Ik ben 2,5 jaar geleden verhuist naar Turkije. Dit omdat ik een Turkse jongen had leren kennen daar op vakantie en ik het verschrikkelijk vond om zo ver van elkaar te zijn.
Opzich beviel het me goed, het is een geweldig land met een oh zo mooie cultuur. Maar er is geen toekomst en dat is heel erg jammer. We werkten ons kapot, daar leef je echt om te werken, ipv werken om te kunnen leven.. We draaiden zo'n 110-120 uur per week voor een ontzettend laag salaris. Doordat we zoveel werkten begon ik na een tijdje echt te verlangen naar een 'normaal' leven. Lekker om 6 uur naar huis en samen de avond doorbrengen. Ipv om 3 uur 's nachts thuis komen en 's ochtends om 8 uur weer gaan werken. Wij wonen nu dus samen in Nederland en het blijft wel heel erg dubbel. Beide landen hebben iets moois, maar in Nederland is onze toekomst zoveel malen beter, dat we dus lekker hier blijven!
Ik heb wel gezegd, dat als we met pensioen zijn, we weer lekker terug gaan.
Wbt de paardenwereld. Daar is het wel anders. In grote steden heb je wel grote professionele stallen etc. Maar ik woonde in een kleine stad gericht op toeristen, dus we hadden alleen stallen waar ze niks van paarden wisten maar waar ze graag hun centjes verdienden met ritten. Was niets voor mij dus. Zadels die niet lekker lagen, paarden die de hele winter in hun stal stonden om vervolgens in eens weer een dagrit te maken etc. Het paardrijden heb ik in die tijd heel erg gemist, dus dat is voor mij ook weer een voordeel sinds ik terug ben in Nederland!
Zoals het nu lijkt vertrekken wij volgend jaar eerst voor 2 of 3 jaar naar Curacao. Echt emigreren kun je het dus niet noemen. Ik ga daar dan heen vanwege mijn werk, ik werk bij de Marine als tandartsassistente. En natuurlijk ook omdat ik er zelf graag heen wil. Daarna kijken we wel of we willen blijven of eerst terug ga naar nederland. In Nederland blijven wonen doen we sowieso niet. We wil hier hoe dan ook weer weg.
Ik wil ook serieus emigreren. Afgelopen jaar heb ik vier maanden in Ierland gewoond, en dat is me bijzonder goed bevallen. Dat was echter studeren, en geen werken. Dus het volgende plan is om mijn masterstage in sept. 2009 in Ierland te doen. Daarmee sluit ik mijn master af, en als ik dus dan iets aangeboden krijg/vind, dan kan ik daar blijven, en hoef ik niet meer terug naar Nederland.
Ik wil ook hoe dan ook weg, Nederland is niet mijn land. Heb dan ook nog elke dag heimwee naar Ierland.
Haha nee hoor totaal geen probleem mee. Omdat ik hier niemand heb & ken en nog veel meer maar daar heb ik allemaal geen zin in om dat uit te leggen. Heb mijn beste vrienden en vriendinnen in Nl, mijn familie en offcourse mijn vader, en die mis ik vreselijk erg en die gaan voor dan het heerlijke weer in Spanje .
Ik vond het ook niet erg om terug te gaan, was juist ontzettend blij. En nu zou ik het niet erg vinden om juist weer terug naar Turkije te gaan.
Ik denk dat iedereen (mits je het wel naar je zin gehad hebt natuurlijk) bij emigratie en reemigratie met één been in dat land staat en met één been hier....
Ik wil iig, en verschillende mensen die ik ken die dezelfde stap gemaakt hebben ook. Zit je daar, zie je alleen de voordelen van Nederland. Zit je hier, zie je juist alleen de leuke dingen van daar. Alle dingen die ik toen als zéér negatief heb ervaren lijken achteraf allemaal wel mee gevallen te hebben en zou ik achteraf zo weer op dezelfde manier overdoen. Maar dan vergeet ik wel even dat ik op dat moment wel zat te janken, of opgenomen werd in het ziekenhuis of meer van zulke dingen.
Zelfde is dat ik nu een grote hekel heb aan het koude en donkere weer hier. Toen ik in Turkije zat dacht ik yes doe mij maar lekker die regen en die kou!
Zulke dingen blijf je altijd houden denk ik. Lijkt me vrij normaal. Maar maakt het er niet makkelijker op.
