Geplaatst 
Woensdag was het dan zover, Pols (een paard dat ik de afgelopen twee jaar getraind heb) ging naar Amerika en ik ging mee. Ik heb jaren geleden een keer meegevlogen met paarden maar toen was ik een soort van vijfde wiel aan de wagen maar gisteren was ik hands on groom dus best spannend.
Na twee uurtjes geslapen te hebben gaat om 4 uur de wekker, ik spring snel even onder de douche, werk de laatste mail af en rijd dan richting mijn vader. Hij zal de trailer terug rijden vanaf Schiphol.
Hubbie vraagt nog of ik mijn vader nog moet bellen om te controleren of hij wakker is maar die verslaapt zich nooit.
Helaas is vandaag de uitzondering op de regel want als ik aan kom is alles nog donker. Gelukkig is paps snel dus met een minuut of tien vertraging rijden we van stal weg met Pols achterin richting Schiphol. Om 5.45 komen we daar aan en we hoeven niet lang te wachten tot Pols in een container kan. Ik geef aan dat ik hem niet in het midden wil hebben dus krijgt hij een plekje aan de rechterkant. Hij loopt met een heel klein beetje aarzelen naar binnen en gedraagt zich daarna redelijk goed al staat hij wel de hele tijd te schrapen.
Ik kijk terwijl ik hem gezelschap houd m'n ogen weer uit als er excentrieke vogels langs komen, bijzondere honden maar ook een enorme partij kuikens. Je zou toch zeggen dat het goedkoper is om die in je eigen land te fokken dan ze uit Frankrijk vandaan naar Schiphol te laten rijden en dan door te vliegen naar...?
Als ik mijn ticket heb gekregen besluit ik Pols voor nu even alleen te laten en de bus te pakken richting de vertrekhal. Ik check in en ga dan even lekker wat eten en wat te lezen kopen.
Voor het boarden moet ik door de bodyscan (eerste keer voor mij) en er komen bergen met stipjes tevoorschijn maar ik mag gelukkig mee.
Aan boord maar ik even kennis met de groom van de KLM en ook met enkele mensen van de cabin crew en de eigenaren van één van de paarden die ook mee vliegt. Dan gaan we achterin het cargo gedeelte waar de paarden staan en krijg ik een uitleg over hoe of wat. Vooral het stuk waar je niet mag staan als we niet in de lucht zijn maakt indruk. "Je breekt je nek" is altijd duidelijk. Pols staat met enorme grote ogen te kijken en is wat onrustig maar gezien zijn gevoelige karakter valt het me mee hoe hij erbij staat.
Klaar voor vertrek (ander paard want Pols is zwart en die was helemaal niet te zien op de foto
We moeten nog een poosje wachten omdat er nog veel mensen met een aansluitende vlucht mee moeten maar ongeveer om 10 uur komt het vliegtuig in beweging.
De paarden reageren eigenlijk helemaal niet tot de echte start begint dan weten ze niet wat hun overkomt en worden ze allemaal heel druk en beginnen vreselijk te hinniken. Ik sta naast Pols (aan de buitenkant van de container) en kan hem gelukkig redelijk kalmeren en ook zijn buurman. Nummer drie in de container is de rust zelve en vind het al snel weer normaal.
Onderweg houdt Pols me aardig bezig want hij staat met regelmaat hysterisch te schrapen en houdt daarmee het cabine personeel wat rust heeft uit hun slaap. Hij kalmeert iedere keer wel weer maar als ik dan een tijdje weg ben vind hij toch weer iets wat spannend is en begint weer opnieuw. Zelfs als de andere paarden na een paar uur allemaal heel rustig staan te slapen kijkt hij me nog met grote ogen aan als ik door de deur kom. Gelukkig eet en drinkt hij wel goed, net als de andere paarden.
De laatste anderhalf uur is hij gelukkig op z'n gemak want na het vroege opstaan en de eerste negen uur van de vlucht ben ik behoorlijk gaar.
Als ik zit kan ik gelukkig wel lekker mijn benen strekken want ik heb de stoel van de purser toegewezen gekregen. In eerste instantie was dat vooral grappig omdat mensen je heel vuil aankijken met een blik van "daar mag je niet zitten" en dan vervolgens helemaal verbaasd zijn als er niets van gezegd wordt en je gewoon een drankje krijgt
Als al het cabine personeel veilig in de gordels zit is het tijd om weer naar achter te gaan. Ik zoek een strategische plek op om te staan waarbij ik denk dat ik bij het harde remmen na de landing wel goed zal staan en waar ik ook redelijk dicht bij Pols ben.
