Geplaatst 
Afgelopen week ben ik met school naar Bosnië geweest en ik dacht, laat ik eens een verslag maken op Bokt.
We zijn daarheen geweest om als afstudeerproject een basisschool op te knappen.
In September zijn we begonnen met het opzetten van het project en we moesten circa €10.000 bij elkaar halen.
Dit d.m.v. sponsoring en het organiseren van activiteiten zoals het bakken en verkopen van wafels enz.
Uiteindelijk zijn we tot een bedrag van ruim €12.000 gekomen dus konden we afgelopen Dinsdag met een gerust hart richting Bosnië vertrekken.
En we kunnen wel zeggen dat we een geweldige week hebben gehad. Zulke lieve mensen daar en zo ontzettend dankbaar voor wat we gedaan hebben. Veel nieuwe vriendschappen gesloten met de kinderen en ervaren hoe behulpzaam de kinderen daar wel niet zijn, jong en oud.
En wat betreft het land....tja, ik kan niet meer zeggen dan dat ik daar helemaal verliefd op geworden ben
Hieronder per dag een verslagje. Ook heb ik wat foto's erbij gezocht. Ook de linkjes zijn zeker de moeite waard, mag helaas niet meer dan 15 foto's open wegzetten. En dat valt niet mee met zo'n 400 foto's
Dinsdag 2 Februari.
Om 7.00 moesten we op school zijn en vertrokken we rond 7.30 richting het vliegveld naar Keulen.
Iets na 9.00 kwamen we daar aan en konden we inchecken.
Dat duurde behoorlijk lang aangezien we een hoop extra bagage bij hadden. Dit zou met de auto vooruitgebracht worden, maar is teruggekomen omdat het de grens met Slovenië niet over kwam, mits er belachelijk hoge kosten betaald worden.
Uiteindelijk was alles en iedereen rond 11.00 door de douane en konden we vrijwel meteen boarden.
Iets na 11.30 vertrokken we richting Sarajevo, waar we 1,5 uur later aankwamen.
Na een super snelle afhandeling van paspoortcontrole en koffers ophalen stonden we 20 minuten later buiten en was dit ons eerste aanblik van Bosnië.
Hierna vertrokken we met de bus richting de basisschool om alles te bekijken en te bespreken welk deel van de school we aan zouden gaan pakken. Dus hop, allemaal in een erg gammele Bosnische bus (met losse ramen en geen verwarming) met de hoop dat deze zou blijven rijden.
Helaas, een aantal kilometer voor de school viel de bus stil en draaide de chauffeur zich om.... problema aiai...
Ja, dat werd dus lopen. Wat overigens wel erg mooie plaatjes opleverde:
Eenmaal aangekomen bij de school kregen we wat te drinken en konden we rustig alles gaan bekijken.
(waarbij we ons overigens behoorlijk aapjes in de dierentuin begonnen te voelen.)
http://i46.tinypic.com/nvslz6.jpg
Uiteindelijk besloten om te beginnen met het aanpakken van 2 of 3 lokalen.
Zo zagen ze eruit:
http://i47.tinypic.com/rsd2mo.jpg
Let hierbij vooral op de vloer.
http://i45.tinypic.com/dfahc1.jpg
Zelf hadden ze hier en daar al geprobeerd om wat kleur aan te brengen:.
Maar het was dus duidelijk dat wij hier nog wel het één en ander konden doen.
Na dit bezoekje zijn we richting het hotel gereden met de inmiddels gemaakte bus en dit keer bleef hij wel rijden.
Daar hebben we ons geinstalleerd in de luxe die het hotel te bieden had.
Om 19.00 konden we aan tafel en konden we ons te goed doen aan het heerlijke Bosnische en Europese eten en om 20.00 hadden we nog een bijeenkomst om te overleggen wat er morgen allemaal gedaan moest worden.
Het hotel:
Onze bedjes:
http://i49.tinypic.com/33ndd6s.jpg
Onze badkamer:
http://nl.tinypic.com/r/oi66pt/6
Met massagedouche:
http://nl.tinypic.com/r/112fq4p/6
Het restaurant:
http://nl.tinypic.com/r/30awfo3/6
Het eten in buffetvorm:
http://i50.tinypic.com/2z5812r.jpg
Woensdag 3 Februari.
Om 6.45 ging de wekker en 45 minuten later zaten we aan de ontbijttafel.
Hierover ook wederom niks te klagen en keuze genoeg in zowel Bosnische als Europese gerechten.
