Geplaatst Maar het is meer als uitlaatklep voor mij:
1
Als de nacht valt,
Vallen de tranen
Als de ochtend begint,
begint de realiteit weer.
Als de middag komt,
komt de pijn.
Als de avond is aangebroken,
ben ik gebroken
2
Ik ruik het aan je adem
Ik hoor het aan je stem
Je hebt weer gezopen
Iets waar ik tegen ben
Genoeg hulp is je geboden
geoeg liefde heb je gehad
maar je ging weer de fout in
voor de zoveelste keer zat
Nou zuip jezelf naar de klote ( <<Mooie censuur
)rijd jezelf maar kapot
zolang je hier maar weg ben
zolang je hier maar oprot
3
Een oceaan van liefde bevaar ik voor jou
om jou te laten zien hoeveel ik van je houd
Nooit geweten wat voor een gevoel liefde kon geven,
maar toen kwam jij.
Jij liet me vreugde zien, maakte me blij
Liet me in mijn waarde, liet me vrij
Door jou kan ik mezelf zijn
4, een deel van een gedicht, maar vond alleen deze regels iets hebben
Mijn wereld is vergaan
Ik ben opgehouden met bestaan
Mijn leven hield op toen jij bent gegaan.
Zo dat is wel weer eventjes genoeg
en dan is het ochtend, en begint de realiteit weer? Ik zou dan niet tranen doen, maar bijvoorbeeld: beginnen de dromen ofzo.. 
