Mocht je zelf kiezen, heb maar een willekeurig boek uit de mediatheek gepakt die voldeed aan de eisen *Geen kluitman *Geen Carry Slee *Geen Serie *Geen vertaald boek
En nu heb ik zo'n boek dat 'geesten' heet Heb hem trouwens net uit
horzlover
Berichten: 1869
Geregistreerd: 11-04-11
Woonplaats: waar mijn huis staat vlak bij zandvoort
Voor de mensen die zich afvragen waar de update blijft, is onderweg, ben al 20 minuten aan het typen & moet nog 4 bladzijden.
Edit: Zie hieronder de langelangelange update.
Laatst bijgewerkt door xVerax op 10-02-12 17:32, in het totaal 1 keer bewerkt
xVerax
Berichten: 5074
Geregistreerd: 02-05-10
Geplaatst: 10-02-12 17:31
45 Het NK
Kim was zenuwachtig. Maar ze was niet de enige. Het hele achttal was zenuwachtig voor de Grote dag. Ze moesten ontzettend vroeg vertrekken: al om half zes in de morgen. Met negen trailers achter elkaar reden ze naar Ermelo, waar ze om half negen moesten starten. Vlak voor Ermelo stond een file van trailers. Het werd later en later, en iemand ging vragen of ze even met het achttal voor mochten. Het mocht, maar iedereen schaamde zich een beetje. In Ermelo bleek dat ze pas om 10.15 moesten, Dus nu waren ze juist te vroeg! Het gaf niet, dan konden ze mooi in de winkeltjes gaan kijken, een wedstrijd met winkeltjes... Kim vond het geweldig! Als je op een wedstrijd met winkeltjes was, was het leuk en belangrijk. En nu deed ze notabene nog zelf mee ook! Het was ook nog eens een prachtige dag.
De zon schijnt De hemel is helderblauw Met hier en daar... Een wolkje. De dauw, de takken zo verfijnd En nou Geef ik jou Gauw...
Kim wist het niet meer. De zinnen kwamen vanzelf in haar hoofd op. Ze liep door de mensenmassa heen naar een kraampje met plastronspelden. Die kreeg zij pas als ze Z reed... Ze wou dat ze zover was. Ze hoopte heel erg dat ze er ooit zou komen. Ze reed nu al M. Dat was al vrij hoog, maar ze was er nog lang niet. Van de M naar de Z is een grote overstap en dan te bedenken dat je zelfs bij de Z2 nog niet klaar bent! ZZ-Licht, ZZ-Zwaar, Intermédiare, Grand Prix. Maar zo ver zou ze wel nooit komen. Ze was Anky niet. Ze hoopte natuurlijk wel dat ze ooit een Anky zou worden, maar dan had je behalve talent ook nog eens een heel goed paard nodig. En een nog beter paard dan Furie... Een paard met superveel talent, èn superbewegingen. En een superindruk. Tja, wat maakte dat je Grand Prix kwam? Niet alle ruiters met talent krijgen de kans Grand Prix te starten... en alle ruiters die Grand Prix rijden hebben wel talent, maar ook niet allemaal belachelijk veel... Zijzelf had vast ook niet genoeg talent. Maar dankzij het achttal was ze wel op het NK! Een tijdje voor de proef ging iedereen opzadelen, Ieder kon voor zich inrijden, daarna zouden ze met z'n allen gaan oefenen in de inrijbak. Gelukkig was de inrijbak groot. Er waren dan ook wel veel ruiters maar met het botsen viel het mee. Kim kon Furie redelijk inrijden. Ze was nog niet helemaal klaar toen ze naar de echte inrijbak moesten. Er was daar nog een achttal bezig tegen wie ze zouden moeten... Het zag er angstaanjagend goed uit. Snel bekeek Kim de schabrakken om te kijken van welke vereniging ze waren. L.R. Kortebisschop. Aparte naam, vond Kim. Waar zou het op slaan? Al hun pony's waren wit en de ruiters droegen witte linten in hun haar. Alles paste gewoon perfect bij elkaar! Dat was een nadeel voor hun, want dan had de jury net een hele mooie proef gezien en zouden ze hun wat minder waarderen dan wanneer ze achter een slechte hadden gezeten. Naar hun proef kon Kim niet kijken, want ze waren zelf aan het trainen met Marita. Pepijn had eerst de grootste moeite om Ouranos onder controle te houden, maar dat ging aldoor beter. En... ze