Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-07-23 22:25

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 28-07-23 22:25

Ik vind je echt zo stoer! Alleen wildkamperen. Hopelijk komt er snel wat beter weer!

Waar ben je nu ergens?

En als je in Dalsland in de buurt komt en je wil een plekje laat het maar even weten!

**Geplaatst**: 28-07-23 23:31

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 28-07-23 23:31

Wow super gaaf!

**Geplaatst**: 29-07-23 09:10

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 29-07-23 09:10

Wat een eikels die vrachtwagen chauffeurs hey. Wat klinkt het fijn waar je hebt kunnen overnachten.

**Geplaatst**: 29-07-23 12:49

Geplaatst: 29-07-23 12:49

Fijn te horen dat het goed gaat ( met jou en je vriend ) !
Bosbessentaart is nooit verkeerd, lekker.

Ga je elke dag op de fiets ? Of ook wel eens een dagje rustig aan ( en dat vraag ik nadat je 3 dagen op weg bent, haha ) ?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-07-23 14:14

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst door de TopicStarter : 29-07-23 14:14

@Quir, ik ben nu 10 kilometer van Örebro vandaan! Als ik van Oslo naar Kopenhagen fiets kom ik waarschijnlijk door Dalsland, dan weet ik je zeker te vinden

@BeFunny, ja er zaten echt een paar niet vriendelijke en daarmee levensgevaarlijke chauffeurs tussen. Gelukkig ook een heleboel vriendelijke!

@Maris, ik beschouw vandaag als een rustige dag, heb ‘maar’ 55 kilometer gepland staan. Nadat ik gister een belachelijke 117 kilometer heb gefietst. Telt dit dan als een rustdag? :')

Haha nee hoor, er komen ook dagen dat ik niet ga fietsen. Maar wanneer die komen weet ik niet, zodra mijn lichaam er behoefte aan heeft of als ik in een gebied ben waar ik graag een dagje verblijf. Toen ik vorig jaar op fietsreis door Denemarken was, heb ik 3 dagen niet gefietst van de 25 dagen. 1 dag omdat mijn huid echt moest bijkomen van alle zon, wind en zand. 1 dag omdat ik het eiland Fyr wilde verkennen en 1 dag omdat mijn powerbank gejat was en ik mijn routeboekje had weggegeven en het een zondag was in Duitsland en ik zonder powerbank niet hele dagen op mijn mobiel kon navigeren.

Dus op gevoel en naar omstandigheden fiets ik niet! Af en toe een rustigere fietsdag van 40-60 kilometer vind ik wel fijn, als ik dan vroeg vertrek heb ik de middag en avond om te relaxen of ik doe onderweg rustig aan.

Zoals nu, ik zit heerlijk een paar uur bij het meer bij Örebro om te lunchen, een boekje te lezen en een duik te nemen.
Afbeelding

**Geplaatst**: 29-07-23 17:39

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 29-07-23 17:39

Prachtige plek!

**Geplaatst**: 30-07-23 10:12

Geplaatst: 30-07-23 10:12

Suliko schreef:
@Maris, ik beschouw vandaag als een rustige dag, heb ‘maar’ 55 kilometer gepland staan. Nadat ik gister een belachelijke 117 kilometer heb gefietst. Telt dit dan als een rustdag?
Haha nee hoor, er komen ook dagen dat ik niet ga fietsen. Maar wanneer die komen weet ik niet, zodra mijn lichaam er behoefte aan heeft of als ik in een gebied ben waar ik graag een dagje verblijf. Toen ik vorig jaar op fietsreis door Denemarken was, heb ik 3 dagen niet gefietst van de 25 dagen.

Dus op gevoel en naar omstandigheden fiets ik niet! Af en toe een rustigere fietsdag van 40-60 kilometer vind ik wel fijn, als ik dan vroeg vertrek heb ik de middag en avond om te relaxen of ik doe onderweg rustig aan.

Zoals nu, ik zit heerlijk een paar uur bij het meer bij Örebro om te lunchen, een boekje te lezen en een duik te nemen.

Dat doe je dan super goed ! En genieten van de omgeving en luisteren naar je lichaam !

