Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-08-25 21:33

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 03-08-25 21:33

Wow, gave foto's!

OK, die steen die er niet erg eetbaar uit ziet, is dus een hele voedzame pastabal. Goed om te weten.

Ik blijf weer volgen maar ben zo blij dat ik zelf niet hoef.

**Geplaatst**: 03-08-25 21:54

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 03-08-25 21:54

Hihi, dat heb ik ook: lees en huiver! Maar dat is juist het leuke er aan. Plus natuurlijk de mooie foto's!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-08-25 16:12

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst door de TopicStarter : 04-08-25 16:12

Jullie doen alsof wij heel erg aan het afzien zijn, maar dat is helemaal niet zo. :')

Het meest oncomfortabele aan deze hele reis tot nu toe was de flixbus s’nachts. _O-

Natuurlijk raken we bezweet, werken onze spieren hard, maar we zijn daadwerkelijk volop aan het genieten en nemen heel de dag, waardoor we ook genoeg rustmomenten hebben tussendoor. We slapen heerlijk in de tent, er zijn geen benoemenswaardige lichamelijke ongemakken door al het fietsen. Sterker nog, we voelen ons juist fantastisch door al het bewegen, zowel fysiek als mentaal. De omgeving maakt het elke dag weer een cadeautje om hier rond te mogen fietsen.

Hooguit het bepakking + fiets omhoog sjouwen op dag 1 was even afzien, maar zelfs daar konden we om lachen en sindsdien hebben we zo’n situatie ook niet meer gehad door iets meer op de route te letten.
Tja, het klinkt misschien als buiten de comfortzone voor velen, maar zo oncomfortabel is het eigenlijk niet. Ik denk dat we vaak denken dat we bepaald comfort nodig hebben om gelukkig of blij te zijn, en dat als dat er niet is, alles gelijk zwaar of ellendig is, maar dat is helemaal niet het geval!
Ik typte dit vanochtend terwijl we in de zon bij een heel erg Italiaans cafeetje in een bergdorpje tussen de vrolijke locals een koffie dronken, terwijl we vanochtend op een geweldige heuvel ontwaakte en in de zon onze havermout aten en spullen inpakte en nog geen uur fietsen later door een fantastisch mooi dal zaten we bij een ijskoud bergriviertje te brunchen. En op de fiets gingen we continu op en neer, dan weer even naar boven langzaam, lekker naar een muziekje luisterend en kijkend naar alle vlinders en bloemen, dan weer zoevend naar beneden, met de meest prachtige uitzichten ooit en ze blijven maar komen. Wat wil je nog meer?

Maar goed, nu eerst even het verhaal van dag 4.

De regenkledingdans - Salomé
Het plan was om deze ochtend om half 9 op de fiets te zitten. Dat werd 9 en toen 10 en toen waren we toch al laat dus zijn we om half 11 bij de camping weggefietst.

We begonnen vrijwel direct met een pittige klim, de Frukelpass. Wederom werden we weer bewonderd vanaf elektrische mountainbikes; complimenta! Brava, Mama Mia! Zowie kwam halverwege de klim er achter dat ze het niet alleen warm had door de inspanning, maar ook omdat ze was vergeten dat ze ook nog een merino shirt onder haar long-sleeve sun hoody aan had. Deze realisatie leidde tot de eerste kleding-wissel-stop van de dag. Er volgde velen.

Na de klim zijn we goed nat geregend, wat betekende dat het tijd was voor koffie en dat betekende op zijn beurt weer dat er taart moest worden gegeten. Vlak voor we bij het cafeetje aan kwamen dreigde er samen met het onweer ook een kleine echtscheiding plaats te vinden maar eenmaal opgedroogd en opgewarmd hebben we erg gelachen om de melding die mijn telefoon gaf met de vraag of ik even wilde reflecteren op hoe ik mij op dit moment voel. Helemaal ingepakt, inclusief waterdichte sokken, stapte we weer op de fiets. Het bleef echter droog en al vrij snel stroopte we alles weer af.

Dit dansje hebben we vandaag zo’n 5 keer gedaan, met als toppunt een stop waarop we overlegde of we de regenkleding toch maar weer uit doen, dit vervolgens doen, allebei nog even plassen, om vervolgens toch maar weer alles aan te trekken want nu leek het wel echt te gaan regenen. En eindelijk, ja eindelijk, kwam daar de lang verwachte bui.