De paarden worden onrustig van het laatste stuk dalen maar zijn niet extreem druk, als we geland zijn en het vliegtuig begint te remmen komt er wel weer wat paniek. Achter me hoor ik een paard vreselijk tekeer gaan en Pols en zijn buurman zijn flink aan het springen maar komen gelukkig niet uit hun box zetten. Als we een normale snelheid hebben worden ze ook snel weer rustig.
En dan zit het erop, tijd om afscheid te nemen van Pols en van de mensen die ik onderweg heb leren kennen. De groom van de KLM vertelt de mensen van de quarantaine dat ze maar goed voor Pols moeten zorgen tijdens het uitladen omdat hij wat nerveus is en ik vertel nog snel dat ze hem niet als laatste uit de container moeten halen.
Ik vertrek daarna richting immigratie, douane. Dit gaat allemaal super snel ondanks dat ik via want uitgebreidere wegen moet omdat ik met de paarden mee ben gevlogen en dus in contact ben geweest met vee.
Bij de autohuur probeert de meneer me eerst te overtuigen dat ik echt niet in het model wat ik gekozen heb moet rondrijden omdat het klein en oncomfortabel is. Als ik dat afwijs begint hij een heel verhaal dat ik een extra tank benzine bij moét kopen. Ik weet dat het niet zo is maar ben te moe om in discussie te gaan dus laat het maar voor wat het is. Ik vlieg al gratis dus dit moet dan maar even. Buiten kan ik kiezen uit een aantal verschillende auto's, de Chevrolet HHR is de enige die niet in donkerblauw geleverd wordt en ook al ziet hij er niet geweldig comfortabel uit ik kies toch voor koel wit boven een hete auto waarvan ik ook niet weet hoe hij rijdt.
Mijn hotel ligt volgens de Tomtom op een half uurtje rijden van het vliegveld maar dat is zonder files. L.A. doet zijn naam weer eer aan en na dik anderhalf uur en twee verkeerde afslagen rijd ik op de straat waar mijn hotel aan ligt maar het hotel kan ik niet vinden. Inmiddels ben ik bijna 24 uur op, vreselijk gaar en het huilen staat me nader dan het lachen dus ik bel hubbie met de vraag of hij via Google maps een herkenningspunt kan vinden voor me. Dan vind ik het hotel vrij vlot en zit ik heerlijk op mijn kamer om te Skypen. Het hotel is erg leuk en ik ben op het eerste gezicht erg blij met mijn keuze. Als ik later mijn auto in de garage gezet heb en terug kom met mijn koffer is er gelijk iemand die aan komt rennen om hem voor me de trap op te slepen. Voor mensen die slecht ter been zijn is dit hotel in ieder geval geen optie maar die trappen kan ik gelukkig wel aan.
Ik ga nog een hapje eten bij de Outback en dan weer terug om wat t.v. te kijken. Met veel pijn en moeite weer ik het wakker blijven nog te rekken tot een uurtje op zeven maar dan gaat het licht toch echt uit.
Donderdag
Zoals verwacht ben ik vroeg wakker, rond half 4 kan ik de slaap niet meer echt vatten en ga ik maar een beetje t.v. kijken en internetten. Voor ik er rond 7 uur uit ga dommel ik nog wel wat maar echt slapen zat er niet meer in.
Ik heb geen enorme plannen dus begin met een uitgebreide douche en ga daarna naar de enorme bakkerij hier verderop. Daar neem ik een grote mint thee en een chocolade croissant en daarna rijd ik richting Warner Bros om de studio tour te doen. Na het drama om bij mijn hotel te komen in alle drukte heb ik besloten lekker hier in de buurt te blijven tot ik zaterdag weer richting vliegveld moet en Warner Bros zit hier een kleine tien minuten vandaan en daar kan ook dan ook zonder file's naartoe rijden. Binnen hoor ik dat ik op de volgende tour mee kan die gelijk begint. We worden eerst in een zaaltje gezet waar we een filmpje krijgen te zien maar allerlei beroemde films en series die bij WB opgenomen worden. Daarna mogen we in een verlengde golfkar en gaan we op pad. Ik kijk m'n ogen uit want het is hier vreselijk groot en de straten die voor films gebruikt worden zijn prachtig.
