Geplaatst: 05-07-08 20:43 Zo gebeurde het dat ik dinsdagavond tot erg laat moest oppassen, en ik daar dus bleef slapen (ze hebben een erg ruim huis, met een zeer ruime logeer kamer
geen straf dus!).Woensdag ochtend eerst het brood gesmeerd voor de kids, en vervolgens samen met zijn dochtertje (9 jaar) zitten ontbijten.
Hij komt binnen, wenst ons goeie morgen, pakt een kopkoffie en loopt weer weg.
Nog geen minuut later gaat mijn telefoon.
Hij: jij bent vroeg weg gegaan zeg!
Ik: wat bedoel je?
Hij: Jij begint toch pas om 8.30 op kantoor?
ik: ja
hij: waarom ga je dan al zo vroeg hier weg?
ik: ik zit in de keuken te eten
Hij: ow
Komt die terug lopen de keuken in, zegt die: ik had je helemaal niet gezien!
Die is echt heel briljant! Wie dacht hij dan dat je was? 
)
!"
de laatste die binnenkwam (kennelijk bang voor vogels) 'HELP! Ze heeft een snavel!' En rende kotsend weg 