Als een heuse deus ex machina fietsten we vrij letterlijk tegen een houten overkapping aan die dienst doet als uitzichtpunt voor de Drei Zinnen, het beroemdste massief van de Dolomieten, aldus het bordje. Er was echter weinig van te zien door de dichte bewolking maar het was er droog en we moesten nog eten dus we deden het er mee.

Maar wie geduld heeft, wordt beloond. Onze filmrol staat vol met foto’s van de zelfde berg, maar de wolken waren net weer anders en later kwam er zelfs zon en we moesten steeds opnieuw een foto nemen want het werd gewoon steeds mooier en het was bijna een beetje vervelend want we moesten ook nog een slaapplekje zoeken maar het was te mooi om door te fietsen. Het was gewoon echt ontzettend mooi en het leek alleen maar mooier te worden.

Uiteindelijk zijn we even streng geweest en zijn we doorgereden, om niet veel verder ons tentje op een prachtig plekje te zetten. Ik ben ergens bang dat ik al dit moois niet meer aan kan. Dat mn hart explodeert als we morgen de bocht in het dal om slaan. Het moet toch een keer klaar zijn? Zowie denkt dat ik het wel aankan. Ik hoop het.

Eindstand:
151,26 KM
4117 hoogtemeters

Afbeelding

**Geplaatst**: 04-08-25 17:21

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 04-08-25 17:21

Wauw die bergtoppen! Daar blijf je naar kijken. Heel mooi.

**Geplaatst**: 04-08-25 23:33

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 04-08-25 23:33

Echt prachtig meiden, wat een landschappen!

En jullie schrijven allebei alsof je achterop de fiets mee rijdt, heel leuk. Gelukkig voor jullie niet echt. :))

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-08-25 21:14

Geplaatst door de TopicStarter : 05-08-25 21:14

Dag 5 & 6

Ansichtkaarten verzamelen - Zowie
Worden jullie er al moe van? Wij wel namelijk. Ik heb het niet over het fietsen, maar over alle belachelijk indrukwekkende bergen die we tegenkomen. Elke paar honderd meter, elke bocht, stagneren we door weer een nieuwe berg of een nieuw perspectief op een berg waar we al een paar kilometer lang omheen fietsen. Ze zijn imposant, dramatisch, zo ontzettend oud, prachtig, onwerkelijk, rauw. Salomé en ik zijn elkaar nog niet zat, maar misschien wel als gesprekspartners als het gaat om die bergen, want eigenlijk kunnen we daar nog steeds geen goede woorden voor vinden, dus komen er vooral rare, orgastische geluiden uit bij weer het zien van een berg.

Als je zoveel met elkaar zit, komen de gedrochten van eigenschappen ook sterk naar boven. Zo is Salomé een eersteklas mansplainer. Gaat ze mij even leuk vertellen dat de mensen die naar boven lopen voorrang hebben en hoe ik mijn eigen tent op moet zetten. Ze schaamt zich er zelf ook voor, ik reageer er nu maar op met “dankjewel schatje”. En ik blijk opeens wonderbaarlijk goed in hele slechte dad jokes. Zoals die op de eerste dag onderweg naar de flixbus en ik riep dat mijn trapper eraf viel. En vandaag, terwijl we voor de zoveelste keer onze regenkleding hadden afgepeld en ons van top tot teen stonden in te smeren met zonnebrand en ik heel serieus zei “er komt weer een donkere wolk aan” en ik de wanhoop in Sal haar reactie hoor. Het spijt me.

Gisteren gingen we heel vroeg op pad vanuit een geweldige wildkampeerplek onder het toeziend oog van de Monte Cristallo. Er was voor die dag onweer en veel regen voorspeld en we besloten een klein stukje te fietsen naar een camping, om daar een dag te vertoeven. Dat kleine stukje ging grotendeels omlaag over de E1 fietsroute, de Lunga via delle Dolomiti, maar we waren alsnog langzaam omdat het alweer absurd mooi was allemaal. Het was ook best koud en we hadden nog natte voeten van de dag ervoor, maar de omgeving maakte opnieuw alles goed.

