ik hoop dat jullie het wat vinden, zoja, dan ga ik natuurlijk verder!
Verhaal: Jij, Jojo......db schreef:langzaam maar zeker, stapte ik de trein uit. met m'n gedachten ergens anders, liep ik de trap op, opweg naar de drukke stad. in mijn hand voelde ik een prop papier, ik vouwde het uit, en keek naar het handschrift van mijn moeder. een lijstje, met dingen die ik moest halen, stond erop. morgen zouden we op vakantie gaan, naar Turkije, en we moesten nog het één en ander halen, voordat we weg konden. het eerste wat op het lijstje stond, was: Joey Paspoort halen.
dat klopte, ik moest mijn paspoort nog halen! ik keek op, om me heen was een drukte van mensen. ik keek naar links, en naar rechts, zonder te beseffen dat ik eigenlijk keek. bijna automatisch liep ik naar links, ik wist dat daar ergens het gemeentehuis was, waar ik mijn paspoort op moest halen.
''Joey Groenenberg?''
''ja dat ben ik!'' ik stond snel op, om me snel naar de vrouw te haasten die mijn naam riep. ze had blond krullend haar, en zag er best dik uit, maar had vriendelijke ogen.
''hmm,,..Joey Groenenberg, één meter achtenzeventig, groene ogen, en donkerblond haar, ja dat klopt wel he!'' ze keek me weer aan, en ja, het klopte, ik was dat.
Joey Groenenberg, dat is mijn naam. al 16 jaar droeg ik deze naam met me mee, en nog steeds was ik hem niet zat. het hoorde gewoon bij mij. toen ik klein was had ik wel is aan mijn moeder gevraagd waarom ze me zo genoemd was, maar de enige reden die ze elke keer vertelde, was dat ze het een mooie naam vond.
de mevrouw sloeg mijn paspoort dicht, en overhandigde het aan mij. ik gaf haar het geld, en liep weer weg. weg, de drukke herrie in. weg van de rust in het gemeentehuis.
na nog 7 andere dingen te moeten halen, liep ik met een boodschappentas van de AH naar het station. ik keek op het grote bord, hoelaat mijn trein zou gaan, en vervolgens keek ik op mijn horloge. ik zag dat ik nog een half uurtje had, dus besloot om maar wat te gaan eten.
een klein koffie-zaakje trok mijn aandacht. het was niet groot, en het was heel erg muffig binnen, maar het zag er vertrouwelijk uit.
ik bestelde een koffie-verkeerd, en kreeg hem binnen een paar seconden al voor m'n neus gezet. een tafeltje in de hoek, wat nog leeg was, kreeg de eer om mijn plek te zijn waar ik mijn koffie op zou drinken. rustig ging ik zitten, en zetten mijn boodschappen tas neer. ik nam een slok koffie, en proefde dat hij wat sterker was dan ik hoopte, eigenlijk was het zelfs niet te drinken. toch nam ik nog een slokje, en besloot dat het zonde was om hem te laten staan. ik zette mijn beker weer neer, en keek om me heen. de man aan de bar had verschillende piercings, een lange bruine baard, en een bruine paardenstaart. echt een koffie-zaak-type. aan een tafeltje aan de andere kant van het zaakje was een groepje meisjes hard aan het lachen en gillen, één van die meisjes bleef mijn aandacht trekken. ze had groene ogen, en blond haar. een licht gebruinde huid, waardoor haar groene ogen eruitknalde, liet merken dat ze vaak onder de zon lag te bakken. ze schudde haar hoofd, waardoor haar blonde haren op en neer gingen, sierlijk, maar toch heel zeker. haar houding was hetzelfde als haar haar, sierlijk, en zeker. ze had een strakke spijkerbroek aan, met een groen topje, dat dezelfde kleur had als haar ogen. het topje liet nog een stukje buik bloot, wat het geheel extra sexy maakte.
opeens keek ze me terug aan, en bleef kijken. alle andere meisjes giechelden snel verder, maar zij, zij bleef me aankijken. snel, met een rood oplopend hoofd, keek ik weer naar mijn koffie, en nam een slokje.
met mijn gedachten was ik nog bij haar,
haar gezicht,
haar ogen,
alles aan haar,
dat me aan haar bleef denken.
een zacht duwtje tegen m'n schouder, haalde me uit deze gedachtes.
ik keek naast me, en zag het meisje staan. alle andere meisjes stonden nog steeds op dezelfde plek, maar zij, zij had tijd genomen om daar weg te gaan, en mij op te zoeken.
''ehhh,,..hallo'' begon ik het gesprek, ik voelde mn hoofd weer rood aanlopen, maar bleef haar deze keer aankijken.
''hoi!'' ging ze het gesprek verder, blijkbaar was ze niet zo nerveus als ik was! snel nam ik nog een slokje koffie, maar te laat kwam ik erachter dat de beker al leeg was. ik keek weer terug, en zag dat ze haar hand had uitgestoken. m'n hand, die ik nu plakkerig en zweeterig op mijn broek voelde, stak ik naar haar uit. ik schudde haar de hand, wat een geweldig gevoel was dat!
''ik ben jody, maar ik word eigenlijk meestal jojo genoemd hoor!'' en ze gaf een knipoog. ik liet haar hand los, maar probeerde het gevoel vast te houden, wat nog redelijk liet te lukken.
''en wie ben jij?'' ze probeerde het gesprek te redden, en eigenlijk, wilde ik dat ook!
''i-ik ben joey'' stotterde ik, en voor de verandering werd ik wéér rood.
na een gesprek, van nog geen 20 minuutjes, was er me best veel duidelijk geworden. waarom ze zo bruin was bijvoorbeeld. ze werkte in turkije, maar kwam uit nederland. ze was dan ook door de weeks altijd in turkije te vinden, en kwam in het weekend weer naar huis, omdat ze haar thuis toch wel miste.
eenmaal thuis gekomen, dacht ik nog steeds aan het gesprek, hoe ik het koffie-zaakje uit liep, en hoe ze me nakeek. automatisch, zonder aan andere dingen behalve haar te denken, liep ik naar het station. en ook de trein in ging zonder andere gedachtes. toen ik weer in mijn eigen woonplaats was, dacht ik ook nog steeds aan haar, en hetzelfde gold voor het stuk wat ik naar huis liep. later heb ik uitgerekend, dat ik bij elkaar vanaf het begin dat ik aan haar dacht, tot dat ik ergens anders aan dacht, wel zeker 3 uur geduurt heeft. en daarna dacht ik alleen aan kleine dingetjes, met in mijn achterhoofd nog steeds aan haar. thuis viel het ook op, maar daar had ik natuurlijk geen last van.
''en, heb je de boodschappen gehaald?''
''ja, natuurlijk!'' beantwoorde ik de vraag van mijn moeder
''klopt je paspoort ook helemaal?'' vroeg ze voor de zekerheid. ik trok mijn nieuwe paspoort uit m'n broekzak, en overhandigde die aan haar.
''morgen'' zei ik, maar ik maakte de zin niet af.
''wat is er morgen?'' vroeg mijn moeder, ze was wel nieuwsgierig, zoals altijd.
''morgen,....GAAN WE OP VAKANTIE!!!!!!!'' schreeuwde ik heel erg blij!
dat was dus de eerste keer na die 3 uur dat ik aan iets anders dacht, aan de vakantie, waar ik zo'n ontzettende zin in had.
nieuwe mensen ontmoeten, lekker rustig aan doen, bruin worden, zwemmen, en niet aan school denken,
vakantie.