En zo stierf ikVerdronken in mijn tranenverlaten van wederzijds begripgebruikt en als vuil achter gelatenzworf ik over de stratendoor de eenzaamheid overgenomendoor donkeren wolkenopzoek naar het plekje lichtgevoelloos gescheidendoor de warmte bevrorenlangzaam sloot ik mijn ogenen verliet dat wat ik kendezo stierf ik langzaam-in de handen van een onbekende-Een zwaar gedicht met een diep liggende inhoud..
Ik reageer eigenlijk nooit op jouw gedichten, en waarom niet kan ik heel kort over zijn; ik weet nooit iets te zeggen. Ze zijn altijd ontzettend mooi namelijk.En deze is echt.. prachtig. Geweldig gedaan