Ik moet kiezen tussen de open dag op de manege of de veulenkeuring van Caro en Dafinettes veulens! What to dooo??? Open dag ga ik al heel lang heen en veulenkeuring nog nooit geweest dus is wel heel erg leuk! Denk dat ik al wel keuze heb gemaakt maar k wil nog niet toegeven dat k dan voor t eerst in 12 jaar de open dag mis zeg jij t eens cathytjee
Ik wist niet dat je mams 10 juni pas ging naar jou! Ik dacht dat ze een week eerder ging, dan zit ik namelijk nog in Griekenland.. Als ik wist dat het 10 juni was had ik dan vrijgevraagt en was ik ook gekomen! Helaas kan dat al niet meer in ieder geval heel veel plezier samen
Excusez-moi voor het late verhaal! gisteren helemaal niet meer aan gedacht. Sorry Iris! Ik hoop dat je nog een beetje hebt kunnen slapen na een verhaalloze avond Ly: ik zou ook kiezen voor de veulenkeuring. Het is wat je zelf al zegt: iets dat je nog nooit hebt meegemaakt. De open dag op de manege missen is wel heel jammer, maar die is er volgend jaar natuurlijk ook weer. Ja mama en frank komen de 10e naar hier. We zullen zeker een fijne vakantie hebben. Jij ook gewenst in Griekenland! Ik vind het wel heel lief dat je er aan denkt om te komen maar ik denk dat het niet zo praktisch was geweest aangezien wij de hele tijd op tour zijn. Ik wil mama zoveel mogelijk leuke dingen laten zien als we hier zijn omdat je die kans niet vaak krijgt. We zouden samen eens lekker een weekje weg moeten gaan
Zaterdag 19 mei Vandaag ging alweer vroeg de wekker want er stond weer een 25 minuten hardlopen op het schema. Om half 7 werd ik wakker en ging ik wat eten. Ik heb mezelf vandaag maar snel snel klaar gemaakt zodat ik snel kon gaan lopen. Om 7:50 stond ik buiten en begon de training. Het ging lekker vandaag maar omdat ik zo moe was wilden mijn knieën vandaag niet helemaal. Ik heb er geen pijn aan gehad, maar ik voelde dat ik gewoon erg moe was. Na de training in een koude douche gesprongen en mijn lunch klaar gemaakt. Ik heb nog even op mijn gemak mijn mail en berichten kunnen lezen en daarna heb ik mijn spullen gepakt voor een dagje stage. De laatste dag van week 4 alweer. Jeetje wat gaat de tijd snel!
Bij de bushalte bleek dat ik de bus gemist had (en ik was er 5 minuten van te voren!) want hij was er niet en kwam ook niet meer. Ik moest toen de bus van 9:00 pakken maar die doet er hartstikke lang over namelijk 50 tot 55 minuten. Nouja ik zou toch op stage moeten aankomen dus ben ik ingestapt. Ik heb mijn kaartje in het machine gestopt, laten afstempelen en toen ben ik ergens achteraan in de bus gaan zitten. Omdat ik wist dat ik in ging dutten leek me dit een veiligere plek.
Eenmaal aangekomen op het plein ben ik eerst even wat water gaan halen. Ik had mijn flesje ondertussen al weer weggegooid omdat hij aan vervanging toe was en had dus niks gehad om mijn water in te doen. Daarna snel naar stage geracet omdat ik dacht dat ik te laat zou zijn (ik was om 9:55 aangekomen, en toen snel even de winkel in gerend, dus om 10:00 stond ik precies bij de kliniek) maar er was nog niemand. Dus ik ben even gaan zitten en heb net gedaan of ik al lang daar zat (omdat ze van mij gewend zijn dat ik er altijd al een half uur van te voren zou zitten, en ik zelf een hekel heb aan te laat komen of ‘’op het laatste moment’’ komen). De stage begon met de teckel van gisteren. We zouden vandaag haar prolaps weghalen. Nu kwam de vrouw naar de kliniek met het verhaal dat de prolaps ‘’verdwenen’’ was en dat ze haar niet wou opereren. Nouja dan kun je als dierenarts niet zoveel, dus helaas ook vandaag niet zo’n boeiende dag gehad.
Eloy kwam om de 2 honden en de kat te groomen dus die heb ik mee gekeken. De kat zat vol met viltklitten en de hond wou mij constant likken maar over het algemeen ging het goed. Ik heb een stukje mogen scheren (was niet zo’n boeiende opdracht) en Eloy vond het nodig om nogmaals aan te geven dat hij mij toch wel knap vond Hij zei na het wassen: oke perfect, ze is klaar Ik: wou ze is heel mooi (guapa) Hij: ja, zij is mooi. Maar er zijn 2 mooierds hier. Ik: *rood hoofd, en wou niet dat hij het zei* Hij: zij is mooi *wijst naar hond* en jij bent mooi *kijkt naar mij* Ik: *zo nodig nog roder hoofd* dank je, maar dat zal wel mee vallen Hij: nee nee, mooi mooi (guapa guapa) Nouja voor zover weer ongemakkelijk gesprek gehad. Eloy is een lieve jongen maar ik vind het totaal niet gepast dat iemand waarmee je veel werkt dat zegt. Ik voelde me ook een beetje ongemakkelijk omdat hij de vorige keer natuurlijk zijn nummer en email had gegeven en ik daar niks mee had gedaan. Sterker nog, dat briefje heb ik denkik niet eens meer.
Al snel was het 12:45 en kon ik gaan, omdat de bus om 12:50 zou komen. e\Echter daar aangekomen bleek dat ik hem wéér had gemist en dat ik moest wachten tot het 13:18 was voordat hij weer zou komen. Ik ben op een soort muurtje gaan zitten en heb maar wat muziek opgezet, want het zou nog wel even duren voordat die bus hier zou aankomen.
Ook deze bus had de langste route dus ik was pas rond kwart voor 3 thuis. Daar aangekomen heb ik de was en de afwas gedaan en ben ik mijn nagellak van mijn nagels af gaan halen. Hoewel hij er met een keer bijwerken bijna een week op heeft gezeten, begon hij vandaag toch wat te bladeren. Dus ik ging hem er gewoon afhalen.
De middag is dus snel gegaan. Ik heb na het wassen van mijn was, de was buiten op gehangen en ik heb mijn appartementje een beetje aan kant gemaakt. Ik ben daarna even op bed gaan liggen omdat ik moe was en toen was het al heel snel tijd om mijn avondeten te maken.
Ik heb rijst met zoetzure saus klaar gemaakt en een kipschnitzel. Ja weer een combinatie die je niet snel samen zou eten, maar ik heb nou eenmaal niet zo’n groot keuze vak. Dus vandaar.
Na het eten had ik geen zin meer om de afwas te doen en ben ik weer op bed gaan liggen. Ik had tijdens het eten en daarna een skype gesprek met frank en vond het toch wel fijn om zijn stem even te horen. Begin hem na 4 weken nu toch wel een beetje heel erg te missen.
De avond heb ik afgesloten met internet en een voorstelling van André van Duin, en ben toen rond half 1 vermoeid in slaap gevallen.
XxSultanxX
Berichten: 4623
Geregistreerd: 14-07-05
Woonplaats: friesland
Geplaatst: 20-05-12 11:23
ik heb ookvrijwillergerswerk op tenerife gedaan op het asiel K9 en action tier . vond het ook geweldig daar !!! super tijd gehad ! leuke mensen daar ook in welk hotel verblijf jij ?
hahah K9 is echt een heel armoedig asiel .. dus als je geen zielige dingen wilt zien moet je daar niet langs gaan. daarintegen zou ik als ik jou was wel ff bij action tier kijken , dat is zo mooi netjes asiel ! goede zorg daar ook etc.
ik wil ook nog een keer terug naar tenerife zo mooi daar ! veel suc6 en plezier daar nog !
Zondag 20 mei Vandaag is weer geen verslag waard. Ik ben vanmorgen na lekker lang uitslapen wakker geworden en heb zoals gebruikelijk mijn ontbijt gemaakt. Daarna ben ik op bed gaan liggen en heb de computer aangezet. Dit heb ik een aantal uur volgehouden. Daarna ben ik even de afwas gaan doen, mezelf even fatsoeneren en het huisje een beetje aan kant gemaakt. Ik ben rond 13:00 naar de winkel gelopen voor de ´´grote boodschap´´ van deze week. Ik had lekker meloen voor mezelf gehaald en was van plan deze tijdens mijn lunch op te gaan eten. Ook ben ik er na 4 weken achter gekomen dat ze pannenkoeken mix verkopen in het kleine winkeltje. Ik was er al 4 weken naar op zoek, maar had het nog niet kunnen vinden. Nu moest ik achteraf gezien gewoon bij het broodmeel kijken en heten ze geen pannenkoeken maar crêpes. Mooi dat ik die gevonden heb, want als je mij ergens blij mee maakt... Vanavond dus pannenkoeken!
Eenmaal thuis heb ik de spullen opgeruimd en heb ik de droge was van het rek af gehaald. Ik had nog niet alles gewassen omdat ik met een boiler werk en dus niet genoeg warm water heb om 2 ´´machines´´ te wassen. Ik doe namelijk altijd het ondergoed en mijn kleding apart. In de machine thuis kan dat makkelijk bij elkaar, maar zo met de hand vind ik dat wel een stukje frisser. Verder doe ik de bh´s ook apart. Ik heb dus snel nog even wat water opgezet (in een pan, die kook ik dan zodat ik warm water heb) en heb er koud water aan toegevoegd zodat het net iets warmer als handwarm was. Daarna heb ik die een uurtje laten staan en ben ik mijn lunch gaan maken. Lekker verse pistoletjes met kaas, een glaasje mangosap (wat overigens echt tegen viel, volgens mij waren het rotte mango´s) en als kers op de taart mocht ik lekker van mijn watermeloen genieten.