moesten er niet aan denken dat Pepijn uit zou vallen! Pepijn was een geweldige koploper, zo'm imponerende schimmel maakte indruk! Quito, het paard van Loes, deed erg raar en ook Radja, van Larissa, was niet te genieten. Marja en Jazzy zouden voor een van hen moeten invallen: Het werd Radja: Quito kalmeerde weer, Radja bleef maar doorspringen. Het duurde eigenlijk veel te kort: Ze zaten nog op de afstanden te oefenen toen ze naar binnen moesten. Ze hadden nog nooit zó rechtop gezeten. Ze waren zo zenuwachtig dat ze bij het groeten niet helemaal mooi stonden. Één jurylid maakte een onverwacht geluid waardoor Wynekes pony schrok. Daar was de groep niet zo blij mee, want iedere keer dan ze langs dat punt kwamen, sprong Klaver uit de groep. De jury riep nog wel 'Sorry', maar daar hadden ze weinig aan. Wyneke baalde behoorlijk. Ook de rest van de proef ging niet zo als ze hadden gehoopt. In de middendraf sprong Radja in galop, wat natuurlijk ook weer punten kost. Na afloop was iedereen blij dat ze de proef zonder al te veel problemen hadden kunnen afmaken, maar toch was geen van allen echt voor 100% tevreden. Ze praatten voortdurend over wat beter had gekund. Ook Marita was niet voor 100% tevreden. Er gingen veel dingen goed, maar er zaten foutjes in die niet nodig waren geweest. Maar ze hadden wel hun best gedaan, daar was geen twijfel over mogelijk! De rest van de dag zou het wachten op de uitslag blijven, en natuurlijk kijken naar Pepijn en Wyneke! Die moesten nog rijden. Wyneke moest als eerste, over een uur. Pepijn moest pas twee uur daarna. Het was dus even wachten.
Om de tijd te doden bezocht Kim alle ringen even die daar waren, plus de andere mensen van LR 't Waterrad. Ze hielp Wyneke met het opzadelen van Klaver en wenste haar alle succes van de wereld. Wynekes proef moest natuurlijk wel bekeken worden. Iedereen (bijna iedereen) zat aan de kant te kijken. De voorlezer was Elijah, Wynekes vriendje. Hij was overal te horen: dat was een voordeel voor Wyneke. Elijah zelf wist niks van paarden, maar Wyneke had net zo lang met hem geoefend tot hij proeven kon lezen. Het duurde even voor ze kon starten: ze was de 1e en de jury was er nog niet. Na een kwartier ging Elijah even kijken waar ze bleven: Klaver begon moet te worden. Eindelijk kwamen ze eraan: de jury en de schrijver. Het voorlezen kon beginnen. Het ging hem goed af, dat voorlezen. Wyneke deed haar best en ze was tevreden, maar omdat haar pony wat moe was 'spetterde' er niet echt iets. De middendraf was een tikkeltje terughoudend, maar het schouderbinnenwaarts was erg mooi. Iedereen klapte dan ook toen Wyneke klaar was. ''Goed gedaan, Eli'' Zei Wyneke tegen haar vriendje. ''Het was perfect!'' Elijah vroeg hoe ze het zelf vond gaan. ''Ik ben tevreden,'' was het antwoord, ''Maar het kon beter.'' Daarna was Pepijn aan de beurt. Ze zagen er prachtig uit, maar de concurrentie ook! Ouranos deed zijn uiterste best. Hij was nog lang niet moe en strekte en appuyeerde dat het een lieve lust was. Het was prachtig om te zien, en ook Pepijn zelf was tevreden.
Kim liep terug naar de trailers toen ze op haar schouder getikt werd. ''Hallo'' Zei een stem. Kim keek op. JAAP SPRINGER! ''Ik weet wat er met jou en Furie is gebeurd,'' zei hij. ''En waarom zeg ik dit? Audio heeft een ongeluk gekregen: hij kan nooit meer bereden worden. We vielen samen, bij een wedstrijd. Ik heb last van mijn rug, dus ik spring niet meer. Ik heb een dressuurpaard. Dus...'' ''Doe je mee vandaag?'' ''Ja, in de B.'' ''Ging het goed?'' ''Jawel. Maar ik moet gaan, ik zie je nog wel.'' ''Vats wel. Daag!'' ''Daag!''
Precies 31 minuten typewerk
Edit: Vanavond even foto's maken van alle gemiste plaatjes, even kijken wanneer ik ze upload