Zo reden wij ook rond
Net een echte straat
Het leuke van deze tour is dat je ook uit het karretje mag en we kijken op de sound stage van "pretty little liars" en "the big bang theory", de set van Friends hebben ze ergens in een hoekje laten staan zodat we die kunnen bekijken en onze gids heeft veel informatie die leuk is.
De oude set van Friends
Verder stoppen we bij het "props house" en is er nog een museum met beroemde kostuums (zoals uit de Matrix) en eentje met beroemde auto's. Het weer is geweldig terwijl we rond rijden en lopen, lekker zonnetje, warm maar niet heet.
Na de tour krijgen we een foto die onderweg voor een green screen gemaakt is, leuk als je met je familie op pad bent maar ik stond daar in m'n eentje wel een beetje ongemakkelijk. In de winkel koop ik nog een magneetje en dan loop ik richting de auto.
Ik was vergeten mijn thee op te drinken maar die is nog altijd acceptabel lauw, geeft wel aan hoe warm het alweer is want ik ben 2,5 uur weg geweest.
Als ik richting het hotel rijd zie ik een afslag met L.A. Zoo, zal ik....? Niet veel tijd om lang na te denken want het is nu of anders de afslag voorbij en ik besluit de afslag te nemen. Eenmaal bij de ingang twijfel ik of ik naar binnen zal gaan omdat er een enorme rij voor de kassa staat maar het gaat eigenlijk wel heel snel dus wacht ik rustig af. De dierentuin is vreselijk groot en op een heuvel gebouwd waardoor ik in ieder geval aan mijn lichaamsbeweging kom. Wel krijg ik de indruk dat ze een geldprobleem hebben want veel winkels en restaurants zijn dicht en sommige verblijven zijn ook gesloten. Aan de andere kant wordt er wel weer gebouwd aan een aantal mooie nieuwe dingen en zijn sommige verblijven, zoals die van de olifanten, gorilla’s en chimpansees, erg mooi. Ik loop rustig mijn rondje en geniet van het geweldige weer. Strak blauwe lucht met een lekker koel windje erbij, heel erg aangenaam en als je het te warm krijgt dan kun je even onder één van de nevel machines gaan staan. Niet dat het echt helpt want met de felle zon en de droge lucht ben je binnen 10 seconden weer opgedroogd als je er onderuit stapt.
Ik vermaak me prima met het kijken naar dieren maar ook naar het publiek waar hier rond loopt, zitten bijzondere types tussen. Het allerleukste zijn de chimpansees. Die voeren een hele show op precies als ik daar ben, ze rennen, vliegen, maken ruzie en klimmen in bomen en alles met enorm veel lawaai en drukte. Als ik op de terugweg nog een keer langs hun verblijf kom is er niets interessants te zien dus ik heb echt mazzel gehad.
Tja........
Lunch
Het was op veel plaatsen ontzettend rustig
Onderweg naar het hotel rijd ik nog langs een filmset
Als ik uitgekeken ben rijd ik gelijk door naar het winkelgebied van Glendale. Het is een prachtig stuk buiten met zelfs kroonluchters boven de straten en heel veel mooie winkels.
Middenin is een klein parkje met fonteinen en er staat een podium waar iemand een optreden geeft. Na een beetje meeluisteren blijkt het om Zack Montana te gaan, nooit van gehoord maar hij schijnt “the next big thing” te zijn. Omdat ik geen 12 meer ben besluit ik verder te lopen naar het grote winkelcentrum wat aan de overkant ligt. Ik leef me uit bij de Sephora maar kan verder niet echt veel bijzonders vinden. Bij Macy’s zie ik wel wat leuke dingen maar ik besluit daar morgen voor terug te komen omdat ik nu geen paspoort bij me heb en die heb ik nodig om de kortingskaart aan te vragen.
Omdat ik het nog te vroeg vind om te gaan eten maar ik eigenlijk wel een beetje klaar ben met wandelen ga ik naar de bioscoop en koop kaartjes voor horrible bosses. De film is leuk en de bioscoop is prachtig, volgens mij gloednieuw met heerlijke stoelen die achterover kunnen schuiven en ondanks dat de zaal niet heel groot is heeft het wel een enorm scherm.
Na de film heb ik eigenlijk nog geen zin om te eten. De nacho’s die ik tussen de middag op heb zitten nog te hoog en ik besluit maar gewoon naar het hotel te gaan om wat t.v. te kijken. Dat lukt niet echt want ook al vind ik de serie die ik gevonden heb geweldig bij de eerste reclame val ik al in slaap.