Ik heb de middag vol gemaakt met surfen op het net en lekker gepraat met mijn vriendje. Ik heb de Andre van Duin show zitten kijken en toen was het (beschamend) al weer tijd voor mijn avondeten. Ik heb de pan op het vuur gezet en water in een kom gedaan waarna ik de mix erin wou doen. Echter kwam ik al op struikelblok 1: ik had geen garden. Nouja zo creatief als ik ben heb ik gewoon een vork gepakt en ben ik de mix gaan mixen. Toen mijn pan heet genoeg was en mijn beslag klaar was heb ik een beetje mix in de pan gegoten, want met een lepel ging niet want dat was struikelblok 2: geen beslaglepel. Nouja gieten op de gok ging ook goed. Toen de pannenkoek droog was aan de bovenkant wilde ik hem omslaan maar toen kwam ik op struikelblok 3: geen omschepding Ik heb hem los geschud in de pan en hem handmatig omgegooid. Altijd al eens willen doen en het ging nog goed ook!
Toen mijn eerste pannenkoek klaar was ben ik die gaan opeten terwijl nummer 2 al weer in de pan zat. Na 4 pannenkoeken (het waren kleintjes, want mijn pan is niet groter) zat ik bomvol en heb ik de afwas even gelaten voor wat het was. Ik ben op bed gaan liggen en heb de avond gevuld met yahtzee en Andre van Duin.
Rond de avond heb ik de afwas gedaan en ben ik onder de douche gesprongen. Daarna nog even Andre gekeken en toen om 22:30 mijn ogen gesloten.
Een luie dag, maar zeker na zo´n lange week kan ik daar intens van genieten!
Maandag 21 mei. Vanmorgen had ik iets eerder de wekker gezet, want ik heb van het weekend nog een beetje gesnoept dus ik moest vandaag buikspier oefeningen doen. Totaal niet humeur bevorderend in de vroege morgen, maar wel goed voor mijn buikje. Daarna heb ik een ontbijtje gemaakt en op mijn bed opgegeten. Ondertussen heb ik mijn mail gekeken en mijn berichten geantwoord en daarna mijn appartementje weer in orde gemaakt. Snel mijn laptop opgeborgen, mijn tanden gepoetst en mijn haren gekamd en toen rond 8:30 op naar de bushalte. Ik moest nog even langs het loket waar ze bonokaarten verkochten, want de mijne was alweer op. Vandaag heb ik er maar een van 30 euro gepakt. Normaal heb ik er altijd een van 12, maar die gaan er zo snel doorheen. Ik had vandaag weer de korte bus, dus na een kleine 30 minuutjes stond ik al weer op het plein.
Omdat het nog erg vroeg was ben ik weer even in het zonnetje gaan zitten. De zon brandde al flink in deze morgen en het heeft ook niet lang geduurd voordat ik uit mezelf onder een boom ging zitten zodat ik het een beetje kon beperken. Helaas zat ik daar helemaal niet fijn want er waren echt een hoop vliegen die mij mateloos irriteerde. Even een lekker muziekje opgezet en toen was het al snel 10:00 en tijd voor stage.
We begonnen de dag met Leo. Leo is vandaag weer gebracht omdat het niet beter ging met hem. We hebben hem op de weegschaal gezet en hij blijkt in 2 dagen 700 gram afgevallen. Dat is erg veel voor een kat en dus ook totaal geen goed teken. We hebben zijn infuusnaald weer ingebracht en hem aan het infuus gehangen. Hij heeft weer een luxe suite gekregen en zijn favoriete mandje hier en toen hebben we hem lekker gelaten.
Daarna kwam er een man met een 15 jaar oude snauwzer. Hij vond dat het dier moest worden ingeslapen omdat hij incontinent was geworden. Uiteraard een vervelend probleem, maar het zouden ook stenen kunnen zijn waardoor het probleem opgelost kan worden en meneer nog lang van zijn hond kon genieten. Maar hij had de beslissing al duidelijk gemaakt dus helaas moest deze hond naar de grote jachtvelden.
Daarna kwam alessandro (de hond van de operatie de laatste keer. Alessandro is een golden van 50 kg en de hechtingen waren open gegaan waardoor de wond niet goed geheeld was. Wij hebben het dier weer onder narcose gebracht en de wond schoongemaakt. Daar bleek dat het nog erger was als wij dachten want de wond was al helemaal gaan ´´ontbinden´´. Dat in de zin dat er al helemaal dode vleesrandjes aan de wond zaten. We hebben de wond dus opnieuw helemaal moeten openknippen zodat de wondranden zouden gaan bloeden (als het niet bloed, kun je ook niet hechten omdat de wond dan niet aan elkaar groeit) en toen hebben we een nieuwe drain aangelegd en de wond netjes dichtgehecht. Toen de operatie klaar was hebben we de hond op de grond gelegd en snel de operatiekamer een beetje schoongemaakt, want het was ondertussen al half 3 en we hadden beide veel honger. We waren vandaag maar met 2. De hele week trouwens want 1 van de dierenartsen is een weekje op vakantie. Gelukkig ging de operatie goed en hadden we dus ook geen 2 dierenartsen nodig. Ik ben in de kliniek gebleven omdat de dierenarts wat te eten ging halen en er toch iemand bij de hond moest blijven. Ik heb ondertussen maar mijn verslag van vandaag zover getypt en lekker mijn boterhammen gegeten. Ik heb nog wat op bokt gesurft en al snel was het weer tijd om te gaan werken.
Om 17:00 was er vrij weinig te doen. Ik heb de computer weer in beslag genomen en ben wat gaan surfen op het web. Er kwam nog een puppie die zijn snoet in een of andere brandende substantie had geduwd. Die was helemaal geïrriteerd en deed pijn. Dus ze heeft pijnstilling en ab gekregen. Er kwam ook nog de grote hond waar we een tumor bij het oog hebben verwijderd. Deze hechtingen mochten eruit en moest gesedeerd worden omdat de hond alles behalve wou meewerken.
Ook heb ik een oog gehouden op alessandro en Leo. Leo had na een tijdje zelf zijn braunule verwijderd. Dus die hebben we maar afgedaan en toen kon hij zonder infuus terug in het hok. Met alessandro ging alles goed. Hij is netjes rustig wakker geworden en heeft geen last van de wond.
Daarna was het al snel 19:30 en mocht ik gaan van de dierenarts. Ik heb alles nogmaals schoongemaakt en had daarna een bus eerder als die ik normaal had. Dat zou normaal gesproken betekenen dat ik ook een half uur eerder thuis zou zijn. Nou mooi niet dus. Deze buschauffeur vond het nodig om extreem traag te gaan rijden waardoor we er erg lang over gedaan. Ik moest ook nog even naar de winkel om brood te halen dus ik was al met al om dezelfde tijd thuis als normaal.
Eenmaal thuis heb ik pasta gekookt en mijn aardappelkroketjes gebakken en die lekker opgepeuzeld. Ik heb daarna de afwas gedaan en heb de avond afgesloten met een heerlijk toetje. Snel mijn verhaal op bokt gezet en mijn berichtjes nogmaals bekeken. Daarna op tijd naar bed, want morgen moet ik weer gaan hardlopen!
Dinsdag 22 mei Vanmorgen ging al vroeg de wekker omdat ik eigenlijk zou gaan hardlopen. Maar ik heb vannacht leer geen oog dicht gedaan (veel hoofdpijn, vaak wakker worden en vervelend gedroomd) dus ik besloot vanmorgen om niet te gaan. Ik heb ontbijt gemaakt en daarna even terug op bed te ploffen. Echter had ik totaal geen honger en geen behoefte aan eten. Dus ik heb maar voor het goede een halve boterham naar binnen gewerkt zodat ik in ieder geval íets op heb. Helaas voor mezelf besloot mijn lichaam dat het niet meer moe was, dus slapen is er niet meer van gekomen.
Ik heb dus de computer maar aangezet en ben daar maar mijn tijd mee gaan verspillen. Om 8:15 ben ik mezelf klaar gaan maken en heb ik mijn lunch gemaakt. Ik had de korte bus weer en die zette mij netjes een half uur later op het plein af.
Ondanks dat het pas 9:15 was, was het al 26 graden en was de zon al super heet. Ik ben op het plein gaan zitten en heb weer een deel van mijn verslag geschreven. Tot ik ruw werd verstoort door het geluid van een blikje dat in elkaar getrapt werd. Wat bleek: er was een vrouw haar auto pardoes tegen het paaltje aan geparkeerd. Ze stapte uit en keer even om waarna ze weer verder liep alsof er niks gebeurd was.. Sommige mensen!
Toen het 10:00 was, was het tijd om de stage te beginnen. Leo was gisteren in de kliniek gebleven dus die heb ik eerst een goedemorgen gewenst. Hij had door het infuus zijn mandje onder geplast en hij had ook genoeg van het infuus, want die heeft ie zelf maar verwijderd waardoor de inhoud van het infuus op de grond lag. Ik heb hem eten gegeven en opnieuw gewogen. Hij was in het weekend al 750 gram kwijt en na gisteren nog eens 150 gram. Gelukkig hebben we hem weer aan het eten gekregen dus nu maar hopen dat het weer wat bijkomt.
Daarna heb ik zijn hok verschoont en hem een nieuw lig plaatsje gegeven. Maar omdat er toch niemand in de kliniek was mocht hij lekker los lopen. Ik heb daarna de kliniek goed schoongemaakt en ben toen wat ´´administratief´´ werk gaan doen op de computer.
Al snel kwam er een Engelse vrouw met een cocker spaniel langs. Ze had het hondje geadopteerd 2 weken terug en had hem gisteren laten trimmen. Nu was er echter een paar vlekjes met dermatitis naar voren gekomen die ze graag wilde laten onderzoeken. Ook had het hondje last van otitis dus daar is ook een sample van genomen en heeft ze een vlooienbehandeling gehad.
