Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-08-24 21:59

Geplaatst: 26-08-24 21:59

Gecondoleerd met je vader. Fijn dat het jullie 'toe viel' dat je zo afscheid kon nemen.
Succes met het vervolg van je PhD en alle andere leuke en minder leuke perikelen van het expat-leven.

**Geplaatst**: 26-08-24 22:05

Geplaatst: 26-08-24 22:05

Stille meelezer hier. Gecondoleerd met het verlies van je vader.

**Geplaatst**: 27-08-24 07:01

Re: We gaan het zien... in Canada!

Geplaatst: 27-08-24 07:01

Gecondoleerd met je vader, wat een bijzondere situatie. Heel mooi en fijn lijkt me dat voor jou, naast het verdriet natuurlijk.

**Geplaatst**: 27-08-24 10:28

Re: We gaan het zien... in Canada!

Geplaatst: 27-08-24 10:28

Gecondoleerd met het verlies van je vader. Veel sterkte.

**Geplaatst**: 27-08-24 10:48

Geplaatst: 27-08-24 10:48

Ik kom heel toevallig je topic tegen en heb je berichten "even" doorgelezen. Wat mooi om je belevingen zo mee te krijgen, dapper om zulke stappen te zetten in je leven! Wat verdrietig van het overlijden van je vader, maar wel heel fijn dat je zo afscheid hebt kunnen nemen.

Ik volg, ik vind het inspirerend

**Geplaatst**: 27-08-24 10:58

Re: We gaan het zien... in Canada!

Geplaatst: 27-08-24 10:58

Ook hier een stille meelezer. Zo nu en dan weer even bijlezen. Wat een bijzonder toeval dat je nog bij je vader hebt kunnen zijn, zo kort voor zijn overlijden. Gecondoleerd!

**Geplaatst**: 27-08-24 15:16

Re: We gaan het zien... in Canada!

Geplaatst: 27-08-24 15:16

Gecondoleerd met het verlies van je vader. Het lijkt haast of hij op je bezoek gewacht heeft. Mooi dat de laatste herinnering het zwaaien bij jullie boom was.

Ik snap heel goed hoe moeilijk de afstand is. Dat heb ik al met de 1100 km die ik van Nederland af woon. Elk jaar dat mijn ouders ouder worden (84 nu) heb ik meer moeite met de afstand.

**Geplaatst**: 05-09-24 06:22

Geplaatst: 05-09-24 06:22

Gecondoleerd, wat een onvoorstelbaar toeval dat je die avond nog met je vader door hebt mogen brengen en je bij het hele proces tussen overlijden en de crematie hebt kunnen zijn, ik kan me voorstellen dat dat helpt in de verwerking. Wel ontzettend moeilijk dat je man niet kon komen en dat dan niet zozeer het vinden van een vlucht, maar het gebrek aan opvang voor jullie honden het zo moeilijk maakte. Het missen van een netwerk is dan extra duidelijk en pijnlijk :knuffel:

En gatverdarrie, wat balen dat jullie evicted zijn! Groot gelijk dat je het er niet bij laat, maar het is ongetwijfeld weer een extra zorg die je er niet bij wilt hebben. En dat huizenmarkt is om te janken in BC, dus het is ook niet zo dat je even snel een nieuwe woning vindt (zeker met 2 honden). Hopelijk vinden jullie een fijne nieuwe plek! En ik snap het, dat door deze ervaring met het overlijden van je vader maar ook jullie ervaringen met de arbeidsmarkt/arbeidsvoorwaarden eraan bijdragen dat je de focus toch weer verlegt naar Europa. Ik ga hier niet meer weg (getrouwd met een Canadees en inmiddels zelf Canadees staatsburger) en als zelfstandig ondernemer kunnen we gelukkig redelijk veel vrijheid inbouwen, maar het sociaal vangnet is zoveel minder dan in Nederland.

**Geplaatst**: 05-09-24 08:33

Re: We gaan het zien... in Canada!