Op de camping, die ons was aangeraden door een lieve vriendin, hebben we in een café gezeten tot die dicht ging en erna een borrelplank in de tent gemaakt. Toen bleek het enigszins droog en hebben we in het stadje verderop in een La Sportiva winkel gesnuffeld waar Salomé honderd schoenen heeft uitgeprobeerd en ik niet-heel-hard-nodige arm sleeves heb gekocht. Ook hebben we onze derde pizza gegeten (wat we best schappelijk vinden in zes dagen tijd) en een hoop ranzige kleren gewassen.

Vandaag trokken we weer verder, nadat een lieve Argentijnse campingmedewerker zelfgebrouwen maté en dulche de leche met ons deelde. We hebben meer afgedaald dan geklommen, dat was best wel lekker, maar ook nog steeds wel geklommen want daar ontkom je niet aan in de bergen. Ik maakte een foto die echt heel erg goed lukte, de eerste foto van deze step. Zo goed, dat hij wel nep lijkt. Een ansichtkaart. Dat is wat we hier doen op de fiets, ansichtkaarten verzamelen, vergezichten en beelden van bergen opslaan in ons geheugen met op de achterkant alle ervaringen en gevoelens gedrukt, om te koesteren voor later en om jullie mee te vervelen.

We stapte over van de E1 naar fietsroute 14, Dalle Dolomiti a Venezia, we gaan alleen niet zo ver want we willen nog even in de bergen blijven. Toch voelde het alsof we langzaam de bergen uit fietste. Het landschap veranderde naar de tonen van het middellands zeegebied, de bergen kregen meer een zandkleur en waren minder scherp. De frisheid leek uit de lucht. De zuidtirol toeristische skistadjes gevuld met dure hotels maakte plaats voor echt Italiaanse bergdorpjes, die er vergaan en verlaten uitzien, maar stiekem levendig blijken en we worden vrolijk begroet door de bewoners. We verlaten het dal van de rivier de Piave om weer hoogtemeters te maken, het nationaal park Dolomitis Furlanis in. Bovenop een heuvel in het zachte gras vinden we weer een perfecte kampeerplek voor de nacht en in onze dromen schrijven we liefdesbrieven aan de bergen.

Quotes:
Ik vind het ook goed om zes weken lang dit pad op en neer te fietsen. (Zo mooi is het).

Het is zo mooi, dat de foto eigenlijk te kitscherig wordt als achtergrond op mijn mobiel, zeg maar, alsof je oma een gephotoshopt plaatje van google heeft gepakt.

Eindstand:
238,52 kilometer
5027 hoogtemeters

Dé ansichtkaart
Afbeelding

**Geplaatst**: 05-08-25 21:33

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 05-08-25 21:33

Die laatste foto is toch eigenlijk wel het beeld van een ultieme vakantie.
Echt genieten van al je foto's.

**Geplaatst**: 05-08-25 21:36

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 05-08-25 21:36

In 1 woord: schitterend!
Hopelijk dat het wat droger gaat worden, dat tig keer op een dag verkleden is ook niet fijn.

Welke afstand ga je eigenlijk lopen op die trail?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-08-25 21:42

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst door de TopicStarter : 05-08-25 21:42

Goof, ja toch?? Dat was zo fantastisch wakker worden. Echt genieten met die zon, de rust, de bergpieken.

Neonlight, sinds we van die camping zijn vertrokken (dat was eergisteren) heeft het gelukkig maar 1 keer nog even geregend. We zijn nu wat zuidelijker, dat verhaal komt morgen, en de temperatuur is heerlijk. Wel warm, maar niet bloedheet gelukkig en droog!
Ik ga 44 kilometer doen bij de Triglav Trail Run met +2600 hoogtemeters.

**Geplaatst**: 05-08-25 21:50

Geplaatst: 05-08-25 21:50

Ik snap dat jullie van de ene wauw in het andere vallen. Wat zijn bergen toch ook prachtig en zeker vanaf de fiets kan je er zooo enorm goed en lang van genieten. Echt prachtige foto's

**Geplaatst**: 05-08-25 21:57

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 05-08-25 21:57

Die ansichtkaarten zijn goed gelukt, zelfs die met een mens erop.

**Geplaatst**: 05-08-25 22:10

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 05-08-25 22:10

Dat zijn inderdaad Shutterstockfoto’s, echt heel mooi!

