Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-11-13 18:28

Geplaatst: 21-11-13 18:28

Sluit me ook aan bij Goof.

Je krijgt alleen maar echt spijt van de dingen die je niet gedaan hebt en niet van de dingen die je hebt gedaan.

Je paard vind je echt wel een goede oplossing voor, je kindje is nog jong en zal echt zijn opa en oma later leren kennen en verder.....moeten geen redenen zijn om hier te blijven ook familie niet.

**Geplaatst**: 21-11-13 18:46

Geplaatst: 21-11-13 18:46

Ik zou sowieso gaan. Je kan altijd nog terug!

Punt 1 moet wat op te vinden zijn inderdaad, punt 2: ach, het hangt denk ik erg van je perspectief af maar ik ben ook 'zonder' familie opgegroeid, alleen met twee geweldige ouders, en ik kan me niet beter wensen. Punt 3 is inderdaad lastig en lijkt me ook een moeilijke beslissing, maar er moet toch wel een plekje voor ze te vinden zijn lijkt me? Punt 4 zou ik me persoonlijk echt totaal niet druk om maken, maar moet je zelf over oordelen.

**Geplaatst**: 21-11-13 18:50

Re: Emigreren naar Canada… yes or no???

Geplaatst: 21-11-13 18:50

Waar ga je heen in canada?
Ben je er al eens geweest?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-11-13 19:15

Geplaatst door de TopicStarter : 21-11-13 19:15

Even een snelle reactie sta te koken en de kleine heeft aandacht nodig haha...
Het gaat om edmonton alberta

**Geplaatst**: 21-11-13 19:19

Geplaatst: 21-11-13 19:19

Als je niet gaat, ben je dan niet bang dat je over een tijdje spijt gaat krijgen of je af gaat vragen "Hoe zou het geweest zijn als..."?

Ik zou dat namelijk wel hebben, en het zou voor mij de reden zijn om deze kans met beide handen te grijpen.

**Geplaatst**: 21-11-13 19:27

Re: Emigreren naar Canada… yes or no???

Geplaatst: 21-11-13 19:27

Wat wil je echt diep van binnen?
Een hulpje om hier achter te komen: Doe kop of munt en besluit om hetgeen eruit komt daadwerkelijk te volgen.
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
Gedaan?

Werd je blij van het antwoord? Doe dat!
Had je toch liever gehad dat het muntje andersom terecht was gekomen? Ook dan is je keuze duidelijk geworden, volg die.

Dit klinkt misschien heel simpel voor zo'n grote beslissing, maar het kan je zeker inzicht geven.

**Geplaatst**: 21-11-13 19:37

Geplaatst: 21-11-13 19:37

Ik zou het zelf niet doen

Moest je geen kindje hebben (als is jouw kindje wel nog erg jong) of eigen paarden, dan zou ik meteen zeggen: gaan! Zo'n kans moet je nemen!

Maar ik zou er mijn paarden niet om willen achterlaten

En weet uit ervaring hoe gek grootouders van hun kleinkind kunnen zijn (denk dat mijn schoonouders serieus zouden huilen als schoonbroer + kind besluit te gaan emigreren :')

)

Succes met de keuze, lijkt me erg moeilijk!

**Geplaatst**: 21-11-13 19:39

Geplaatst: 21-11-13 19:39

Solleke_Noah schreef:
En weet uit ervaring hoe gek grootouders van hun kleinkind kunnen zijn

Moet dat dan een reden zijn om je eigen wensen en kansen aan de kant te schuiven?
Ik zou met bovenstaande geen rekening houden.

**Geplaatst**: 21-11-13 19:42

Geplaatst: 21-11-13 19:42

Solleke_Noah schreef:
Ik zou het zelf niet doen Moest je geen kindje hebben (als is jouw kindje wel nog erg jong) of eigen paarden, dan zou ik meteen zeggen: gaan! Zo'n kans moet je nemen!

Maar ik zou er mijn paarden niet om willen achterlaten En weet uit ervaring hoe gek grootouders van hun kleinkind kunnen zijn (denk dat mijn schoonouders serieus zouden huilen als schoonbroer + kind besluit te gaan emigreren )

Succes met de keuze, lijkt me erg moeilijk!

Mijn moeder heeft hard gehuild toen ze hoorde van onze plannen. Maar net wat Goof zegt, ze wil ons geluk niet in de weg staan. Het is onze keuze. Ze heeft liever dat we het proberen en er mogelijk achter komen dat het niet werkt, dan dat we omwille van de familie niet gaan en dan spijt krijgen dat we het niet geprobeerd hebben.

