Het is echt een haat liefde verhouding.
Ik heb dagen dat ik het liefst weg zou willen, want de huur is te hoog.. en het duurt een uur om 3 mijl te reizen, dingen zijn soms zo omslachtig, mensen onvriendelijk en ik zou zo graag m'n buren willen kennen bij wijze van spreke.
Andere dagen zou ik niet zonder London kunnen. De mobiliteit, ''vibrant athmosphere', winkels die 24 uur open zijn, altijd wat te doen.. London.
Momenteel ben ik heel hard aan't sparen dus ga ik niet zo veel uit en dan is het heel gek, want dan mis ik London ook al woon ik in London.
Dat waar ik vroeger zo van hield, als ik op bezoek was, het rondslenteren tussen de mooie gebouwen, wat musea bezoeken, oxford street, trafalgar square en eeuwen in Waterstones boeken snuffelen.
Doe ik nu niet meer. En soms mis ik dat. Heel raar.
Ik woon in zone 2.. net onder Greenwich, maar kleine 10 minuten van mn huis af is een heel winkel centrum met primark, hm, poundland, tk maxx, telefoonwinkels, supermarkten, restaurants.. grote markt..
Dus hoevaak kom ik dan nog in het centrum?
Ik heb het gevoel dat ik London niet meer zo waardeer zoals ik eerst deed, toen ik op bezoek was.
Verscheurd gevoel. Raar is dat. Helemaal wetende dat ik in April weg zal gaan.
De stad van m'n dromen, waarvan ik altijd zei ''ooit, ooit zal ik in London wonen.''
Bluh, emo post als ik er te lang overnadenk.