Daarna kwam er om 13:30 een vrouw met een klein hondje. Het hondje had 5 maanden geleden een operatie ondergaan waar er een tumor verwijderd is (van de milt). Nu kwam ze terug met klachten zoals niet eten en een ontzettend opgeblazen buik. Ze had geen geld voor nogmaals een operatie of behandeling dus toen heeft ze met heel veel moeite besloten het dier in te laten slapen. Ik moest echt even slikken toen ik de vrouw afscheid zag nemen van haar lieveling. We hebben alles voorbereid en de hond was vredig na een minuut al weg. De vrouw had ons toestemming gegeven om autopsie uit te voeren dus meteen daarna zijn we de OK in gegaan om het diertje open te snijden. Wat we daar zagen... Ongelofelijk. Het was nog een wonder dat dat diertje nog leefde. We haalde er bijna 750-1000 ml bloed uit (gewoon los in de buikholte) en het hele diertje (darmen, lever, longen, hart en maag) zat onder de kleine tumoren. Aan de alvleesklier hing een grote tumor. Dit hondje had het zoiezo geen week mee volgehouden zonder behandeling. Zelfs mét behandeling was het hondje eigenlijk al opgeschreven. We hebben na de autopsie het hondje dichtgehecht (dat heb ik mogen doen, evenals het inslapen van het hondje) en hebben de OK zorgvuldig schoongemaakt. Daarna was het 15:15 en ben ik wat gaan eten. Ik ben in de kliniek gebleven om zorg te dragen voor Leo. Leo mocht weer lekker los lopen in de kliniek, en is heel handig bovenop mijn armen + toetsenbord gaan liggen. Waarop hij dan heel verwend reageerde als ik mijn armen bewoog om te typen. Ik heb zo de siësta wel vol gekregen en toen was het ook al snel weer tijd om te beginnen.
De avond begon weer rustig en ik ben nogmaals een rondje gegaan met het schoonmaken. Daarna Leo weer gerustgesteld door even met hem te gaan knuffelen.
Om half 6 kwam er een man die een hondje had gevonden. Deze zat vastgebonden aan een ijzeren hekwerk en hij wist niet zo goed wat hij er mee moest doen. De dierenarts wou kijken of hij een chip had maar die had het hondje niet. Hij had wel een plaatje om zijn nek met naam en telefoonnummer erop. Toen herkende de dierenarts de hond. Het hondje was pas 1,5 jaar oud en de eigenaar had nog een rekeningen open staan bij de kliniek. De dierenarts is dus zelf op zoektocht gegaan naar de eigenaar aangezien ze de telefoon niet opnamen. Dit was al de 2e leer dat de hond als ´´gevonden´´ afgegeven was bij de kliniek en ze heeft ook de vorige keer al aangegeven dat de hond gechipt moest worden.
Een tijdje later stond de eigenaar van het hondje op de stoep. Dit bleek een andere eigenaar te zijn als de gene die hier in het systeem stonden, want die hadden haar het hondje gegeven. De oude eigenaren zijn er vandoor gegaan en hebben het hondje gratis aan haar gegeven. Deze mevrouw was helemaal in paniek dat haar hondje weg was, en gaat er ook over nadenken om het hondje te laten chippen.
´s avonds is ook Leo nog opgehaald en kwam er een golden retriever waarvan de oogdruk gemeten moest worden. Verder heb ik vrij weinig hoeven doen en heb ik lekker aan mijn werk achter de computer kunnen gaan zitten.
Ik kon op tijd gaan en heb thuis lekker rijst met zoetzure saus en wat kip gebakken. Daarna mijn reisverslag online gezet en weer op tijd naar bed gegaan, want ik heb nog steeds hoofdpijn en ben onwijs misselijk dus lekker dadelijk al naar bed (het is hier nu 21:20).
Wie de foto's wil zien van de autopsie moet maar even een pbtje sturen met email adres erin. Ze zijn te ''schokkend'' om op bokt.nl te plaatsen.
Woensdag 23 mei Ook vanmorgen ging de wekker weer vroeg. Helaas had mijn lichaam besloten dat we maar vervelend gingen dromen zodat we ´s ochtends helemaal niet uitgerust zijn. Dus helaas ook vandaag weer niet hardgelopen omdat ik zo brak was. Ik ben de douche in gestapt in de hoop dat ik een beetje wakker zou worden maar dat was niet het geval. Dus ik heb ontbijt gemaakt en toen wou ik nog even een half uurtje plat. Maar dat kwam er maar niet van dus toen heb ik de computer maar aangezet om mijn e-mails en berichten te lezen. Vandaag alleen maar spam dus ook dat was niet zo spannend.
Om 8:00 ben ik naar de badkamer gelopen om mijn haar te drogen en te vlechten en mijn make-up op te doen. Ik heb mijn tanden gepoetst en mijn lunch klaar gemaakt. Ik had de bus van 8:38 dus liep op tijd naar de bushalte. In de bus merkte ik pas echt hoe moe ik was, want ik kon mijn ogen niet open houden en mijn gezicht voelt alsof ik stoned ben en alsof ik een km wallen onder mijn ogen heb zitten.
Op het plein was de Markt al in volle gang maar ik had de puf niet om er over heen te lopen. Ik had verder ook niets nodig dus ik ben o peen muurtje mijn verslag gaan updaten. Ik hoopte dat ik me snel wat beter zou gaan voelen, anders zou het wel eens een héle lange dag kunnen gaan worden. Even later ben ik uit de zon gaan zitten om op het bankje plaats te nemen want de zon maakte me zo nodig nóg moeër als ik al was, en ik had niet het lef om midden op het plein mijn ogen dicht te doen. Naast het bankje was een man zijn boeken aan het verkopen en die vroeg aan mij of ik niet geïnteresseerd was in een boek. Ik vertelde hem dat ik uit Nederland kwam en dat ik hoogstwaarschijnlijk niks van de boeken zou begrijpen. Hij had speciaal voor de Nederlanders ook een doos met Nederlandse boeken en daar heb ik even in zitten neuzen. Ik had niks nodig en had ook niet veel geld bij maar vond wel een boek waarin ik geïnteresseerd was. Ik vroeg hem hoeveel hij koste en toen hij zei dat het me maar 1 euro zou kosten heb ik die man zijn geld gegeven. Voor 1 euro kon ik hem echt niet laten liggen
Even later was het al 10:00 en de dierenarts was er nog steeds niet. 10:05 ook niet en 10:15 ook nog niet. Ik begon me zorgen te maken en vroeg me af of ik iets gemist had. Misschien zouden we later beginnen of was er een fiësta. Ik wist het niet. Maar gelukkig om 10:20 kwam ze dan toch en bleek het enkel dat ze geen parkeerplaats kon vinden dus dat ze hem een heel eind verderop had moeten zetten.
De hele ochtend waren er weinig afspraken. Ik begon de dag met het schoonmaken van de kliniek en het zuiver maken van de kattenbak die nog in de kooi van Leo stond (Leo was ondertussen uiteraard al naar huis). Toen kwam er een man met een heel leuk Thitzu hondje. Die heeft in maart een operatie van het oogtraanzakje ondergaan en die kwam vandaag voor een chip en enting. Het hondje maakte het heel goed en was erg blij. Gelukkig maar want dan heeft ie in ieder geval geen slechte ervaringen opgelopen van zijn operatie. Er kwamen nog een aantal mensen medicatie ophalen en ik ben aan de gang gegaan achter de computer. Vandaag heb ik mijn competentielijst helemaal vertaald naar het Engels en dat heeft me best een tijdje gekost. De lijst is, uiteraard, in het NL meegegeven maar omdat ze dat hier niet verstaan en begrijpen heb ik maar de moeite genomen om het even op te zoeken. Dat voorkomt lastige momenten als we hem dadelijk moeten in gaan vullen en ik het direct moet vertalen.
Toen ik klaar was met mijn competentielijst was het al half 2 en heb ik nogmaals de spreekkamer even goed schoongemaakt. Ik heb de instrumenten die we gisteren bij de autopsie gebruikt hebben schoongemaakt en ik heb de was weg gewerkt.
Daarna was het 14:00 en gingen de dierenarts en ik op pad. We zouden op bezoek gaan bij Alessandro. De golden retriever van 50 kg die een week geleden in de kliniek was voor het gat in zijn elleboog. Vandaag zouden we de wond gaan wassen en kijken hoe het dier was. Dus we zijn naar de auto gelopen en toen moest ik nog even wachten omdat de dierenarts het niet kon laten om de banketbakker in te lopen. Daar heeft ze 3 taartjes (chocolade) gekocht die we met z´n 3e gaan delen vanmiddag (haar moeder was vandaag ook in de kliniek). Toen zijn we naar het huis gereden en daar bleek ze een rijke tante te zijn. Het huis was van buiten nog steeds een beetje armoedig maar binnen in het huis was het groot en netjes. Er liepen 5 honden rond en Alessandro lag in de keuken. De wond zag er netjes uit alleen was de drain uit de wond gekrabd. Dus we hebben in de wond nog een of ander speciaal vochtonttrekkend zalfje gedaan. We hebben de vrouw uitgelegd hoe ze de huid om de wond moet wassen met pioderma shampoo (tegen huidontstekingen) omdat het er toch niet zo goed uit zag. En we hebben een verbandje aangelegd omdat hij nogal lag te krabben met zijn achterpoot.
Daarna weer teruggereden naar de kliniek waar we om 15:00 al weer aankwamen. Daar heb ik een stukje van het heerlijke gebak gekregen en die heb ik lekker opgepeuzeld. Ik had van alle 3 de taartjes een klein stukje en vond er 2 heel erg lekker. Eentje was gevuld met alcohol en die vond ik niet lekker.
Ik ben verder gegaan met het werk achter de computer en heb dit redelijk lang volgehouden. Toen kwam de eigenaar van Leo weer naar de kliniek. Leo at niet meer en dronk niet meer. We hebben hem nagekeken en wat extra vocht en vitamine toe gespoten. Ook de temperatuur is opgenomen en die was 40+. Leo komt morgen terug om te beginnen met een chemo therapie. Ik ben heel benieuwd hoe dat precies in zijn werking gaat.
Er kwam ook nog een vrouw met een Yorkshire terrier die beide oogjes dicht kneep. We hebben een schimmer tear test gedaan. Vraag me niet wat het is, maar het gaat zo: je stopt een papiertje in het oog van de hond, die meet dan gedurende 1 minuut iets af en dat laat hij zien doormiddel van een kleurtje op een maatstaaf. Daarna is er een oogdruk test gedaan, die was ook goed (schimmertest was ook goed) en er is een kleuring in de ogen gedaan om te kijken of het dier ulcers had.