**Geplaatst**: 21-11-13 19:43

Geplaatst: 21-11-13 19:43

Goof schreef:
Solleke_Noah schreef:
En weet uit ervaring hoe gek grootouders van hun kleinkind kunnen zijn

Moet dat dan een reden zijn om je eigen wensen en kansen aan de kant te schuiven?
Ik zou met bovenstaande geen rekening houden.

Nee hoor, tuurlijk niet! Zeg ook dat haar kind nog erg jong is, dus feitelijk maakt dat absoluut niet uit (ik zou zelf mijn kind niet weghalen bij vriendjes, maar da's persoonlijk, en een eenjarige heeft nog niet echt vriendjes

). Maar misschien speelt voor haar haar familie wel een rol he

**Geplaatst**: 21-11-13 19:45

Geplaatst: 21-11-13 19:45

kleinvosje schreef:
Solleke_Noah schreef:
Ik zou het zelf niet doen Moest je geen kindje hebben (als is jouw kindje wel nog erg jong) of eigen paarden, dan zou ik meteen zeggen: gaan! Zo'n kans moet je nemen!

Maar ik zou er mijn paarden niet om willen achterlaten En weet uit ervaring hoe gek grootouders van hun kleinkind kunnen zijn (denk dat mijn schoonouders serieus zouden huilen als schoonbroer + kind besluit te gaan emigreren )

Succes met de keuze, lijkt me erg moeilijk!

Mijn moeder heeft hard gehuild toen ze hoorde van onze plannen. Maar net wat Goof zegt, ze wil ons geluk niet in de weg staan. Het is onze keuze. Ze heeft liever dat we het proberen en er mogelijk achter komen dat het niet werkt, dan dat we omwille van de familie niet gaan en dan spijt krijgen dat we het niet geprobeerd hebben.

En dat is alleen maar goed!

Persoonlijk heb ik geen kinderwens, dus zou ofwel mijn paarden meenemen en gaan, ofwel niet gaan omdat ik mijn paarden niet wil achterlaten. Maar daar is iedereen anders in he

**Geplaatst**: 21-11-13 19:51

Geplaatst: 21-11-13 19:51

De familieband kan zo ongelooflijk sterk zijn, ook al zie je elkaar nooit; het voelt vaak zo vertrouwd.

Oma blijft oma. In mijn familie is een stukje verhuisd naar Canada en de VS, in de tijd dat je alleen nog een telefoonlijn had. Maar toen ze overkwamen, ook al kende ik ze niet in het echt, voelde het zo vertrouwd. T is en blijft je familie en juist als ze overkomen is het gevoel extra genieten

Dus maak je daar niet teveel zorgen om. Oma blijft altijd oma en je zoontje zal dat ook voelen als hij oma ziet

ook als oma overkomt!
T is wel moeilijk natuurlijk. Maar laat je daar niet teveel door weerhouden.

Als jullie het echt willen, doen!

Zelf zou ik het niet doen, omdat ik teveel gehecht ben aan mijn stad. Maar als ik jouw verhaal lees, dan proef ik wel het enthousiasme en heb ik gelijk zoiets: gaan! $*\o/*$

**Geplaatst**: 21-11-13 21:01

Geplaatst: 21-11-13 21:01

Doen!
En wat betreft familie, ik meer meer contact met mn neven in Canada dan de genen hier in Nederland.

**Geplaatst**: 21-11-13 21:09

Geplaatst: 21-11-13 21:09

Inderdaad je moet je familie niet in de weg laten staan om je droom te vervullen. Ik heb zelf ook een dochter (van nu twee haha) en mocht zij ooit de droom hebben om te emigreren en dat is goed gepland moet ze gaan. Al moet ik er als ouder niet aan denken. (emigreer er gewoon achter aan haha)
Al hoop ik niet dat ze ooit ala Grenzeloos Verliefd verhuisd naar een inheemse stam in Afrika ofzo om daar geiten te hoeden

Hetzelfde geldt voor mijn ouders tegenover ons.
Gelukkig is het tegenwoordig met de social media heel makkelijk contact houden.

**Geplaatst**: 21-11-13 21:26

Re: Emigreren naar Canada… yes or no???

