Geplaatst Niet was minder waar. Ik worstelde om weer in Nederland te aarden, en eind 2017 besloot ik een sprong in het diepe te wagen. Ik verkocht mijn appartement, diende mijn ontslag in, en keerde in 2018 terug naar Canada, het land dat mijn hart gestolen had en waar ik graag langer door wilde brengen. Ik was nog steeds in de veronderstelling dat ik uiteindelijk wel weer terug zou keren naar Nederland en dat dit een fase was. Maar na 2 weken terug in west-Canada was het duidelijk: mijn toekomst lag hier. Ik startte het immigratieproces, kocht een oude truck en bouwde haar om tot mini-camper, en doorkruiste heel British Columbia op zoek naar the place to call home. Ik keerde tussendoor terug naar Nederland om wat extra geld bij te verdienen, en kreeg eind 2019 het verlossende woord: mijn Permanent Residency was goedgekeurd en ik mocht officieel emigreren.
Fast forward naar 2021: na 1.5 jaar in Victoria, Vancouver Island, gewoond te hebben, verhuis ik naar the Comox Valley, 3 uur noordelijker. Hier bracht ik inmiddels zoveel tijd door om te skiën en bergtochten te maken, dat het veel logischer was om hier te gaan wonen. Een maand na mijn verhuizing naar de vallei ontmoette ik mijn grote liefde. Na 9 jaar single te zijn geweest en me gericht te hebben om mijn eigen ontwikkeling en dromen, kwam daar de man die zo hetzelfde in het leven stond als ik. Ook hij verliet in 2017 een veelbelovende carriere en ging in een minivan wonen. Binnen 2 maanden kochten we samen een oude zeilboot die we renoveerden, en trokken we in een kleine hut van 28m2 in het bos, op 5 minuten van de oceaan en 30 min. van de bergen.
In 2021 startte ik naast mijn werk als case-manager voor zorgleerlingen bij het schooldistrict hier een master Counselling Psychology. Hoewel ik in Nederland als een master in Special Educational Needs had afgerond, bleek de behoefte bestaan om me meer te focussen op psychologie. Gedurende mijn studie en door mijn nieuwe levensstijl - ieder vrij moment in de bergen of op het water - werd me steeds duidelijker hoe helend de natuur is. Ik besloot me te specialiseren in nature-based therapy (ook wel bekend als ecotherapy). Mijn man is na zijn carriere in het leger omgeschoold tot outdoor guide, en leidt meerdaagse kayaktochten rond Vancouver Island. Een gezamenlijke droom was geboren; tochten organiseren met een focus op welzijn en (her)verbinden met de natuur.
Inmiddels hebben we afgelopen zomer onze eerste 2 retreats georganiseerd, een vierdaags kayakavontuur in de wildernis met integratie van meditatie en mindfullness. Daarnaast bied ik individuele natuurtherapie aan clienten in mijn eigen psychotherapiepraktijk, en werk ik voor een kleine kliniek in de vallei. En alsof de droom nog niet compleet was, werken we sinds vorig jaar samen in Antarctica als gids op een klein expeditieschip. Mijn man had al 2 seizoenen erop zitten toen hij tijdens 1 van de expedities in gesprek met de VP of Expeditions vertelde over mijn natuur-based work. Ze was meteen geïnteresseerd en wilde met me in gesprek. Zonder expeditie en guide-ervaring bood ze me aan baan als lecturer aan op het schip, om lezingen te geven over de impact van klimaatverandering op geestelijke gezondheid (mijn masterthesis), en als poolgids. Inmiddels zit mijn man zijn eerste expeditie van het seizoen er op en is de tweede net begonnen, en ik vertrek volgende week. We zijn dan tot midden januari samen aan boord van het schip, en dit jaar ben ik naast lecturer ook onderdeel van het kayakteam (man runt het kayakprogramma aan boord).
Als iemand mij 10 jaar geleden verteld zou hebben dat mijn leven er zo uit zou zien, zou ik diegene voor gek verklaard hebben. Ik ben nog altijd dankbaar voor de kansen die ik gekregen, maar vooral ook gecreëerd en gegrepen heb. Moge mijn verhaal een inspiratie zijn voor hen die ook een (stille) droom hebben, hoe klein ook en die eerste stap te zetten!
Ons kleine hutje in het bos.
We hebben dagelijks bezoek van herten en zien zo nu en dan zien we een black bear, wasberen, en sporen van poema's.
We kayaken veel in de Broughton Archipelago and Johnstone Strait area, ongeveer 2.5 uur rijden bij ons vandaan.
Tijdens 1 van onze retreats afgelopen zomer
Ook de westkust van Vancouver Island zoeken we graag op voor meerdaagse expedities
En kijkje in de expeditiekeuken...
Inmiddels hebben we afscheid genomen van onze zeilboot omdat we simpelweg teveel kayaken, maar we hebben zoveel moois gezien!
Wanneer we niet op het water zijn, proberen we tijd in de bergen door te brengen. Ik probeer minstens 1x per jaar een solo meerdaagse bergtocht te doen om helemaal tot mezelf te komen. Strathcona Provincial Park is onze "achtertuin", hier kom ik dus regelmatig.
In de winter, wanneer we niet in Antarctica werken, spenderen we meer vrije tijd in de bergen. We wonen 35min van het skiresort vandaan, en de bergen om ons heen lenen zich goed voor toerskien.
En wanneer we dan wel in Antarctica zijn, kayakken we ook!
Met mijn favoriete collega
Tijdens een zodiactocht
De grootsheid van het landschap is onmogelijk vast te leggen...
Voor wie denkt dat Antarctica altijd koud is: er zijn dagen dat ik zonder jas werk! Het is immers zomer als we er zijn, en met een zonnetje is het soms verrassend warm!
Sommige expedities brengen ons niet alleen naar Antarctica, maar ook naar South Georgia, met de grootste king penguin kolonies ter wereld!
Tijdens deze expeditie bezoeken we ook de Falkland Islands, die op een zonnige dag haast tropisch aandoen!
We zien penguinbabies opgroeien tot kleine fluffballs, zoals deze chinstrap penguin
Elephant seals
Weddell Seal
Fur Seal pup
King penguins
Vraag gerust raak als je nieuwsgierig bent naar bepaalde zaken!
zo had ik er nog nooit van gehoord dt dat kon en zo hoor je er kort na elkaar twee keer van
