Geplaatst Syrië is officieel een republiek, er zijn dus ook democratische verkiezingen. Alleen wel jammer dat er elke keer gewoon maar 1 kandidaat is die dus ook met een overweldigende meerderheid van stemmen herkozen wordt
. In praktijk kun je het meer vergelijken met een communistisch/socialistisch systeem, compleet met overal de standbeelden van de Grote Leider, vlaggen, posters, etc.etc.etc. Dit is ook gelijk het enige paardenplaatje dat ik heb: 1.
De eerste dag zijn we aangekomen in Damascus. Mooie stad, grote souk. Mooie van deze souk is dat deze echt gebruikt wordt door de plaatselijke bevolking voor inkopen en niet zo'n toeristisch gebeuren is.
2.
Daarna richting Palmyra in de woestijn:
3.
Op de weg zie je vanalles rijden, het verkeersbeeld is op zn zachts gezegd bijzonder te noemen. Dit is een vrij algemeen beeld (sorry voor de gekantelde foto):
4.
En hoe vervoer je dan je kameel?
5.
Palmyra dan vervolgens. Palmyra was een centraal gelegen oase op de zijderoute, het gebied is tot zeker het jaar 800 bewoond gebleven. Nu staan er nog grote indrukwekkende ruïnes.
6.
En van de andere kant
7.
Bedouines bij Palmyra met hun kudde. Die torens op de achtergrond waren geen wachttorens oid, maar waren graftorens. De doden werden boven de grond in dergelijke torens "opgeborgen".
8.
Door naar de Eufraat, deze foto is genomen bij Dura Europos. Deze stad is bewoond geweest van ongeveer 300 BC tot 300 AC en pas rond 1920 weer herontdekt. Hier stond een oude synagoge met mooie muurschilderingen die echter in zn geheel is overgebracht naar het Nationaal Museum in Damascus. Dat Nationale Museum hadden we al de eerste dag van onze reis bezocht en dat was beslist handig. Konden we tenminste de façade van het museum (die oorspronkelijk van een kasteel af kwam) herinneren als we de ruïnes van dat kasteel bezochten. Idem met dus die synagoge en ook met het interieur van de graftorens (die later tombes werden) van Palmyra. De pronkstukken stonden in Damascus, dus daar hadden we al onze voorbereiding gehad.
9.
Op heel veel sites waren er nauwelijks toeristen. Er staan geen hekken rond de sites, soms is er entreegeld, soms niet. In een geval kwam er op gegeven moment een brommertje op ons afrijden die ons de toegangskaartjes verkocht. Bij Dura Europos waren we dus ook de enigen en zat de ticketmeneer toen we klaar waren met rondwandelen bij zn tickethokje op ons te wachten.
10.
Dura Europos ligt vlak bij de Iraakse grens, dus daar zijn we maar even naar toe gereden
. Niet dat we de grens over wilden ofzo hoor. Kregen wel gelijk thee aangeboden door de grenswachters en een meneer kwam gelijk aanzetten met twee blikjes 7-up voor ons. Bleek dat die meneer van oorsprong Irakees was, maar nu al jaren in Duitsland woonde. Er zat nu een heel groepje mensen te wachten bij de grens. Bleek dat je eerst de Syrische grenswachters tegen kwam, dan de Iraakse en vervolgens de Amerikanen. De laatsten lieten echter niemand door. De Amerikanen werkten maar tot 4 uur 's middags dus men zat te wachten tot na 4 uur In Syrië eigenlijk nauwelijks militairen gezien. Ja, soms wat die een overheidsgebouw bewaakten. Strategische punten zoals bruggen en de dam in Lake Abbas hadden ook bewaking. Deze brug over de Eufraat had aan beide kanten een ketting en een militair die de ketting er voor hing. Gezien de breedte en de toestand van de brug had dit vooral een praktisch nut
11.
Na de Eufraat en nog wat dagen Aleppo gingen we naar Krak des Chevaliers, het grootste kruisvaarderskasteel bekend. Het ligt heel strategisch en is nog in hele goede staat. Als je ooit de kans hebt om daar heen te gaan echt doen, echt zo'n kasteel zoals je je kastelen voorstelt. Na elke gang is er weer een nieuwe trap of gang om te ontdekken, echt gigantisch. Op de eerste foto zie je in het midden het kasteel, rechts op het volgende heuveltje een wit stipje: dat was ons hotel.
12.
En dan is dit dus het uitzicht vanuit het hotel:
13.
Via Damascus zijn we weer naar huis gegaan.
en veel water drinken 
. 
Aangepast 
Door deze foto's heb ik er nog meer zin in gekregen.