**Geplaatst**: 30-07-23 14:16

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 30-07-23 14:16

Super leuk om mee te lezen! 117 km wat een bikkel. Heb je dan geen last van zadelpijn :Y)

?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-07-23 09:06

Geplaatst door de TopicStarter : 31-07-23 09:06

Het Zweeds landschap gaat best wel op en neer en mijn gemoedstoestand deed deze eerste vier dagen mee. Mijn start donderdag ging niet zo lekker, want ik zat met mijn vriend in mijn maag. Meer dan gewoon gaan fietsen kon ik niet doen, dus dat deed ik. Uiteindelijk kreeg ik bericht van mijn vriend dat het beter ging. De geruststelling hielp, maar ik kon nog niet echt genieten. Ik was aan het zwoegen, was chagrijnig, de eerste 30 kilometer zaten erop en ik begon me sterk af te vragen of ik niet te enthousiast was geweest met dit idee om weer te gaan fietsen. Tot ik me realiseerde dat, doordat mijn vriend in mijn maag zat, er amper ontbijt zat! Eten. Gelijk gestopt bij het eerste het beste picknickbankje dat ik tegenkwam en mijn notenpasta, kiembrood en gedroogde vruchten uitgestald. Dat hielp. Als ik zoveel beweeg op een dag moet ik mezelf er echt aan herinneren om vaak iets te eten, als ik te weinig eet dan sluipt er wanhoop en frustratie in. De rest van de dag liep voorspoedig. De omgeving was nog niet geweldig, dat is niet gek als je nog in de buurt bent van een grote stad, maar tegen het eind van de dag fietste ik Åkers Styckebruk in en daarna volgde het eerste echte natuurgebied.
Daar vond ik ook de schuilplaats om wild te kamperen. Het was een rustige plek in het bos, met een paar brede grindpaden eromheen. Op een gegeven moment kwam er een auto voorbij en die stopte, hij vroeg of ik water nodig had, ontzettend lief! Zijn zomerhuis stond verderop.
Mijn tentje heb ik uiteindelijk iets meer in het bos geplaatst, zodat ik meer verscholen was van de grindpaden. Toch werd ik bij een ieder die over de grindpaden reed wakker, op late tijdstippen kwamen er nog voertuigen langs, waaronder een paar motorcrossers. Dan bleef ik met gespitste oren luisteren tot het geluid wegstierf terwijl ik probeerde te voorkomen dat mijn hoofd een loopje nam. Om 3 uur snachts liepen er een paar groten beesten rond, die met elke stap takken braken. De dialogen die ik met mijn geactiveerde angstsysteem voerde gingen ongeveer zo: ‘Dat is de wind. Dat zijn mensen die hier voorbij rijden die hier wonen. Jij mag hier zijn. Niemand komt je lastig vallen. Mensen zijn goed. Maar straks is hier net die ene rotte appel. Nee joh, wat moet die hier? Krakende takken. Ik ben omsingeld door een criminele bende die arme kampeerders beroofd. Dat zijn dieren, mensen maken echt meer lawaai. Dat zijn dieren. Oh, misschien een eland? Of een boos zwijn? Ok, ik blijf in mijn tent. Mensen zijn goed. Ik ben veilig. Dat is de wind.’
Voor mijn gevoel een gebrekkige nacht, volgens mijn garmin horloge had ik prima geslapen, het zal er wel ergens tussenin gezeten hebben.