Om 8.15 vertrokken we richting Dobrinja, het dorpje waar de school ligt.
We hebben ons gesetteld in onze rommelhok en zijn begonnen met onze taken
De klusgroep is begonnen met het uitruimen van de lokalen en de activiteitengroep (waar ik zelf bij zat) is begonnen met het maken van het eerste contact met de Bosnische kinderen. Dit viel niet mee, maar met handen en voetenwerk blijk je toch een heel eind te komen. En zodra één van de kinderen begreep wat we bedoelde gaven ze dit meteen door aan de andere.
En de oudste kinderen spreken een beetje Engels, dus ook zij konden ons regelmatig helpen, iets wat ze helemaal geweldig vonden.
We zijn begonnen met knutselen en daarna zijn we gaan schminken.
En tja, toen was het programma voor de rest van de week bepaald.
Dit kende de kinderen niet, maar vonden het helemaal geweldig. Uiteindelijk was de hele school uitgelopen (i.p.v het groepje waar we mee zouden werken) en werd er de hele dag geschminkt. Zelfs de oudste kinderen (14 jaar) wilde niks liever.
Tussendoor hebben we nog de nodige spelletjes gespeeld met de kinderen.
En dan blijkt al gauw, dat je toch wel heel snel vriendinnetjes maakt:
Rond 11.15 ging deze groep kinderen naar huis en konden wij even op adem komen.
Wel hebben we eerst nog even een groepsfoto gemaakt:
Om 12.30 kregen we middageten. Ook hier merkte je weer de oprechte dankbaarheid van de mensen aangezien ze, ondanks dat er simpelweg geen geld is, een hele uitgebreide Bosnische maaltijd voor ons gekookt was. Zo ontzettend lief.
Het was erg wennen, maar het smaakte zeker niet verkeerd.
http://i49.tinypic.com/amv0xu.jpg
In de middag zijn we weer door gegaan met schminken en hebben we nog balspellen gedaan met de oudere kinderen (die de middag shift draaien op school, er zijn dus 2-3 shiften op een dag) zoals volleybal.
Ook hier weer even veel enthousiasme, zeker tegenover het schminken.
Tegen 14.00 zijn we met de kinderen een mobiel gaan maken met figuurtjes van Aladin.
Ook dit vonden ze helemaal geweldig. De kinderen konden de plaatjes inkleuren en wij hebben de mobiel voor ze geknoopt.
http://i45.tinypic.com/2eolmjc.jpg
Rond 15.00 liepen de activiteiten voor deze dag op een eindje en zijn we boven nog gaan helpen met het schilderen.
Hieronder de eerste indrukken van ons kluswerk na de eerste dag.
http://i45.tinypic.com/2eolmjc.jpg
http://i50.tinypic.com/15x8fn6.jpg
http://i49.tinypic.com/2jaaxza.jpg
Rond 17.00 reden we moe maar erg voldaan terug naar het hotel.
Hier konden we ons lekker even douchen en om 19.00 aan tafel.
Het eten smaakte ons weer prima.
Tegen 21.00 hadden we weer onze bespreking van de eerste werkdag. Ook hebben we bekeken wat we van ons budget over hadden en besloten om in 2 lokalen een nieuwe laminaatvloer te gaan leggen en alle lokalen (uiteindelijk 4 stuks) te voorzien van nieuwe gordijnen. Dit zou de volgende dag allemaal besteld en geregeld gaan worden.
Donderdag 4 Februari.
Om 7.30 zaten we weer met z'n allen aan het ontbijt en om 8.00 vertrok de bus weer.
Dit keer zonder mij aangezien ik helaas toch nog veel last had van mijn stuitje en dus een dagje rust heb genomen.
Gelukkig mocht ik een laptop van een klasgenootje lenen, dus kon ik me goed vermaken met Bokt
In de middag nog even het dorpje in gelopen en om 17.45 kwam de groep weer terug.
Om 19.00 weer aan tafel, gevolgd door de dagelijkse vergadering om 21.00.
Vrijdag 5 Februari.
Zo, onze laatste klusdag alweer, wat gaan die dagen toch snel.
Ook vertrokken we vandaag weer rond 8.00.
De kinderen stonden ons al op te wachten, klaar voor een nieuwe dag vol leuke dingen.
Ook vandaag zat ik wederom in de activiteitengroep en nadat we de kleurplaten hadden weggelegd en de schminkspullen klaar hadden gezet zijn we een klas gaan halen. In het Engels kregen we ze niet mee, ook de lerares snapte ons niet.
