Geplaatst Citaat:weg,
voor altijd..
voor altijd weg.
De hoop, de droom die er nog is,
dat hij ooit zou terug komen.
Zal nooit gebeuren..
Het is zo plots,
zo onverwachts.
Dat je te horen krijgt,
dat het over is..
alles over.
Het is van je weggenomen,
Dat geluk, dat plezier..
weg,
voor altijd,
voor altijd weg..
Én maar kijken,
maar kijken naar die..
die meisjes die met pappie
hand in hand, op een mooie zonnige dag.
wandelend vól plezier over grasveldjes lopen.
Jaloers, zó jaloers, dáárop..
Het zou dr nooit meer van komen,
nooit, nooit, dat jij dat meisje zou zijn,
die hand in hand met haar pappie,
op een mooie zonnige dag,
wandeld vól plezier en geluk..
Waarom?
waarom wordt het van je afgenomen,
weg toekomst..weg..
waarom net ík, waarom?
Daar kan niemand op antwoorden..
Dit gaat over mijn vader, hij is 5 jaar geleden (toen ik 7jr was), opeens door een ongeluk is overleden.
Oké, het is bagger, voor veel mensen..
maar het helpt me wel, om het van me af te schrijven.
Groetjes Yentl (12 jr)
.
