Bokt.nl

Citaat:

Dag 1: Vertrek Vlissingen - Sharm El Sheikh

Om iets voor 8 in de morgen vertrokken Marieke en ik helemaal hyper met de trein vanaf het station van Vlissingen, naar Schiphol. Het was ontzettend druk en na 2,5 uur opgepropt te hebben gezeten, waren we er dan eindelijk. Meteen naar de incheckbalie, waar we ruim op tijd waren maar toch een poos hebben staan wachten vanwege de drukte. Nadat de bagage was ingecheckt zijn we wat gaan eten bij de Mac Donalds. Om 13.15 was het dan tijd om naar de gate te gaan. Natuurlijk ging het detector poortje piepen bij Marieke, maar nadat zij haar geliefde hakken had uit gedaan, was er niets meer aan de hand. Nog even zitten wachten en toen mochten we het vliegtuig in.
Helaas was ik zo slim geweest om van te voren nog heel veel te drinken (in het vliegtuig moet je dat kopen) en toen we er nog maar net in zaten, moest ik al plassen. Ik heb dus nog nooit zo hard gehoopt dat het vliegtuig snel zou opstijgen, zodat ik naar de WC zou kunnen. Helaas had ik pech, er waren er nog 5 voor ons..
Tijdens de vlucht hebben we van alles gezien. Van mooie uitzichten tot een saaie film, van de binnenkant van je ogen tot een knappe piloot.
We hadden onderweg nog een tussenlanding op Taba, dat is niet zo heel ver van Sharm El Sheikh. Er waren passagiers die daar uitstapten en er kwamen ook weer nieuwe bij. Toen alles goed en wel zat, konden we onze reis vervolgen naar Sharm El Sheikh, waar we na een half uurtje aan kwamen. Prachtige luchthaven is dat, het was erg rustig op het moment dus we konden alles goed bekijken. Toen we onze bagage eindelijk hadden, konden we onder leiding van een reisleider naar de bus, die ons naar het resort zou brengen. Nog even wat uitleg gekregen en toen waren we er eindelijk. Dreams Beach bleek nog mooier dan we hadden gehoopt en onze eerste indruk was meteen super! Nog even wat gaan drinken en daarna toch ons bed maar eens opgezocht, want het was inmiddels toch al 1 uur..

* Het vliegtuig waar we mee vlogen; een boing 737-800 van Transavia. *


Onderweg hadden we een prachtig uitzicht over de alpen.

* Dreams Beach Resort! *

Citaat:

Dag 2: Happy Easter...

Na een voor Marieke rustige en voor mij wat onrustigere nacht, was het de volgende dag tijd om op te staan en het resort te gaan verkennen. We begonnen met een lekker ontbijtje in de grote zaal. Er is erg veel uitzoek en dan vooral veel croissant-achtige broodjes. Ook was er lekkere mangosap en de thee die we kregen, was wel érg sterk.
Na het ontbijt zijn we gaan kijken welke excursies we deze week wilden gaan doen. We wilden graag kameelrijden en de Mozesberg beklimmen. Dit laatste ging helaas niet door, omdat dat alleen op woensdag en zaterdag mogelijk was. En op woensdag was het net pasen (ja, het valt in Egypte op andere dagen?!) en op zaterdag gingen we weer weg.. Dit moesten we helaas laten schieten dus.
Nadat we wel de kameelsafari hadden geboekt, zijn we het resort verder gaan verkennen en hebben we heel wat leuke foto's gemaakt. Daarna zijn we gaan omkleden en lekker aan het zwembad gaan liggen. Toen we daar nog maar net lagen, kwam er opeens een hele leuke badmeester te voorschijn, die er ongeveer een kwartier over heeft gedaan het hele zwembad leeg te krijgen. Er had iemand in gepoept en dus moest het schoongemaakt worden. Maar als de badmeester aan de ene kant van het zwembad stond, sprongen ze er aan de andere kant weer in. Hij bleef maar rondjes rennen. Best zielig, maar voor Marieke en mij een erg vermakelijke entertaining.
Lekker een poos aan het zwembad gelegen en toen gaan douchen om daarna te gaan eten. Het avondeten viel ons een beetje tegen, maar nadat we vol waren kwamen we er achter dat er binnen een stuk meer uitzoek was dan buiten, waar we nu zaten. We hebben ons nog wel tegoed gedaan aan de toetjes, daar was ontzettend veel uitzoek in!
Na het eten zijn we weer wat gaan rondlopen en kwamen we er achter dat het animatieteam van het resort elke avond een show organiseert. Dit leek ons wel leuk dus Marieke ging alvast zitten en ik ging mijn camera halen. Toen ik terug kwam, zat Marieke niet meer op de tribune, maar stond ze op het podium. Een knakker van het animatieteam had haar er opgesleurd en nu mocht ze gezellig met kinderen van een jaar of 8 een minidisco houden. Op den duur was ze het een beetje zat en toen heb ik nog nooit iemand zó hard van het podium af zien rennen, briljant! Daarna nog even gewoon naar de show zitten kijken en toen was het weer tijd om wat te drinken en te gaan slapen.

