
Ik heb echt ontzettende vliegangst. Tot mijn achtste ofzo hebben we met enige regelmaat gevlogen, daarna ben ik pas weer op mijn negentiende gaan vliegen. Lange vluchten, korte vluchten, binnen Europa, buiten Europa, altijd zonder dat er iets gebeurde. Mijn ouders hebben ontelbare keren gevlogen, vrienden idem, ik ken een stewardess en mijn broertje werkt in de luchtvaart en weet precies welke maatschappijen veilig zijn en welke niet. Ik heb in jumbo's gezeten, in middelgrote vliegtuigen, ik heb gevlogen met die stomme aswolk, geland met storm. En ik leef nog

Maar mijn god, wat heb ik er een hekel aan

Ik weet hoe veilig het is, ik weet hoe weinig kans ik heb om te verongelukken, maar als ik niet zo verschrikkelijk graag zou reizen naar verre landen, zou ik echt van mijn levensdagen niet in zo'n kreng stappen. Verre reizen zijn drama, ik verveel me dood (ondanks in-flight entertainment, boeken, muziek), de tijd schiet maar niet op en doordat ik bang ben, kan ik ook niet slapen. De fijnste vlucht die ik heb gemaakt was die naar Londen

Nu ga ik van de zomer naar de VS (


Wie, oh wie weet de magische woorden om mij eens van die stomme angst af te helpen? Ik kan terzijner tijd op wat kalmeringspilletjes terugvallen, maar die gebruik ik liever niet.