Geplaatst Bij het opruimen van mijn kamer vond ik een zelfgeschreven boekje: Furie de Kampioen. Die heb ik geschreven toen ik net 10 was en ik ben hem gaan lezen. En ik vond hem te leuk Penny om niet met jullie te delen!
Ik heb het exact zo overgetypt als het in mijn boekje stond geschreven.
Tips zijn nog steeds welkom hoor, misschien heb ik er nog steeds wat aan
Hoofdstuk 1 - De koop van Furie
Kim mocht een pony kopen. Zij en haar vader gingen naar de paardenmarkt. Kim had er nog geen idee van wat voor pony ze kopen zou. Al snel waren ze er. De paardenmarkt. Daar zag ze een prachtige lippizaner. Ze mocht er op proefrijden. Het was een heel fijn beestje. Tenminste... in stap en draf. Maar in galop begon hij te bokken. Kim viel er bijna af. Dus die kochten ze maar niet. Maar toen zagen ze een prachtige arabier: Fire. Kim wou er meteen op proefrijden. Dat ging prima en Kim was er van overtuigd dat dit het juiste paard voor haar was. Kim zette het paard terug op stal. Ze wilden hem kopen. Maar toen... In de stal naast het mooie paard stond een klein IJslandertje. De stal was bijna helemaal donker. Kim stapte naar binnen. Het IJslandertje snoof en sprong achteruit.
'Laat die arabier!' riep Kim. 'Deze wil ik!'
Kim probeerde dichter bij het diertje te komen. Ze liet hem aan haar hand ruiken. Het beestje deed een stapje dichterbij. Kim bracht haar hand heel voorzichtig naar haar zak en haalde er een snoepje uit. Het IJslandertje pakte het heel voorzichtig van haar hand af. Kim bekeek hem nog eens goed. De hoefjes waren veel te lang en zijn vacht was vuil. In zijn mond waren littekens zichtbaar, van een te scherp bit. Kim zocht een borstel en probeerde aan de zijkant te komen. Het lukte en Kim begon voorzichtig te borstelen. Het paardje liet het toe en liet zich lekker kammen.
Even later kwam haar vader er aan.
'Het beestje is van ons!' riep hij. 'Kom, we zetten hem meteen in de trailer.'
Kim bleef bij hem in de trailer. Het paard was bang. Kim probeerde hem gerust te stellen en hoopte vurig dat het geen probleempaard werd. Het was een 2-jarig hengstje, maar gelukkig niet wild of vals. Na een kwartiertje waren ze thuis. Kim bracht de pony naar stal en vroeg hoe hij heette.
'Sloeber,'zei haar vader.
'Ik noem hem Furie,' zei Kim, en ze pakte haar nieuwe poetsset.
Hoofdstuk 2 - Furie went thuis
Kim liet meteen een hoefsmid komen en kocht desinfecterende spulletjes voor de wonden in zijn mond. Hij had al een hoofdstel in gehad, en hij was nog maar 2! Maar de hoefsmid zei dat er nog niet op gereden was. Gelukkig maar. Toen de hoefjes bekapt waren gaf Kim hem een anti-wormenkuur. Toen stond Furie in een schone stal, mooi gepoetst en bekapt, en ontwormd. De volgende morgen deed Kim hem een halster om en wandelde met Furie een blokje om. Hij keek voortdurend om zich heen, alsof hij kaboutertjes zag. Kim woonde aan het bos, dus ze ging het bos in. Furie liep keurig naast Kim, en duwde zo nu en dan met haar hoofd tegen Kim aan. Kim verheugde zich erop dat ze hier over een paar jaar zou rijden, met Furie, haar eigen pony. Maar dit was ook geweldig. Ze had picknickspullen mee, en ze zouden bij de waterval gaan zitten. Ze waren er bijna. Kon ze nu maar even meeliften met Furie... Maar nee, onmogelijk. Over 2 weken zou ze weer naar school moeten, en kon ze dus minder naar Furie. Zou Furie haar missen? Ze hoopte van wel.
Ineens waren ze bij de picknickplaats. Kim liet Furie grazen en nam zelf een broodje. Na een uurtje was Furie weer thuis op stal en gaf Kim hem een klopje. En eten en water en een poetsbeurt. Een flinke. Furie begon Kim al aardig te vertrouwen. Maar als Kim een vriendin meenam, sprong Furie achteruit. Kim was daar niet echt blij mee. Maar tegen Kim was Furie heel lief. Misschien omdat Kim Furies vertrouwen had gewonnen toen hij zo bang was. Wie weet...