* Ik met een (neppe) kameel *


Marieke en ik bij de bedoeinentent op het resort


Een deel van het 'strand'

* Rotsen, zee en een beetje strand *


Vakantiekiekje

* Vrolijke Pasen... *

Citaat:

Dag 3: Fluitje de badmeester.

Ook vandaag ging de wekker weer om 8 uur. We hadden besloten dat het toch wel fijn is om 's ochtends een beetje op tijd op te staan, dan heb je nog wat aan je dag. Snel onze bikini aangedaan, kleding er over, spullen mee en op naar het ontbijt. Toen we daar mee klaar waren, zijn we meteen naar het strand gegaan. Gisteren waren er rond het middaguur geen bedjes meer over, nu was er plek zat. Een goed plekje gevonden aan het water en lekker in de Rode Zee gaan zwemmen. Het water is heel helder en ook fijn van temperatuur.
Bij het strand hebben we ook een henna-tatoo op ons been laten zetten. Marieke had een vlinder met haar naam in het arabisch en ik had een bloem met mijn naam in het arabisch. De man die de tatoo's zette, vond Marieke zo lief dat hij ook zijn eigen naam er maar op tatooeerde, tot ergenis van Marieke zelf.
Toen we even later door het hotel liepen, vonden we het zo vreemd dat iedereen opeens onze namen wist. Het drong echt pas na een uur tot ons door dat iedereen natuurlijk onze enkels kon lezen..
Daarna lekker naar het zwembad gegaan om daar te zwemmen, van de glijbaan af te gaan en naar onze favoriete badmeester te kijken, die we maar hebben omgedoopt naar 'Fluitje' omdat we zijn echte naam niet weten. Na het zwemmen hebben we nog bij zijn 'towelcentre' midgetgolfspullen gehuurd en hebben we nog een half uurtje gemidgedgolfd tot we gingen eten. Bij het eten was er een stuk meer uitzoek dan gisteren, omdat we nu binnen zaten. We hadden allebei zo veel gegeten, dat we geen toetje meer op konden.
Na het eten kwamen we dezelfde knakker tegen als die gisteren Marieke het podium op had getrokken. Op het eerste gezicht lijkt hij echt een engerd, maar hij bleek onwijs komisch te zijn. En omdat hij zijn eigen naam niet wilde vertellen, hebben we hem maar 'Isish' genoemd. Isish vroeg meteen of we naar de show van het animatieteam kwamen kijken, dus daar zijn we weer heen gegaan. Isish probeerde ons meteen weer het podium op te krijgen, maar dat is hem niet gelukt. Nadat we nog wat hadden gedronken, zijn we naar de hotelkamer gegaan om te slapen.


Het zwembad

* De bar in het zwembad*

* Fluitje de kwijlbare badmeester


Sfeerplaatje

* Onze henna-tatoo's op onze voeten*

Citaat:

Dag 4: Na'ama Bay

Vandaag zijn we naar Na'ama Bay geweest, dé badplaats van Sharm El Sheikh. Vanaf het hotel reed een gratis busje heen en terug, dus namen we 's ochtends na het eten de bus van 11 uur naar Na'ama Bay. De reis er heen was erg leuk, de Egyptische wegen zijn zó anders dan die in Nederland. Ze kennen geen kruispunten, maar alle wegen zijn heel lang en recht met dan zogenaamde 'U-turns' er in om af te kunnen slaan. Ook wordt er overal aan alle kanten ingehaald en er is niet echt één tempo van alle auto's. Het was een hele belevenis opzich dus.
In Na'ama Bay was het opzich wel leuk, het is een hele gezellige plaats en er zijn veel winkels. De verkopers waar we van te voren voor gewaarschuwd werden, leken ook mee te vallen. Totdat we bij één meneer een shirt hadden gekocht en vervolgens niet meer van hem af kwamen. Hij sleurde ons zowat mee zijn winkel in en probeerde ons vanalles aan te smeren. Toen ik op den duur begon over de bus halen, werd hij bijna boos. We wisten gelukkig toch weg te komen en zijn meteen naar een iets drukker gedeelte gegaan. Nog even in een internetcafé gezeten om onze mail en bokt te checken en toen ging de bus alweer terug naar het resort.
Op het resort zijn we meteen weer bij het zwembad gaan liggen, waar we Fluitje en Isish weer tegenkwamen. Fluitje was even verlegen als altijd en Isish liet ons beloven mee te doen met volleybal. Zo stonden we even later samen met hem, een aantal Duitsers en een paar fanatieke Russen op het veld. Het was opzich wel leuk alleen een beetje jammer dat sommige mensen net iets te fanatiek werden.. Gelukkig was het nog wel steeds lachen met Isish erbij.
Na het volleyballen zijn we snel gaan douchen en toen gaan eten bij de Mexicaan, die ook op het resort zit. Het was erg lekker, maar wel wat veel van het goede. We kregen een viergangen menu en na de eerste 2 gerechten waren we allebei al stampesvol. Het was wel erg gezellig ingericht en heel grappig hoe het eten aangekondigd werd.
Na het eten zijn we nog bij de show van het animatieteam wezen kijken en toen dat afgelopen was, zijn we met Isish naar de disco op het resort gegaan. Hij beweerde dat het er erg gezellig was, maar toen we er binnen stapten waren er maar heel weinig mensen. Toch nog een half uurtje volgehouden maar toen het zo rustig bleef, zijn we hem gepeerd. Waar Isish niet zo blij mee was...


