Otti1977 schreef:Ook ik ben er weer bij. Leuk! Nu snel je filmpje bekijken.
Hi Otti, leuk! Fijn om zoveel leuke reacties te krijgen!
ogidni schreef:Ik volg al langere tijd, post niet veel maar ben wel weer meeverhuisd

Hi Indigo, ook gaaf dat je weer meedoet!
Hanneke_68 schreef:Ik volg ook weer, meestal in stilte. Vanaf het begin vanuit Zuid-Afrika maar nu verhuis ik met je mee vanuit Portugal. Waar ik inmiddels alweer vier jaar woon. Heerlijk om jullie te volgen en ik geniet van je filmpjes. Als echte Frankofiel kijk ik er elke week weer naar uit.
Sjeeee Hanneke! Dát is lang geleden. Ik weet alleen Afrika nog maar. Wat gaaf dat je in Portugal woont. Heerlijk land! En als je Francofiel bent zie ik je nog wel eens nog een klein stapje noordelijker gaan
Wist je trouwens dat we een emigratie-topic hebben? Van allemaal bokkers in het buitenland. Het heet emigreren natuurlijk.
balance schreef:
Jammer hoor, als een hond zo bang is. Er zijn ook geluiden op YT zoals bliksem e.d. Maar dat weet je vast al.
Hi Balance, ik had dat van die geluiden kunnen weten, maar niet over nagedacht dat ik daar ook nog iets mee kan doen. Goeie tip! Ga ik eens naar kijken. Want hij is bijvoorbeeld niet schotvast. (er werd geschoten toen ik bij de nieuwe trainster was in de verte en dat is gelijk staart omlaag en een paar meter wegvluchten) Niet dat dat nou moet en nieuwjaarsvuurwerk is gelukkig geen traditie in Frankrijk, maar harde geluiden zijn eng, dus ik kan wel eens kijken of ik op YT iets kan vinden om ook dat te gaan trainen. Dank!
TinkerTreas schreef:Wat een leuk filmpje van Zozo. Ik vind het ook echt een super idee zo met die dozen.
Hij schrikt, maar hij herstelt weer snel. Mede dankzij jouw aanmoediging natuurlijk

Hi TT, dank je! Ja het is echt schriktraining voor honden. En wat ik van "Kots" Bruno heb geleerd, geldt ook voor honden. Niet troosten, niet miepen, aanmoedigen en doorgaan en nooit boos worden. Ik heb het nu een dag of 5 gedaan. Dit was de 4e en 5e keer. De eerste keer ook wel gefilmd, maar te donker slechte kwaliteit. Toen deinsde hij nog veel verder terug. Dus angst overwinnen dmv een spelletje maakt hem stoerder denk ik.
Mondy schreef:@monique heb idd niet veel meer gepost ( mn onderschrift is recent) maar hij doet t goed nu

Het is even zoeken soms met die leeftijd he.
Wat sneu als dieren zo bang zijn

maar hij zit op de juiste plek bij jullie
Fijn dat JJ het zo goed doet!
Ja, ik heb nooit bange honden gehad, dus dit is nieuw voor mij. Ook nooit over nagedacht dat dat weer een heel andere aanpak van trainen vraagt. En heel erg duidelijk gezien dat de aanpak van die eerste trainster zo ontzettend averechts werkte. Hij zat al te rillen in de auto als hij wist dat we daar waren. En het is zo'n lief en vrolijk hondje. Maar zij is nog echt minstens 30 jaar terug in de tijd met trainingsmethodes. En zij werkt nog vanuit gezag inboezemen met angst en dat noemt ze dan dat de hond respect voor je heeft. Mwah, hij zat te rillen als een rietje als hij tandjes moest laten zien aan haar. Hij sprong van de wip af als zij dichterbij kwam. En hij vond het superleuk als ik het alleen met hem deed en zij nog niet op het terrein was. Dat zegt genoeg denk ik.
En ik zie in Frankrijk ontzettend veel bange honden. Er lopen zo vaak honden op de weg. Hoe vaak ik niet uit de auto ben gestapt met voer en geprobeerd te lokken, maar ze zijn zoooo bang, ze durven niet eens je te benaderen. Dan gooi ik het voer maar neer. En thuis kijk ik dan op vermist sites of er een oproep staat. Dan kan ik in ieder geval melden dat ik een zichtmelding heb. Maar je raadt het al, er staan bijna nooit vermistoproepen. Dat vind ik wel heel naar van Frankrijk dat ze nog zo met honden omgaan.
Ook met die blinde hond die we een maand geleden of zo van de weg haalden. Die had wel een baas. Maar waar is dan je besef en verantwoordelijkheid, dat je moet zorgen voor zo'n dier en het veilig moet houden. Waarom is dat besef er nou vaak (nog) niet in Frankrijk en wel in NL. Afijn, ik houd erover op, want mijn hart huilt bij al die arme dieren.
En onze Zozo heeft denk ik wel een goed huis gehad, maar ik denk dat hij altijd in een schuurtje heeft gezeten en totaal niet gesocialiseerd is. Hij kwam erg getraumatiseerd in het asiel vertelde die asieltrainer. Dat zie je ook nog op het filmpje toen we Zozo haalden, dat die man dat vertelt. En ik denk dat dat komt omdat ie nooit uit dat schuurtje was geweest. Zozo dan hè, niet die man. Dus hij heeft nooit auto's gezien, nooit mensen gezien, geen andere honden gezien. En ik denk dat van dat schuurtje omdat wij een schuurtje hebben staan en zeker in het begin als ik ging wandelen, dan ging hij daarin. Zo van, dit is mijn huis.
Dus ik ga nu een keer per week naar het stadje en dan ga ik gewoon maar lopen met hem. Veel koekjes, veel praten en ik merk dat het steeds beter gaat. Vreemde mensen waar ik een praatje mee maak, vraag ik of ze hem een koekje willen geven. Dat gaat ook steeds beter. En ik vraag vooral hem niet op zijn kop te aaien, maar onder zijn kin te krauwen of bij zijn oren. En ook dat gaat steeds beter. En ik wip dan ook altijd even binnen bij de dierenarts om hem te wegen en even gedag te zeggen. En dan nemen ze even de tijd om hem te knuffen en dan ga ik weer weg. Ik hoop zo dat het iedere keer wat beter wordt. Maar ja, zijn imprentingsperiode is uiteraard al lang voorbij, maar hij is pas 3 dus ik heb goede hoop...
Hier thuis gaat het overigens wel met sprongen vooruit. Iets laten vallen met een klap is eng, mag uiteraard, schrik ik ook van, maar hij lijkt steeds sneller te kunnen relativeren.
Dus ik hoop de Franse erfenis snel achter me te kunnen laten