Geplaatst Een gedicht over Olga dat we ooit eens voor school moesten maken.
We moesten een embleem maken, dus een gedicht met verschillende stijlkenmerken en dan met een plaatje erbij.
Hier het gedicht.
Trots trippelend trappelt ze door de wei,
haar neus in de lucht en de oortjes erbij.
Haar pas wordt krachtig voortgezet,
strekken, buigen... een ballet?
Glanzend golvende manen van zijde,
op en neer gaand als getijden.
Haar schone schitterende satijnwitte vacht,
schijnden in al haar zilveren pracht.
Zwierend zwaait haar staart voorbij,
ze lijkt als een droom, een droom voor mij.
En zo zag het eruit:
Vind dat er aardig nog wat dicht talent in zit voor een schoolopdracht.
