De Z
Kim kreeg nu heel veel les en Furie liep steeds beter. Steeds vaker had Kim het gevoel dat ze zweefde. Dat was vooral aan het einde van de les. Na afloop gaf ze Furie altijd een wortel omdat hij het zo goed had gedaan. En ze merkte ook dat het steeds beter ging op de wedstrijden. Ze kregen heel vaak een prijs. Kim hing de lintjes aan Furies staldeur en de deur hing al helemaal vol.
En toen... 'Je kan naar het Z!'
Kim was heel blij. Ze gaf Furie een knuffel en een appeltaart. Die middag ging ze meteen met haar moeder een hoedje en een wedstrijdjasje kopen, want dat mag in het Z. Ze vond een heel mooi zwart jasje dat haar heel mooi stond, ook al waren de mouwen een beetje kort. Ze kocht ook een hoedje dat precies paste bij het jasje. Zo leek ze net op Anky van Grunsven!
Ze hing haar kleren op haar kamer en keek er de hele avond naar.
De Z-wedstrijd
Voor haar eerste Z-wedstrijd was ze heel zenuwachtig. Ze mocht nu voor het eerst tussen de witte hekjes rijden! Gelukkig had ze al veel springwedstrijden gedaan met Furie, zodat Furie niet meer zo bang was. De andere deelnemers zagen er heel erg mooi uit. Maar Furie ook! Kim zat kaarsrecht toen ze de ring in reed en het leek wel alsof Furie voelde hoe belangrijk het was. Hij danste door de ring en Kim hoopte dat het er net zo mooi uitzag als bij Pepijn en Ouranos. Kim probeerde de hele tijd te lachen en tijdens het stilstaan stond Furie mooi vierkant. Toen ze de ring uit kwamen gaf Kim Furie een kriebeltje bij de schoft, want dat vond hij een hele fijne beloning. Ze was heel blij. het was heel erg goed gegaan. Toen de winnaars bekend werden gemaakt lette Kim niet goed op, en ze schrok toen haar naam werd genoemd. Ze was tweede! Geweldig! De rozet kreeg een ereplekje.
Het NK
De wedstrijden gingen heel erg goed. Kim was heel trots op Furie en ze voelden elkaar perfect aan. Hun band was sterker dan ooit. Tussen de wedstrijden door reed Kim vaak in het bos, omdat Furie daar zo van hield. Kim bleef echter wel dressuurlatig rijden, ook in het bos. Want daar was het ook belangrijk! Iedere keer deed Furie heel erg zijn best op de wedstrijden. En in augustus hoorden ze het eindelijk: ze mochten naar het NK! In het Z!
Voor het NK had Kim Furie beter gepoetst dan ooit. Ze had zijn hoeven natgemaakt en daarna ingevet, hij was helemaal gewassen en er zaten hele nette knotjes in zijn manen. Ze had wat vaseline rond zijn ogen en op zijn neus gesmeerd zodat hij er nog mooier uitzag. Iedereen had zijn paard goed gepoetst, behalve Jaap Springer met Audio, die meedeed in de L. Kim wenste hem succes. Ze dacht dat hij het nodig zou hebben. Hij wenste haar ook succes.
Kim was heel zenuwachtig toen ze de ring in moest. Maar ze bedacht gewoon dat ze de jury moest laten zien hoe mooi Furie was! Dat kon toch niet zo moeilijk zijn? Furie was namelijk een kampioen! Na afloop verliet ze met een tevreden gevoel de ring. Ze zette Furie in de trailer en ging zelf terug om naar de andere deelnemers te kijken. Ze deden het allemaal heel goed, vooral Nikki met Delilah. En toen kwam de prijsuitreiking. Derde... Ina Kruier met Last Night! Tweede... Nikki de Haan met Delilah! En eerste... Kim Harper met Furie!
Kim werd van alle kanten gefeliciteerd. Ze was heel erg blij en rende meteen naar de trailer, naar Furie. Ze wilde hem vertellen hoe trots ze op hem was.
Het ongeluk
Maar toen ze bij de trailer kwam zag ze iets vreselijks. Ze ging nog harder rennen. Een auto met trailer die blijkbaar weg wilde rijden was tegen haar trailer opgebotst, waar een flinke deuk in zat. Omdat ze dicht bij een greppel stonden, was haar trailer daarin gegleden. In de trailer hoorde ze Furie angstig hinniken. Ze begon te huilen en rende naar Furie toe. Ze kon de deurtjes niet open krijgen. Overal waren mensen die probeerden Furie te bevrijden. Maar het lukte niet. pas na een uur kwamen er mensen die de deuren open konden maken, en toen zag Kim Furie op de bodem van de trailer liggen. 'Sta op Furie,' smeekte ze, maar Furie kon niet opstaan.
Einde?
Kim stapte met Furie door het bos. Furie hinkelde naast haar voort. De laatste keer, wist ze. De dierenarts had gezegd dat Furie veel pijn had. En dat kon Kim ook zien. Zijn oren stonden niet zo ver naar voren als anders, hij keek niet om zich heen. Als ze terugkwamen moest ze hem laten gaan. 'Weet je nog dat we hier voor het eerst waren, Furie?' snikte ze. 'Toen ik je net had? Je bent zo lief...' Ze verborg haar hoofd in Furies manen en begon te huilen. Furie slaakte een diepe zucht en drukte zijn hoofd tegen haar aan. Alsof hij wilde zeggen dat hij het ook nog wist.
Ze kwamen weer thuis. Kim had haar arm over Furies manenkam geslagen. De dierenarts stond bij hun huis. 'Dag Furie,' fluisterde ze. De dierenarts gaf Furie een spuitje en hij ging liggen. Kim nam zijn hoofd in haar handen en gaf hem een dikke zoen op zijn neus en masseerde zijn oren. En even leek het net alsof de oude Furie weer terug was. Zijn oortjes gingen naar voren en zijn blik was gelukkig, vlak voordat hij nog een diepe zucht slaakte en niet meer ademde.
Kim liep door het bos. De route die ze altijd had genomen met Furie. Ze wist het nog. Ze wist alles nog. En ze droomde. Over Furie. Ze wandelden door het bos. En soms was het net alsof hij kaboutertjes zag.