: 02-04-25 08:57

Re: [VOLG] Leven als Callas in Frankrijk! Mo & Co in: Het tij keren deel 2

Geplaatst: 02-04-25 08:57

Hier zijn ook nog niet alle bomen in blad en in de Tarn al helemaal niet

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-04-25 09:03

Geplaatst door de TopicStarter : 02-04-25 09:03

Tinka schreef:
Hier zijn ook nog niet alle bomen in blad en in de Tarn al helemaal niet

Ik blijf hoop houden, maar ik zag dat de aarde rond zijn wortels scheuren heeft alsof de hele boom aan het bewegen is. Hij staat in een talud dus omvallen als hij dood is, is logisch de berg af. Lijkt me ook een teken dat de wortels niet meer soepel zijn. Er is ook een holletje onder gegraven, allemaal van die dingen die ik voor het eerst bij deze boom zie. Geen idee of dat wat zegt, maar de andere grote eiken die ook al honderd jaar minstens zijn, zijn wel in blad. Afijn, ik kan alleen maar afwachten.

Wel grappig, we staan met de camper voor op het erf, en we zijn er maar in gaan wonen voor de tijd dat het isolatie-werk duurt. Zien we vanmorgen naast de camper een haas! Erwin stapte net uit de camper en de haas kijkt hem aan, maar heeft helemaal geen haas(t) om weg te rennen. Wel zo van jaja ik ga wel, maar op zijn gemakje. Misschien woont hij altijd wel op het erf en komen we daar nu pas achter.

**Geplaatst**: 02-04-25 11:58

Geplaatst: 02-04-25 11:58

Monique1963 schreef:
CrazyCat schreef:
Mijn verkochte merrie bedoel je? Die staat op bijna 1000km afstand.

O ja dat is een "beetje" ver weg voor een bijrijdpaard. Als je zou kunnen zou je haar dan terugkopen?

Waarschijnlijk niet, want ik ben door medicatie rond de 18 kilo aangekomen en ben nu geen lange dunne spriet meer en dan ben je dus met mijn lengte al snel 80 kilo. Daarbij heb ik contact met haar huidige eigenaresse die verkoopt haar zeker niet terug.
Ik wil hier eigenlijk ook geen eigen paard meer. Teveel frustratie omdat er geen behandelaars en hoefsmeden in de buurt zijn, te duur en door de bergen zeer gelimiteerd. Daarbij met mijn reuma is een eigen paard teveel werk en ik ben geen type voor bijrijders als ik een eigen paard heb.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-25 13:44

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-25 13:44

CrazyCat schreef:
Waarschijnlijk niet, want ik ben door medicatie rond de 18 kilo aangekomen en ben nu geen lange dunne spriet meer en dan ben je dus met mijn lengte al snel 80 kilo. Daarbij heb ik contact met haar huidige eigenaresse die verkoopt haar zeker niet terug.
Ik wil hier eigenlijk ook geen eigen paard meer. Teveel frustratie omdat er geen behandelaars en hoefsmeden in de buurt zijn, te duur en door de bergen zeer gelimiteerd. Daarbij met mijn reuma is een eigen paard teveel werk en ik ben geen type voor bijrijders als ik een eigen paard heb.

Nou, wat raar, ik had hier op geantwoord. Nog een keer dan.

Ik snap je helemaal. Ik heb ook nooit gekozen voor bijrijders, ook niet toen het zo rottig ging met rijden met Callas. Veel te bang dat ze iets verstieren.
Ook ik vind paarden veel werk. Ik heb er 4 en gelukkig hebben we een tractor en doet Erwin veel, zoals slepen en zo en kantenmaaien en alles met het schrikdraad, maar het is veel werk, zeker als je lijf niet meewerkt.
Wel een compliment voor jou dat de nieuwe eigenaresse zo blij is met je paard!
Bergen vond ik ook lastig waar we eerst woonden. Hoewel de uitrijmogelijkheden supergaaf waren, ben je toch beperkt want zoveel wegen zijn er niet. Ruiterpaden al helemaal niet trouwens in Frankrijk. Daar ben je in NL echt mee verwend. Daarbij vond ik de rotspaden erg beperkend voor hoeven. Zonder hoefschoenen vond ik het eigenlijk dierenmishandeling.