Ben in Juli hierheen gegaan! Ik ben van kleins afaan hierheen gegaan elke vakantie, en ben zelf een beetje Spaans, dus het zal altijd een plekje in me hart blijven. En ik kan er alsnog elk jaar erheen, maar dat doen we voorlopig maar even niet meer haha, we hebben Spanje wel ff gezien..
Ik, maar ik wil naar de Belgische Ardennen. Vrij dichtbij dus, alleen voor ons is het echt wel buitenland. De mentaliteit is er heel anders dan in NL. We wonen er al half ivm een vakantiehuis. Maar onze droom is om er echt te gaan wonen met een weiland achter het huis voor een paarden te houden.
Ik woon alweer 4 en een half jaar in Baskenland. Na een jaar elke maand 2x heen en weer vliegen waren mijn vriend en ik het zat en hebben we besloten dat ik naar spanje zou gaan. Voorheen had ik al 8 jaar aan de spaanse costa gewoond. In het begin hier in Baskenland was het erg onwennig en had er best wel problemen mee, dat heeft ongeveer een jaar geduurd. Nu wil ik voor geen goud meer dit prachtige stukje land verlaten. Ben helemaal verspaanst en in Nederland voel ik me een buitenlander. De paardenwereld verschild hier in baskenland heel erg met dat van Nederland. Hier rijden bv meer mannen dan vrouwen paard. Eigenlijk is het paardrijden ook iets van de laatste jaren, om de haveklap komen er nieuwe manege´s maar toen ik hier kwam 4 jaar geleden was er maar één te vinden in de buurt en de paardensport was helemaal niet populair. Sinds drie jaar merk ik echt een heel groeiprocess. Tevens in paardenartikelen is veel minder te vinden dan bv in Nederland, hier lopen ze gewoon nog een heel stuk achter. Gelukkig bestaat er internet. Ook met het rijden op manege´s, iedereen is vriendelijk. Geen haat en nijd, hier zijn paardenmensen één grote vriendenclub heel gezellig. Zo langzaam aan leer ik mensen kennen die gewoon maar paarden kopen en beginnen te rijden, heel leuk om te zien. Verder heb ik een fantastische hoefsmid en dierenarts. Kan ze beide 24 uur per dag de hele week bellen en in nood komen ze direct. Waarom wil je het eigenlijk weten, zelf plannen om te gaan emigreren?
Haha zo is dat hier ook. Als ik in mijn paardrijkleding door de stad of winkel loopt kijken ze me allemaal aan alsof ik gek ben. Omdat ik een meisje ben. Ook op mijn manege zijn de meerderhelft jongens/mannen. En idd, ook minder ruitershops en minder artiekelen. Alhoewel heb ik er net één ontdekt, die kon zo in Nl staan!
Alleen hier in dit deel gaat het er in de paardenwereld wel heel anders aan toe hoor Brenda. Al verhalen vertelt in 't Spaanse topic. Hier hebben ze een paard om te zeggen dat ze een paard hebben, verder doen ze er niks mee en komen ze één keer in de zoveel weken om hun paard te berijden. Grondwerk kennen ze niet hier, buitenrijden, je paard in de bak/weiland met andere paarden laten staan ook totaal niet. Zonder zadel? Dan verklaren ze je voor gek.. Er staat een pracht paard een paar meter naast Fuego, een PRE. En sinds dat ik daar sta (En dat is al aardig wat maanden) heb ik hem er nog maar één keer zien rijden. De paard van de eigenaar, die heb ik nog nooit zien rijden, en zo kan ik nog 40 paarden op de Manege noemen die dag in en dag uit in de stal staan, en nooit naar buiten komen. Het is een teken van rijkdom, maar ze denken er totaal niet aan. Ik kom elke dag op de Manege, en doe van alles met Fuego, maar de staljongens kijken me elke keer weer aan alsof ik gek ben.
Met de costa blanca is ook wel verschil inderdaad. Hier staan alle paarden met elkaar lekker buiten, met inloopstal. Daar moet je voor de les je paarden uit de wei gaan halen. Goede training direct . Een ander manege heeft voor elke stal een paddock. Ken één manege waar het niet zo is, dat is de manege die het langste bestaat. Merk ook dat de basken over het algemeen iets diervriendelijker zijn dan de spanjaarden inderdaad. Natuurlijk hebben we hier ook uitzonderingen en de typische baskische sport het voortrekken van een zware steen door ezels/ossen onder het slaan van stokken is nou ook weer niet mijn sport Maar aan de andere kant het geluk gehad dat ik redelijk dichtbij iemand kon vinden die Flash bitloos heeft beleerd, wat in het zuiden of andere delen van spanje nog niet zo populair is. Als ik met mijn vriendin samen op buitenrit ga dan zie je die mannen echt verbaast kijken hahahaha. Ondertussen beginnen ze er aan gewend te raken. In Nederland heb ik ook vaak genoeg de praktijken gezien op maneges van het paard de hele week op stal of een half uurtje in de stapmolen en in het weekend volop rijden.