Daarna mocht ik naar huis. Ik had de korte bus maar ik was zo ziek als een hond. De buschauffeur vond dat hij wel 70 mocht rijden waar 40 toegestaan is volgens mij, want die bus die ging zowat schuivend door de bochten. Eenmaal thuis had ik totaal geen honger meer en heb ik maar een pan soep opgezet. Een lekkere heldere kippensoep die ik ook helemaal opgegeten heb. Weer een liter extra vocht binnen.
Daarna uitgeput op bed gaan liggen en alvast besloten dat ik morgen maar niet ga rennen. Het is niet erg motiverend als je dag zo eindigd en ik weet gewoon 100% zeker dat ik me morgen nog vermoeider ga voelen als ik nu al doe, dus ik stop gewoon even met rennen tot ik me lichamelijk weer beter voel.
Donderdag 24 mei Ondanks dat ik gisteren wat later ben gaan slapen, omdat ik op de chat zat met mijn vriendje, heb ik vannacht eindelijk een keer doorgeslapen en was ik niet meer zo brekend moe als anders. Ik ben meteen mijn bed uit gegaan en heb ontbijt + lunch gemaakt. Daarna ben ik met mijn broodjes en glas sap op bed gaan zitten en heb ik mijn e-mails en berichten gekeken.
Ron 8:15 heb ik mijn bed opgedekt, mezelf in mijn kleren gehesen en mezelf klaar gemaakt voor stage. Eenmaal aangekomen bij de bushalte zaten daar dezelfde mensen als altijd en ik merk vooral de laatste dagen dat ik hun erg opval. Ze kijken naar me, begroeten me uitbundig en laten me voorgaan in de bus. Volgens mij weten ze alleen niet dat ik geen Spaans spreek . In de bus heb ik weer een beetje zitten dutten waarna ik al snel weer aankwam op bestemming. De misselijkheid die ook gisteren weer de kop opstak was nog niet helemaal weg, en ik merk dat de bus ook steeds meer problemen gaat geven. Steeds vaker wordt ik weer misselijk van dat ding. Op het plein aangekomen ben ik eerst geld gaan pinnen. Ik had niks meer in mijn beurs zitten en moest nog wat boodschapjes doen. Daarna ben ik naar de banketbakker gelopen om een vers stokbrood te halen. Ik heb 1.05 betaald voor een megagroot stokbrood (vooral heel dik) en ben toen op mijn gemak naar de winkel gelopen. Daar heb ik soep, spaghetti, aardappelen en groente en fruit gekocht zodat ik vanavond weer een keer aardappels met vlees en groente kan eten ipv pasta of rijst.
Om 9:30 was de dierenarts al aanwezig en konden we naar binnen. Omdat het nog zo vroeg was heb ik in alle rust de kliniek schoon kunnen maken. Eerst heb ik de kliniek gevegen en daarna heb ik er een dweil doorheen gehaald. Ik was bang dat ik vandaag weer een kakkerlak zou tegenkomen (die zat gisteren ineens achter de prullenbak) maar dat was gelukkig niet het geval.
Ik was vroeg klaar met schoonmaken en nog voordat de kliniek open ging was hij ook weer schoon. Het was rustig in de ochtend en eigenlijk was er alleen maar de eigenaresse van Leo. Leo zou vandaag zijn eerste chemo-kuur krijgen, maar we hadden het medicijn nog niet dus mocht Leo de kliniek weer onveilig maken. De bloedtest was beter als de laatste keer, en zijn gewicht was weer iets omhoog gegaan. Al met al is dat geen verkeerd beeld van een kat die aan de chemo moet.
De rest van de ochtend heb ik mijn verslag op de computer afgemaakt en aan opdrachten gewerkt. ´s middags was het al snel siësta en mocht ik vrij op internet (niet dat ik dat van te voren niet deed, maar ik moet er toch een beetje op letten ) ik ben op bokt gaan speuren en op facebook gaan chatten. Daarna kwam de dierenarts al snel terug met de chemokuur van Leo en die hebben we dus toegediend. We begonnen met een infuus aanleggen en daarop een fles fysiologisch zout. Daarna hebben we de chemovloeistof in het infuus gespoten en het dier in zijn kooi gelegd. De dierenarts is toen gaan lunchen en ik bleef in de kliniek om op de kat te letten. Een aantal keer ben ik op herrie af moeten komen omdat meneer de tralies aan het bewerken was (dit is niet zo bevorderlijk met een infuusnaald in je poot dus heb ik hem maar gestopt). Ik heb toen het licht uit gedaan en de deur dicht gedaan en toen was het al snel over met de kunstjes. Hij is lekker in zijn mandje gaan liggen en heeft zich keurig gedragen.
Toen de da terug kwam hebben we de kliniek weer open gedaan maar ook vandaag was er weer geen animo voor ons. Om 18:00 kwam de eigenaresse van Leo. We hebben haar alles uitgelegd ivm de chemotherapie en de pilletjes die ze thuis moet geven en we hebben nog een laatste check uitgevoerd. De koorts was gezakt naar een perfecte temperatuur en zijn slijmvliezen waren weer mooi roze. Daarna hebben we het infuus afgekoppeld en mocht hij naar huis. Ik heb ook nog een golden retriever gehad van 10 maanden oud die een beetje ontstoken oren had, dus daar hebben we een monster van genomen en die mocht met een crèmepje naar huis. De rest van de avond weer doorgebracht met schoonmaken en achter de computer zitten en toen mocht ik naar huis waar mij een halve vrije dag te wachten stond.
Eenmaal thuis ben ik eerst snel naar de super gerend omdat ik geen water meer had voor morgen en omdat ik graag een puddinkje na het eten wou. En dat had ik ook niet meer. Daarna heb ik mijn aardappels opgezet en mijn kipnuggets gebakken. Ik heb er paprika bij gesneden en heb heerlijk gegeten.
Daarna de afwas gedaan en op bed geploft. Morgen dus een halve dag vrij. Ik hoef alleen maar ’s avonds om 17:00 te werken tot 20:00. Niet de meest fijne tijd, maar het is toch weer een halve dag vrij. Dit omdat de beide dierenartsen weg zijn en er een vervanger komt. Echt dacht ze dat ze alleen ’s avonds hoefde te werken en ze kon het niet meer wisselen met collega’s dus moest Christele besluiten om de kliniek te sluiten in de ochtend.
Vrijdag 25 mei Vandaag had ik een vrije ochtend/middag en daar heb ik dankbaar gebruik van genomen. Om half 11 werd ik wakker en ben ik langzaamaan mijn bedje uitgekomen. Ik heb een ontbijtje gemaakt en heb dat lekker op het bed opgegeten. Ik heb mijn mail gekeken en mijn berichten beantwoord en daarna heb ik me bezig gehouden met rondneuzen op internet. Toen het zo’n half 2 was ben ik de badkamer ingelopen waar ik lekker op mijn gemakt mijn donsjes heb verwijderd en mezelf heb gewassen. Na het douchen heb ik een lekker dikke laag bodylotion op gedaan (of nouja, aftersun, want bodylotion heb ik niet). En ben ik aan mijn keukentafeltje gaan zitten om mijn nagels te lakken. Ik probeerde eerst om mijn mooie nieuwe paarse op te doen, maar die vond ik helemaal niet fijn (veel te dun) waardoor hij slecht dekte, en ik hem dus niet mooi vond. Ik heb alles eraf gehaald en heb mijn blauwe weer opgedaan. Die is wel heel erg mooi.
Daarna heb ik lekker nog wat door het huis gescharreld en een beetje opgeruimd zodat ik om half 4 richting de bushalte kon lopen. Daar aangekomen bleek ik de langere bus te hebben, maar omdat ik toch nog tijd zat had vond ik het niet zo erg. Wat ik wel merkte is dat meteen toen de bus aanreed mijn misselijkheid weer opkwam. Ik weet niet wat dat de laatste dagen is, maar ik wordt erg snel misselijk. Toen ik aankwam op stage was het bloedheet. Ik had mijn vest aangedaan omdat ik het thuis een beetje fris had gehad maar dat was dus alles behalve nodig. Ik heb gelijk mijn vest uitgedaan en ben lekker in het zonnetje gaan zitten om mijn boek te lezen. Ik snap eigenlijk niet veel van het boek, want het is erg vreemd geschreven maar misschien dat dat wel komt als ik wat verder in heb boek ben. Ik vond het na 15 minuten toch wel erg heet worden dus toen ben ik in de schaduw gaan zitten. Daar heb ik nog een 15 minuten mijn boek gelezen en toen ging de kliniek open. Vandaag zou ik dus werken met Phila. Phila is de inval dierenarts omdat de beide dierenartsen nu op vakantie/werkweekend zijn. Phila spreekt erg goed Engels en ik was daar erg blij mee. Ik spreek best een aardig woordje Engels maar ik merkte wel dat ik hier slechter Engels spreek. Wellicht omdat je je aanpast aan je omgeving en beide dierenartsen wel Engels spreken maar wel gebrekkig. Het was dus een verademing om met haar te kunnen communiceren.
Als eerste kregen we een hondje met een teek op zijn neus. Het was (ja ja alweer!) een Yorkshire terriër met een geweldige overbeet (bovenkaak langer als onderkaak). Dit had ik nog nooit zo erg gezien en het viel me ook gelijk op. Het diertje bleef echter rustig staan en binnen een aantal tellen was de teek verwijderd.
Daarna kwam mijn grote vriend Leo weer langs. Leo had gisteren zijn eerste chemo gehad en de eigenaresse had wat moeite met de prednison tabletten. Ook moest hij vandaag op controle komen dus dan kon het gelijk voorgedaan worden. Leo is sinds gisteren weer 100 gram kwijt dus dat is in een dag eigenlijk teveel. Maar dat kan ook heel goed komen door de behandeling van gisteren.
Daarna kwam de golden retriever van gisteren weer langs. Ze kwam ter controle van de oren, want ze wist niet of ze de zalf goed aanbracht. Dit bleek uiteindelijk wel het geval te zijn, dus dat duurde niet erg lang.