Van die dingen.

Vandaag gaf ik ze weer eens een stuk dat we lang afgesloten hadden omdat het moest groeien. En terwijl ik er heen liep. Draaiden alle koppies mee. Ik voelde ze denken, o echt? Binnen no-time stonden ze allemaal achter me te dringen of ik niet wilde opschieten met het draad open te doen. Het waaide verschrikkelijk dus het draad waaide een beetje hun kant op. Ik wijs uit voorzorg, Callas (fris weer) meteen beledigd, heftig bewegen, bijna frusto-piepen, maar er kwam alleen een frpi uit en toen het draad dan open was, kost nog geen 20 seconden hè, dat ze moesten wachten, er door heen denderen, haast haast haast naar de grasjes. Er staat zowat nog niets hoor, het is erg ernstig arm land, maar dat vind ik wel prima qua overgewicht van Prisca en voor voetjes is arm ook beter.

**Geplaatst**: 03-04-25 14:30

Geplaatst: 03-04-25 14:30

Monique1963 schreef:
CrazyCat schreef:
Waarschijnlijk niet, want ik ben door medicatie rond de 18 kilo aangekomen en ben nu geen lange dunne spriet meer en dan ben je dus met mijn lengte al snel 80 kilo. Daarbij heb ik contact met haar huidige eigenaresse die verkoopt haar zeker niet terug.
Ik wil hier eigenlijk ook geen eigen paard meer. Teveel frustratie omdat er geen behandelaars en hoefsmeden in de buurt zijn, te duur en door de bergen zeer gelimiteerd. Daarbij met mijn reuma is een eigen paard teveel werk en ik ben geen type voor bijrijders als ik een eigen paard heb.

Nou, wat raar, ik had hier op geantwoord. Nog een keer dan.

Ik snap je helemaal. Ik heb ook nooit gekozen voor bijrijders, ook niet toen het zo rottig ging met rijden met Callas. Veel te bang dat ze iets verstieren.
Ook ik vind paarden veel werk. Ik heb er 4 en gelukkig hebben we een tractor en doet Erwin veel, zoals slepen en zo en kantenmaaien en alles met het schrikdraad, maar het is veel werk, zeker als je lijf niet meewerkt.
Wel een compliment voor jou dat de nieuwe eigenaresse zo blij is met je paard!
Bergen vond ik ook lastig waar we eerst woonden. Hoewel de uitrijmogelijkheden supergaaf waren, ben je toch beperkt want zoveel wegen zijn er niet. Ruiterpaden al helemaal niet trouwens in Frankrijk. Daar ben je in NL echt mee verwend. Daarbij vond ik de rotspaden erg beperkend voor hoeven. Zonder hoefschoenen vond ik het eigenlijk dierenmishandeling.

Van die dingen.

Vandaag gaf ik ze weer eens een stuk dat we lang afgesloten hadden omdat het moest groeien. En terwijl ik er heen liep. Draaiden alle koppies mee. Ik voelde ze denken, o echt? Binnen no-time stonden ze allemaal achter me te dringen of ik niet wilde opschieten met het draad open te doen. Het waaide verschrikkelijk dus het draad waaide een beetje hun kant op. Ik wijs uit voorzorg, Callas (fris weer) meteen beledigd, heftig bewegen, bijna frusto-piepen, maar er kwam alleen een frpi uit en toen het draad dan open was, kost nog geen 20 seconden hè, dat ze moesten wachten, er door heen denderen, haast haast haast naar de grasjes. Er staat zowat nog niets hoor, het is erg ernstig arm land, maar dat vind ik wel prima qua overgewicht van Prisca en voor voetjes is arm ook beter.