De volgende dag staat er 117 kilometer op de planning. Een beetje een overdreven afstand met bepakking en heuvels, maar daar stond wel een rustige nacht bij een host tegenover die ik via warmshowers had geregeld. Meer dan honderd kilometer lang door de natuur gefietst, kan je het je voorstellen? Prachtige velden, bossen en meren. Magisch mooi. Grindpaden werden afgewisseld met geasfalteerde wegen. De geasfalteerde wegen zijn ook gelijk 70 of 80 km/u, veel andere opties heb je niet. De meeste autowegen zijn rustig, maar er zaten een paar drukke stukken tussen. De automobilisten en vrachtwagenchauffeurs waren vriendelijk en gaven me de ruimte. Helaas zaten er een paar stakkers in vrachtwagens tussen die me rakelings inhaalde of simpelweg toeterde en weigerde aan de kant te gaan, waardoor ik de berm in moest duiken. Gelukkig kon ik daar schaamteloos hardop vloeken. Met knikkende knietjes verliet ik de autoweg voor een grindpad en werd mijn dag weer goed gemaakt door een leuk gesprek met een oudere man die ik om water vroeg. De pret was wel van korte duur, het grindpad ging over in een autoweg, van niet 80, maar 100 km/uur en ook nog eens druk. Oei. Ik keek op mijn route, een andere mogelijkheid had ik niet. Het stuk was 2 kilometer lang en daarna kon ik er weer af. Wat ben ik blij met mijn spiegeltje en veiligheidshesje. Ondertussen fietste ik 50 van de 117 kilometer in de regen. Het was onstuimig weer, met korte onweersbuien afgewisseld door felle zon. Met mijn regenpak aan allemaal geen ramp, maar tig keer dat ding aan en uit trekken is wel vermoeiend. Zodra de zon schijnt verdwijn je binnen in het regenpak algauw in een plasje water. De rest van de dag liep voorspoedig, het landschap richting Örebro is platter en met meer velden en het bleef droog. Toen ik bijna bij Högsjö was, werd ik wel echt moe. Ik wilde mijn voet van het pedaal losklikken en bewoog in plaats daarvan mijn hand naar buiten toe. Mijn brein kon de beweging nog wel herinneren, maar het niet meer koppelen aan het juiste lichaamsdeel. Eenmaal aangekomen werd ik in de watten gelegd door Siv en William, een koppel dat hun pensioen doorbrengt in hun zomerhuis en door met de tandem door Europa te reizen. Ze hadden heerlijk voor me gekookt en onder het genot van goede gesprekken en een wijntje sijpelde de laatste energie uit me.

De derde dag was alweer aangebroken, een rustige van 55 kilometer. De eerste 20 fietste Siv en William met me mee op de tandem, hoe gezellig! Onderweg wezen ze gebouwen en historische punten aan. Het weer was fantastisch, warm en droog met een fijne wind. Ondanks dat ik de kilometers van de vorige dag nog in mijn benen voelde, bereikte ik dat euforische gevoel dat reizen in beweging, op
mezelf, mij kan geven. Het is een soort kalmte die me overvalt, ik voel dat ik los ben van alles waar ik thuis in verwikkeld zit, ik ben alleen bezig met wat het moment en de dag me brengt. Ondertussen is het een ultiem gevoel van vrijheid en blijdschap, waar ook juist de zwaardere momenten en uitdagingen bij horen. Alsof er ruimte is voor alles dat ik voel en dat er ontstaat. Dat klinkt misschien zweverig, maar het voelt vooral heel erg bevrijdend! Voor ik bij mijn host aankwam heb ik twee uur bij het meer bij Örebro gezeten, geluncht, een boekje gelezen en een duik genomen. Mijn host had aangegeven zelf er in de avond niet te zijn en dat ik vrij was om te doen wat ik wilde. Ze vertelde dat haar man sinds de middag bij een café aan het drinken was om voor een net gescheiden vriend, vader van een kleuter en verhuisd uit Amerika voor zijn relatie, vrouwen op te pikken. Dat klonk niet heel aantrekkelijk moet ik toegeven en een rustige avond zag ik wel zitten. Aan de andere kant merkte ik hoe leuk het is om vreemde mensen onderweg te ontmoeten, tijdens het fietsen gebeurt dat tot nu toe niet, ik ben nog geen enkele bepakte fietser tegengekomen. Ik besluit aan te sluiten voor een drankje en eventueel daarna weer weg te gaan. Dat laatste is niet gebeurd, ik had een hilarische tijd met deze 40+ mannen die ontzettend gezellig en joviaal waren. In Örebro is er vanuit de hosts van couchsurfing een hechte vriendengroep ontstaan, van Zweedse mensen, maar vooral allerlei andere nationaliteiten die makkelijker hun huis openstellen dan de meeste locals. Zo komt de man van mijn host uit Jordanië en heeft door couchsurfing zijn vrouw leren kennen. Later op de avond haakte er meer vrienden uit de couchsurfingcommunity aan, een bonte groep van allerlei nationaliteiten en leeftijden. Voor het te laat werd ging ik terug naar het huis en heb ik heerlijk geslapen.