Geplaatst: 05-09-24 08:33

Gecondoleerd met het verlies van je vader.

Europa is inderdaad nog zo slecht niet om te wonen. Je hebt hier ook prachtige natuur maar vooral veel dichter bij familie en vrienden. Ook beter sociaal netwerk en betere arbeidsvoorwaarden. Al verschillen die ook land per land maar in het algemeen hebben we hier veel betere voorwaarden.

**Geplaatst**: 05-09-24 12:35

Re: We gaan het zien... in Canada!

Geplaatst: 05-09-24 12:35

Jeetje wat een bizarre update. Gecondoleerd met het verlies van je vader. Wat bijzonder dat je in Nederland was en dat je nog zo mooi hebt kunnen praten met hem. Fijn dat je een fijne laatste herinnering aan hem hebt. Het heeft dan toch zo moeten zijn.

Wat lastig dat het zo moeilijk is om een netwerk op te bouwen in Canada. T is zo'n mooi land, maar dat maakt het dan toch lastiger om er te wonen. Veel succes nog met je PhD, het is in ieder geval een heel bijzondere ervaring voor jullie om dit zo mee te mogen maken.

**Geplaatst**: 05-09-24 14:09

Re: We gaan het zien... in Canada!

Geplaatst: 05-09-24 14:09

Gecondoleerd met je vader!

Als ik het zo lees, hebben we het hier in Nederland zo slecht nog niet met arbeidsvoorwaarden en een hoop andere dingen.

**Geplaatst**: 05-09-24 17:34

Re: We gaan het zien... in Canada!

Geplaatst: 05-09-24 17:34

Hier ook stille meelezer: gecondoleerd met het overlijden Van je vader en fijn dat je zo goed afscheid hebt kunnen nemen.

**Geplaatst**: 05-09-24 17:36

Re: We gaan het zien... in Canada!

Geplaatst: 05-09-24 17:36

En Petje af voor je vorderingen mbt je PhD!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-09-24 17:37

Geplaatst door de TopicStarter : 08-09-24 17:37

Dankjulliewel allemaal!

february schreef:
En gatverdarrie, wat balen dat jullie evicted zijn! Groot gelijk dat je het er niet bij laat, maar het is ongetwijfeld weer een extra zorg die je er niet bij wilt hebben. En dat huizenmarkt is om te janken in BC, dus het is ook niet zo dat je even snel een nieuwe woning vindt (zeker met 2 honden). Hopelijk vinden jullie een fijne nieuwe plek! En ik snap het, dat door deze ervaring met het overlijden van je vader maar ook jullie ervaringen met de arbeidsmarkt/arbeidsvoorwaarden eraan bijdragen dat je de focus toch weer verlegt naar Europa. Ik ga hier niet meer weg (getrouwd met een Canadees en inmiddels zelf Canadees staatsburger) en als zelfstandig ondernemer kunnen we gelukkig redelijk veel vrijheid inbouwen, maar het sociaal vangnet is zoveel minder dan in Nederland.

Ja het is wel een dingetje. Vooral omdat we sterk denken dat ze prima weten dat het niet mag, maar het maar gewoon proberen. Dat voelt toch best slecht. We zijn ondertussen bij 2 huizen wezen kijken (hopelijk geen basement suite deze keer) en in beide gevallen zouden we ze mogen huren, maar gaan we het niet doen. De ene was super schattig, maar de deuren waren maar 1.80m hoog, en mijn man is 1.95m en die zag zichzelf niet de hele tijd voor elke deur bukken. En de andere is een uur naar het oosten en dat is dit semester nog niet handig qua onderzoek en campus activiteiten. Wij hebben 2 huizen in Belgie (die we ook verhuren) en elke keer als we dat tegen een prospective landlord zeggen willen ze het wel aan ons verhuren omdat "we weten hoe het is". Dus dat stelt ons wel iets gerust. We hebben nog 4.5 maand om wel iets geschikts te vinden, en heb er nu wel wat meer vertrouwen in.