Geplaatst: 21-11-13 21:26

Mijn opa en oma wonen zo'n acht uur vliegen hier vandaan en heb ik in mijn leven vijf keer gezien.
Zij vlogen niet en omdat mijn vader liever andere reizen maakte dan op vakantie naar een plek die hij zo goed kende heb ik ze nooit voor langer dan vier weken om me heen gehad. Hoewel ik acht was toen ik ze voor het eerst zag en er nog geen skype was, zijn ze me net zo dierbaar als de ouders van mijn moeder die ik als kind wekelijks zag en voelde ik me er als vanzelf thuis, denk dat het zwaarder is voor jou en je ouders. Als kind krijg je de familieband volgens mij als vanzelf mee van je ouders.
Voor je zoontje lijkt dit me de minst heftige leeftijd om te moeten verhuizen en wanneer jullie ook terugkomen, zijn eerste engelse lessen heeft hij dan al gehad! Ik ben er altijd jaloers op als ik mensen vloeiend engels hoor praten omdat ze een paar jaar in het buitenland hebben gewoond

**Geplaatst**: 21-11-13 21:35

Re: Emigreren naar Canada… yes or no???

Geplaatst: 21-11-13 21:35

Neem eens contact op met moderator Balance. Zij woont in Canada en is indertijd vanuit Nederland naar Canada geëmigreerd. Zij zal je wel veel tips kunnen geven. Hou wel rekening dat je voor veel dingen die hier doodnormaal zijn en geregeld door de overheid je daar zelf voor moeten zorgen en betalen. Onder andere Ziektekosten verzekering.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-11-13 23:35

Re: Emigreren naar Canada… yes or no???

Geplaatst door de TopicStarter : 21-11-13 23:35

Bedankt allemaal voor de reacties! En het is inderdaad een beetje zo'n situatie waarvan je zegt... "wat als"... maar dat geldt zowel voor verhuizen en voor hier blijven... je zult je altijd afblijven vragen of het de juiste keuze was

(moeilijk moeilijk... }:0

)
We zijn nooit in Canada geweest... maar goed dat hoeft de pret niet te drukken

Onze ouders vinden het ook niet echt leuk als we naar de andere kant van de wereld gaan verhuizen... maar ze zijn wel realistisch. Zij zeiden dan ook dat ze ons het liefste hier willen hebben maar als wij daar kansen zien, die we hier niet zien... dat we dan moeten gaan... ze zeiden ook dat het daar eigenlijk wel naar uit ziet... en gunnen ons natuurlijk ons geluk... Wel werd ons uiteraard op het hart gedrukt om een weloverwogen besluit te nemen, en zorgen dat we goed geïnformeerd zijn voordat we beslissen om te gaan... en dat is ook zeer zeker het plan

Gisteren is er in Edmonton blijkbaar 40 cm sneeuw gevallen

(en dan spreken we hier in Nederland over dat men verwacht een strenge winter te krijgen haha

heerlijk gewoon

Ik vind het in ieder geval leuk om te lezen wat jullie visie er op is

en dat familiebanden ondanks de afstand toch goed zijn

Ik ga even in de aangegeven topics snuffelen

en bokker Balance lastig vallen

**Geplaatst**: 21-11-13 23:43

Geplaatst: 21-11-13 23:43

Enorm enorm enorm goed nadenken of je wel zo ver van familie af kunt zijn.
Ben je emotioneel en je vriend, stabiel genoeg om dit aan te kunnen, alsin.. je gaat een enorm eenzame tijd tegemoet helemaal omdat jij waarschijnlijk niet gaat werken en niet zomaar een nieuwe vriendenkring opbouwt.
zonder werk of school of vroeger etc. is vrienden maken niet zo makkelijk hoor,
en de Canadese zijn over het algemeen heel blij met toeristen, maar echte mensen die er komen werken en wonen is worden niet altijd vrolijk aangekeken...