Daarna kregen we een spoedje. Mustafa (het katje van de niesziekte een week geleden) kwam vandaag langs. Hij is vorige week bij ons geweest ivm de niesziekte e had daar toen antibiotica en oogdruppels voor gekregen. 3 dagen later zag de eigenaresse dat het dier extreem veel speeksel aanmaakte en erg trilde. Hierbij heeft ze de dierenarts gebeld omdat ze dacht dat het een reactie op de antibiotica was. De dierenarts heeft toen niets gedaan omdat de eigenaar geen extra kosten wou betalen voor het speciaal tarief (het was na sluitingstijd, en dan zijn de kosten dubbel). Het dier had dus geen behandeling gehad en is thuis gebleven. Vandaag kwamen ze weer naar de kliniek omdat het echt extreem was. Toen ik het dier op tafel zag staan was het eerste wat door mijn hoofd ging: hij is vergiftigd. Het dier speekselde enorm, trilde, de pupillen vergrootte en verkleinde e hele tijd, het dier had geen evenwicht meer en maar weinig richtingsgevoel en zijn hart ging als een zotte tekeer. Ik heb als eerste zijn temperatuur opgenomen. Die bleek veel te hoog te zijn, namelijk 40,5 (normaal 38-39). Het arme dier had ook al 2 dagen niet gegeten of gedronken en was dus ook nog eens flink uitgedroogd. We hebben hem eerst infuusvloeistof gegeven. Dit hebben we onder de huid gespoten omdat het niet mogelijk was het adertje te vinden. Het dier was amper 3 maanden oud en nog steeds ziek van het virus. En dan kreeg ze ook dit er nog bij… nee geluk had het dier niet.
We besloten om het dier 1,5 uur in de kliniek te houden en dan te besluiten of het naar huis mocht of dat het in de kliniek zou moeten blijven. We hebben het dier nog vitaminen en mineralen toegediend en nog wat vocht en een antibiotica. Daarna heb ik een natte handdoek gepakt en het diertje erin gewikkeld. In de hoop dat het de koorts zou verlagen. Ondanks al deze symptomen denken wij toch niet dat het een vergiftiging geweest is. De eigenaren zeiden dat er alleen rattengif stond en de symptomen van rattengif is veel anders. Plus een als een kat vergiftigd is, dan houdt hij het niet lang vol. Laat staan een kitten van 3 maanden die het al 2 dagen vol houdt. Maar toch leken de symptomen op een vergiftiging. Daar vanuit gaande hebben we gehandeld en al gauw hield het dier op met extreem veel speeksel produceren. Het beven werd minder en de pupillen stopte met openen en sluiten. Hij trilde nog steeds als een rietje en de koorts wou helaas ook niet zakken. Maar meer konden wij op dat moment ook niet doen en aangezien het dier rustiger zou zijn in de eigen omgeving hebben we besloten dat het dier naar huis mocht. We hebben de eigenaren verteld dat ze hem moeten blijven koelen in een natte handdoek en de temperatuur goed in de gaten moeten houden (wij hebben hem in 1,5 uur tijd 4 of 5 keer gecontroleerd). Als de temperatuur 39,5 was mochten ze de handdoek van het diertje afhalen en hoefde ze hem alleen nog maar 1x in het half uur te temperaturen. Ook hebben we een klein spuitje meegegeven voor als het dier niet zou willen drinken, dat ze dit dan handmatig kunnen ingeven. Hij was ondanks onze infuusvloeistof uiteraard nog steeds uitgedroogd dus hij moest vocht binnen krijgen.
Toen het dier weg was keek ik op de klok en was het al weer 20:00. Ik heb toen de kliniek gesloten en omdat ik wist dat ik de bus van 20:00 toch al gemist had besloot ik die van 20:15 te nemen en de hele kliniek mee af te sluiten. De dierenarts moest een plaatsje verder als mij zijn en vroeg of ik het fijn vond als ze mij even af zette. Uiteraard vind ik dat heel fijn want dat scheelt mij een half uur reistijd en reiskosten dus ik zei dat ik dat heel fijn zou vinden.
We hebben het in de auto over vanalles en nog wat gehad en ze heeft mij voor het appartementencomplex afgezet. Ze komt me morgen ook weer ophalen, dus ik kan lekker een beetje uitslapen.
Eenmaal in het appartementencomplex ben ik naar de balie gelopen en heb ik een verblijf geregeld voor mijn laatste week hier. Dan komen mijn vriend en mijn moeder naar hier dus ik moest een grotere kamer hebben. Die had hij nog een, en met een beetje een goede act heb ik flink kunnen afdingen (laten we heb op 50% van de normaalprijs houden). Daarna heb ik lekker avondeten gemaakt en ben ik aan de computer gaan zitten. Helaas was mijn internet niet beschikbaar en daarom ben ik maar een cabaretvoorstelling van Jochem meijer gaan kijken. Morgen nog 3 uurtjes werken en dan zit ook week 5 er al weer op. Het begint nu echt op te schieten want nog maar 2 weekjes en dan is het al weer voorbij. Ik werk nu nog 2 weken met Gracia (Gracia was afgelopen week op vakantie en daarom heb ik met Christele gewerkt) omdat Christele nu op werkweekend is en daarna vakantie heeft. Christele zie ik dus niet heel veel meer. Alleen mijn allerlaatste dag werk ik nog met haar. Nu dus nog 2 weekjes met Gracia en dan zit het er weer op.
Nu maar even genieten van mijn cabaretvoorstelling en daarna lekker slapen.
Zaterdag 26 mei Vanmorgen zou de invallende dierenarts mij komen ophalen. Ik kon vanmorgen dus een klein beetje langer slapen als normaal (45 minuten). Dus ipv 7:45 werd ik om 8:15 wakker en ben lekker op mijn gemak uit bed gegaan. Ik had niet zoveel honger dus heb enkel een puddinkje uit de koelkast gepakt en daarna lekker op bed opgegeten. Ik heb me op mijn gemak aangekleed en klaar gemaakt voor stage en om 9:15 ben ik naar buiten gegaan. Daar kwam de dierenarts mij om half 10 ophalen. Ik merkte dat het al super warm was in de morgen en het verbaasde me ook niks dat de teller al 29 graden aangaf.
In de morgen hebben we het vrij rustig gehad. Leo is op bezoek gekomen voor een infuus met vitaminen en mineralen en zijn antibiotica injectie en Mustafa is op controle gekomen na de vergiftiging (??) van gisteren. De temperatuur was gelukkig gezakt naar 39.3. een temperatuur die acceptabel is naar de omstandigheden. En de pupillen reageerde normaal. Hij produceerde minder speeksel en toen ik een klein beetje natvoer in haar mondje deed begon ze het zowaar van mijn vinger af te likken. De drang om te eten was dus ook deels terug. Helaas begon ze, zodra ze in aanraking kwam met het eten, eigenlijk acuut weer speeksel te produceren, wat haar een beetje tegenhield om te eten. Ook heb ik haar een beetje water gegeven via een spuitje en heeft ze vocht en vitamine/mineralen en antibiotica toegediend gekregen.
Daarna kwam de groomer nog langs. Hij had zijn Duitse herder bij die een tranend oogje had. Hij moest (helaas voor mij) nogmaals duidelijk benadrukken hoe knap hij mij vond en heeft mijn facebook gevragen. Daarna kwam er nog een gevonden hond waarvan ik even gekeken heeft of hij een chip had. Dat was niet het geval dus die hebben we het nummer van de hondenopvang gegeven.
’s Middags moest ik helaas lang wachten tot de dierenarts klaar was met haar werk maar om 15:00 was ik dan eindelijk thuis en was ook week 5 een feit. Ik ben even naar de winkel gelopen voor wat groente en fruit en ben daarna even op bed gaan liggen om rustig even op de computer te gaan zitten en om even een uurtje te slapen.
’s Avonds heb ik simpel wat pasta gemaakt en ben ik weer op bed gaan liggen. Ik had niet veel zin om iets actiefs te gaan doen en voelde me voor het eerst in 5 weken echt alleen. Vanavond is de eerste avond dat ik het een beetje moeilijk heb gehad. Ik ben dus op bed gaan liggen en heb een cabaretvoorstelling opgezet. Echter heb ik daar niet heel veel aan gehad want ik had gewoon geen zin om me te vermaken (oh wat klinkt dat dramatisch zeg!).
Ik hoop dat ik me morgen een beetje beter voel. Ik ben heel blij dat het de laatste 5 weken zo goed ging, dus met dat in mijn achterhoofd moet het goed komen . Nog 2 weken en dan komen mijn vriend en mijn moeder naar hier. Ik merk nu wel een beetje dat het toch erg lang is en nu de vermoeidheid mee begint te spelen hoop ik gewoon dat ik snel weer in mijn eigen bedje kan gaan slapen.
Ik heb het nog steeds erg naar mijn zin, maar dit dipje moest ik even kwijt. Morgen een nieuwe dag en die wordt vast hartstikke fijn
Hee ly! Mijn dipje is wel weg hoor Het was (en is weer) gewoon de vermoeidheid elke keer. lange dagen/slechte nachten. Dat hakt er best in + het warme weer wil ook niet mee werken Hoewel ik het erg lekker vindt is het best vermoeiend.
Ik had gehoord ja dat je zou gaan deze week! Wat ontzettend leuk en heb enorm veel plezier meisje! je verdiend het!
Maandag 28 mei Vandaag na een lange vervelende droom over tsunami’s en wervelstormen wakker geworden. Ondanks de droom heb ik diep geslapen en was ik grotendeels niet meer moe. Ik heb de computer aangezet en snel even mijn mails en berichten gekeken. Dit moest snel omdat ik nog de was van gisteren op het droogrek moest hangen. Nadat ik dat gedaan had heb ik ontbijt en lunch klaargemaakt. Ik bedacht me dat ik dat op het plein wel zou opeten, dus ik heb er snel een zakje om gedaan.