Als ik alleen zou zijn zou ik hier best kunnen blijven. Academia is toch anders en geeft veel meer vangnet + vrijheid. Ik merk dat nu al - ik ben Sessional Instructor en Teaching Assistant, en heb al veel meer toegang tot goede benefits en alles. Ook ben je veel flexibeler met alles - 1 van mijn committee members heeft deze zome 3 maanden vanuit een ander land gewerkt, en de andere is in September de GR20 in Corsica hiken. Dat is moeilijk voor te stellen als je "gewoon" in loondienst werkt. Maar ik ben niet alleen en Joeri heeft wel sterk de voorkeur voor Europa - vooral vanwege de arbeidsvoorwaarden. Al zijn we ook wel aan het kijken voor hem om misschien richting onderwijs te gaan (hij heeft zijn eerstegraad 20 jaar geleden gehaald, dus het zou kunnen). Dan ben je in ieder geval meer vakantie (al zijn de arbeidsvoorwaarden ook niet geweldig, zeker in de USA niet - wat ook nog steeds open staat als optie voor ons).

Wel echt fijn dat jullie meer vrijheid hebben kunnen inbouwen! We horen het van meer mensen die uit Europa hier zijn gekomen. Veel zijn idd zelfstandigondernemer geworden, grotendeels voor die extra vrijheid. Wij zitten nog steeds te twijfelen over een PR - ergens onlogisch want we willen (in principe) niet blijven, maar er zitten wel weer voordelen aan en ik kwalificeer er voor via mijn PhD candidacy...

petraaken schreef:
Europa is inderdaad nog zo slecht niet om te wonen. Je hebt hier ook prachtige natuur maar vooral veel dichter bij familie en vrienden. Ook beter sociaal netwerk en betere arbeidsvoorwaarden. Al verschillen die ook land per land maar in het algemeen hebben we hier veel betere voorwaarden.

nee, Europa is zo slecht niet om te wonen, maar heeft ook zijn problemen. Ik werd gillend gek van bepaalde aspecten van in Belgie te wonen. Net zoals er hier ook dingen zijn die moeilijer zijn (vooral voor mijn man dan, academia geeft veel vrijheid). Het opbouwen van een sociaal netwerk is lastig, maar vond ik ook in Belgie niet makkelijk. BC staat er dan nog extra om bekend dat het lastig is, terwijl naar het Oosten het weer anders is. Veel sociale voorwaarden zijn hier via werk geregeld, en bij mij via de uni en die zijn wel echt goed. We hebben bijvoorbeeld een goede health insurance die helemaal niet duur is.

Suzanne F. schreef:
Fijn dat je PhD goed gaat. Jullie willen dus graag naar Engeland over 2 jaar? Of misschien al eerder?
Leuk dat je weer een update plaatst. Hoe gaat het met de honden? Heb je nog foto’s?

Als ik klaar ben met mijn PhD denk ik - hopelijk over 2 jaar, maar wie weet. Mijn supervisor is al een half jaar aan het zeggen dat hij mij na mijn PhD nog 2 jaar aan de uni wilt verbinden. Maar ik weet niet of ik (en vooral Joeri) dat zien zitten. Maar of we dan meteen naar de UK zouden kunnen is ook maar de vraag - misschien eerst een postdoc in de USA. Wie zal het zeggen - academia is soms heel onzeker! Hoe flexibeler we ons opstellen, hoe groter de kans dat ik snel een baan in academia vind!