En je moet nadenken, is het Canada omdat je ervan droomt daar te wonen?
Of is dit land je uitvlucht niet in Nederland te wonen, puur omdat vanuit daar het aanbod is gedaan..?
(is er dus niet een land wat je eigenlijk liever hebt..maar dit is nou eenmaal op je pad gekomen?)
Canada is niet zo heel erg makkelijk moet ik je zeggen. elk land is moeilijk en jij en je familie moeten heel sterk in elkaar zitten wil je geen banden verknallen of zelf in een eenzame staat terecht komen en ergens weg gaan lopen kwijlen..
(Overigens is 1x een werkvisum te verkrijgen, maar mocht je hierna teruggaan en weer willen werken is dat in Canada niet mogelijk. (je komt werken en je blijft en als je daarna terug gaat en weer komt om er te wonen, banketstaaf voor je maar werken mag niet meer))

**Geplaatst**: 21-11-13 23:47

Geplaatst: 21-11-13 23:47

Citaat:
we zijn nooit in Canada geweest... maar goed dat hoeft de pret niet te drukken

dat vind ik heel gevaarlijk...
Je moet het bekijken als iets waar je blijft he.
Zie het eventjes als een vakantie, op sommige plekken kan je heel lang blijven en geniet je vol op en roep je nog eens ' hier kom ik graag nog eens terug!' , op andere plekken wordt je al sneller gek en zeg je, nooit meer hierheen, wat saai...
Wat nou als jou verhuizen naar Canada die plek is waar het saai is? waar je nooit meer naar terug zou willen gaan?

Check eerst enorm goed of de omgeving waar je gaat zitten is waar jij kunt blijven!
voel je je daar prettig? Kun je tussen die mensen wonen? In dat klimaat..? etc. etc.

Ik ben bijvoorbeeld dol op Spanje, maar zeker niet in alle gebieden zou ik kunnen wonen, op sommige plekken een vakantietje, en dat heb ik geleerd uit ervaring van daar zijn,
en de sfeer voelen en kijken of ik er thuis hoor..

**Geplaatst**: 21-11-13 23:52

Geplaatst: 21-11-13 23:52

Ik zou ook gaan! Je leeft maar een keer en je leven is een uitdaging!Dat ik vliegangst heb en nooit daadwerkelijk daar zou komen is iets anders. :Y)

Huis zou ik inderdaad kijken voor te verhuren en dan zorgen dat je twee keer een jaar contract kunt verstrekken en er duidelijk staat aangegeven wanneer jullie eventueel terug zouden komen de huurders eruit moeten binnen een bepaalde tijd. Echter zou ik de paarden nooit kunnen verkopen, wellicht de pony terug naar zijn oude eigenaar maar voor het paard zou ik persoonlijk iemand zoeken die met heel veel liefde en plezier ervoor willen zorgen maar hij toch van jou blijft. Stel je komt terug heb je er straks heel veel spijt van dat hij daadwerkelijk weg is.

Wat je kindje betreft, die is echt te jong om er maar ook iets van mee te krijgen, in het begin zal hij er nog om malen maar nadat er enige tijd overheen is krijgt hij er niks van mee en is hij ook niet anders gewend.

Succes meid in het maken van je keuze! $_/-\o_$

Edit: Stukje familie vergeten, persoonlijk zou ik daar niet om kunnen malen. Mijn leven, mijn avontuur, onze keuze.

Mijn familie zou ik voor zoiets makkelijk achterlaten en het is niet zo dat je ze helemaal niet meer kunt bezoeken of zij jou.

**Geplaatst**: 21-11-13 23:58

Re: Emigreren naar Canada… yes or no???

Geplaatst: 21-11-13 23:58

eerlijk? mocht mijn vriend de kans krijgen en ik kan/mag mee zal ik dat doen.

Ik heb destijds een pony gekocht van mensen die gingen emigreren. zij wilde dat niet doen vanwege de stress en gezien het een gevoelig dier was die al stond te rillen bij 4 graden gingen ze haar -20 niet aan doen. vanwege lichte exceem ook veel muggen daar. maar gezien jij 2 paarden hebt op leeftijd vraag ik me af of dit voor de dieren nog wel eerlijk is. zo'n reis vergt veel energie voor de dieren. Ik weet niet of je vooral je oudere paardje daar blij mee kan maken. En de vraag is doe je dit voor jezelf of voor de paardjes.

verder zou je familie ook langs kunnen komen op vakantie. Het is neit de vraag wat je familie wilt, maar wat jij wilt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-11-13 00:00

Geplaatst door de TopicStarter : 22-11-13 00:00

@KingYasFenn... goede punten om over na te denken, even uit nieuwsgierigheid waar komt jouw kennis over Canada en de Canadezen vandaan

- vriend is als een rots in de branding... ik ben zelf ook behoorlijk nuchter, maar als ik een keer ergens over begin te freaken blijft hij zeer kalm en zoekt oplossingen

