Geplaatst 
Het is non-fictie, dus niet echt gebeurd gelukkig. Het gaat over een meisje die het leven niet meer ziet zitten, maar dan ontmoet ze iemand die haar weer hoop geeft. Het loopt echter wel slecht af
Ze wacht op zijn telefoontje maar er komt niets, en net wanneer zij het opgegeven heeft gaat toch de telefoon, maar helaas te laat..Ik ben nog niet 100% tevreden en het heeft ook nog alleen maar een werktitel tot ik een betere titel kan vinden
Ik ben begonnen met het laatste stuk aangezien dat in mijn hoofd zat. De rest heb ik er later bij gebracht 
Too Late
A vivid wild connection
between two people and a past.
She didn't dare to show affection
She was his first, He was her last.
The mere passionate memory
of a girl in black with glittering eyes,
drove his mind to storm that night.
He fell for her disarming magnetic disguise.
Her tangled life filled with anger
enlighted his' in the hideful dark.
She took off her mask and showed her scars
of a past that would leave its permanent mark.
He felt her hope and embraced her presence.
He came closer, just to see;
her barricade of burning emotions..
and the person she never really wanted to be..
Weeks of hope and silent wishes,
as she waited to hear his voice.
Feelings of loneliness and desperation
drove to her last and painful choice.
Her phone kept on ringing..
on the display: one missed call
no one saw it, no one heard it.
Just her and the bloodred knife,
which saw it all...
Heel graag tips/reacties
