Het is geschreven n.a.v. het topic 'Iedereen hetzelfde gedicht bij dezelfde foto' (daar staat overigens een andere versie in met een totaal andere betekenis.
)Opbouwende kritiek / commentaar (waar ik wat aan heb, dus) is meer dan welkom!
Eeuwige nooit
Eén grote wens
haar handen door
zijn golvende haar
en
de zachte deinzing
in zijn stem.
Eén grote droom
haar lippen in stilte
op de zijne
en
hoe hij verdrinken kan
in haar waterige ogen.
Dan plots
begeven zij zich
in het diepe
tot de stroming
meeneemt
al dat zij
stukmaken kan.
Eén grote klap
deze omslag naar
een nieuwe tijd
die
alles wat wij ooit waren,
nooit meer ons liet zijn.
De laatste twee strofes spreken mij zelf ook het meeste aan, maar hadden het minste met de foto uit het topic te maken. Zelf vind ik de eerste twee strofes ontzettend cliché