**Geplaatst**: 05-08-25 22:21

Geplaatst: 05-08-25 22:21

Wat een belachelijk mooi avontuur zijn jullie aan het beleven! Ik geniet van al jullie verhalen en foto's. Het leven is mooi!

**Geplaatst**: 05-08-25 22:29

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 05-08-25 22:29

Prachtige fotos en heerlijke verhalen!

**Geplaatst**: 06-08-25 07:12

Geplaatst: 06-08-25 07:12

Wauw, wat een prachtige foto’s en leuke verslagen!

**Geplaatst**: 06-08-25 07:34

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 06-08-25 07:34

Super gaaf,geniet van het verhaal en de foto's

**Geplaatst**: 07-08-25 09:06

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 07-08-25 09:06

Wat is dit genieten op afstand! Jullie schrijven heerlijk en die foto’s zijn

Veel plezier bij de trailrun!

**Geplaatst**: 07-08-25 19:32

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 07-08-25 19:32

Adembenemend mooi!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-25 21:55

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-25 21:55

Voor het verhaal van dag 7 en 8 ga ik de foto’s in twee posts doen, want het zijn veel er te veel

Trainingskamp op de kam - Salomé
Na een ongelukkige start op dag 1 waarbij niet alles fietsbaar bleek, had ik natuurlijk een kleine deuk in mijn routemaak-ego. Er werden hier en daar wat aanpassingen gemaakt en er werden concessies gedaan. Desalniettemin was het een en al pracht en praal.

Gisteren zijn we wakker geworden op wederom een prachtig wildkampeerplekje, om vervolgens de rivier omhoog te volgen door het Settimana dal.
In tegenstelling tot de Gardenapas, had ik dit idee niet van google, maar door een beetje rond te speuren op de kaart. Ik zag één weggetje, diep een dal in gaan om daar vervolgens dood te lopen. Hier en daar wat verlaten gebouwtjes, op het eind een berghut: Rifugio Pussa. Geen skiliften, geen doorlopende wegen, alleen een slingerende weg die op het eind zelfs in de rivier verdween. Daar geen we heen. En dan blijven we daar wat nachten zodat we kunnen hiken. Ik ben inmiddels helemaal verkocht wat betreft het fietsen, maar er zijn plekken in de bergen waar je alleen lopend komt, en daar ben ik uiteindelijk toch het liefst.

Gister kwamen we in het begin van de middag aan bij de berghut, na ons huis op wielen succesvol door een rivier te slepen. Er was plek, sterker nog, we waren voor die nacht de enige gasten. We namen gelijk het advies van de jonge medewerker ter harte en verorberde een goed bord polenta met een royale hoeveelheid gebakken lokale kaas. Heeeel even konden we in de zon chillen. Ik had net genoeg tijd om een hele gave route voor de volgende dag te tekenen. Toen ik deze met de huttenwaard besprak zei hij echter dat het pad over de bergkam gesloten was, of ja ze waren er mee bezig, maar misschien konden we het via de andere kant wel proberen maar er was niet echt iets anders en het was niet heel duidelijk en toen was ik een beetje gefrustreerd want ik zag ons al helemaal lopen op de kam.

Maar Zowie liet weinig tijd vrij om daarvan te balen want we gingen nog rennen. Bergop. En ja we hadden die dag ook al gefietst. Maar ja ik ben beïnvloedbaar zoals we inmiddels weten dus ik ging mee. Bij een verlaten berghut heb ik niet-zo-urban-ge-explored terwijl Zowie nog even de bergflank meepakte. Juist op het moment dat ik aan het bonden was met de lokale bergmarmot kwam ze joelend terug dus ik heb maar 1 wazige foto van mn nieuwe vriend kunnen maken. We rende samen terug naar de hut, maar Zowie vond het nog niet genoeg dus ging nog even wat op en neer rennen. Er zijn grenzen dus ik dook alvast onder de douche.

Na een goed bord pasta en een gedeeld glaasje limoncello doken we onze bedden in die, heel eerlijk, minder lekker lagen dan onze matjes. Om 7 uur stond het ontbijt gepland, om 8 uur wilde we vertrekken. Dat werd natuurlijk 9 uur.