De PhD gaat idd goed! Het is nu wachten op ethics approval, maar ik heb al 2 hele enthousiaste participants klaar om te gaan. Verder begin ik morgen met lesgeven als een lecturer, en ben ik dit jaar naar 3 conferenties geweest om te presenteren (en ga ik er nog naar 1 in November). Ik heb in februari mijn grote examens gedaan die goed gingen. Was wel grappig, want ik vond het allemaal niet zo bijzonder (kende het principe ook niet vanuit mijn opleidingen in de UK en NL). Toen ik op 1 vd grootste conferenties in Education was in april, werd er gevraagd waar ik was in mijn PhD. Ik zei zo van - I just passed my comprehensive exams, so I am a PhD candidate now. Iedereen helemaal applaudiseren en feliciteren - omdat het dus best een big deal is hier

. Dat was wel heel leuk!

De honden gaan goed! Ze hebben wel een iet wat zware zomer gehad - weer heel vaak heel heet (28+), waardoor we minder konden doen overdag. En ik was er natuurlijk ook vaak niet. Maar we hebben wel een paar leuke camping trips gedaan, en ook een roadtrip naar de USA. We zijn in verschillende Wildernissen geweest, wat heel gaaf was. Ook in een cabin waar je 2 uur over vrij sketchy forest service roads / onverharde wegen moest rijden. Dat was echt super leuk (de weg wat minder, maar ach).
We hopen met kerst weer naar het zuiden vd US te gaan - misschien kamperen in Death Valley en Joshua tree

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-25 05:16

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-25 05:16

De grote rode letters negeren!
Het is alweer bijna een jaar geleden sinds mijn laatste update, en sindsdien is er veel gebeurd!
We zijn verhuisd naar Chilliwack, waar we – ondanks veel verhalen dat het onmogelijk zou zijn met twee honden – vrij snel een huis vonden. Het is opnieuw een garden suite (de bovenverdieping wordt door andere mensen verhuurd), maar we hebben wel een privé tuin. De buurt is fijn en voelt veel vriendelijker dan Maple Ridge en het is ook zowaar al gelukt iets van contacten te leggen (al blijft het heel lastig!). Wel zijn er wat minpunten, zoals de lawaaierige bovenburen (ze hebben een peuter, houtevloeren en geen isolatie tussen de 2 woonlagen) en het feit dat de CV/airco-installatie bij ons in de keuken staat, ook zonder isolatie, en we betalen eraan mee terwijl we er nauwelijk iets van mee krijgen. Dat is hier helaas heel normaal.

We hebben het afgelopen jaar mooie dingen meegemaakt, waaronder eindelijk eens échte Canadese winteractiviteiten zoals snowshoeing!
De situatie in de VS heeft ons wel wat tegengehouden om daar nog naartoe te reizen, wat wel jammer is, want we hebben er mooie roadtrips gemaakt. De overheid heeft het zelfs een hele periode afgeraden, vooral voor mensen in academia.

Na zo’n 300 sollicitaties heeft mijn man werk gevonden als programmamedewerker bij Let’s Talk Science, een NGO die STEM-educatie en outreach organiseert voor kinderen door heel Canada. Het is 100% remote, en hij vindt het ontwikkelen van activiteiten erg leuk – andere taken wat minder, maar dat hoort erbij. Het loon is helaas echt slecht: hij werkt 3,5 week om onze maandelijkse huur te dekken en de vakantiedagen is veel voor hier maar zeer weinig voor de EU (15 dagen). Maar goed, het is werk.

Voor mijn PhD heb ik de dataverzameling afgerond, en zit ik nu in de schrijf- en publicatiefase. Ik moet drie artikels gepubliceerd krijgen in academische tijdschriften, maar door het internationale tekort aan reviewers duurt het al snel 1,5 jaar (!) voor je iets hoort.

En toch hebben we besloten om… terug te gaan naar België

Na lang wikken en wegen hebben we besloten om in september terug te keren naar België. Daar zijn meerdere redenen voor:

Mijn beurs (merit-based) is afgelopen, en als niet-Canadees kom ik niet in aanmerking voor nieuwe beurzen. Mijn supervisor heeft ook geen geld meer, door problemen met zijn (voormalige) Amerikaanse financiering.