Hoofdstuk 3 - Longeren
Een jaar ging voorbij. Nu moest Kim Furie eens echt gaan beleren. Om te beginnen met het longeren. Dat betekende dat Furie toch weer druk op zijn neus moest voelen, en daar had hij slechte herinneringen aan. Toch maar proberen. Maar Furie vertrouwde Kim maar half. Wat deed ze nu weer? Hij verzette zich en trapte bijna de staldeur in. Kim leidde hem gauw naar buiten en liet hem even bokken. Toen klikte ze de longeerlijn vast. Heel losjes, en Furie schrok van het touw. Hij begon te rennen, maar het touw bleef hem achtervolgen. Op het laatst stopte Furie en kwam naar Kim toe. Die aaide Furie. Hij blies naar Kim en hing tegen haar aan. Hij wou naar stal. Maar Kim zei dat hij moest lopen en duwde Furie van zich af. Even later liep hij wat aarzelend aan de lange lijn en iets later liep hij wat zekerder aan de lijn, iets overtuigender. Dat was voor Kim genoeg reden om de draf te proberen. Ze liet de longeerzweep dichter bij Furies achterhand komen. Hij zag het en spoot weg, om al snel terug te vallen in draf. Kim liet de zweep weer komen, maar Furie schrok niet meer. Ze kon hem nu aandrijven met de zweep en zo Furie op het gewenste tempo laten lopen, zelfs in galop.
Hoofdstuk 4 - opzadelen
Het werd tijd om Furie op te zadelen. Het betekende wel dat hij een bit in moest. De littekens waren geheeld, maar Furie had er vast nog slechte herinneringen aan. Kim had een superzacht bitje en een gevoerde neusriem met bontje. Langzaam liet ze het bit in de mond glijden. Furie reageerde eerst niet, maar toen ineens gaf hij een hoge hinnik en probeerde de stal uit te komen. Na een tijdje was hij bedaard en er achter gekomen dat dit bit geen pijn deed.
Nu was het tijd voor het zadel. Ze legde het voorzichtig op de pony. Toen singelde ze gaatje voor gaatje aan. Het was tijd om op te stijgen.
Hoofdstuk 5 - rijden
Furie had niets tegen het zadel. Maar nu moest Kim er op. Best eng wel. Maar goed, ze deed het. Ze hing over Furie heen. Furie had er niets tegen. Maar toen zat ze er op.
Het leek ineens wel alsof Furie vol buskruit zat. Hij bokte, steigerde en rende. Maar Kim was een goede ruiter en bleef zitten. De roan-kleurige pony met de witte bles wist gewoon niet wat hem overkwam. Maar hij bedaarde weer. Toen durfde Kim de teugels aan te nemen. Furie gooide het hoofd omhoog en begon te lopen. Kim maakte zich lang en kneep haar handen dicht. Furie stopte. Hoe was het mogelijk? Dit was een braaf paard zeg! Kim zag al helemaal voor zich hoe ze over een jaar met Furie door de bossen zou galopperen, zo vrij als een vogeltje. Heel gehoorzaam zou Furie dan zijn. Maar daarvoor moesten ze wel werken! Ze wist al wat ze zou willen. Heel beroemd worden met Furie, in cross en springen. Kim hield wel van actie. Ze is nu al een stap dichterbij haar droom. Ze zat op Furie! Yes!
Nu moest ze trainen. Maar langzaam beginnen. Dat begon nu al. Ze moest Furie vooral niet verpesten en vanaf het begin duidelijk zijn. Kim spoorde Furie aan, de meteen begon te lopen. Ze liet hem afwenden. Furie leerde snel. Zou ze een volte kunnen draaien? Ze probeerde het, maar het was meer een ei. Maar dat vond Kim niet erg. Furie ging er tenminste niet vandoor! Na een paar dagen kon ze Furie rijden en figuren draaien. Ze kon zelfs een drafje. Nog geen figuren, maar ze kan hem rustig houden. En dit was pas het begin! Ze had nog een lange weg te gaan met Furie.
Wordt vervolgd wanneer ik weer tijd en zin heb om verder te typen
Ik ben benieuwd nar het vervolg 
