Bokt.nl

Citaat:

Ik kijk ernaar. Ik kijk ernaar en het doet niets. Geen vrolijk deuntje en geen piepje. Helemaal niets. Het is akelig stil.
Zou ik hem kapot hebben gekeken? Ik zet hem uit en meteen weer aan. Niets. Nog steeds niets.

Pak een boek voor wat afleiding. Ik lees maar tegelijkertijd lees ik ook niets. Dezelfde pagina al drie keer zonder te weten wat er staat. En toch is het een toepasselijk boek: “de hufter op het witte paard”.

Een piepje! Ik heb een piepje gehoord!
Ik pak hem op, mijn hart klopt in mijn keel….het is van mijn moeder.
Ik klap hem weer dicht…smijt hem naast me op de bank. Toch maar controleren of hij niet per ongeluk is uitgegaan. Hij doet het nog.

Ik lees verder. Het is zo stil. Zet muziek op maar ben bang dat ik piepje dan niet meer hoor. Zet muziek weer uit. Pak boek weer op.
Het vrolijke deuntje gaat, mijn hart maakt een sprongetje. Is vriendin. Neem op. Veel gepraat. Opeens hoor ik, door het gesprek heen, een piepje. Sjit. Vriendin blaat door. Moet…ophangen…moet….lezen….moet…
Vriendin blaat nog steeds. Ik knik af en toe ook al kan ze het niet zien. Ik probeer gesprek af te kappen. Lukt niet.
Vertel vuige leugen om op te hangen, zeg vriendin gedag. Kijk snel in mijn schermpje…

HOERAAAAAAAAAAAA!
Mijn handen trillen. Durf bijna niet te kijken.
Het berichtje is kort maar krachtig. Het eindigt met een X. Een X!!! Dat staat voor kus! Hij stuurt me een kus! Hart maakt rondedansje. Lees berichtje nog zes keer.
Wil iets terugsturen. Begin te typen. Delete alles weer. Mag niet van mezelf. Staat te happig. Happig is niet goed schijnt. Leg hem weer weg.
Het staart me aan. Ik staar terug. Zet arrogante-zelfverzekerde-ik-heb-jou-niet-nodig-blik op.
Blik werkt niet. Ding blijft staren.

Besluit om wekker te zetten. Na twee uur mag ik iets terugsturen. Ha! Dat zal hem leren!
Heb mooi twee uur de tijd om iets gevats terug te sturen.
Pak blocnote en pen. Oefen met antwoorden. Vind niets gevats. Pak boek weer, misschien vind ik daarin een goede punchline.
Boek heeft geen suggesties. Pak blocnote weer op. Bladzijde zeven inmiddels. Nog steeds geen gevat antwoord.

Sla glas wijn achterover. Moet helpen gevat te worden. Kijk naar wekker. Nog anderhalf uur te gaan.
Probeer wijzers van klok vooruit te kijken. Lukt niet.

Piep

Huh? Wat? Kijk snel in scherm. Dat kan niet…weer van hem! Hoe kan dat nou? Ik heb nog niets teruggestuurd!
Open veelbelovende envelopje…er staat: “slaap lekker, X”.
Jezus! Hele plan aan duigen. Gevatte zin geen nut meer.
Ben boos, ga naar bed. Doe ding uit.

Vende schreef:

De Bridget Jones boeken zijn ook op deze manier geschreven.
Korte zinnen, en zelf vind ik dat niet zo heel lekker lezen.

Opzich is het wel een leuk onderwerp, herkenbaar, maar ik snap alleen het einde niet zo..? Ja ik snap het wel, maar het komt niet logisch op mij over. Hij stuurt nog een lief smsje, en jij bent boos?