Daarna heb ik mijn haren gedaan, tanden gepoetst, make-up opgedaan, flesje water gevuld en hop op naar de bushalte. In de bus zat echt de hele rit een vieze man die onsmakelijke neusgeluidjes zat te maken. Ik heb echt op mijn vingers moeten zitten om er geen opmerking over te maken. Hoewel hij me waarschijnlijk toch niet verstaat aangezien ik geen Spaans spreek. Gelukkig was ik al snel op het plein aangekomen dus toen kon ik de bus uit.
Omdat ik de komende 2 weken met Gracia werk zal ik weer op het strand moeten gaan liggen. Gracia gaat altijd weg in de siësta dus dan wordt de kliniek gesloten. Vandaar dat ik vanmorgen een handdoek en mijn zonnebrand crème in mijn tas had gestopt. Die had ik met dit weer echt wel nodig!
Op het plein heb ik een deel van mijn verslag geschreven en mijn ontbijt opgegeten. Al snel was het 10:00 en kon de dag beginnen.
Eerst kwam er vrijwel niemand en ben ik even achter de computer gaan zitten. Maar voordat ik eigenlijk goed en wel zat kwam er een herder op bezoek. Hij kwam alleen voor een weeg moment omdat het dier op dieet staat. Toen kwam alessandro op bezoek. Hij had zijn hechtingen wéér open gekrabd en die moesten dus weer gezet worden. Helaas moest hij hiervoor wel onder narcose.
Wij hebben hem in de OK gelegd en zijn weer terug naar de spreekkamer gegaan want ondertussen was Leo gekomen. Het gaat niet goed met Leo en de behandeling lijkt niet aan te slaan. Het dier was er goed ziek van en is in het weekend van 6.20 kg naar 5,85 kg gegaan. Veel te veel voor een kat. Leo heeft weer een 6-tal injecties gehad en kon toen gaan.
Daarna gingen we met Alessandro aan de gang. Alles klaar leggen en de wond wassen. Maar voordat we dat konden doen moest hij eerst óp de OK tafel komen te liggen. We dachten dat hij 50 kg woog maar omdat hij niet reageerde als we hem voor dat gewicht sedatie toediende moest hij wel zwaarder zijn. Even voor de uitleg: Alessandro is niet gewogen omdat hij niet kan lopen. Hij heeft geweldige artrose en de eigenaren hebben hem een tijdje geleden gewogen dus daar zijn de dierenartsen maar vanuit gegaan.
Maar… zie maar eens 65/70 kg op te tillen. Na een flinke ademhaling en een EEN, TWEE, NU!! Hadden we hem dan toch in een keer op de tafel liggen. Alessandro heeft toen zijn tube ingekregen en zijn anesthesie toegediend gekregen en al snel sliep de hond als een roosje. We hebben eerst een inwendige hechting aangebracht omdat het bot weer bloot lag. Dit mag natuurlijk niet ivm het gevaar op een botinfectie. Dan ben je nog véél verder van huis. Daar hebben we een klein half uurtje over gedaan. Gelukkig was er genoeg omliggend weefsel waardoor we geen transplantatie hoefde te doen. Anders had dit nog veel langer geduurd. Daarna is de wond netjes gemaakt en weer gedicht. De hond heeft weer een drain in zijn wond gekregen en we hebben hem een nieuwe kap opgedaan aangezien hij z’n oude gemold had. Ook had de eigenaar heel slim een aantal sokken om zijn achterpoot gedaan zodat hij, als hij krabt, niet teveel schade aanricht en we hebben hem nog een truitje aangedaan zodat hij er hopelijk écht niet bij kan dit keer.
Daarna heb ik alles opgeruimd en hebben we alessandro op de grond gelegd (dat gaat vreemd genoeg véél makkelijker als óp de tafel ). Na het schoonmaken heb ik het licht uitgedaan en heb ik alessandro alleen gelaten. Voor mij was het tijd voor mijn siësta en ondanks dat het al 15:00 was ben ik naar het strand gelopen.
Ik heb onderweg mijn broodjes gegeten en heb mezelf (half) uitgekleed op het strand. Ik had vanmorgen geen zin om een bikinitopje aan te doen, dus ik ben maar gewoon in mijn bh gaan liggen. Ik had mijn ¾ broek vervangen voor een kort broekje en heb me goed ingesmeerd met zonnebrandcrème. Daarna lekker in het zonnetje gaan liggen en oh my god wat was hij heet. Na een kleine 10 minuutjes was mijn lichaam nat van het zweet en hingen er allemaal kleine irritante druppels aan mijn gezicht. Ik heb mezelf meermalen omgedraaid zodat alle kanten egaal gebakken zouden worden en na een uurtje ben ik weer opgestaan. Eerst mezelf maar afgedroogd met een vochtige handdoek en daarna mijn ¾ broek weer aan. En geloof me: dat is niet fijn als je geroosterd bent. Op het plein ben ik dus ook snel in de schaduw gaan zitten, want nog meer zon zou mij een zonnesteek hebben opgeleverd denk ik.
De dierenarts kwam pas weer om 17:15 aanzetten en dus had ik tijd genoeg om even af te koelen. Eenmaal binnen ben ik meteen bij alessandro gaan kijken. Daar viel mij op dat hij netjes wakker was en had besloten zijn infuusnaald zelf te verwijderen. Niet echt slim dus, want het bloedvat kan dan nog een beetje open zijn (ivm de naald die erin heeft gezeten) waardoor je dit altijd even moet dichthouden om het bloeden te stelpen. Dat was nu niet gebeurd waardoor er een mooie rode vlek op zijn poot zat. Gelukkig was het al snel zelf gestopt met bloeden (het is immers wel een redelijk grote ader waar je in zit met je infuusnaald, maar het is gelukkig maar een klein gaatje wat redelijk snel zelf heelt).
Daarna kwam er een puppy voor een controle en een enting, er kwam nog een andere labrador pup van Engelse mensen. Een hele leuke vrouw met een klein irritant kindje Maar de hond was leuk! Ook kwam er nog een Belgische vrouw (meisje??) met een puppy die een gezondheidsverklaring nodig had omdat hij volgende week naar België ging.
Ook kwam Mustafa weer langs. Het ging aanzienlijk beter. Hij slijmde bijna niet meer (gemiddeld 1x per dag) en trilde bijna niet meer. Toch was het dier nog erg ziek. En ze zeiden dat hij niet wou eten, maar nadat ik een beetje voer op mijn vinger had gedaan en een klein beetje in haar mondje had gedaan had ik zowaar een gat in mijn vinger omdat ze zo hongerig was. Het dier heeft duidelijk hersenschade opgelopen en daarom begint het niet zelf met eten. Dit kan naarmate de tijd verstrijkt wel over gaan, maar tot die tijd zullen ze haar toch echt moeten helpen.
De pupillen waren nog niet goed en ze had er epileptische aanvallen bij gekregen. Dit alles is toch echt geen goed teken. Hoewel het dier aanzienlijk beter is moet er nog een hoop gebeuren wil het dier volledig genezen worden verklaard. De eigenaar (een leuk, bezorgd maar raar mens) wilde geen injecties doen omdat ze ‘’het gevoel’’ had dat het ook zo wel goed zou komen. De dierenarts wilde enkel een cortisonboost en een antibioticaboost geven zodat het dier niet van secundaire infecties zou verzwakken. Het is niet zeker dat het dier die infecties krijgt, maar de kans dat het gebeurd op een boerderij is er wel, en aangezien het dier nu zo zwak is wordt het er dus ook zieker van als een gezonde kat.
Ze heeft wel het natvoer meegenomen en ik heb haar voor gedaan hoe ze het beste dit kon geven. Zodra ze het eenmaal geproefd heeft likt ze het ook zelf van je vinger af, maar je moet het eerst een beetje in haar mondje doen.
Al snel was het 20:00 en kon ik gaan. Ik was om 19:56 bij de bushalte (of ja bijna!) maar ineens zag ik de bus aankomen rijden en dus MOEST ik snel worden om de bus nog te halen (ik moest nog 2 straten oversteken). Gelukkig waren er mensen die in de bus moesten en stopte hij. Daardoor had ik wat meet tijd, en echt ik had geen 2 seconden later moeten komen, want dan was hij aangereden. Eenmaal in de bus kon ik even de dag op een rijtje zetten want ondanks dat hij snel gegaan is ben ik kapot. Ik ben weer heel erg moe waardoor ik vanavond maar eens lekker op tijd naar bed ga.
Eenmaal thuis heb ik wat aardappels gekookt en wat vlees gebakken. Wat paprika erbij en mijn maaltijd was weer compleet. Ik heb de afwas gedaan, mijn verslag getypt en ben naar bed gegaan.
En een leuk feitje: vandaag is de eerste dag dat ik mijn wondjes sinds 2 weken niet meer voel! Ik hoop dus dat ze genoeg geheeld zijn dat ze weg blijven. Maar dat ter zijde.
Dinsdag 29 mei Vanmorgen ging de wekker naar mijn mening veel te vroeg. Ik had makkelijk nog een paar uur kunnen slapen, maar aangezien ik gewoon naar stage moest, ben ik er toch maar uit gegaan. Ik heb niet hoeven te ontbijten want doordat ik gisteren moest haasten om de bus te halen had ik geen brood gehaald. Ik heb wel even ene toetje gegeten en heb mijn mail gekeken. Omdat ik dus ook geen lunch kon maken was ik vandaag vrij vroeg klaar met alles en stond ik veel te vroeg (15 min) op het busstation. Ik besloot dus maar de bus van 8:30 te nemen. Hoewel die er een uur over doet, zal ik toch moeten wachten. Of dat nu in de bus is of op het plein maakte me vanmorgen niet zoveel uit.