Ik had een tweede route getekend die we zouden kunnen doen als het pad op de kam niet te doen leek, maar we besloten toch te gaan kijken. In een onbemande berghut hebben we onze namen en routeplannen genoteerd, waar ik nog uitgebreid heb gespeurd naar mensen die via ‘ons’ pad zouden zijn gekomen of vertrokken maar daar werden we niet veel wijzer van. Toch maar door naar boven. Bij de splitsing naar ‘ons’ pad zagen we niets geks, op een vrij nieuwe bewegwijzering na.

En jahoor, vers gespit en zelfs gemaaid liep een pad omhoog over de kam. Een klein dansje werd gemaakt. Want dit betekende dat we de komende uren zowel links als rechts de meest fenomenale uitzichten zouden hebben. We hebben in totaal zo’n 300 foto’s gemaakt vandaag, al zitten daar ook wat ‘dikke-vingers-ik-zie-niet-wat-ik-doe’ foto’s tussen.

Als lunch hadden we het restje van eergisteren mee, maar hoewel Zowie bij het inpakken nog met mij wilde overleggen of het oké was om samen 1 lepel te delen, bleken er op de berg 0 lepels te zijn en moesten we het doen met de pasjes van Zowie, die best prima bestek blijken.

Deze plek is niet echt toeristisch en we hebben niemand anders gezien vandaag. Het was heerlijk om even zo alleen te zijn. Zowie en ik kibbelen soms wat over het een of het ander maar even vaak benoemen we dat het fijn is om elkaar te vertrouwen in de plannen en inschattingen die we maken. Vandaag was mijn plan en hoewel het er even op leek dat het plan gewijzigd moest worden, bleek het uiteindelijk een prachtig plan.

Meerdere keren wezen we elkaar op een pad dat we in de verte zagen lopen, zo van, kijk dat is ook gaaf! Om er vervolgens achter te komen dat we daar ook heen moesten. Zo zie je maar, soms lijkt het gras groener aan de overkant maar soms blijk je gewoon onderweg te zijn naar de overkant.

Quote van de dag: Zowie: is een berg op rennen niet ook ADHD medicatie?

Bergkamtocht: 20,71 kilometer en 1772 hoogtemeters

Eindstand:
270,29 km
5688 hoogtemeters

Afbeelding

Mijn favoriete vlinder, het icarusblauwtje, kwam bij me schuilen voor de wind
Afbeelding

Sal legde vast hoe ik de bergflank bekeek waar ik nog een lusje overheen zou rennen.

Afbeelding

De bergflank
Afbeelding

En de foto’s van de geweldige tocht die we maakte komen snel!

**Geplaatst**: 09-08-25 22:07

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 09-08-25 22:07

Prachtig zeg! Leuk geschreven. Waarom ging de fiets in het water?

**Geplaatst**: 09-08-25 22:51

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 09-08-25 22:51

Bikkels! Jullie fietsen niet alleen veel door prachtige gebieden, jullie rennen daarnaast nog een beetje door prachtige gebieden en jullie vergeten vervolgens niet om te genieten van die prachtige gebieden. Dat doen jullie goed! En wat jullie zo mogelijk nog beter doen is ons laten meegenieten lekker comfortabel achter de computer. Wat mij betreft is dit een heel werkbaar concept. :))

**Geplaatst**: 10-08-25 00:12

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 10-08-25 00:12

Alweer van die prachtige foto's

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-25 06:37

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-25 06:37

Suzanne F. schreef:
Prachtig zeg! Leuk geschreven. Waarom ging de fiets in het water?

Anders kwamen we niet bij de berghut. Het bruggetje had een flinke opstap, dus erop fietsen was geen optie, fiets de brug op tillen kon wel, maar dan was het weer te smal voor ons om ernaast te lopen. :')

Bedankt voor de leuke reacties!

Haha, Maflinger, heerlijk. Misschien moet ik er geld voor gaan vragen. {:}

**Geplaatst**: 10-08-25 08:23

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 10-08-25 08:23

Genieten weer!

**Geplaatst**: 10-08-25 08:30

Re: [VOLG] Op mijn stalen ros, het vierde avontuur: Slovenië!

Geplaatst: 10-08-25 08:30

Prachtig en wat zijn jullie een heerlijk avontuur aan het beleven.