Gister regende het tot een uur of 12. Regen tijdens een rit vind ik niet zo vervelend, maar beginnen in de regen? Ik besloot een rustige ochtend te hebben bij mijn host, die zelf ook een rustige ochtend hielden. Toen de zon was teruggekeerd stapte ik op de fiets en zwaaide Åsa en haar man Mo me in pyjama uit. Nadat Mo, vanuit de Jordaanse traditie, me had volgestopt met eten en me nog meer had meegegeven. Ik was net uit de stad toen ik me afvroeg waar mijn zonnebril was gebleven. Na al mijn tassen gecheckt te hebben, wist ik vrij zeker dat ik hem vergeten was. Ik stuurde Åsa een berichtje dat ik terugkwam, maar kreeg algauw bericht terug dat ik moest blijven waar ik was en ze hem kwamen brengen. Ik blijf me verbazen over de onvoorwaardelijke zorg die vreemden je kunnen geven! Na elkaar nogmaals gedag gezegd te hebben kon ik eindelijk aan mijn verlate rit beginnen. Om de een of andere reden was het niet een soepele dag. Misschien de wind, misschien moest mijn lichaam nog wennen, misschien de heuvels die toenamen, misschien voelde ik dat ik door mijn late vertrek weinig tijd had voor rust en pauzes om voor het donker bij mijn gestelde doel te komen. Ik weet het niet, alles voelde even moeilijk. Met tussendoor geniet momentjes door de prachtige omgeving. Verder luisterde ik naar een boek, om mijn hoofd niet in een negatieve spiraal af te laten dwalen. Ik had wel wat pech. Een slagboom op een grindpad op mijn route, waar ik niet omheen kon, dus alle tassen eraf en fiets eronder door sjouwen. Verder lijkt mijn ketting niet helemaal goed afgesteld, als ik op een klim terugschakel naar het kleinste tandwiel voor, vliegt hij er erg gemakkelijk af. Het gebeurde drie keer. De eerste keer ging ik heel langzaam, opeens kon ik niet meer trappen en stond ik stil. Ik kreeg mijn voet net niet op tijd losgeklikt en belandde onder mijn fiets. Het ging zo suf en in slowmotion dat ik erna vooral moest lachen, op een schammetje na was er gelukkig niets aan de hand. Ik weet hoe ik mijn ketting beter kan afstellen vanaf mijn shifters, maar door mijn tassen kon ik er niet goed bij, dus dat was een zorg voor later. Afijn, beetje moeilijke rit later, kwam ik bij de mooiste wildkampeerplek ooit aan. Bij een prachtig meer, de kant bedekt met paarse heide en blauwe bessen. Na mijn tent opgezet te hebben, ben ik bij het water gaan zitten om van de zonsondergang te genieten. Waarmee ook gelijk mijn moeilijkheden en negatieve gedachtes verdwenen. De plek was ontzettend rustig, waardoor ik op een paar keer wakker worden na, goed heb geslapen.

Afbeelding

Laatst bijgewerkt door Suliko op 31-07-23 09:18, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 31-07-23 09:17

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 31-07-23 09:17

Ik vind je zo’n enorme bikkel! _O_

Wat een avontuur, en wat je goed om met de mindere momenten.

De foto’s zijn echt prachtig, ik kan me voorstellen dat zulke landschappen en uitzichten ook een boost kunnen geven.

**Geplaatst**: 31-07-23 09:47

Geplaatst: 31-07-23 09:47

Prachtig! Je interne communicatie snap ik helemaal :))

Groeten uit mijn natte bos

**Geplaatst**: 31-07-23 09:50

Geplaatst: 31-07-23 09:50

Dank je wel weer voor het delen van je verhaal en je foto's ! Zit je dat allemaal op je telefoon te typen ?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-07-23 09:59

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst door de TopicStarter : 31-07-23 09:59

@Riviera87, zadelpijn is onoverkomelijk :')

of naja, irritatieplekken is wel te voorkomen met een goed zadel en fietsbroeken, maar de beursheid komt toch wel. Hoort er helaas bij! De eerste 30-40 kilometer valt het mee, daarna is het en blijft het. Even staan op de pedalen, kort stukje ernaast lopen, dat verzacht het wel.

