Kritiek / commentaar, waar ik wat aan heb, op zowel gedicht en foto is meer dan welkom.
Een beetje kind.
Knuffels en oude poppen,
herinneren mij aan mijn kindertijd.
Troost zoeken was nog zo simpel
problemen kon ik aan hen kwijt.
Knuffels en oude poppen,
liggen verlaten in de kast.
En als ik nu verdrietig ben,
houd ik mijn vriend wel even vast.
Knuffels en oude poppen,
die tijd ligt zo ver achter mij.
Nu zijn ze allemaal weggestopt,
dat kinderlijke is voorbij.

Maar af en toe, midden in de nacht
voelt het stiekem nog wel wat fijn
om in deze moeilijke tijden
een beetje kind te mogen zijn..
[Edit] Andere foto..
Degene die er eerst stond:

Voor de rest heb je met de juiste woorden kenbaar gemaakt wat je wil zeggen.