@ Brenda: Dat gaat er bij jou dan wel heel anders aan toe ja haha. Maar idd, in Nl zie je ook zulke Maneges. Gelukkig heb ik een leuke toekomstige manege voor Fuego gezien waar die lekker met vriendjes in het weiland mag genieten.
Mooi Es, daar zal Fue zich lekker gaan vermaken dan en zal hij spanje niet gaan missen hahaha Wel spannend hoor je paard meeverhuizen, het gaat nu opschieten he Es
Hahah ja, hier moet hij soms wel even tot groot verdriet van mij een paar dagen in stal staan.. Maar daar gelukkig niet! (Voor de rest heel positief over de Manege hoor... En vooral die ontzettend leuke staleigenaar ghehehehe. Lekker luxe en altijd aardige en ook leuke staljongens die alles voor je paard doen) Ja ik ben zoooooooooo benieuwd . Mijn vader komt al bijna, maar 28 April word Fuego pas naar Nl gehaalt, kan nietwachten.
Ik woon sinds 1999 in midden Portugal. Ik heb er verder geen byzonder reden voor en heb het ook in een paar dagen beslist. Ben met niets gekomen. Mis niets. Wil nooit meer terug naar Nederland. Het grootste verschil is dat paardensport een elite sport is (goddank) al zijn er ook wel "gewone" mensen die paarden hebebn. De Lusitano, als of niet met papieren is het meest vertegenwoordigd, gevolgd door kruisingen als Anglo-Luso, Luso-Arabe, Anglo-Arabier. Verder is springsport hier erg belangrijk. Daarin zie je weer veel Selle Français en Hanoverranen en Holsteiners, gewoonlijk Deens gefokt. hier heb je dus ook dat het personeel allees doet en gewoonlijk de paarden ook voor je getrained worden enzo, als je ze in pension hebt staan. Mijn paarden staan gratis op een achterafje en ik ga dagelijks met ze uit grazen. Dan breng ik ze dus naar gras (waar ze verder loslopen). Een ander groot verschil is dat je hier gewoonlijk eerst an de longe leert een onafhankelijke zit te krijgen voordat je teugelks in handen krijgt en dat niet zelden je meteen wordt geleerd met een stang te rijden..... Verder rijden ze hier gewoonlijk met superlichte teugelvoering. Er zijn ook hier meer spring gerichtte stallen of dressuur gerichte stallen. Je kunt hier geweldig buiten rijden, er is nog veel natuur.
Maar ik zal niet roepen dat Portugal een ideaal land is.
Mijn vriend en ik zitten er wel serieus over na te denken om naar Portugal te emigreren. Ik heb familie in de Algarve zitten en 8 april gaan we zoweizo al 11 dagen voor vakantie maar dan gaan we ook gelijk een beetje rondneuzen wat de mogelijkheden voor werk enzo zijn. Mijn moeder gaat dan met ons mee en zij spreekt al een aardig woordje portugees en als we daarheen verhuizen dan gaan we zsm op cursus om de taal onder de knie te krijgen want dat vind ik erg belangrijk.
Ik wil ook graag emigreren. Volgend jaar vertrek ik voor een jaar naar autralie voor een working holiday. Ik reis dan waarschijnlijk nog door naar indonesie en verder. Het liefst kom ik op mijn reizen een leuke vent tegen en blijf ik in een mooi land achter.
Ook frankrijk trekt mij erg en is wat dichter bij nederland.
Eerst maar eens een jaar weg, ik ben benieuwd hoe ik er dan tegenover sta!
ik heb een aantal jaar in Afrika gewoond (van mijn 22 toto mijn 27e) en ik heb nog altijd heimwee. Alles was er volkomen anders (incl de paarden) maar ik heb ene geweldige tijd gehad.
Ik woon sinds 2004 in Spanje. Het bevalt hier echt super en ik zou het liefst ook hier blijven, maar misschien dat ik ivm studie op termijn toch terug moet..