Dus uiteindelijk schoot me het Schminken te binnen, dus ik roep door die klas.....schmink?? En daar vloog de hele groep op om mee te gaan
Dus je kunt het al wel raden, we hebben de kinderen aan de kleurplaten gezet en zijn gaan schminken.
Uiteindelijk hebben we het moet moeten indimmen, aangezien ze het zo leuk vonden dat ze elke keer meteen nadat ze klaar waren naar de wasbak vlogen om het eraf te halen en vervolgens weer terug te komen om opnieuw geschminkt te worden.
Om 11.00 hebben we de activiteiten afgesloten en zijn we gaan opruimen.
Meteen kwamen de kinderen vragen wat we Maandag gingen doen. Helaas moesten we ze teleurstellen dat we er dan niet meer waren en dat zorgde toch wel voor de nodige traantjes
Helemaal toen we afscheid namen van deze kleine kanjertjes, ze hebben zo weinig, maar zijn met zulke kleine dingen al tevreden.Om 12.30 stond er wederom een Bosnische maaltijd voor ons op tafel. Je raakt eraan gewend dus het ging er al een stuk beter in en er zitten zeker ontzettend lekkere dingen tussen.
In de middag hebben we geen activiteiten meer gedaan aangezien we de school moesten gaan versieren voor de officiële opening eind van de middag. Hiervoor was het hele dorp uitgenodigd en ook de pers, dus het moest er wel een beetje netjes uitzien natuurlijk.
Het laminaat was inmiddels gelegd en de klassen konden terug ingericht worden.
Wat eind resultaat foto's.
http://i48.tinypic.com/2d103uw.jpg
http://i49.tinypic.com/qs0c9y.jpg
En een aantal van de tekeningen op de muren:
Europa in het Aardrijkskundelokaal:
Muis met wereldbol in het Aardrijkskundelokaal:
http://i49.tinypic.com/2m7uopl.jpg
Wiskundelokaal:
http://i45.tinypic.com/20888yv.jpg
Een kwartietje voor opening kwamen de gordijnen ook binnen, dus dat was even aanpoten om die op te kunnen hangen, maar om 17.00 stond de hele school bomvol en en kwam de directeur het lintje doorknippen.
http://i48.tinypic.com/2wn8yts.jpg
Alles werd bewonderd door iedereen en daarna bleek dat ze voor ons een heel feest hadden voorbereid.
De kinderen deden toneelstukjes:
http://i49.tinypic.com/1sy5mq.jpg
Gaven een toespraak:
http://i48.tinypic.com/23itj0x.jpg
Zongen liedjes in het Nederland (al kwamen we daar pas bij het laatste woord achter), dat was zo lief, had ze zo hard op geoefend:
http://i47.tinypic.com/20f53jr.jpg
En deden dansjes voor ons:
http://i48.tinypic.com/r1dhlx.jpg
Uiteindelijk kregen we een toespraak door de directeur en werden we bedankt een klein cadeautje.
Een oorkonde voor op school en alle meiden een notitieboekje met een knuffelbeer en de jongens een notitieboekje met een deospray.
Hierna gingen de mensen allemaal naar huis, maar voor ons zat het er nog niet op.
Ze hadden wederom de tafel voor ons gedekt met daarop allerlei hapjes.
Bosnische kaas, vlees en koekjes, chips, nootjes fruit, drinken enz.
http://i45.tinypic.com/20gkux5.jpg
Het was eigenlijk echt ontzettend ontroerend. De mensen proberen zoveel voor je te doen, ze zijn je zo dankbaar en je wordt behandeld als één of ander belangrijk persoon. Iedereen wil met je op de foto en continu lopen er vrouwen van de huishoudelijk dienst met je mee, want je mag zelf nog geen propje papier in de prullenbak gooien.
Na dit feestmaaltje was het tijd om te vertrekken. Toch wel met een knoop in je maag. Al die kindjes die staan te zwaaien, meerennen met de bus en ondertussen de nodige traantjes lieten lopen.
Echt waar, ze hebben mij geraakt en ik ben niet alleen van Bosnië gaan houden, maar ook van deze toppertjes en al die lieve volwassenen.
Nadat we nog wat gegeten hadden in het hotel hebben we de dag rustig op de kamer afgesloten.
Zaterdag 6 Februari.
En dan ben je alweer op je laatste dag in Bosnië aangekomen.
Na het ontbijt zijn we vertrokken om nog het één en ander van het land te bekijken.
