De bergen waren prachtig, heel fijn om uren achter elkaar te rijden en niemand tegen te komen, alleen marmotten, koeien, wilde Breton paarden en gieren. Al was het soms wel even slikken met mijn hoogtevrees, ik heb die angst goed overwonnen.
We reden 6 tot 8 uur per dag, met 2 uur pauze tussendoor. Bij steile afdalingen liepen we naast het paard. De lunch werd meegenomen in de zadeltassen en we trokken van gite naar gite, soms sliepen we in een berghotel. De paarden waren goed verzorgd en in uitstekende conditie, ik heb veel respect gekregen voor wat zij kunnen. Daar zijn onze Nederlandse paarden maar watjes bij

Foto's en filmpjes maken was niet altijd makkelijk vanaf de hobbelende paardenrug, de engste stukken heb ik ook niet kunnen fotograferen omdat ik dan twee handen aan het stuur nodig had. Volgend jaar willen we de Andorra tocht gaan doen en dan wil ik een go pro kopen (als iemand tips heeft?).
Mijn paard voor de week: Jedi, waarschijnlijk gekruist met een berggeit.
1.

Hier zie je hoe goed hij kan klimmen.
2.

3.

Pauzeplek
4.

Tijdens de pauze werden de paarden gekluisterd zodat ze lekker zonder zadel en hoofdstel konden eten en rondlopen. En nee, dat is niet sjielug... ze konden er alles mee, behalve heel hard weggallopperen. Wat wel handig was gezien ik dan dat hele stuk had moeten lopen.
5.

Traplopen konden ze ook
6.

Wonderschoon landschap
7.

8.

Vertrekken bij het ochtendgloren
9.

Wilde Bretonse paarden (die verrassend behendig zijn met die lompe poten op de kleine berghellinkjes)
10.

Filmpjes:
Een van de vele beekjes waar we doorheen reden, de paarden konden hier ook drinken.
https://vid.me/IPQp
De paarden en de hond beschermden ons tegen de koeien

https://vid.me/Nohb