Vrijdag
Vroeg in slaap is ook weer vroeg wakker. Omdat ik morgen alweer terug vlieg besluit ik er maar gewoon aan toe te geven en niet te verder te gaan slapen. Ik Skype wat met thuis, lees mijn mail en zoek een beetje uit wat ik vandaag kan gaan doen. Ik wilde eigenlijk richting de bergen gaan maar ik krijg de indruk dat je met de auto niet zoveel kunt zien en alleen wandelen is in deze omgeving niet echt een aanrader. Dan maar even op zoek naar een leuke plek voor het ontbijt, volgens Tripadvisor moet een tentje vlakbij het winkelcentrum goed zijn dus daar ga ik naartoe. Het is wel grappig maar ik ben niet enorm onder de indruk morgenochtend maar weer naar de bakker toe. In de krant lees ik de recensies van de films die vandaag in premiere gaan. Crazy, Stupid, Love krijgt hele goede kritieken en dat valt me op omdat ik gisteren nog op de bank zat die in de film voorkomt en ook uitgebreid op de filmposter staat.
Het is nog ruim voor tienen dus de winkels zijn nog dicht, mooi excuus om naar de nail salon te gaan voor een manicure en pedicure voor mij echt iets wat bij Amerika hoort na mijn verblijf in New Jersey en ik zou het dolgraag ook in Nederland hebben voor zulke schappelijke prijzen want voor $30 ben ik weer zo goed als nieuw.
Daarna ga ik, dit keer met paspoort, richting Macy’s waar ik de kortingspas haal en voor hubbie een overhemd scoor in de uitverkoop. De dingen die ik zelf gezien had gisteren blijken toch een stuk minder leuk als ik ze aan heb dus met lege handen ga ik verder. Beneden krijg ik een dingetje in mijn handen gedrukt voor een make-up advies van Estee Lauder, de mevrouw vertelt me dat de adviseur voor Amerika vandaag hier is en dat is een enorme eer als ik haar mag geloven. Gratis is altijd goed denk ik maar dus ik ga die kant op. Gratis is natuurlijk nooit gratis want aan het einde besluit ik toch wat te kopen. Maar ik moet toegeven dat de man zijn werk goed gedaan heeft.
Ik wilde graag orange chicken eten bij de Panda Express maar toen ik langs een sushi tentje kwam kon ik dat toch niet weerstaan.
Rond twee uur ga ik richting het hotel om in te checken voor de vlucht van morgen. Helaas lukt dit niet omdat blijkt dat ik standby sta. Gelukkig geeft de mevrouw van de KLM aan dat ik een goede kans maak om mee te gaan omdat er nog drie plaatsen in business class vrij zijn. Morgen maar hopen dat ik mee kan.
Op mijn boodschappenlijstje staan nog wat paardenspullen dus ik Google even naar ruitersportzaken in de buurt en rijd dan weer naar Burbank waar ik binnen een kwartier bij de eerste sta. Dit blijkt een kleine winkel te zijn maar ze hebben wel een aantal dingen die ik zoek dus missie gedeeltelijk geslaagd. Nog geen vijf minuten later sta ik bij de volgende ruitersportzaak, een hele luxe winkel waar ze de schoenen hebben die ik zoek. Helaas had ik op de weg hierheen gezien dat de snelweg weer muurvast staat de andere kant op. Ik stel de Tomtom in richting een winkelcentrum, eens zien of ik me daar kan vermaken.
Het centrum van Burbank is ook erg leuk en ik vind al snel een gratis parkeerplaats zodat ik te voet verder kan. Het lijkt wel een beetje op Glendale met vreselijk veel restaurants en kleine winkels. Valt me vooral ook op dat er weinig grote ketens zitten ten opzichte van de meeste plaatsen waar ik de laatste jaren geweest ben.
Omdat ik eigenlijk wel klaar ben met winkelen, geen zin heb om te lopen en ook al geen zin hem op in de file terug te staan zoek ik één van de bioscopen op om naar Crazy, Stupid, Love te gaan. De voorstelling is net begonnen dus ik besluit die van een uurtje later te nemen. Klein beetje rondlopen is de zon kan ik nog wel aan. Voor de bioscoop krijg ik nog een flyer in mijn handen gedrukt voor een preview van een film bij Warner Bros maar die is pas volgende week. Lijkt me wel gaaf om op die manier films te kunnen zien nog voor ze in premiere gaan. En het is nog gratis ook.
