Ik wil graag in het buitenland werken, maar....

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
fleurtjeuh

Berichten: 11617
Geregistreerd: 24-05-11
Woonplaats: Tussen het noorden en zuiden in nederland

Re: Ik wil graag in het buitenland werken, maar....

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 03-09-14 17:04

Ik heb nog geen beslissing gemaakt.
Ik weet nog niet wat ik ga doen. Voorlopig door blijven werken.

slimmerik

Berichten: 16627
Geregistreerd: 01-06-05

Re: Ik wil graag in het buitenland werken, maar....

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-09-14 17:33

Is je slechte verstandhouding met je ouders hier ook een (gedeeltelijke) oorzaak van? Wat vinden die van jouw "beslissingen" ?

Vesceron

Berichten: 1427
Geregistreerd: 25-08-09
Woonplaats: R'dam

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-09-14 17:36

Ai TS,
ik moet eerlijk zeggen dat je die schop onder je kont eigenlijk best hard nodig hebt, in alles eigenlijk.
Over school of niet "afgemaakte" baantjes ga ik niet eens beginnen, met jou zijn er zat die dit zo gedaan hebben en wellicht toch nog iets bereikt hebben, let wel, dat het dan wel 3x zo hard werken is en 5x zo lang duurt.

Daarnaast geef je aan van aanpakken te weten, een doorzetter te zijn en niet opgeeft als iets je passie of drive is, maar werkelijk elke post van jou bestaat uit excuses en "maar", een doorzetter denkt in oplossingen lieverd...en niet in redenen van falen of uitvluchten.

Daarnaast denk ik dat dromen en doelen heel goed zijn, alleen hang jij iets te veel aan het onrealistische beeld van de amerikaanse films. Het plaatje van verloren meisje wat naar het buitenland trekt en bij de juiste stal de juiste mensen leert kennen en als enige met die ontembare mooie hengst om kon gaan en dan toch maar de wedstrijden moest gaan rijden en won *\o/* .... is nep -O- . Ik zeg niet dat dit exact is wat je denkt, maar op hoog niveau paardrijden is voor zo weinig mensen weggelegd. Dit betekend dagelijks uren trainen, aan je lichaam, aan je kennis van paarden, anatomie, gevoel, kunde, begrip, omgang en beweging van paard en combinatie. En alles, alles, alles draait om geld, dus er is geen stal die jou zomaar een kans geeft als hen dat niks oplevert, wat weer resulteert in... jawel...geld, wat je nodig zal hebben als je het zelf wilt maken in de sport.

Ik hoop dat je je draai vind en vooral jezelf, want ik denk dat dit het grootste issue is voor je.
Streef vooral je dromen na, maar doe dit met verstand en zorg eerst voor een solide back-up en zekerheid, ja, dit kost jaren en bloed, zweet en tranen maar dat geldt voor ons allemaal. Succes.

sevke

Berichten: 5286
Geregistreerd: 04-07-05
Woonplaats: Belgie

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-14 12:03

Meisje toch, ik hoop dat mijn dochters nooit met zulke ideeen gaan rondlopen...
Mij lijkt het hele "buitenland-verhaal" gewoon een manier om weg te vluchten. En ik kan je al met quasi zekerheid garanderen dat het opnieuw zal mislukken. Ik heb je andere topics gevolgd en het verloop was zoals ik het had gedacht. Je bent bij lange na niet sterk genoeg om in de paardenwereld te overleven. Zelf werk ik gedeeltelijk in de paarden. Mijn hoofdberoep is bankier, en we baten ook een privestal uit. We gaan ook naar internationale wedstrijden met onze paarden, en als we met te weinig paarden zijn om een groom te verantwoorden, dan groom ik zelf.
Alle dingen die jij daar beschrijft als erbarmelijk, zijn gewoon erg normaal. Rijden doe je nauwelijks of niet als groom, hetzij de paarden in- of uitstappen. Werkdagen tijdens wedstrijden duren gemiddeld 20 uur, en dit gedurende een goede week. Dan ben je terug op stal, en begint het gewone werk weer. Van recupereren is er geen sprake. De leefomstandigheden zijn slecht. Jij had nog een douche. Ik heb mij al moeten wassen in de paardenafspuitplaats. 'S nachts om drie uur stonden we nog paarden te wassen en vlechten en moesten we er nog eentje klaarmaken. De wekker liep af om zes u, want om 7 uur begonnen de klasses. Het regende en was koud. Overal blubber. Je hebt geen droge draad meer aan je lijf. Niemand is vriendelijk tegen je, en als er een riempje verkeerd zit, krijg je op je donder. ( wat bij mij nogal mee viel, omdat ik eigenaar ben, en dan houdt de trainer zich nog wel wat in :-) )
En dan weet ik alleen hoe het er in de sportpaarden aan toe gaat. In de handelsstallen is het nog slechter ( wij doen geen handel).
Betalen doet een dergelijke baan quasi niet, en om in die wereld te overleven moet je verdomde hard zijn. Je brood mee verdienen kun je amper, en rijden zul je niet veel moeten doen, want een eigenaar wil niet de groom zijn paard zien trainen.
Dit mijn beste, is de harde realiteit, en naar hetgeen ik in je vorige topics gelezen heb, vind ik niet dat je uit het juiste hout gesneden bent om het hierin vol te houden. Eerlijk ? Ik zou je ook niet aannemen, want ik hoor van jou niet anders dan : "ja, maar" en "dit werk doe ik niet graag, en deze is niet vriendelijk tegen me, en dit of dat doet pijn, en ik heb het koud"... Enz enz.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-14 13:27

Percy schreef:
Had vanmiddag je reactie gelezen maar moest mijn dochter helpen met pakken voor school en daarna moesten we op weg om paard en kind op school af te leveren.

Wat ik lees is dat jij naar het buitenland wilt als vlucht. Je voelt de daar beter omdat je niet meer thuis bent. Dat gevoel hoef je niet in het buitenland te zoeken. Dat kan je ook in Nederland vinden.

Weg willen vanuit je situatie en werken in het buitenland met paarden zijn twee verschillende dingen.

Jij hebt begrip nodig, aandacht, liefde en dat mis je nu. Dat is heel erg verdrietig maar gooi je toekomst alsjeblieft niet weg. Probeer door te bijten, een opleiding te volgen en te gaan voor je toekomst.

Jammer dat je zo ver weg woont want wij zoeken nog een bijrijder maar als je goed zoekt is er misschien een leuk paard in jouw buurt te vinden.

Als je geld kan verdienen door een opleiding kan je het ouderlijk huis straks verlaten.

Sterkte meisje!

_/-\o_