Na'ama Bay


Ik, Isish en Marieke in de disco..

Citaat:

Dag 5: *zucht..* (Egyptische) Mannen & Kamelen

Meteen na het eten zijn we naar het zwembad gegaan om daar lekker de hele dag te luieren. Toen we bij Fluitje badhandoeken gingen halen, raakten we met hem aan de praat (eindelijk) en bleek hij toch minder verlegen dan we dachten. We hadden het over dat het in Nederland vaak rotweer is, dus hij bood meteen aan dat we wel bij hem mochten blijven. Dit hadden we al veel vaker gehoord van andere personeelsleden deze week, dus we gingen er maar niet op in. We zijn lekker op de ligbedjes gaan liggen om verder uit te slapen.
Toen even later het animatieteam kwam, negeerde Isish ons volkomen. Hij was duidelijk pissed omdat we gisteren zo snel weg waren gegaan. Maar uiteindelijk na een half uur kon hij het toch niet laten om ons te vragen of we mee wilden doen met het aqua airobics. We hebben hier ja op gezegd, op voorwaarde dat hij niet boos meer zou zijn. Even later lagen we dus in het water. Aqua airobics is normaal iets dat erg zwaar is, maar met Isish is het alleen erg zwaar om je lachen in te houden. Ruim een half uur bezig geweest en toen snel van de glijbaan af, want daar stond Fluitje. Normaal mag je maar alleen er van af, daar wordt erg streng op gecontroleerd. Maar van Fluitje mochten we met zijn 2en en dat hebben we geweten ook. We gingen snoeihard!
Na nog een paar rondjes over de glijbaan te zijn geweest, deden we weer mee aan een spel van het animatieteam; een soort estafette in het water. Was wel erg grappig maar ook erg vermoeiend.
Toen ik even later op de rand van het zwembad zat uit te rusten, kwam Fluitje er aan om mij weer even terug het water in te duwen. Dit leverde eerst een hele stoeipartij op, maar daarna raakten we toch aan de praat. Aan het eind van het liedje vroeg Fluitje (die trouwens eigenlijk Mohamed heet zoals 80% van alle andere werknemers daar..) of we zin hadden om 's avonds mee te gaan naar een arabische show in de buurt. Natuurlijk hadden we dat en spraken we dus een tijd af met de leuke badmeester.
Toen was het alweer tijd om te vertrekken, want we gingen aan het eind van de middag een kameelsafari doen!
We werden met een bus opgehaald en reden langs andere hotels om daar ook mensen op te pikken. Met een hele bus vol kwamen we aan in de Sinaï, bij de bedoeinen. We kregen allemaal een kameel toegewezen en toen was het een kwestie van opstijgen maar. Toch makkelijker gezegd dan gedaan, vond die beesten doodeng... Toen we eenmaal op weg waren was het wel leuk, maar moet zeggen dat een paard 10x beter zit! We hebben ruim een half uur door de Sinaï gereden en daarna zijn we thee gaan drinken bij de bedoeinen. Was superinteressant, heel leuk om eens mee te maken!
Daar nog een poos gezeten en toen terug met de bus naar het hotel. Daar gingen we ons snel opfrissen en omkleden, voor ons avondje uit met Fluitje. Toen we ervoor nog even bij de show van het animatieteam gingen kijken, werd Marieke weer eens het podium opgesleurd (ze is ook altijd de sjaak ) en moest ze op een man gaan staan die op messen stond. Echt er van geniet kon ze niet, aangezien de tijd nogal drong en we al aan de late kant waren voor Fluitje.
Fluitje stond inderdaad al te wachten, maar dan in een taxi. Hier heeft hij niet veel aan gehad, aangezien wij weigerden om ook met een taxi mee te gaan. Er wordt niet voor niets gewaarschuwd dat je niet zo maar met vreemde mannen mee moet gaan en zeker niet in landen als hier. Dus het leek ons iets veiliger om te gaan lopen.
We zijn naar een ontzettend mooi gebouw gegaan waar binnenin een openlucht theater zat en waar arabische dans en andere show werd opgevoerd. Een vriend van Fluitje kwam er ook bij en het was erg gezellig. We vonden het echt super dat ze ons mee hadden genomen, zonder hen hadden we dit soort dingen niet snel zelf gedaan.

