<I>Hai, daar heb je mij weer, ik sla ff aan t schrijven.
Wat vinden jullie?</I>
<P>
Myra was bezig met haar wiskunde werk.
Veel moeite had ze niet, maar ze zou geen nee zeggen tegen wat extra hulp.
Misschien zou ze Mathijs wel vragen.
Die was goed in wiskunde.
Die was overal goed in.
En dat was de reden waarom hij gepest werd.
Maar hij kon er toch niks aan doen dat hij slim was?
Zij niet, zij was maar dom.
Ze werd opgeschrikt uit haar gedachten. Er zeilde een boek over haar hoofd heen.
Ze keek op. Ja hoor, ze waren weer bezig.
Mathijs bleef echter zitten. Pas toen het rustig was stond hij op en pakte zijn boek.
Myra zuchtte, waarom zei meester er niets van.
,,Wat is hij dom hé? Dan zeg je er toch wat van. Wat een lafbek!"
hoewel ze zacht praatte leek het alsof Mathijs het hoorde.
Hij keek Myra recht aan.
Myra haalde haar schouders op en ging weer aan het werk.
,,Wacht even! Dan loop ik mee met je."
Mathijs haalde zijn schouders op.
,,Verdomme, waarom zeg je niks. Hoelang kennen wij elkaar nou al? Er komt nooit een zinnig woord uit je!"
Weer die schouders om hoog.
,,Waarom zou ik iets zeggen? Je lacht me toch uit." Hij keek Myra aan. ,,Zé lachen me uit." verbeterde hij snel.
"Maar ik niet." Kaatste ze terug.
Hij veranderde van onderwerp.
,,Ben je niet bang uit gelachen te worden?"
Myra stopte. ,,Hoe bedoel je?"
,,Nou, als je met mij loopt…?"
Myra liep weer door.
,,…"
,,Wat zei je?"
,,Dat het mij niks kan schelen. Ik maak zelf uit met wie ik omga. En ik vind jou aardig. Écht aardig bedoel ik. Je bent niet zo als de rest. Je pest niemand, scheld niet, vecht niet… je bent gewoon jezelf, en dat waardeer ik."
Mathijs werd rood.
,,Als iedereen zo dacht, zou het voor mij een stuk leuker worden." Zei hij nors.
,,Trek je niks aan van wat andere zeggen. Zo weet je gelijk wie echt je vrienden zijn en wie niet."
Ze kwamen bij Myra’s huis.
,,Zullen we morgen samen naar school gaan?"
Mathijs aarzelde.
,,Maar dan gaan ze jou…"
"Dat is mijn probleem. Ik vind het niet erg."
,,Oké!"
Toen ging ze naar binnen.
<I>Lief dagboek. 04-02’00
Vandaag was het weer zover.
Justus had mijn toets verscheurd. Alleen omdat ik een goed had en hij een onvoldoende.
En ze zijn met mijn spullen gaan gooien.
Maar ik heb eindelijk contact met Myra gehad.
Ik hoop trouwens dat ze dit dagboek nooit zal lezen. Want wie wil er nou bevriend zijn met een nerd die in een dagboek schrijft? Niemand toch. Zij is de enige reden waarom ik nog met plezier naar school ga. Ik wil haar niet kwijt…
Geschreven door Mathijs, 15:59 uur.</I>
<B>Lief dagboek. 04-02’00
Nu heb ik wel door kunnen dringen tot Mathijs.
Hem laten weten dat hij er niet alleen voor staat.
Ik walg van die kinderen uit onze klas.
Wat is er zo leuk aan om iemand te pesten? Ze worden niet stoerder.
Op mij maken ze in ieder geval geen indruk.
Liefs, Myra Jansen.</B>