Dani schreef:Ik denk dat veel mensen 't zich ook moeilijk voor kunnen stellen, TS. Ik zou zelf nooit drie weken kunnen optrekken met mensen die voorstander zijn van lijfstraffen voor baby's, van kinder- en partnermishandeling, van het verdoezelen van incest. Allemaal uit naam van God. Ik zou me er doodongelukkig, machteloos en kwaad voelen. Ook als ik niks zie gebeuren, alleen al wéten dat zij zo denken zou ik niet mee om kunnen gaan.
Maar jij bent misschien in staat het meer als 'n soort onderzoeksproject te benaderen. Dat je juist wil zien hoe hun dagelijkse leven is terwijl ze er zulke radicale en beschadigende denkbeelden op na houden. Ik vind dat ook wel knap, als je dat kan. Ik moet 'n beetje denken aan Louis Theroux, een journalist die ook juist de mensen opzoekt in de taboesfeer. Hij heeft een documentaire, 'The most hated family in America.' Dat gaat over een ander extreem strenggelovig gezin. Wel vergelijkbaar qua overtuigingen, denk ik. Misschien vind je dat wel interessant om eens te bekijken. Hij heeft ook nog een update-docu van enkele jaren later.
Het komt gewoon 'n beetje over alsof je het wegwuift, zo van 'ja nou ja, zij denken gewoon anders over kindermishandeling dan wij, dat moeten we respecteren'. En dat is natuurlijk niet zo, kindermishandeling is objectief beschadigend en slecht voor het kind, andere kijk op de wereld of niet. Een baby blauwe plekken slaan omdat 'ie van zijn kleedje afkruipt is ook echt niet vergelijkbaar met dat jij wel eens een tik kreeg. Maar ik denk ook dat het ongelukkiger overkomt dan hoe jij het bedoelt, en dat je echt wel beseft dat hun methodes allesbehalve normaal of oké zijn.
Maar het is geen onderzoeksproject en TS is geen onderzoeker, maar een fan.
Als TS het niet oke zou vinden zou ze ook niet gaan denk ik.