Winged schreef:Gaaf zeg! Prachtige foto's ook! Hoe zit het eigenlijk met de lucht? Is het ijl daar?
Ja, hoe hoger je komt des te minder zuurstof zit er in de lucht. En des te langzamer ga je . Ik heb een pulseoximeter mee (ik ben een enorme nerd) en hier in Nederland heeft iedereen, zonder luchtwegaandoeningen, een zuurstofgehalte van 98-100% in zin bloed. Op een hoogte van 4800 meter kwam ik nog maar aan de 84% en op de top, dus op bijna 6500 meter was dit nog maar 70%.
Je merkt dat je lijf op allerlei manieren probeert zijn energie te besparen, je gaat steeds langzamer lopen, je hebt steeds minder honger, je slaapt slechter en je denken wordt steeds trager. Een ander ding is hoogteziekte, dit kan iedereen krijgen en het is heel belangrijk dat je goed acclimatiseert. Daarom duurt het ook zo’n tijd voordat je er bent: steeds klim je omhoog om weer een stuk naar beneden te gaan en zo steeds weer zodat het lichaam went aan de nieuwe situatie.
Cayenne schreef:Wat onwijs gaaf! Ik heb net een biografie gelezen over het klimmen van de Mount Everest.
Heel interessant! Ga je dat ook ooit nog de 7 summits proberen te bereiken?
En van wat ik daar in las is het een kostbare aangelegenheid!
Nee, die ambitie heb ik niet. De Mount Everest vind ik persoonlijk een nare berg. Als je namelijk rijk genoeg bent dan kun je de top halen, hij is niet heel technisch. Maar dat voor jouw toppoging een groep sherpa’s al 10 keer omhoog hebben gemoeten om alle spullen daar te krijgen, de touwen op te hangen, de zuurstof neer te leggen en de gletsjerspleten te overbruggen dat vind ik niet reëel. Er gaan zoveel sherpa’s dood op die berg voor de topfoto van een westerling. Sherpa’s klimmen hem ook liever niet.
Een aantal andere bergen van die lijst zijn wel heel technisch en ik ben daar gewoon niet goed genoeg voor en zal dat ook niet worden. Mera Peak is een walk in the park op zondagmiddag vergeleken bij die bergen. Er zijn er twee die ik zou kunnen, dat zijn Kilimanjaro en Aconcagua. Misschien ooit die wel!