ZusJacobs schreef:Dat is een reden voor mij om alleen maar noordelijk te reizen! Ik kan best tegen hitte maar hoe goed mijn conditie is ik zweet me al kapot bij het tandenpoetsen in die hitte
en dat maakt dat ik me snel heel vies voel!
Heel herkenbaar
Ik heb vandaag weer een endurancewedstrijd gereden met een van de paarden hier
Was weer waanzinnig leuk. Paard was strontvervelend de drie trainingen voor de wedstrijd, wegspringen, sprintjes trekken en "schrikken"/ noodstops maken...en dan was het hier ook nog een graadje of 30, lekker dan. Maar wat deed hij het goed vandaag! Ben een trotse mama haha, super leuk om te zien hoe hij zich heeft ontwikkeld in de afgelopen 7 weken.
Tien minuten voor de start was mijn hoofdgroom er nog niet, en mijn andere twee grooms zijn jongetjes van 10 en 14, superleuk dat die willen helpen natuurlijk, maar zonder iemand die ze aanstuurt heb je daar echt niks aan.
Kom ik de vetgate binnen, vliegen er welgeteld 7 mensen op me af met koelwater voor het paard, halster en zelfs een vetcheck haha. Daardoor heel snel aan kunnen bieden voor controle.
Uiteindelijk fijn gereden, helemaal goedgekeurd en ondanks de hoge temperatuur netjes 13,5 km/u gereden, ben ik toch heel tevreden mee voor m'n ADHD paardekind haha
Beetje jammer was wel dat we toen we wilden vertrekken vast kwamen te zitten in de modder, ondanks de 4-wheel-drive. Het grappige was wel dat we daar stonden als 2 buitenlandse meiden, met 2 kids erbij, en dat er binnen 2 minuten al 2 mannen aankwamen om te vragen of ze moesten helpen en uiteindelijk hebben ze met 6 man onze auto bevrijdt. Dus met hun auto geprobeerd de onze (+ 3 paardstrailer) eruit te trekken --> mislukt.
Tractor laten komen, die liep ook vast haha
Paarden uit de trailer gehaald, haalde ook niks uit.
Toen nog een grotere tractor erbij laten komen en toen konden we eindelijk naar huis.
Heerlijk dagje gehad. Verder al zo ontzettend veel geleerd hier in Estland, niet alleen over paarden, maar gek genoeg ook over mezelf. Het klinkt waarschijnlijk heel erg cliché en overdreven, maar ik zou toch echt zeggen dat ik nu heel anders naar dingen kijk. Ik ben de luxe die ik thuis gewend ben echt gaan waarderen, de mensen om me heen ook des te meer. En op paardengebied ben ik stukken handiger en zelfverzekerder geworden, plus dat ik hele handige technieken en dingetjes heb geleerd die ik absoluut op mijn eigen paarden ga toepassen.
Nog iets meer dan een weekje hier, en dan weer terug naar het drukke, dichtbevolkte Nederland.
Geplaatst 
Echt geen pretje! .
Ik probeer mezelf er maar een beetje aan te laten wennen, want dat wordt nog wat als ik naar Italië vertrek.