Na een lange busreis kwam ik om 9:35 aan op het plein. Ik ben eerst brood en fruit gaan halen om toch nog snel wat te eten. Om 10:00 kon ik naar binnen en gelijk ben ik hard aan de gang gegaan. Het was namelijk een grote puinhoop in de kliniek. Er was vanmorgen om 8:15 een vergiftigde hond binnen gekomen en daar was de da nog steeds mee bezig. Ze had hem laten braken, maar omdat de maag leeg was kwam er niet veel uit. Helaas was het al te laat om met medicijnen te behandelen want omdat het niet meer in de maag zat, zat het in de darmen en werd het langzaam, en beetje bij beetje opgenomen. Zodat we elke keer een beetje atropine konden toedienen. Al snel was de temperatuur van levensgevaarlijk (42,7) naar gewone koorts (39,3) gegaan. De hond voelde zich duidelijk iets beter want zijn hartslag minderde snelheid. Door de atropine (dat gebruiken ze meestal tegen vergif als ze niet zeker weten wat voor gif het is) stond de pupil wijd open, maar dat was blijkbaar een normale reactie. Ik zeg ook bewust ‘’pupil’’ in plaats van ‘’pupillen’’, omdat haar ene oog totaal niks meer waard was. Leila (de hond in kwestie) was totaal blind aan haar linker oog door (waarschijnlijk) een ongelukje op de bananenplantage.
Al snel kon ik beginnen met de kliniek schoon maken. Omdat het een bende was heb ik eerst alles gevegen, daarna alles gedweild en toen kon ik het gebruikte materiaal opruimen. Er kwamen ook nog eens om precies 10:00 3 mensen die vlooienmiddel nodig hadden, maar omdat ik toen bij het infuus van de hond bezig was heb ik daar niet veel van mee gekregen.
Na het schoonmaken was het al 11:00 en stond Leo weer op de stoep. Leo zou vandaag in de kliniek blijven omdat het nog steeds niet goed ging. Hij at nog steeds niet en hij bleef erg slap. Terwijl de da de hond weer ging checken heb ik Leo een prednisoninjectie, een antibiotica en een pijnstiller/antibraak middel toegediend. Daarna heb ik hem in een kooi gezet en ben ik met duphalite (vitaminevloeistof) naar de hond gelopen. Ik heb hem 70 ml(!! Dat is ongeveer 5 grote spuiten) toegediend via het infuus en heb toen alle spullen klaar gelegd voor het infuus van Leo. Ook Leo zou duphalite krijgen en ook hij zou 70 ml krijgen.
Samen met de da hebben we het infuus aangebracht en hem in een comfortabel hok geplaatst. Ik ben daarna meteen weer naar de hond gelopen en die had zichzelf ondertussen verplaatst. Zijn infuus was nog goed, zijn pupil en de kleur van de slijmvliezen was in orde en zijn ademhaling was rustiger. Meteen daarna weer door naar Leo gelopen om te kijken of het infuus goed afgesteld was (dit duurt altijd even voordat de druppelsnelheid gelijk blijft, vandaar dat ik na een tijdje weer ging kijken). Dit was niet het geval want het ging veel te snel dus heb ik hem weer langzamer gezet.
De da wou nog snel een longfoto maken via de röntgen omdat ze dan zekerheid had over het respiratieapparaat (ademhalingsstelsel). Na de foto heb ik de hond nogmaals nagekeken en toen was het 14:00 en tijd voor siësta. Ik had mezelf voorgenomen om op het plein lekker een gevulde Franse omelet te gaan eten omdat ik die de vorige keer zo lekker vond. Helaas was dat tentje niet open vandaag (zoals heel veel dingen vandaag niet open waren) en moest ik ergens anders gaan eten.
Ik heb toen een tentje gekozen waar ze hamburgers, frietjes en een cola aanboden voor €4,50. En ondanks dat je maar een handvol frietjes krijgt en het vreselijk ongezond is, heb ik er erg van genoten.
Daarna ben ik een ijsje gaan halen en weer teruggelopen naar het plein. Daar heb ik me in de zon geparkeerd en mijn verslag geschreven. Het was pas 16:00 toen ik daarmee klaar was, dus heb ik nog fijn een uurtje kunnen genieten van de zon.
Morgen heb ik een dagje vrij omdat het een Canarische fiësta is en de kliniek dan gesloten zal zijn. Maar eerst moest ik nog 3 uurtjes werken en de begonnen om 17:00.
De avond is snel gegaan. Ik ben begonnen met een controlerondje. We hadden er ondertussen nog een dikke cocker spaniël bij gekregen waarvan een bultje moest worden verwijderd. Dus ik heb een 3-voudig rondje gelopen. Het infuus van Leo + Leo zelf waren in orde dus die heb ik gelaten zoals hij was. Het infuus van Leila heb ik eraf gehaald omdat hij leeg was, en ze niet meer nodig had. Verder zag ze er goed uit. Ze stond alweer en kwispelde met haar staart. Ze wou duidelijk naar buiten dus nadat ik bij de cocker ben gaan kijken heb ik haar een riem om gedaan en wou ik haar mee naar buiten nemen. Echter was ze totaal niet gewend om aan een riem te lopen en kwam ze ook niet verder als de voordeur. Ze wist echt niet wat ze er allemaal mee aan moest en durfde niet verder als de ingang. Helaas want ik had echt het idee dat ze moest plassen. Maar gelukkig heeft ze een sterke blaas want er lag niks in het hok waar ze verbleef. Ze was in het totaal plaatje nog een beetje zwak, maar ze was aanzienlijk beter en fit genoeg om vanavond weer naar huis te gaan.
Daarna kwam de eigenaresse van Leo om hem op te halen. Ik was hem ondertussen aan het dwangvoeren met een spuitje en paté. Hij moest en zou wat eten binnen krijgen, want het arme dier was al zolang van slag dat hij nu al een week matig tot niks at. Ik moest en zou dus wat voer bij hem naar binnen krijgen. Het is een beetje een gevecht geworden maar uiteindelijk heeft het dier 3 ml voer op Ik heb daarna zijn infuus afgekoppeld en een stop op de naald geplaatst en er een verbandje overgedaan zodat we donderdag niet opnieuw hoeven te prikken. Toen ik daarna op de klok keek was het al 19:00 en dus tijd voor de ingreep van de cocker. De da heeft hem sedatie en lokale pijnstiller gegeven en we hebben haar niet onder narcose hoeven brengen. Eerst hebben we foto’s gemaakt van de huid en de wond en daarna heb ik hem operatie-klaar gemaakt door hem te scheren en te wassen. Daarna kwam de da met een enorm leuk ideetje aan, want spontaan zei ze: oke, we gaan het zo doen, want ik heb het erg druk; ik snijd de bult eraf, en jij gaat hechten. Meteen daarna zette ze wat tangen op de wond om bloeden tegen te gaan en sneed ze in een beweging de bult eraf. Ze gaf mij het materiaal en zei: als je me nodig hebt, geef je maar een gil. Gelukkig hebben we op school al heel vaak geoefend om te hechten, en ik heb het ook al een keer op een dood dier mogen doen. Maar dit was mijn aller eerste keer dat de hechtingen we degelijk goed gedaan moesten worden en dat ik geen fouten mocht maken omdat anders de wond niet goed zou genezen. Het was gelukkig een mooie wond op een niet moeilijke plaats dus met 2 dubbele hechtingen was ik klaar. Ikzelf was helaas niet helemaal tevreden over de hechtingen omdat ik er een kleine dubbele plooi in had gemaakt. Echter scheen dat niet op te vallen want de dierenarts zei dat ik het goed had gedaan. Na de hechting heb ik de wond goed schoongemaakt en heb ik alles opgeruimd. Ik heb haar op de grond gelegd en het anti-sedatie middel toegediend waarna de dierenarts binnen kwam en mij zowat de kliniek uit stuurde omdat het al 19:55 was. Ik heb snel nog een keer bij de hond gekeken en heb toen mijn spullen gepakt en ben naar de bushalte gerend. Helaas zat het me niet mee vanavond want ik had de bus van 20:02 gemist (terwijl ik er om 19:57 stond). De bus was dus wéér te vroeg geweest, en dat betekende dat ik de lange bus moest nemen. Ook de chauffeur was me niet goed gezind want hij reed naar mijn zin véél te langzaam. Toen ik uiteindelijk om 21:15 (normaal 20:30) aankwam op het station ben ik gelijk naar huis gegaan waar ik een pan met water op heb gezet om mijn spaghetti te koken. Ik heb er wat pesto opgegooid, want veel honger had ik toch niet nadat ik vanmiddag zo goed had gegeten.
Ik heb snel de afwas gedaan, mijn verslag getypt en om 23:00 was ik doodmoe maar klaar. Ik ben gelijk gaan slapen en heb mijn wekker uitgezet, want morgen heb ik vrij en dan mag ik lekker uitslapen!
Dinsdag 30 mei Vandaag had ik een vrije dag. Ik heb dus eerst asociaal lang geslapen. Nadat ik gisteren ook pas heel erg laat naar bed was gegaan (1:00) werd ik vanmorgen om 11:30 wakker. Ik heb meteen kleding aangedaan omdat de schoonmaaksters iedere dag langskomen en ik niet weet hoe laat ze ongeveer zouden komen. Het staat dan zo ongezellig als je in je ondergoed de deur open maakt, of erger nog: hun de deur open maken. Nadat ik kleding had aangetrokken heb ik mezelf ontbijt gemaakt en ben ik even op bed gaan zitten om wakker te worden. Ik heb een stukje cabaret opgezet wat ik de laatste keer nog niet helemaal had afgekeken en op het moment dat ik nog 15 minuten mocht kijken ging de bel. Ik had gelukkig dus al kleding aan en kon ik de deur voor haar open doen. Ze heeft enkel een keer gevegen en mijn prullenbak leeg gehaald en was binnen no time al weer weg.
