Binnen drie dagen zag je die hele berg afbranden, van links naar rechts.
Er zat een kanaal tussen, maar bij draaien van de wind had het een evacuatie geworden.
Oh, en kamperen in italie.
Wij blij dat er aan het water zoveel plek was, dus daar de caravan neergezet.
Diezelfde nacht begon het zo te stormen dat de surfplanken 5 meter van onze caravan in een rek recht overeind in het rek stonden.
Ze werden enkel tegen gehouden door kettingen.
Oh en mijn moeder -die best fors is- stond in haar tijgerprint pyama hangend aan de voortent en werd haast opgetild.
Het had niet veel langer moeten duren of ze hadden de tent los moeten laten.
Onze boot kwam ook voorbij, losgeslagen van de boei..
De -echt goede- haringen lagen 10 meter verderop, die waren er zonder problemen uitgerukt en de camping over geslingerd.
Mijn vader heeft toen ook nog geholpen met een supermooie speedboot van een nederlander.
Die man had dat ding nieuw en de dag ervoor in het water gelaten.
Het ding was op de kant en rotsen geklapt en er zat gewoon een vet gat in en nog veel meer schade.

Die vent stond echt te janken als een kind aan de kant.
Verder heb ik op vakantie naar turkije met een reisgenoot in het ziekenhuis gezeten.
Nouja eerst naar een aggenebbes dokter die foto's maakten, toen naar het ziekenhuis.
Een chirurg die in het licht van de buitendeur ff de rontgenfoto's bekijkt, om met woest boksende bewegingen duidelijk te maken dat het een boksersfractuur was.

Hij moest geopereerd worden, de ok was in de kelder en daarbij passerde hij het mortuarium van het ziekenhuis -met zicht op de laatjes en tafels- om bij de operatiekamer te komen.
Ondertussen liep ik buiten te ijsberen, met zijn trouwring om om te voorkomen dat deze misschien gestolen zou worden vanuit zijn tas.
Al die turken wijzen naar die ring, een blond meisje van 21 in turkije bij een ziekenhuis met een trouwring, nou dat vonden ze maar boeiend.

Bij terugkomst op de kamer werd mij trouwens verzocht ook ff te helpen met overtillen op zijn bed op de kamer.
Ze wezen, ja of ik zijn benen effe over kon tillen.

Oh, en ze waren vergeten zijn medicijnen te geven...
Hij zou na de operatie nog medicijnen en een nieuwe infuuszak krijgen van de verpleging omdat hij komende 7 uur nog niks mocht drinken.
Hij vroeg ook na de operatie -nog suf- of hij al naar het hotel mocht, zegt de arts:
'ach man, je kunt nog niet eens lopen!'


(Kon hij ook niet trouwens, hij kon zijn benen ook nog niet bewegen van de spierverslappers.)
Geweldige kerel was dat, heerlijk. Goed in zijn vak maar echt zo'n humor.
Maar die verpleging kwam mooi niet, stond ik dan te communiceren met turkse verpleging, de engels sprekende artsen waren al naar huis of druk bezig.

Uiteindelijk werd er een toeristenbegeleider gebeld die tenminste duidelijk kreeg wat de bedoeling was.

Oh, en hij heeft de hele nacht wakker gelegen, alles lag door elkaar qua aandoeningen en die nacht moest een vrouw bevallen.


Hij heeft geen oog dichtgedaan van het onwijze gekrijs, ze schijnen er vrij luidruchtig te zijn op dat vlak.