Ja als je lijf niet mee werkt is alles verdomd veel werk en ik werk ook gewoon nog full time daarnaast.
En ja bijrijders ten eerste de angst dat ze wat verstieren (ik had een gangenpaard dus extra lastig) en ik vind het gewoon irritant al die vragen en gedoe. Vragen en gedoe heb ik in de IT Support al de hele dag aan mijn hoofd. Dan doe ik liever alles zelf op stal.
En inderdaad op rotsige ondergrond en die grint wegen hier is het echt niet fijn. Mijn merrie had echt keiharde perfecte hoeven dus die had niet snel last, maar zonder hoefschoenen toch net teveel slijtage.

**Geplaatst**: 03-04-25 14:44

Re: [VOLG] Leven als Callas in Frankrijk! Mo & Co in: Het tij keren deel 2

Geplaatst: 03-04-25 14:44

Ik had altijd een bijrijder voor Caithlyn, daar reed ik zelf eigenlijk nooit op. En voor Pathos toen ik Caithlyn verkocht had aan mijn bijrijdster. Maar op Mercy last ik niemand anders rijden. Vanwege de gangen, ben inderdaad bang dat een ander dat verpest. En het is best een sensibel paard, ook een binnenvetter dus ze toont het niet. Het duurde bij mij een jaar voordat we een beetje een eenheid waren. Alleen mijn instructrice reed erop, die is gespecialiseerd in gangenpaarden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-25 17:41

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-25 17:41

CrazyCat schreef:
Ja als je lijf niet mee werkt is alles verdomd veel werk en ik werk ook gewoon nog full time daarnaast.
En ja bijrijders ten eerste de angst dat ze wat verstieren (ik had een gangenpaard dus extra lastig) en ik vind het gewoon irritant al die vragen en gedoe. Vragen en gedoe heb ik in de IT Support al de hele dag aan mijn hoofd. Dan doe ik liever alles zelf op stal.
En inderdaad op rotsige ondergrond en die grint wegen hier is het echt niet fijn. Mijn merrie had echt keiharde perfecte hoeven dus die had niet snel last, maar zonder hoefschoenen toch net teveel slijtage.

Het is vooral het gedoe. Ik heb wel erover nagedacht of ik een vrouwtje dat ik kende hier, zou aanbieden haar paard hier neer te zetten en dat ik er dan op kon rijden, en samen dan de stallen doen enzo. Maar omdat onze privacy ons erg lief is, hebben we dat niet gedaan. En wat ben ik daar blij om, want later bleek dat ze een grote leugenaar was. Dus vooral het gedoe dat je hebt met iets delen, lijkt me lastig.

Tinka schreef:
Ik had altijd een bijrijder voor Caithlyn, daar reed ik zelf eigenlijk nooit op. En voor Pathos toen ik Caithlyn verkocht had aan mijn bijrijdster. Maar op Mercy last ik niemand anders rijden. Vanwege de gangen, ben inderdaad bang dat een ander dat verpest. En het is best een sensibel paard, ook een binnenvetter dus ze toont het niet. Het duurde bij mij een jaar voordat we een beetje een eenheid waren. Alleen mijn instructrice reed erop, die is gespecialiseerd in gangenpaarden.

Het lijkt mij ook erg moeilijk mensen voor vaak op je paard te hebben. Dan moet je die persoon heel erg vertrouwen. Als het een enkele keer is, zoals een keer de dochter van een vriendin die toen leerde voor instructrice, vind ik het leuk. En Kaat van hier bokt heeft op Quarbonne wat gestapt en op Prisca gereden, vond ik ook leuk. Maar voor regelmatig lijkt het me lastig een persoon altijd te moeten vertrouwen.

**Geplaatst**: 03-04-25 18:36

Re: [VOLG] Leven als Callas in Frankrijk! Mo & Co in: Het tij keren deel 2

Geplaatst: 03-04-25 18:36

Ja vertrouwen is wel belangrijk. Ik heb ook een paar keer een verkeerde getroffen. Of bleek iemand later heel anders te zijn. Vond het altijd een hoop gedoe.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-25 20:01

Re: [VOLG] Leven als Callas in Frankrijk! Mo & Co in: Het tij keren deel 2

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-25 20:01

Dat woord "gedoe" dat is volgens mij precies wat mijn gevoel erbij uitdrukt. Met mensen die ik wel goed ken, dus zeg bijv Kaat die bij ons geweest is, zou ik het wel kunnen. Maar alleen met mensen die ik goed ken en weet hoe ze met hun paarden omgaan.