- ze zijn meerdere Nederlanders (5 stuks) aan het werven, er zal vast iemand bij zitten waarmee we overweg kunnen... we zitten immers allemaal in hetzelfde schuitje

- Canada heeft echt onwijs mooie natuur... dat is onder meer hetgeen wat ons trekt aan Canada... maar als we heel eerlijk zijn... hier doet zich de kans voor... als het Australië of IJsland was geweest... had dit topic een andere naam gekregen

geluk is wat ons betreft niet plaatsgebonden, er moet iets zijn in een land wat je aantrekt... en dat doet Canada zeker

work permit etc. wordt geregeld als we gaan, de nood is blijkbaar hoog en indien we willen kunnen we binnen 8 weken daar zijn...

**Geplaatst**: 22-11-13 00:16

Geplaatst: 22-11-13 00:16

KingYasFenn schreef:
Enorm enorm enorm goed nadenken of je wel zo ver van familie af kunt zijn.
Ben je emotioneel en je vriend, stabiel genoeg om dit aan te kunnen, alsin.. je gaat een enorm eenzame tijd tegemoet helemaal omdat jij waarschijnlijk niet gaat werken en niet zomaar een nieuwe vriendenkring opbouwt.
zonder werk of school of vroeger etc. is vrienden maken niet zo makkelijk hoor,
en de Canadese zijn over het algemeen heel blij met toeristen, maar echte mensen die er komen werken en wonen is worden niet altijd vrolijk aangekeken...

Dat ligt er puur aan wat je in Canada komt doen. Als je een nuttig beroep hebt en wat bij kunt dragen aan de Canadese maatschappij zijn zowel de overheid hier als de gemiddelde bevolking heel hartelijk. 1/5 van de Canadesen is zelf niet in Canada geboren. Ik heb eigenlijk nog nooit een vervelende reactie gehad, alleen maar hulp en referenties aangeboden gekregen :Y)

Ik ben het wel met je eens dat het riskant is om naar een land te verhuizen waar je nog nooit bent geweest. Canada is namelijk wel veel meer dan mooie natuur en aardige mensen. Ondanks dat het een Westers land is, zijn er wel degelijk cultuur/gewoonte verschillen. Iedereen gaat daar weer anders mee om, maar hoe je dat vindt is natuurlijk makkerlijker in te schatten als je wel eens in het land bent geweest. Dat is verder een afweging en risico om voor jezelf/jullie te maken. In ieder geval heel veel succes!

**Geplaatst**: 22-11-13 00:20

Geplaatst: 22-11-13 00:20

KingYasFenn schreef:
Canadese zijn over het algemeen heel blij met toeristen, maar echte mensen die er komen werken en wonen is worden niet altijd vrolijk aangekeken...

Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Ter oriëntatie zijn wij vorig jaar naar Canada gevlogen, en al op het vliegveld werden wij meer dan welkom geheten om te komen werken. Wellicht is het afhankelijk van waar je heen gaat binnen Canada...

**Geplaatst**: 22-11-13 00:27

Geplaatst: 22-11-13 00:27

Nu ben ikzelf een grote Canada liefhebber en zal ik ooit emigreren naar dit fantastische land en dan het liefst naar de provincie waar jij heen gaat Alberta!

Zoals velen voor mij zou ik dus gaan, je zegt het zelf al 'once in a lifetime opportunity'. Heel erg definitief is het niet, 2 jaar is te overzien. Tja huisdieren/paarden is altijd superlastig. Op basis van ouderdom zou ik voor een al hierboven genoemde oplossing gaan (lease, rusthuis, bij een vriendin op de wei).

Kindje is jong genoeg en familiebanden blijven. Ongeacht hoe vaak/weinig je elkaar ziet.

Momenteel zitten mijn vriend en ik in de Belgische Ardennen. Begon als een sabbatical, inmiddels zijn al onze banden met NL bijna doorgeknipt. Appartement verkocht, jobs definitief opgezegd, uitgeschreven uit de gemeente etc. Maar wij weten dat Belgie niet ons eindpunt zal zijn/worden. Dat wordt Canada!

Blijf ik toch nog met een knagende vraag zitten, niemand is mij voor geweest. Dus stel ik maar de brutale vraag. Wat voor werk gaat je vriend doen, je geeft aan dat de branche in NL op zijn gat ligt en in Canada booming business is.

Succes met nadenken en afwegen!

Rest mij slechts nog een wijze spreuk…

"Go for your dreams, the time is now!"