Nooit kan ik je aan raken, je zien of met je lachen. Nooit naast je zitten op de bank, lachend om je grappen.
Het ogenblik kwam, je moest ons verlaten. Je zou vertrekken naar een ander land. Je eigenland. Je werd verbannen zo voelde het. Weg gedreven uit Nederland.
Je zou in Suriname komen, een land waar je de taal niet kent. Geen huis om in te wonen, waar je geen mensen kent.
Met tranen in me ogen, ik zag je voor de laatste keer. Het echte einde ging komen. Het einde het ging niet meer.
Een nieuwe tijd brak aan, voor jou een heel nieuw leven. Een nieuw land een nieuw gevoel. Voor mij een ander leven, en leven zonder hem.
Hoe zou het met hem wezen, zou het leuk zijn daar? Een zee vol vragen in mijn hart, een plekje die jou bezat. Hij die zo ver weg is.
het gaat over een goede vriend van mij die in nederland woonde maar hij moest terug naar suriname. waar hij si op gegroeit. binnen kort moet hij naar korea omdat hij daar geboren is en dus dienst plichtig als hij 16 is.....
(niet arogant bedoelt) ik vind dit echt gaaf, ik wil graag ooit een dichten bundel uit brengen en deze positiefe reacties doen me erg goed heel erg bedankt.