**Geplaatst**: 03-04-25 20:30

Re: [VOLG] Leven als Callas in Frankrijk! Mo & Co in: Het tij keren deel 2

Geplaatst: 03-04-25 20:30

Hier ook iemand die er niet happig op is om iemand anders op haar paarden te laten rijden.
Inderdaad, die occasionele keer dat een vriendin er eens mee rijdt, is voor mij OK, maar een vaste bijrijder is voor mij ook een 'no go'.

Heb het ooit een keer gedaan, met mijn paard dat destijds op een manège stond en daar te weinig buiten kon. Maar de zever (= het gedoe) dat je ermee hebt ... >;)

Ik vond het verschrikkelijk dat ik me op een gegeven moment zelfs moest verantwoorden voor bepaalde handelingen die ik deed met mijn paard. Dat was voor mij toch 'a bridge too far'.

Ik ben er nu dus heel kieskeurig op op wie op mijn paarden mag ;-)

Iemand die beter rijdt dan ik (en zo zijn er velen ;-)

) die mag, maar niet voor vast.
En af en toe de obligate ritjes om een 'kindje ván' eens op je paard te laten zitten.

Heel herkenbaar, Monique, die paarden die perfect weten wannéér je zinnens bent om een ander stuk wei open te zetten !
En dan inderdaad, die ontzettend hevige emoties die daarbij komen kijken bij de paarden !!

En ja, paarden hebben betekent óók veel werk hebben

Wij hebben er hier drie en twee ezeltjes. Alleen al de mest bijhouden is een behoorlijke taak

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-04-25 18:28

Geplaatst door de TopicStarter : 04-04-25 18:28

Marilu schreef:
Hier ook iemand die er niet happig op is om iemand anders op haar paarden te laten rijden.
Inderdaad, die occasionele keer dat een vriendin er eens mee rijdt, is voor mij OK, maar een vaste bijrijder is voor mij ook een 'no go'.

Heb het ooit een keer gedaan, met mijn paard dat destijds op een manège stond en daar te weinig buiten kon. Maar de zever (= het gedoe) dat je ermee hebt ...
Ik vond het verschrikkelijk dat ik me op een gegeven moment zelfs moest verantwoorden voor bepaalde handelingen die ik deed met mijn paard. Dat was voor mij toch 'a bridge too far'.

Ik ben er nu dus heel kieskeurig op op wie op mijn paarden mag Iemand die beter rijdt dan ik (en zo zijn er velen ) die mag, maar niet voor vast.
En af en toe de obligate ritjes om een 'kindje ván' eens op je paard te laten zitten.

Heel herkenbaar, Monique, die paarden die perfect weten wannéér je zinnens bent om een ander stuk wei open te zetten !
En dan inderdaad, die ontzettend hevige emoties die daarbij komen kijken bij de paarden !!

En ja, paarden hebben betekent óók veel werk hebben
Wij hebben er hier drie en twee ezeltjes. Alleen al de mest bijhouden is een behoorlijke taak

Hi Marilu, ja dat woord gedoe, dat is het precies. Idd dat jij je moet verantwoorden terwijl de ander bijrijdt. En ik lees dat veel mensen hetzelfde denken als ik. Gelukkig, hahaha hoef ik me niet te verantwoorden.

En ja paarden zijn zoveel slimmer dan wij vaak denken. Ze lezen ons en weten soms al eerder dan wij wat wij gaan doen, haha.