Mijn werkvergunning beperkt mij tot het werk dat de universiteit aanbiedt (vaak nakijkwerk), maar door financiële problemen vd uni gaan veel lesopdrachten nu naar vaste professoren, zodat ze kunnen besparen op de tijdelijke contracten.

Mijn man heeft extra restricties op zijn werkvergunning gekregen (o.a. geen bij- of nascholing meer), en het lijkt erop dat zijn vergunning volgend jaar zomer niet verlengd kan worden.

We zitten in een constante onzekerheid rond inkomen en zorgverzekering. We krijgen een absolute basis verzekering via de uni, maar die dekt heel veel niet, of maar heel weinig (bijvoorbeeld fysio. Het kost 130 dollar voor 1 behandeling, en onze basis betaald maar 30). Als ik een onderwijs opdracht krijg vd uni kan ik extended krijgen die veel meer dekt. Al hebben we hier ook gedoe mee gehad - zonder dat het ons was verteld is die opgezegd door de uni 3 weken geleden. In die 3 weken hebben we wel medical bills gehad, die nu opeens niet worden gedekt....

Werk vinden met een fatsoenlijk loon blijft lastig voor mijn man zonder ‘BC credentials’. Zijn baan nu is leuk, maar we kunnen er niet van leven. Bij mij gaat het elke 4 maanden maar de vraag zijn of ik iets krijg (dit semester heb ik bijvoorbeeld niks), en hoeveel het dan is. Financieel is het eigenlijk niet meer rond te breiden, helemaal door het wegvallen vd funding en dat ik geen ander werk mag aannemen.

En hoe vreemd het ook klinkt, maar de mentaliteit van veel Canadians begint ons "tegen te staan". Alles moet heel luid en groot. Gaan wandelen met de honden in de woonwijk voelt bijna niet meer veilig, omdat er zoveel enorm grote trucks rondrijden die gewoon geen rekening houden met voetgangers. Stoepen verdwijnen soms opeens, of auto's staan midden op de stoep geparkeerd. Als het mooi weer is, is er herrie, en je word half vergast als je gaat wandelen door alle uitlaatgassen...

En ons huis in België is vrijgekomen (na veel gedoe met de huurder). Het voelt absurd om hier 1500+ euro te betalen voor een gedeeld huis, terwijl ons eigen vrijstaand huis met 1000+ m² tuin leeg staat.

Door al deze factoren – en de veranderde academische context in Noord-Amerika – zien we hier voor ons geen toekomst meer. De samenleving is hier best veranderd ten opzichte van 10 jaar geleden, en ik denk gewoon niet dat we er makkelijk "tussenkomen" of dat moeten willen.

Het klinkt nu allemaal kommer en kwel, maar we hebben echt een fijne tijd gehad, prachtige dingen gezien, gave avonturen gehad, en veel geleerd. Maar nu is het tijd om (voor ons gevoel) het leven van de pauze knop te halen en weer wat zekerheid (eigen huis, medische verzekering) te krijgen. Ik ben op het moment druk aan het solliciteren in Belgie (daar begint het academische jaar in September, waardoor er heel veel vacatures zijn) en ik merk hoe fijn het is om voor dingen te kunnen solliciteren. En hoeveel leuke mogelijkheden er zijn buiten de eeuwige teaching assistent (wat basically altijd hetzelfde is).

We gaan hier de prachtige natuur wel echt missen. We hebben hier in de buurt een prachtig plekje aan de rivier gevonden waar het gewoon helemaal fantastisch is. Ook begin ik leuke contacten binnen de hondensport op te bouwen. Maar het is gewoon niet genoeg om dat laatste jaar (als in, tot het absolute einde van onze vergunning) nog te blijven. Helemaal omdat ik de komende tijd vooral moet wachten voor mijn PhD. Dus we hebben de "volwassen" beslissing gemaakt, en we hopen dat de zekerheid, de waarschijnlijk betere financien en de meer vakantiedagen ervoor gaat zorgen dat we ook in Europa de mooie natuur kunnen gaan opzoeken - maar dan gewoon door op vakantie te gaan!