De film is geweldig, zaal zit helemaal vol en iedereen reageert super enthousiast en aan het einde klappen er veel mensen en terecht ook. Zodra hij in Nederland te zien is gaan wil ik er zeker weer heen. Het was ook wel erg grappig om de bank te zien waar ik de dag ervoor nog even op gezeten had.
Dé bank
Op de weg terug is de file gelukkig vrijwel opgelost en omdat ik eigenlijk niet zo’n zin heb om uit eten te gaan haal ik even snel wat bij de Mac en eet dat op mijn hotelkamer op.
Na een beetje tv kijken val ik vroeg in slaap.
Zaterdag
Weer een uurtje langer geslapen! En dat betekent dat ik alle tijd heb om rustig aan te doen. Even Skypen met thuis, uitgebreid douchen en vast mijn koffer inpakken. Dan wandel ik om zeven uur lekker in mijn korte broek naar de bakker om daar te ontbijten. Smaakt weer heerlijk en het is een super plekje om mensen te kijken. Ik koop ook nog wat red velvelt cupcakes in de hoop dat die de reis naar huis overleven.
Terug in het hotel buik ik nog even uit en besluit om maar uit te checken. Het zal op zaterdag waarschijnlijk wel minder druk op de weg zijn maar ik wil toch geen risico’s nemen. Een aardige jongen van de receptie brengt mijn, toch wel veel zwaardere koffer, even naar beneden. Plan is om in de buurt van het vliegveld nog een paar golfschoenen voor hubbie te halen en verder wil ik er toch wel op tijd zijn om mijn auto weer in te leveren. Maar eerst op zoek naar een supermarkt voor peanutbutter M&M’s. Helaas faalt de Tomtom weer en kan ik de supermarkt niet vinden maar ik kom onderweg naar de snelweg wel langs een CVS en die verkopen ze gelukkig ook dus ik mag weer thuiskomen.
Er is inderdaad geen file op de weg en ik rijd zonder problemen naar Golfsmith. Daar bel ik even naar huis om te overleggen welke schoenen het moeten worden en ik snuffel nog even rond. Koop nog een mooie polo in de uitverkoop en een pet voor mijn vader. Met afrekenen blijken de schoenen nog extra korting te hebben, altijd een mooie meevaller. Dan kijk ik nog wat rond bij een aantal andere winkels tot het tijd wordt om naar het vliegveld te gaan. Met een beetje mazzel rijd ik in één keer terug naar Alamo en lever in sneltreinvaart de auto in. Als ik in de bus zit die ons naar de terminal moet brengen wil ik even mijn fototoestel pakken. Gelukkig maar want die had ik nog in het dashboard kastje van de auto liggen..... Sprint de bus uit, pak de camera en kon nog precies weer erin voor hij weg ging. Ik doe altijd dit soort dingen maar gelukkig lopen ze in de regel af. Deze kan mooi in het rijtje van mijn laptop bij de check op het vliegveld vergeten of mijn tas met alles erin bij een restaurant.
Mijn terminal is de tweede stop en ik schuif langs de rij om mijn tijdelijke ticket op te halen. Dan door security en dan is het toch tijd om te wachten. Ik eet wat, lees wat en kijk iedere vijf minuten op mijn horloge. De één na de ander wordt bij de balie geroepen maar ik niet en het is nog maar een kwartier voor boarden als ik hem toch een beetje begin te knijpen. Maar gelukkig is er niets aan de hand want er is een ticket voor me en ik mag gewoon mee.
Voor het eerst van mijn leven zit ik bovenin een 747 en het is toch wel erg prettig reizen zo. Eten is goed en de service fantastisch al merk ik daar niet zo veel van want na het diner ga ik slapen en word pas weer bij het ontbijt wakker.
Al met al een fantastische korte trip. Auto viel me mee en ook al was mijn locatie verder van de kust dan ik eigenlijk zou willen het bleek een prima plek te zijn om te zitten met véél winkels en een enorme keuzes in restaurants.
Normaal breng ik de paarden wel zelf naar Schiphol maar verder ga ik niet maar na deze ervaring neig ik er wel naar om bij voldoende tijd lekker even mee te vliegen en een paar dagen vakantie eraan vast te plakken.
leuk om een keer mee te maken, volgens mij! 
) 
Zoals ik jouw verslag lees moeten de grooms bij stijgen en landen niet netjes vastgesjord zitten? 
