Bokt.nl

juliailuj schreef:

Hallo beste bokkers,

Ook wij hebben nog geen 25 nuttige berichten geplaatst, wij kunnen daarom ons bericht niet hier: [BEU] WAARSCHUWING Tunesie, Douz, Ranch Bedouin plaatsen. Sandra zal dit bericht daarom quoten in dat topic.

Omdat jullie meerdere malen om onze kant van het verhaal hebben gevraagd hebben wij besloten om een uitleg aan jullie te geven. Ten eerste willen we aangeven dat we met Sa_ndraT alle berichten die zij heeft geplaatst hebben doorgenomen en het op alle vlakken met haar eens zijn.
Wij zijn Julia en Baukje en hebben, samen met Sandra, bij Bedouin vrijwilligerswerk gedaan. De bedoeling was om er een maand naartoe te gaan, maar dit werd na een aantal incidenten flink ingekort.

Als eerst willen we reageren op de houding van Sandra, die was volgens Bedouin erg brutaal en onbeschoft. Ook deze woorden zijn afgevuurd op Baukje. Het valt ons op dat Bedouin alleen Sandra aanvalt op bokt, terwijl dit in Douz ook gerust tegen Baukje werd gezegd. Naar onze mening is Sandra alles behalve dat. Ze is juist erg vriendelijk, bescheiden en aardig. Toen wij de eerste dag mee gingen naar de paarden was het Sandra die ons keer op keer rustig uitlegde hoe alles in z´n werk ging. Bedouin liet dit karwijtje dan ook gerust aan Sandra over.
Baukje heeft inderdaad een 1 op 1 buitenrit met Bedouin gemaakt. Hierbij zijn geen delicate privé zaken besproken. Mocht Bedouin dit wel vinden, dan mag ze gerust bekend maken over welke privé zaken we het hebben gehad.

Daarnaast willen we even uit de wereld helpen dat wij meningsloze ja-knikkers zijn. We zijn beiden geen muurbloempjes en ook wij zeiden gerust wat wij van bepaalde zaken vonden, want (zo had Wenda in haar mail gezet) we konden alles wat we op ons hart hadden met haar bespreken. In het begin hadden we dan ook verwacht dat ze als een volwassen vrouw op onze mening zou reageren. Maar na onze eerste gesprekken kwamen we erachter dat ze zich meteen in een hoek gedreven voelde en direct op een aanvallende toon antwoord gaf. Wij vonden het erg jammer dat onze meningen kwaad werden opgevat, terwijl ze juist goed bedoeld waren. De adviezen die we gaven vielen ook lang niet altijd in de goede aarde, wat erg jammer was aangezien we alleen maar probeerden te helpen.

Tijdens ons verblijf voelden we ons niet veilig in de aanwezigheid van de man van Bedouin, we hadden namelijk al wel wat dingen vernomen over zijn ‘reputatie’. Gelukkig waren wij er met z’n drieën en zorgden we dat we elkaar niet uit het oog verloren. Dit is, gezien het verhaal van lalalaa, ons geluk geweest.

Ook onze manier van vertrek was anders dan we hadden verwacht. Wij hebben vanaf het begin af aan aangegeven onze taxirit zelf te willen regelen, dit wilden we omdat de ruzies zo hevig waren opgelopen. We wilden we per direct vertrekken zonder nog langer afhankelijk van hun te blijven. Want, zeg zelf, als de man des huizes zijn handen niet kan thuis houden en (op dat moment) erg agressief was, zouden jullie toch ook niet bij hem in de auto willen zitten? En dat hij ons alleen rustig achterna zou zijn gelopen is totaal verkeerd uitgedrukt. Want we werden door hem, en zijn vriend, achtervolgd in een auto. Allerminst vriendelijk en erg angstaanjagend, aangezien we bij ons vertrek al een scheldkanonnade over ons heen hebben gekregen en toen wij richting de deur liepen kregen wij er nog een rochel spuug achteraan… Het zal wel aan ons liggen, maar wij vinden het vreemd dat dit wordt verstaan onder goed bedoeld een taxi regelen? Het was gewoon angstaanjagend en zal ons nog lang blijven achtervolgen. In een vreemd land, een grote taalbarrière, ruzie met je ‘gastgezin’, totaal verloren en 400 kilometer vanaf het vliegveld stonden we daar met onze koffers in het zand, totaal bezweet en hulpeloos. Toen we een andere taxi hadden aangehouden kwamen Abderrahim en zijn vriend er opeens aan met de auto. Ze stopten bij de taxichauffeur en opeens ging de ritprijs fors omhoog, nog wat Arabische woorden werden er gesproken en toen zei Abderrahim met een gemene grijns dat deze taxi ons wel naar Djerba zou brengen. We vertrouwden het niet meer (stel dat hij ons midden in de woestijn zou droppen?!) en trokken bang onze koffers bij de taxi vandaan en we zeiden dat we het zelf wilden regelen. Hij keek kwaad naar ons en stapte weer in de auto. Weer kwamen ze langs ons heen gesjeesd en terwijl het stof langzaam weer daalde kwam er een nieuwe auto in zicht. Een vriendelijk uitziende man, met een kindje naast zich, stopte en vroeg of hij ons kon helpen. Toen wij hakkelend hadden uitgelegd dat wij zo snel mogelijk naar de toeristische zone wilden bood hij aan ons te brengen. Nog even twijfelend, maar toch snel onze kans grijpend gooiden we zowat onze koffers bij hem achterin de auto. Toen de man ons, al rijdend, vroeg waar we hadden verbleven in Douz, deden we alsof we hem niet begrepen om maar niet te hoeven zeggen dat we bij Bedouin en haar man hadden doorgebracht (wie weet waren ze vrienden en zou hij per direct omkeren en ons naar hun huis terug brengen…). Eenmaal bij de Zone Touristique aangekomen liepen we zo snel mogelijk naar het grote hotel wat daar gevestigd was. Daar hebben we ons verhaal gedaan over de ruzie en Abderrahim. De man knikte een paar keer en had toen binnen tien minuten een taxi voor ons geregeld. Pas toen we al een paar uur onderweg waren stopte ons hart met keihard bonken en konden we eindelijk weer ontspannen. Wat begon als een leuke vakantie, eindigde in een angstaanjagende vlucht.

Wij zijn beiden ernstig geschokt van de verhalen die allen zijn losgekomen door dit topic, we willen al deze mensen sterkte en kracht toewensen bij het herstellen van deze traumatische ervaringen. Deze grijpgrage man verdient geen nieuwe kans op ‘vers vlees’. Wees daarom allen gewaarschuwd en denk nog drie keer na voordat je naar deze paardenranch gaat!