@Berdien, absoluut, de omgeving maakt alles goed!

@Prairy, ook een fijne omgeving!

@Maris, ja, wel in etappes hoor. Maar kort van stof zijn ben ik nooit goed in geweest.

Al verwacht ik niet dat er van alle dagen zo’n verhaal komt.

Afbeelding

**Geplaatst**: 31-07-23 10:00

Geplaatst: 31-07-23 10:00

Ontzettend leuk om te lezen hoe je het beleeft!
En langs de 80km wegen fietsen in Scandinavië is gewoon niet leuk.
Ik herken het 1e stuk over wildkamperen! Ik had dat in het begin ook, maar nu is het gewoon o.k om te doen

Prachtige foto's!

**Geplaatst**: 31-07-23 10:01

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 31-07-23 10:01

Heel erg leuk om dit zo te kunnen volgen! Je schrijft leuk, en kan me dat wildkamperen helemaal indenken hoe je daar dan in je tentje ligt

**Geplaatst**: 31-07-23 10:07

Geplaatst: 31-07-23 10:07

Echt prachtig zeg!

Wauw.
Wat super gaaf dat je dit doet en je bent echt een held met wildkamperen.
Ik snap je gedachtegang wel, is toch spannend lijkt me.

**Geplaatst**: 31-07-23 10:37

Geplaatst: 31-07-23 10:37

Wat een verhaal en wat een mooie tocht maak je,
Je schrijft leuk en dat wildkamperen hebben wij in Zweden ook gedaan.
Echt mooie plekken heb je daar.

**Geplaatst**: 31-07-23 10:48

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 31-07-23 10:48

Ik volg ook. Je schrijft leuk en maakt een mooie tocht. Stoer!
Veel plezier en succes aankomende dagen!

**Geplaatst**: 31-07-23 11:18

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 31-07-23 11:18

Wat vind ik je stoer zeg! Wat een avontuur.

**Geplaatst**: 31-07-23 11:26

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 31-07-23 11:26

Wat gaaf, je verslagen qua tekst en foto's. Ook mooi hoe je je interne communicatie beschrijft, zo herkenbaar.

**Geplaatst**: 31-07-23 11:56

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 31-07-23 11:56

Wat stoer zeg! Mooi verslag, en wat een prachtige omgeving.

**Geplaatst**: 31-07-23 12:20

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 31-07-23 12:20

Wat een leuk verslag en prachtige foto's!
Je interne communicatie is inderdaad heel herkenbaar en volkomen normaal!

**Geplaatst**: 31-07-23 12:41

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 31-07-23 12:41

Wauw, zo dapper! En wat een doorzettingsvermogen. Nu is zomaar stoppen misschien ook niet mogelijk in de middle of nowhere, maar ik kan me zo goed voorstellen dat je jezelf tegen komt en daarin je grenzen met verleggen. Heel veel bewondering voor je en ik geniet van de prachtige plaatjes? Dus ook wel een beetje jaloers haha.

Heb je de wildkampeerplekjes van te voren opgezocht (zoals die met de houten hutjes?) of besluit je ter plekke of je doorfietst of stopt op een mooie plek?

**Geplaatst**: 31-07-23 13:02

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros door Scandinavië

Geplaatst: 31-07-23 13:02

Gaat toch hardstikke goed zo

Wild kamperen is best spannend denk als je het niet gewend bent.

Gister heb ik een stuk over zo'n weg hardgelopen. Maar na 2 x de berm in te moeten springen ben ik gaan wandelen, in de berm dus _O-

Wij gaan vandaag Noorwegen in.

Afbeelding

**Geplaatst**: 31-07-23 13:11

Geplaatst: 31-07-23 13:11

Lugea schreef:
Wat vind ik je stoer zeg! Wat een avontuur.

Precies wat ik ook wil zeggen!!