We zijn eerste naar een instelling voor mensen met een beperking geweest. Hier ben ik met een vriendin in de bus gebleven.
We hadden verhalen gehoord en ik vond het niet eerlijk om daar te gaan rondkijken hoe ellenig deze mensen het in zo'n land hebben. En achteraf was ik daar ontzettend blij mee aangezien er halverwege al de nodige studenten in tranen terug kwamen naar de bus.
De verhalen waren hartverscheurend.
Hierna zijn we de bergen ingereden (met onze hartjes in onze keeltjes aangezien we maar moesten hopen dat dit ging met ons busje)
Als eerste zijn we gestopt bij het Olympisch dorp.
De olympische spelen zijn in 1984 in Sarejevo gehouden en dus op dit plek.
(hebben Silence en ik toch maar mooi gedaan hé, 1e plaats op de spelen
)
Maar toch heeft dit drop een donkere keerzijde. Als de goed kijkt zie op dit monument een aantal grijze vlekken.
Dit zijn gevulde kogelgaten aangezien deze plaats later in de oorlog is gebruikt als executieplaats. Een heel raar gevoel krijg je hier dus wel.
http://i47.tinypic.com/xaw3l5.jpg
Daarna zijn we doorgereden naar een plek waar ooit het Olympisch hotel stond.
Stond inderdaad......dit is wat er vandaag de dag van over is.
http://i47.tinypic.com/a4o7cz.jpg
Speciaal gebouwd voor de spelen, maar ook later gebruikt als executieplaats.
En dan sta je daar voor de restanten van een gebouw en dan hoor je de horror die zich hier heeft afgespeeld.
198 mensen zijn opgesloten in de kamers en het hotel is vervolgens in brand gestoken en verwoest.
En daar loop je dan tussen de puinhopen, wetende wat hier is gebeurd......en daar wordt je stil van......
http://i46.tinypic.com/auiopl.jpg
http://i49.tinypic.com/2q2omth.jpg
http://i45.tinypic.com/rap6xx.jpg
Onze laatste stop was in de stad Sarajevo.
Hier kregen we de gelegenheid om erop uit te trekken en even alle ellende van vandaag te vergeten en lekker te shoppen.
Een indruk van Sarajevo volgt hieronder.
Voller bouwen gaat volgens mij echt niet:
http://i45.tinypic.com/126af4m.jpg
http://i45.tinypic.com/2i704t0.jpg
Hier ook wederom een duidelijke herrinnering aan de oorlog.
Het zwart witte wat je achter de flats ziet is één groot kerkhof.
Met de witte graven voor de moslims en de zwarte voor de serven en de croaten. Allemaal oorlogsslachtoffers.
Ook hier zie je heel duidelijk de gevulde kogelgaten in de muren:
http://i49.tinypic.com/10qymmp.jpg
Maar ook mooie plekjes zijn er genoeg te vinden:
http://i48.tinypic.com/awccc9.jpg
http://i46.tinypic.com/2poxnj4.jpg
De oude stadscentrum:
http://i45.tinypic.com/zjta1s.jpg
http://i50.tinypic.com/34h84f6.jpg
http://i49.tinypic.com/mshob4.jpg
http://i50.tinypic.com/nzf510.jpg
En de overgang naar het nieuwe stadscentrum:
http://i45.tinypic.com/28uphf5.jpg
http://i48.tinypic.com/25ul99h.jpg
Nog even wat gedronken
http://i48.tinypic.com/2dr6fch.jpg
En daarna was het tijd om naar het vliegveld te rijden waar we om 18.30 keurig op tijd richting Keulen vertrokken.
Na een heavy vluchtje landde we daar 1,5 uur laten en weer 2 uur later stonden we terug bij school.
Heel veel indrukken rijker, maar ook heel dankbaar om deze ervaring mee gemaakt te hebben.
Terugdenkend aan die lieve kinderen, mensen en het prachtige land is het voor mij een ervaring geweest om nooit meer te vergeten.
Ik ga zeker in het voorjaar of zomer terug om nogmaals van dit alles te mogen genieten.
Wat plaatjes van het land:
http://i49.tinypic.com/25qdnv7.jpg
Deze berg heet de piramide (kun je ook duidelijk zien bovenop de berg)
http://i50.tinypic.com/qp2we1.jpg
http://i49.tinypic.com/xgb8rb.jpg
http://i49.tinypic.com/qsp7qu.jpg
De zonsondergang:
Bedankt voor het lezen van mijn lange verslag.