Ik heb mijn cabaret afgekeken en heb me toen klaar gemaakt om boodschappen te gaan doen. Ik moest vrij veel hebben want ik had al bijna 1,5 week geen grote boodschap meer gedaan. Ik heb dus een lijstje gemaakt met de dingen die ik écht nodig had en ben toen gewapend met mijn portemonnee, sleutels en mijn boodschappentas op weg naar de winkel gegaan. Eerst langs de groenteboer. Ik wilde vanavond een maaltijdsalade maken en daar heb ik uiteraard groente voor nodig. Ik heb groene en rode paprika gehaald, wortel, ijsbergsla, appel en een notenmix. Voor de lekker en voor de vitamientjes heb ik er ook nog appels bij gekocht. Ik heb het netjes afgerekend en ben toen naar de supermarkt gegaan. Daar heb ik kaas en vlees gekocht voor op brood. Om mijn lekker trek te vullen heb ik ook pindakaas gekocht. Verder een grote fles water (8liter), brood, shampoo en douchegel en pastasaus voor over de pasta die ik van de week ga maken. Toen ik ook deze boodschappen had afgerekend ben ik naar huis gelopen en heb ik de spulletjes in de koelkast en mijn voorraad kastjes gezet. Toen ik zat te bedenken wat ik allemaal in mijn salade wou gooien kwam ik erachter dat ik geen eieren meer had. En aangezien ik toch wel graag eieren in mijn salade heb, ben ik weer terug gelopen naar de groenteboer. Ik kon er helaas de verleiding niet weerstaan en heb een lekkere fles cola meegenomen. Heerlijk voor op de warme dagen, een glaasje koude cola! Ik ben daarna mezelf gaan omkleden en heb me goed ingesmeerd met zonnecrème en ben lekker in de zon aan het zwembad gaan liggen. Helaas voor mij besloot de zon om verstoppertje te gaan spelen met de wolken, want na 15 minuten was de zon volledig weg. Ik heb hem nog 45 minuten gegeven om terug te komen, maar daar had ze geen zin in. Dus heb ik mijn spullen maar weer gepakt en ben ik weer naar binnen gegaan.
Binnen heb ik een csi aflevering opgezet en toen die afgelopen was ben ik aan mijn avondeten begonnen. Alles was in een klein half uurtje klaar en al snel zat ik van mijn heerlijke maaltijd salade met kipnuggets (voor de verandering) te eten. Na het eten heb ik mezelf de douche in gegooid en mezelf even ontdaan van alle zweetluchtjes en zonnebrandcrèmepjes die ik op mijn lichaam had zitten.
Na het douchen heb ik mezelf op bed laten vallen en onder het genot van een glas koude cola heb ik mijn verslag geschreven en mama en Frank een mail gestuurd over onze vakantie over 1,5 week.
Ik heb er heel veel zin in, en stiekem begin ik de dagen al af te tellen! Nog maar 10 dagen (vanaf morgen) en dan komen ze al Het komt steeds dichterbij en hoewel ik mijn stage super leuk vond (en nog steeds vindt) heeft het eigenlijk toch wel lang genoeg geduurd, en kan ik niet wachten tot ik weer gewoon bij iedereen kan zijn die ik de afgelopen 6 weken heb moeten missen.
In ieder geval ga ik vanavond lekker op tijd slapen, en dan morgen weer met een frisse blik de dag in! Slaap lekker!
Donderdag 31 mei Na een onrustige nacht ben ik vanmorgen wakker geworden. Ik heb mijn laptop aangezet en ben ondertussen gaan plassen en heb mijn ontbijt gemaakt. Even mijn mailtje en berichten gekeken op de computer en toen mezelf weer klaar gemaakt. Lunch gemaakt, tanden gepoetst, make-up opgedaan, appartementje opgeruimd alle spulletjes in mijn tas gedaan. Daarna heb ik mijn bonokaart gepakt en ben ik naar het busstation gelopen.
De bus heeft me ook vandaag weer netjes op tijd op het plein afgezet en ik ben even uit het zonnetje gaan zitten om alvast wat aan mijn verslag te schrijven. Het was niet heel moeilijk om uit het zonnetje te gaan zitten, want er was bijna geen zon. Vandaag hadden we een heel bewolkte dag helaas. De ochtend kon voor mij vroeg beginnen want de dierenarts was al om 9:30 aanwezig. Daardoor kon ik mooi op tijd naar binnen en ook gelijk aan de slag. De reden was namelijk dat ze gisteren nog een spoedgeval had binnen gekregen en daarna niet veel meer had opgeruimd. Het was dus wéér een grote troep in de kliniek. Ik ben weer aan de slag gegaan met bezem en mop en na een half uurtje was de kliniek schoon. In iedergeval de vloer. Ik heb daarna netjes alle gebruikte spullen opgeruimd en de spulletjes die we maar eenmalig gebruiken (zoals het infuussysteem) weggegooid. Om 10:00 was ik klaar en kon de dag beginnen. Nou en die begon! Ik heb vandaag een lekker drukke dag gehad die zeer goed besteed was
Als eerste kwam Roxie weer. Roxie is een aantal weken geleden bij ons geweest omdat de vrouw die haar had geadopteerd, erachter was gekomen dat ze huidontstekingen had. Het ging erg goed met Roxie maar de huidontstekingen waren nog niet helemaal weg, daarom is de antibioticakuur verlengd en kijken we over 3 weken nog een keer. Ondertussen was Leo gebracht. Leo zou vandaag zijn 2e chemo krijgen plus hij weigert nog steeds dienst tot zijn voerbak en hij neemt niet de medicatie die hij zou moeten nemen. Ik heb Leo in zijn hokje in de tweede spreekkamer gezet want ondertussen stond kandidaat nummer 3 alweer in de wachtkamer. Jasmin is een vaste klant van de kliniek, in die zin dat ze altijd haar entingen en ontwormingen daar komt halen. Echter nu hadden ze van het weekend een spoedgeval met Jasmin net op het moment dat wij geen dienst draaide omdat beide dierenartsen weg waren. Net die ene dag in het jaar dat wij geen dienst draaide kregen hun helaas een spoedje. Ze zijn dus naar een andere kliniek gegaan waar ze de baarmoeder hebben verwijderd (de baarmoeder was zwaar ontstoken en ontploft in de buikholte, waar er dus een hoop pus ronddreef nu). Ze hebben de baarmoeder + het pus verwijderd en een lange drain aangelegd. De drain is gisteren verwijderd, maar het ging nog helemaal niet goed met Jasmin. Ze liep scheef en had last van een opgeblazen buik. We hebben haar in de kliniek opgenomen omdat de eigenaar geen geld had voor nóg een operatie. Ze hadden al meer als 600 euro eraan besteed, en het was nu eigenlijk een beetje op. We hebben met zijn allen alles bekeken wat er aan behandelingen is gedaan en gegeven en kwamen er achter dat er veel beter een andere soort antibiotica gegeven kon worden.
Ik heb dus een infuus klaar gemaakt en haar aangesloten op het systeem. Ik had natuurlijk al lang een kooi klaar gemaakt dus toen ze aan het systeem zat heb ik haar gewogen en in het hok geplaatst. Meteen daarna ben ik naar Leo gegaan en heb ook hem op een infuussysteem aangesloten. Hij moest vandaag zijn 2e chemo krijgen, maar dat gebeurd via een infuus. Vandaar. De dierenarts vroeg of ik bloed wou leren prikken. Of eigenlijk niet leren, maar doen. Want er moest bij Jasmin bloed getrokken worden. Ik ben dus gewapend met een spuitje, 2 bloedbuisjes en een elastiek met mosquitotangetje naar Jasmin gegaan. Ik heb haar ader afgebonden zodat hij mooi omhoog kwam te liggen en heb wat alcohol op de plaats gedaan. Daardoor kwam de ader mooi op het pootje te liggen en kon ik mooi in een keer prikken. Ik wist zeker dat ik goed zat, want na 1 poging zat er bloed in het naaldje. Echt stopte het met stromen en dacht ik dat ik eruit was gegaan. Ik heb dus het naaldje eruit gehaald en de elastiek van haar pootje gehaald. Later heeft de dierenarts nogmaals geprobeerd te prikken maar ook haar lukte het niet omdat het vat harstikke dik bloed bevatte. We hebben het nogmaals in het achterpootje geprobeerd en daar lukte het wel. Ook bij Leo heb ik bloedtesten gedaan vandaag maar die heb ik niet zelf afgenomen. Ik ben dus druk in de weer geweest in het laboratorium vandaag. 3 soorten bloedtesten en 3 soorten bacteriekweekjes die ik zelf klaar moest maken. Hartstikke leuk, want ik houd heel erg van het lab! Toen het 13:50 was kreeg ik voorschrift en wat geld in mijn hanen geduwd en ben ik even naar de apotheek gelopen. De apotheek is hier ook voor de dieren en zo kon ik mooi wat medicijnen voor de dierenarts ophalen.
Om 14:00 ben ik lekker gaan eten, en dit keer wel in het restaurantje op het plein. Al snel kwam Gracia daar ook wat eten, en hoewel het erg duur was en ongezond, heb ik een lekkere lunch gehad. Om 17:00 gingen we weer terug naar de kliniek en toen kwamen Gracia’s man en zoon op bezoek. Vanavond hadden we de taak om op Jasmin, Leo en Mia te letten (ken je Mia nog? De kat met de verschrikkelijke huidziekte die een week in de kliniek heeft gebivakeerd). Ik heb dus eigenlijk ook een beetje gelogen tegen jullie. Ik had gezegd dat ik gisteren mijn allereerste hechting op een levend dier had gezet, maar dat is niet waar. Ik was Mia vergeten! Vandaag mochten die hechtingen eruit en godzijdank ik had de hechting goed gezet! De hechting floepte er in een keer uit en ik was heel blij dat ik het goed had gedaan. Hij was én blijven zitten, en ik had hem goed gezet zodat het geen knoopje was maar een echte hechting! Na een klein half uurtje sprongen de stoppen en konden we de oorzaak niet vinden. Achteraf bleek het de verwarmingsplaat te zijn (broedplaat) voor de speedbiogram die we van Mia wouden doen. Om tijd te besparen had ik hem vast in het stopcontact gestoken zodat hij vast kon opwarmen. Helaas besloot het ding kortsluiting te maken en de stoppen te doen laten springen. Ik heb ’s avonds nogmaals een bloedtest mogen doen en de rest van de avond heb ik op Leo en Jasmin gelet.
Al heel snel was het 20:00 en ging in naar huis. Ik hoefde gelukkig niet meer te koken, want ik had nog salade van gisteren over. Die heb ik dus lekker op bed opgegeten. En daar heb ik ook meteen mijn verslag van vandaag afgetypt. Uitgeput ben ik om kwart voor 11 gaan slapen Slaap lekker allemaal!