Afbeelding

En elke keer dat ik dan foto's bekijk van onze tijd hier twijfel ik aan onze keuze! Maar ik weet dat het gewoon het beste is, en dat het alleen het vertrek een paar maanden vroeger maakt....

**Geplaatst**: 30-07-25 07:18

Re: We gaan het zien... in Canada!

Geplaatst: 30-07-25 07:18

Jammer dat jullie moeten terug verhuizen maar het is wel een hele mooie ervaring geweest en wie weet ooit onder betere omstandigheden komt er een nieuw avontuur.
Veel mensen denken dat altijd alles mooier is in een ander land maar met jullie verhalen bewijst het maar weer eens hoe goed we het hebben globaal.
Succes met afstuderen en wie weet binnenkort allebei weer een goede baan
en mooie avonturen in Europa.

**Geplaatst**: 30-07-25 07:27

Re: We gaan het zien... in Canada!

Geplaatst: 30-07-25 07:27

Wat jammer zeg. $:\$
Maar jullie hebben het wel maar mooi gedaan!
En toch veel mooie dingen gezien en gedaan.

**Geplaatst**: 30-07-25 07:44

Re: We gaan het zien... in Canada!

Geplaatst: 30-07-25 07:44

Wat jammer!
Maar jullie zijn wel een heel gave herinnering rijker!

**Geplaatst**: 30-07-25 08:25

Re: We gaan het zien... in Canada!

Geplaatst: 30-07-25 08:25

spijtig om te horen dat jullie moeten terug keren maar gezien de toestand in de VS en de reactie van de Canadezen erop lijkt het mij inderdaad een verstandige beslissing.

Veel papierwerk voor de honden zeker nu?

**Geplaatst**: 30-07-25 09:04

Geplaatst: 30-07-25 09:04

Oh wat fijn dat jullie dit avontuur zo intens hebben beleefd, iets om goede herinneringen aan te hebben. Ik kan snappen dat daar ook een soort van rouw aan vastzit als je besluit om terug te komen. Het afwegen van redenen om toch te vertrekken, tegen de pro's om te blijven; soms zal de ene kant wat meer overheersen dan de andere kant. En het feit dat je terugkomt naar een plek die je al kent, maakt dat er minder spanning/uitdaging in zit mischien.

**Geplaatst**: 30-07-25 09:25

Re: We gaan het zien... in Canada!

Geplaatst: 30-07-25 09:25

Dappere keuze, maar het klinkt o zo bekend. Canada is werkelijk prachtig, absoluut. Maar de mentaliteit in het land is écht heel anders ten opzichte van 10 jaar geleden. Precies wat jij zegt. De Canadezen zelf zeggen het overigens ook.

Geniet nog even van de tijd daar.
Succes met het afronden van alles en het opstarten van de nieuwe fase in Europa!

**Geplaatst**: 30-07-25 10:36

Re: We gaan het zien... in Canada!

Geplaatst: 30-07-25 10:36

Ik denk dat jullie een heel goede keuze gemaakt hebben. Die prachtige tijd in Canada neemt niemand jullie meer af.
Genoten van je verhalen. Zo te lezen hebben jullie in België ook een prima stekje en is het nu tijd om Europa nog eens goed te verkennen.
En wie weet…….over x jaar…….

**Geplaatst**: 30-07-25 23:41

Re: We gaan het zien... in Canada!

Geplaatst: 30-07-25 23:41

Dankjewel voor de update. Ook interessant om van jullie te horen wat de invloed van het nieuwe Amerika op Canada is. Zeer verontrustend, dat wel!.
Alleszins logisch dat jullie kiezen om weer naar België te gaan.
Sterkte met het voorbereiden van de verhuizing en het afscheid nemen van wat jullie dierbaar is geworden.
De mooie herinneringen reizen met jullie mee.