* Dansend animatieteam. Erg grappig altijd omdat ze het dansje niet gelijk kunnen.*

* De Sinaï vanuit de bus, onderweg naar de kamelen.*


De kamelen bleken dromedarisen te zijn..


Die beesten zijn nog best hoog!

* De Bedoeinen bakken brood*

* Marieke op het podium*


Ik, Fluitje en Marieke bij 1001 arabische nachten.

* Marieke en ik dikke lol *

Citaat:

Dag 6: Hoe krijg je het voor elkaar..

Toen om 8 uur de wekker ging, konden we allebei nauwelijks ons bed uit komen. Gisteravond was het erg laat geworden en dus hadden we vrij weinig nachtrust gehad. Na nog even te hebben gelegen zijn we toch maar opgestaan en aangekleed. Even ontbeten en weer naar het zwembad. Weer lekker lopen klooien met Fluitje, Malak en Isish en meegedaan met water airobics. Toen ik even later naar de hotelkamer wilde en het kaartje in het slot stak, brak die af.. Nu konden we onze kamer dus niet meer in.. We zijn toen een nieuw kaartje bij de receptie gaan halen, die maakten er gelukkig geen probleem van. Daarna nog een poosje aan het zwembad gelegen en in de zee gezwommen. Daarna was het alweer tijd om te douchen en om te kleden, want we zouden weer door Fluitje en Malak opgehaald worden om te gaan shoppen.
Door omstandigheden kwam alleen Malak ons ophalen en kwam Fluitje wat later naar de Old Market toe. Daar een poos rondgekeken en nog wat kleine souvenirs gekocht, waaronder een ketting met onze namen in hyrogliefen. Na het shoppen zijn we nog ergens bij een berg gaan zitten en hebben we een waterpijp geprobeerd. Was opzich nog niet eens vies; het smaakte een beetje naar snoep. Nog een poosje gezeten en daarna langs een vriend van Fluitje. Toen we daar waren, moest ik naar de wc, dus toen ik die gevonden had deed ik mijn broek naar beneden en.... krak... Kaart weer gebroken.. De tweede keer vandaag, hoe kreeg ik het voor elkaar.. Gelukkig konden Fluitje en z'n vriend 'm voor ons plakken en konden we na ons uitstapje toch gewoon de kamer weer in.


Marieke en ik in het zwembad

* Sayed (Fluitje) en Malak bij de glijbaan.*

Citaat:

Dag 7: Sharm El Sheikh, we gonna miss you!

Vandaag was onze laatste echte dag in Dreams Beach Resort aangebroken en die hebben we volgemaakt door lekker de hele dag aan het zwembad te liggen. Lekker liggen zonnen, gezwommen en van de glijbaan af geweest. Dit keer geen aqua airobics omdat Isish een dag had vrij genomen. 's Avonds onder het eten hebben we de eetzaal weer zitten verbouwen, de obers werden weer helemaal gek van ons maar ze vonden het wel grappig.
Na het eten zijn we eerst wat foto's wezen maken en daarna zijn we weer met Fluitje op stap geweest, dit keer naar Na'ama Bay. Het was nu heel erg druk en onwijs gezellig. Best een poos rondgelopen en genoten van onze laatste avond in Sharm El Sheikh.


Mooi

* That's me *

Citaat:

Dag 8: The last day...

Ja, die laatste dag moest toch echt een keer aanbreken, hoe erg we er ook tegenop zagen..
Gewoon 's ochtends weer lekker aan het zwembad gelegen, meegedaan met de aqua airobics van Isish die nu wel heel speciaal was, omdat hij als vrouw verkleed was en gewoon verder genoten van de zon. Al veel te snel was het tijd om te gaan douchen en onze spullen bij elkaar te zoeken. Toen dat allemaal gedaan was, gingen we afscheid nemen van Fluitje, Isish en de rest. Vooral Fluitje wist niet zo goed hoe hij moest reageren en dat maakte het best wel moeilijk. Nog een paar foto's gemaakt van zowel Fluitje als Isish en toen moesten we echt gaan eten en op de bus wachten, die ons naar het vliegveld zou brengen..

* Hier liep Isish er nog normaal bij..*


Hier niet echt meer, mafkees.


En als laatste nog een foto van mij samen met Fluitje...