**Geplaatst**: 04-04-25 18:34

Re: [VOLG] Leven als Callas in Frankrijk! Mo & Co in: Het tij keren deel 2

Geplaatst: 04-04-25 18:34

Op zich gingen mijn bijrijders wel goed met de paarden om. Alleen kon ik niet echt op ze rekenen, ze kwamen niet regelmatig. En echt dankbaar waren ze ook niet, ze mochten alles met de paarden doen. Ik bracht ze nog naar wedstrijden en vakantie. Ze betaalden niets.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-04-25 18:48

Geplaatst door de TopicStarter : 04-04-25 18:48

Tinka schreef:
Op zich gingen mijn bijrijders wel goed met de paarden om. Alleen kon ik niet echt op ze rekenen, ze kwamen niet regelmatig. En echt dankbaar waren ze ook niet, ze mochten alles met de paarden doen. Ik bracht ze nog naar wedstrijden en vakantie. Ze betaalden niets.

Je bent te goed voor deze wereld, Odette. Mensen misbruiken je, geef ze een pinknagelrandje en ze nemen je hele arm.

Wij hebben vrij!!! Poeh, de isoleermannen hebben vandaag de halve dag gewerkt en gaan nu 8 uur rijden naar Parijs omdat hun familie daar is. En zondag rijden ze weer hierheen en gaan weer in een F1 hotel zitten. Vorige week hebben ze ook de zaterdag gewerkt. Het voelt zo'n opluchting dat ze er nu niet zijn, én morgen niet. én zondag niet. Hoera! Maar ze werken wel netjes door. Morgen weer een vlogje om 16uur. Het staat al geprogrammeerd op YT.

**Geplaatst**: 05-04-25 14:21

Geplaatst: 05-04-25 14:21

Ik heb onze paarden ook nooit aan iemand toevertrouwd hoor. Ik was ook altijd bang dat als er iemand op zou zitten die er misschien weer af zou vallen. Of het paard zou verpesten. Onze paarden waren lang niet altijd gemakkelijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-25 15:26

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-25 15:26

rocymax schreef:
Ik heb onze paarden ook nooit aan iemand toevertrouwd hoor. Ik was ook altijd bang dat als er iemand op zou zitten die er misschien weer af zou vallen. Of het paard zou verpesten. Onze paarden waren lang niet altijd gemakkelijk.

Ook dat laatste inderdaad. Callas kon raar schrikken en wegspringen, ook ik heb dat menig keer niet uitgezeten, dat wil je een ander niet aandoen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-25 16:05

Re: [VOLG] Leven als Callas in Frankrijk! Mo & Co in: Het tij keren deel 2

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-25 16:05

Het filmpje/vlogje van de week is weer live, over het isolatieproject, vreemde zaken, verjaagd naar de camper en sneeuw: https://youtu.be/ecSi5dqtBXc

**Geplaatst**: 05-04-25 16:46

Re: [VOLG] Leven als Callas in Frankrijk! Mo & Co in: Het tij keren deel 2

Geplaatst: 05-04-25 16:46

Wauw. Wat een verschil al. Èn wat een klus. Het wordt er meteen ook veel lichter van.
Wat een plezier gaan jullie hier uiteindelijk aan beleven als alle leed geleden is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-25 16:49

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-25 16:49

manja39 schreef:
Wauw. Wat een verschil al. Èn wat een klus. Het wordt er meteen ook veel lichter van.
Wat een plezier gaan jullie hier uiteindelijk aan beleven als alle leed geleden is.

Dank je, ja het is een enorme klus, waar we zelf ook waarschijnlijk nooit meer aan hadden begonnen en dan die zolder niet gebruikt zouden hebben vermoed ik. Of misschien alleen het kleine kamertje hadden opgeknapt. Nu krijgen we er 200m2 woonruimte bij, waar we ook in die grote ruimte nog een zolder op kunnen maken. Maar dat is voor later. Nu eerst dit af, ik vermoed nog 1,5 week tot 2 weken. Dan meteen een vloer maken boven de slaapkamer want die is nu onbruikbaar. En dan gaat er veel in gang gezet worden. Allemaal in fases uiteraard, maar dan gebeurt er tenminste weer wat aan het huis!