Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-02-06 19:35

[ver] "ze heeft weer kanker"

Geplaatst door de TopicStarter : 10-02-06 19:35

Ze komt op me aflopen,
Een blik van angst in haar ogen.
“ze heeft weer kanker”
de schrik slaat om me heen.

2 jaar geleden begon het,
een klein bobbeltje onder haar arm, het bleek kanker te zijn het werd verwijdert.
Nu na 2 jaar was het er weer.
Melissa kijkt me aan, “Helga” even blijft het stil. 2 tranen lopen over de wangen van Melissa naar beneden. “ze heeft het niet alleen in haar arm, maar ook in haar borst en in haar buik”
Met grote ogen keek ik haar aan, het was erger dan ik had verwacht.
Samen fietsen we naar huis.
Melissa fiets mee naar mijn huis, maar komt liever niet binnen.
Ze wil weer naar haar zus toe. Huilend loop ik ons huis binnen.
Me moeder staat stom te kijken, ik vertel haar wat er aan de hand is.
Daarna loop ik naar boven, op me kamer kom ik tot rust en denk na over wat Melissa vertelde.

Enkele weken daarna werd danielle de zus van Melissa geopereerd.
Maar bij volgend onderzoek. Bleek het er weer te zitten. De kanker kwam net zo hart terug dan dat het er uit ging. Danielle kreeg chemokuren en bestralingen.
Haar prachtige krullen werd een kaal hoofd.
Het ging steeds slechter met haar. Na een half jaar kwam de grootste schok.
De kanker zat in haar hoofd.
Melissa was veel bij mij, we praten er over.
Danielle’s kanker was geen normale kanker. Niemand had deze kanker ooit overleeft.
Een nieuw medicijn uit Amerika kwam naar Nederland.
Het was haar enige hoop, ze werd al hoe meer een proef konijn.
Maar niets mocht baten. Een nieuw jaar begon.
Maar voor danielle begon dat niet goed. De hoop was op gegeven.
Melissa en ik hadden het er vaak over. Telkens als er iets gebuurde kwam ze naar mij.
Op een dag belde ze me huilend op. Een schok ging door me heen, maar als snel kon ik iets opgeluchte ademen. Ik dacht dat ze was overleden, maar Melissa vertelde dat haar zus niets meer kon. Ze lag op bed herkende niemand meer. Ze was meer dood dan levend.
Na drie dagen gebuurde er een wonder.
Danielle was zomaar op gestaan, en had verbaast iedereen aan gekeken.
Ze had niets mee gekregen van die drie angstige dagen.

Het ging een stuk beter ze liep weer wat,
Maar het mocht niet lang zo zijn, ze belande in bed en kon niets meer.
Haar humeur veranderde ook, het was niet meer de danielle van eerst.
Ze werd een snel boos en gaf iedereen de schuld van alles.
Ze wist dat ze niet lang meer had, maar ze vertrouwde op haar geloof.
Elke dag bad ze, en vroeg of ze mocht sterven om bij God te mogen zijn.
Soms maakte ze een grapje dat ze haar mobile mee zou nemen zodat ze kon bellen vanuit de hemel. Het werd zomer een moeilijke tijd. Ze had het erg warm en ze baalde er van om altijd maar binnen te liggen. Maar haar lichaam ging ook steeds meer achteruit.

Het was op een maandag toen mijn beste vriendin uit Noorwegen me belde.
Ze was in Nederland en kwam langs. Melissa had haar al heel lang niet meer gezien dus ik nodigde haar uit voor een gezellige avond.
S’morgens kreeg ik rond 11 uur een smsje, het ging slecht met danielle ze lag aan de zuurstof.
Ze wou wel komen maar ze wilde eerste naar haar zus. Ik kon het begrijpen en liet haar gaan.
S’middags smsde ze weer, ze kwam vanavond niet het ging te slecht.
In haar smsje stond wel drie keer sorry, ik vond het logies dat ze naar haar zus ging.

De volgende morgen dinsdag morgen.
Ik stapte uit me bed het was ondertussen al lekker zomer en ik had vakantie.
Toen ik beneden kwam keek ik snel ff op de huis telefoon.
1 oproep gemist, ik keek wie het was.. eigenlijk wist ik het wel.
Maar het moest bevestigd worden, ik keek wie het was en ja hoor Melissa.
Ik belde haar terug, “hey met Helga is Melissa er ook?”
“jah hoor wacht ik roep haar even”
“met Melissa”
“met Helga”
opeens hoor ik haar ademhaling sneller gaan en hoor een snik.
Een koude rillening stroomde door me heen.
“ze is gisteravond om kwart voor 8 overleden”hoorde ik half huilend aan de andere kant.
We hebben toen nog heel even gepraat.
Afscheid genomen.
Daar stond ik alleen in de huiskamer.
Ik baste in huilen uit, eindelijk na 4 jaar lijden was ze verlost,
Verlost van haar lichaam.

Na een paar dagen kwam Melissa bij me thuis.
Huilend zij ze “ze heeft niet eens haar mobile mee genomen”

Nog elke dag spookt dit verhaal door me hoofd.
Nooit ben ik bij de zus van Melissa geweest ik heb haar 2 jaar niet gezien.
En toen ze begraven werd was ik op vakantie.
Daar heb ik zoveel spijt van ik had thuis moeten blijven..
Om privé reden heb ik de echte namen van mijn vriendin en zus verandert.
Ik heb het een beetje in verhaal vorm gezet.
Ik wou het gewoon eens met jullie delen..
Ze is in de zomer van 2005 overleden nu een half jaar geleden dus.

Dankje voor het lezen.

**Geplaatst**: 10-02-06 20:48

Re:

Geplaatst: 10-02-06 20:48

heey

wat erg.....het is echt niet leuk
veel sterkte!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-02-06 10:52

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 11-02-06 10:52

dankje

**Geplaatst**: 11-02-06 10:55

Re:

Geplaatst: 11-02-06 10:55

Heel veel sterkte